✴️شرح و تفسیر فراز دوم: 💠شش دستور مهم به مالک 1⃣ محبوب ترین ذخایر نزد تو  عمل صالح باشد» 🅾قرآن مجید مى فرماید: «(فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً); پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد». 🅾و مى فرماید: «(الَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُهُ); سخنان پاکیزه به سوى او صعود مى کند و عمل صالح آن را بالا مى برد (و قبول مى کند و پاداش شایسته مى دهد)» 🅾 عمل صالح سخنان پاکیزه را بالا مى برد و اعتقادات را راسخ مى سازد. 2⃣ دومین دستور : مالکیّت هواى نفس، یعنی به هنگام هیجان شهوات، انسان بتواند خود را کنترل کند. 🅾در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم :"از هواى نفس بترسید همان گونه که از دشمنان بیم دارید، چرا که چیزى دشمن تر از پیروى هواى نفس و آنچه «بى حساب» بر زبان انسان جارى مى شود نیست». 🅾در حدیث دیگرى از امام على(علیه السلام) آمده است: از طریق جهاد مداوم در برابر خواسته هاى نفس، مالک نفس خویش شوید» 3⃣بخل به خویشتن در برابر آنچه حرام است. یعنی انسان همچون بخیل که حاضر نیست درهم و دینارى از اموال خود را به کسى بدهد در برابر محرمات ایستادگى کند. 🅾نتیجه این کار آن است که راه انصاف را در همه حال مى پوید; 4⃣چهارمین دستور به مسأله بسیار مهمى اشاره مى کند که از سماحت و عظمت قوانین اسلامى پرده برمى دارد و چیزى را که در آن روز در دنیا مطرح نبود عنوان مى کند وآن اینکه 👈باید قلب تو مستقیماً با رحمت و محبّت و لطف نسبت به رعایا در تماس باشد. 🅾ممکن است تفاوت رحمت و محبّت و لطف در این باشد که رحمت مرتبه اول دوستى و خوش رفتارى است و محبّت درجه بالاتر و لطف آخرین درجه است. 🅾و شاید تفاوت این مراتب نسبت به موقعیت رعایا باشد; بعضى استحقاق رحمت دارند و بعضى که سودمندتر و مفیدترند شایسته محبّت و آنهایى که خدمت و تلاششان از همه بیشتر است سزاوار لطف اند. 🅾در روایتى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: « پیشوایى و زمامدارى شایسته کسى است که این سه صفت را داشته باشد #ورع و تقوایى که مانع گناه شود و #حلم و بردبارى که مانع غضب گردد و سومین صفت اینکه چنان نسبت به رعایا #نیکى کند که همچون پدرى مهربان باشد». 5⃣پنجمین دستور که در واقع تأکیدى است بر دستور چهارم، اینکه پایه حکومت صحیح، مقتدر و عادلانه، بر قلوب و دل هاى مردم است نه بر شمشیرها و نیزه ها. 🅾آنها که بر دل ها حکومت دارند کشورشان امن و امان است و آنها که بر شمشیر تکیه مى کنند دائما در خطرند. 🅾می فرماید : رعایا در حکومت اسلامى از دو حالت خارج نیستند: یا اکثریت مسلمانند و مسلمان برادر مسلمان است و یا اقلیتى هستند که با مسلمین زندگى مسالمت آمیز دارند و آنها انسانند و انسان نسبت به انسان باید نهایت محبّت را داشته باشد. 🅾 این گفتار نشان مى دهد تمام انسان ها و پیروان همه مذاهب مى توانند با مسلمانان زندگى مسالمت آمیز داشته باشند و در داخل کشورهاى اسلامى در سایه قوانین اسلام، جان و مال و ناموس و آبرویشان محفوظ باشد. 6⃣ششمین دستور که از مهم ترین دستورات مدیریت و مردم دارى است، 👈اینکه دانشمند و جاهل هر یک به تناسب حال خود گرفتار لغزش هایى مى شوند و هیچ کس نمى تواند ادعاى بى گناهى کند. حتى در حالات بعضى از انبیاى الهى گاهى ترک اولى دیده مى شود که اگر چه گناه نیست اما شایسته مقام آنها نیست. 👈همچنین گاه انسان بر اثر ناراحتی های جسمانى و روحانى، شکست در زندگى، از دست رفتن عزیزان و امثال اینها حالت عادى خود را از دست مى دهد و در این حال گرفتار لغزش هایى مى شود. 🅾امام(علیه السلام) به مالک اشتر عفو از خطاها را (تا آنجا که میسر است و راه دارد) دستور مى دهد 🅾و براى اینکه انگیزه این کار در وجود او تقویت شود وى را به خطاهایش در پیشگاه پروردگار توجّه داده، مى فرماید: آیا مایل نیستى خدا از خطاهاى تو بگذرد، پس تو هم از خطاهای رعایا و زیر مجموعه ات بگذر http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7