☘خطبه 193 در يک نگاه ☘ 🌸💥خطبه متقین💥🌸   👈از يک نگاه خطبه يک مطلب را دنبال مى کند و آن صفات پرهيزکاران است که امام در حدود يک #صد_و_ده_صفت در اين خطبه براى #پرهيزکاران بيان فرموده است;  👈ولى اگر درست در جزئيات خطبه دقت کنيم مى بينيم که اين صفات ناظر به ابعاد مختلفى از زندگى پرهيزکاران است. ✅بخشى از آن از صفات اخلاق فردى آنها سخن مى گويد. ✅بخش ديگرى از اخلاق اجتماعى آنها بحث مى کند. ✅قسمتى از خطبه، ناظر به علو شأن آنها در مباحث اعتقادى و معارف دين است، ✅در حالى که در بخش ديگرى به مقام پرهيزکارى آنها از نظر گفتار و رفتار اشاره دارد. ✅در بخش ديگرى از خطبه علامتها و نشانه هاى آنها بحث شده که اگر بخواهيم اهل تقوا را در ميان جمع بشناسيم با چه اوصافى مى توان شناخت. ✅در بخش پايانى خطبه سخن از حادثه عجيبى به ميان آمده که براى همام ـ همان پرسشگرى که با اصرار و تأکيد، بيان اوصاف متقين را خواسته بود ـ اتفاق افتاد که صيحه اى زد و مدهوش شد. سپس جان به جان آفرين تسليم کرد 👈و به دنبال آن امام(عليه السلام)فرمود : مواعظ بالغه در کسانى که اهل آن هستند چنين اثر مى گذارد. به دنبال آن شخص جسورى سؤال کرد، چرا اين حادثه درباره شخص شما اتفاق نمى افتد، و امام جواب قانع کننده اى دادند. 👈از بعضى طرق روايت استفاده مى شود که امام(عليه السلام) اين خطبه را به عنوان صفات شيعه ايراد فرمود. http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7 لطفا مطالب را با لینک کانال انتشار دهید. ممنون

☘خطبه 193خطبه متقین☘ ⭕️وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ   يَصِفُ فِيهَا #الْمُتَّقينَ رُوي أنّ صاحِباً لأَميرالمُؤمنِينَ(عليه السلام) يُقالَ لَهُ هَمّامُ کانَ رَجُلاً عابِداً، فَقالَ لَهُ: يا أَميرالمُؤمنينَ، صِفْ لِي الْمُتَّقينَ حَتّى کَأَنى أَنظُرُ إِلَيْهِمْ. فَتَثاقَلَ(عليه السلام) عَنْ جَوابِهِ ثُمَّ قالَ: يا همَّام ! اِتَّقِ اللهَ وَ أَحْسِنْ: فَـ (ـإِنَّ اللهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَّ الَّذينَ هُمْ مُّحْسِنُونَ). فَلَمْ يَقْنَعْ هَمّامُ بِهذَا الْقَولُ حَتّى عَزَمَ عَلَيْه، فَحَمِداللهَ و أَثنى عَلَيهِ، وَ صلّى عَلَى النَّبِىِّ(صلى الله عليه وآله) ثُمَّ قالَ(عليه السلام):     ⭕️از خطبه هاى امام(عليه السلام) است که در آن صفات و روحيات #پرهيزکاران را شرح مى دهد. (شأن ورود خطبه از اين قرار است که) يکى از ياران اميرمؤمنان على(عليه السلام) به نام «همام»1 که مرد عابد و پرهيزکارى بود، به آن حضرت عرض کرد : اى اميرمؤمنان! پرهيزکاران را برايم آنچنان وصف کن که گويى آنها را با چشم مى نگرم.  امام(عليه السلام) در پاسخ او درنگ کرد و آن گاه فرمود : اى همام تقواى الهى پيشه ساز و نيکى کن که خداوند با کسانى است که تقوا پيشه کنند و کسانى که نيکوکارند; ولى همام به اين مقدار قانع نشد (و توضيح بيشتر خواست و اصرار ورزيد) تا اينکه امام(عليه السلام) تصميم گرفت صفات متقين را مشروحاً براى او بازگو کند، پس حمد خداى را بجا آورد و ثنا نمود و بر پيامبرش صلى الله عليه و آله درود فرستاد. سپس فرمود.     . «همّام» از ماده «هم» به معناى اراده و تصميم و گاه به معناى غم است و ناميدن افراد به اين نام به اين اميد است که شخص صاحب اراده اى گردد. در اينکه «همّام» کيست، ميان شارحان نهج البلاغه گفت و گوست; ابن ابى الحديد معتزلى گويد: همّام بن شريح است، در حالى که علامه مجلسى گويد اظهر اين است که او همام بن عبادة بن خيثم باشد که پسر برادر ربيع بن خيثم محسوب مى شود (معروف است که ربيع بن خيثم، همان خواجه ربيع است که نزديک شهر مشهد مدفون است). به هر حال، او از شيعيان خاص اميرمؤمنان و از عارفان و عابدان و زاهدان بود.

✍وَاعْلَمُوا عِبَادَ اللهِ أَنَّ الْمُتَّقِينَ ذَهَبُوا  بِعَاجِلِ الدُّنْيَا وَآجِلِ الاْخِرَةِ، فَشَارَکُوا أَهْلَ الدُّنْيَا فِي  دُنْيَاهُمْ، وَلَمْ يُشَارِکُوا أَهْلَ الدُّنْيَا فِي آخِرَتِهِمْ; سَکَنُوا  الدُّنْيَا بِأَفْضَلِ مَا سُکِنَتْ، وَأَکَلُوهَا بِأَفْضَلِ مَا أُکِلَتْ،  فَحَظُوا مِنَ الدُّنْيَا بِمَا حَظِيَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ، وَأَخَذُوا مِنْهَا  مَا أَخَذَهُ الْجَبَابِرَةُ الْمُتَکَبِّرُونَ ✍بدانيد اى بندگان خدا که #پرهيزکاران هم از دنياى زودگذر بهره گرفتند و هم از سراى آخرت، 🔰 با اهل دنيا در دنيايشان شرکت جستند در حالى که با اهل دنيا در آخرت (تاريک) آنها شرکت نکردند. 🔰 آنها در دنيا بهترين مسکن (مسکن هاى ساده و دور از تکلف و زرق و برق) را برگزيدند و بهترين خوراک ها (خوراک ساده و حلال و مورد نياز) را تناول کردند 🔰و همان لذتى را که متنعمان از دنيا بردند، نصيبشان شد و آنچه را جباران مستکبر از آن بهره گرفتند، بهره آنان گشت (زيرا زندگى ساده اينها لذت بخش تر از زندگى پر زرق و برق آنان بود) http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

بندگان خدا، بدانید.... ✍وَاعْلَمُوا عِبَادَ اللهِ أَنَّ الْمُتَّقِينَ ذَهَبُوا  بِعَاجِلِ الدُّنْيَا وَآجِلِ الاْخِرَةِ، فَشَارَکُوا أَهْلَ الدُّنْيَا فِي  دُنْيَاهُمْ، وَلَمْ يُشَارِکُوا أَهْلَ الدُّنْيَا فِي آخِرَتِهِمْ; سَکَنُوا  الدُّنْيَا بِأَفْضَلِ مَا سُکِنَتْ، وَأَکَلُوهَا بِأَفْضَلِ مَا أُکِلَتْ،  فَحَظُوا مِنَ الدُّنْيَا بِمَا حَظِيَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ، وَأَخَذُوا مِنْهَا  مَا أَخَذَهُ الْجَبَابِرَةُ الْمُتَکَبِّرُونَ ✍بدانيد اى بندگان خدا که #پرهيزکاران هم از دنياى زودگذر بهره گرفتند و هم از سراى آخرت، 🔰 با اهل دنيا در دنيايشان شرکت جستند در حالى که با اهل دنيا در آخرت (تاريک) آنها شرکت نکردند. 🔰 آنها در دنيا بهترين مسکن (مسکن هاى ساده و دور از تکلف و زرق و برق) را برگزيدند و بهترين خوراک ها (خوراک ساده و حلال و مورد نياز) را تناول کردند 🔰و همان لذتى را که متنعمان از دنيا بردند، نصيبشان شد و آنچه را جباران مستکبر از آن بهره گرفتند، بهره آنان گشت (زيرا زندگى ساده اينها لذت بخش تر از زندگى پر زرق و برق آنان بود) #نهج_البلاغه، #نامه27 #فرازدوم http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7