زندگي خانوادگي با دو طناب، تاب مي خورد.
"محبت و مراقبت"
محبت بي دريغ و بي درخواست و بدون چشم داشت و گاهي شبيه محبت هاي مادرانه.
مثل اينكه خانمي هر روز يا بيشتر روزها پس از ورود همسرش، نوشيدني دلخواه همسرش را براي او آماده كند.
مرد خانه گاه گاهي با وجود خستگي ناشي از كار، اهل خانه را بيرون ببرد و با خوش رويي و خوراكي متناسب با درآمدش از آنها پذيرايي كند.
و اما مراقبت....
اين زمان بگذار تا وقت دگر
چون محبت بدون مراقبت به دوستي خاله خرسه مي انجامد.
💠 @nahjmolaali
شرح حکمت ۵
اگر رعایت نکنی پر مشکل و بی یار خواهی بود
۱- راز داری شرط است تا عاقلان را شود مشکلات آسان
صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ
۲- ای دوستان با محبت دوستیابی کنید
وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ
۳- نگو تا نگویند ، بر روی هیچ کس ز بد خلقی آبرو نماند
وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ
http://ali121.ir/f/21
روی لینک ضربه بزنید👆👆👆👆👆👆
💠 @nahjmolaali
بارها حضرت علی علیهالسلام تأکید فرموده که از دنیا برای آخرت توشه بردارید:
خُذْ ما يَبقى لَكَ مِمّا لا تَبقى لَهُ .
📚نهجالبلاغه، خطبه ۲۲۳.
از آنچه که برای آن نمی مانی(دنیا) برای آنچه برای تو ماندگار است(آخرت ) توشه بگیر.
بِالدُّنيا تُحرَزُالآخِرَةُ .
📚همان، خطبه ۱۵۶
به وسيله دنیا، آخرت به دست میآید.
امیر مؤمنان علیهالسلام می فرماید:
مردم در دنیا دو گونه عمل می کنند :
یه عده در دنیا برای دنیا کار می کنند، دنیایشان آنان را از آخرتشان غافل می سازد. از فقر بازماندگانشان می ترسند، از این رو خرج نمی کنند و برای دیگران باقی می گذارند. عده ای هم در دنیا برای پس از دنیا کار می کنند، ثمرهی کار دنیا ئی شان در آخرت به آنان باز می گردد. اینان بهره دنیا و آخرت را می برند و هم دنیا دارند، هم آخرت، نزد خداوند هم آبرومندند و هر چه از او بخواهند، روا می شود.
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
النّاسُ في الدُّنيا عامِلانِ : عامِلٌ عَمِلَ في الدُّنيا لِلدُّنيا ، قَد شَغَلَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ ، يَخشى على مَن يَخلُفُهُ الفَقرَ و يأمَنُهُ على نَفسِهِ ، فيُفني عُمرَهُ في مَنفَعَةِ غَيرِهِ ، و عامِلٌ عَمِلَ في الدُّنيا لِما بَعدَها، فجاءَهُ الّذي لَهُ مِن الدُّنيا بغَيرِ عَمَلٍ فأحرَز الحَظَّينِ مَعا ، و مَلَكَ الدّارَينِ جَميعا ، فأصبَحَ وَجيها عِندَ اللّه ِ ، لا يَسألُ اللّه َ حاجَةً فيَمنَعُهُ .
📚نهجالبلاغه، حکمت ۲۶۹.
💠 @nahjmolaali
4_5996671387790475436.mp3
3.02M
🔔 با گوش جان #بشنویم
🔻 #خطبه203 👈 پیش از آن که بدنهای شما از دنیا خارج گردد، دلهایتان را خارج کنید...
💠 @nahjmolaali
💞یا علی مدد💞
تا که گفتم یا علی شوریده و شیدا شدم
تا نجف پرواز کردم راحت از غم ها شدم
قطره بودم از کرامات علی دریا شدم
لایق دست دعای حضرت زهرا شدم
مادر خانه به من داده مدال نوکری
حیدری ام ،حیدری ام ،حیدری ام ،حیدری
💠 @nahjmolaali
امام علی علیهالسلام می فرماید:
يَابْنَ آدَمَ، كُنْ وَصِيَّ نَفْسِکَ فِي مَالِکَ، وَاعْمَلْ فِيهِ مَا تُؤْثِرُ اَنْ يُعْمَلَ فِيهِ مِنْ بَعْدِکَ.
ای فرزند آدم! خودت وصی خودت در مال خويش باش و در مورد ثروتت همان گونه عمل کن که دوست داری پس از مرگت عمل کنند.
📚 نهجالبلاغه، حکمت ۲۵۴.
مؤمنان براى اين كار سعى مىكنند وصى يا اوصياى مطمئنى انتخاب كنند تا حتمآ كارهاى خير انجام گيرد. ولى بسيار ديده شده است كه يا وصى عمل به وصيت نمىكند يا ورثه مانع مىشوند و سعى دارند ثلث را به نفع خود مصادره كنند. حتى در بعضى از افراد متدين ديده مىشود كه مىخواهند براى مصرف ثلث به نفع خودشان وجهى شرعى بيابند.
اگر انسان خودش وصى خويشتن باشد و آنچه را پس از خود مايل است در راه خير صرف شود شخصآ اقدام كند بهتر است، همانگونه كه بعضى از افراد باايمان را در عصر خود مىبينيم كه ثلث مال خويش را در زمان حيات خود جدا كرده و در كارهاى خير به خصوص كارهايى كه باقى و برقرار مىماند؛ مانند احداث بيمارستان، مسجد، مدرسه، بانكهاى قرض الحسنه، نشر آثار دينى وامثال آن صرف مىكنند.
کسی که دلش نمیآید پولی را از خود جدا کند و از آن بگذرد و به محرومان بدهد، چطور توقع دارد دیگران برای او چنین کنند؟
در روایات آمده که احسان و صدقه ای که کسی در حال حیاتش می دهد، به مراتب بیش از آنچه پس از مرگ وی از اموالش به فقرا می دهند اجر و پاداش دارد.
💠 @nahjmolaali
فَقَدِّمُوا بَعْضاً یَکُنْ لَکُمْ قَرْضاً،
مقداری از ثروت خود را( با انفاق و احسان) پیش بفرستید، تا در پيشگاه خدا به عنوان قرض برای شما باقی بماند.
📚نهجالبلاغه، خطبه ۲۰۳.
سود دنیا و دین اگر خواهی
مایه هر دوشان نکو کاری است
راحت بندگان حق جستن
عین تقوی و زهد و دینداری است( ابن یمین)
💠 @nahjmolaali
حضرت علی علیه السلام می فرماید:
افْعَلُوا الْخَيْرَ وَ لَا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً، فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ؛
کار نیک را انجام دهید و چیزی از آن را کوچک مشمارید، چرا که کوچکِ آن بزرگ مقدار است و اندکِ آن بسیار.
📚نهجالبلاغه، حکمت۴۲۲.
وقتی پاداش دهنده ، خداوند کریم است، برای او کوچک و بزرگ و کم و زیاد آن عمل مطرح نیست. اگر نیت خالص باشد، می پذیرد و پاداش عظیم هم می دهد. مهم آن است که همراه با تقوا و اخلاص باشد، در اين صورت ارزش محتوایی بالایی پیدا میکند.
💠 @nahjmolaali