eitaa logo
نهج‌ البلاغه خوانی
437 دنبال‌کننده
276 عکس
186 ویدیو
21 فایل
از کران تا به کران لشگر ظلم است ولی از ازل تا به ابد فرصت درویشان است شادی روح حضرت استاد میرزا مهدی صادقی صلوات. ارتباط با ما👇 @Admin124
مشاهده در ایتا
دانلود
شهریار اشعاری دارد که همین جریان را تعریف می کند و در اینجا به بعضی از قسمت های آن اشاره می کنیم: شنیدم آب به جنگ، اندرون معاویه بست به روی شاه ولایت چرا که بود خَسی ➖همینطور جریان را تعریف می‌کند که حضرت حمله کرد و آب را گرفت.➖ فضول گفت که اِرفاق تا به این حد بس که بی حیاییِ دشمن ز حد گذشت بسی ➖ شخصی گفت که گویا اینها خیلی بی حیا هستند، شما آب را ببندید. ➖ جواب داد که ما جنگ بهرِ آن داریم که نان و آب نبندد کسی به روی کسی غلام همَّتِ آن قهرمانِ کون و مکان که بی رضایِ إلهی نمی زند نَفَسی ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ هدیه به روح ملکوتی مولا علی علیه‌السلام صلوات🌸 ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
💠 «أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ» عاجزترین مردم کسی است که از کسب برادران خوب (و به دست آوردن دوستان خوب) عاجز باشد از او عاجزتر کسی است که دوستانی را که به آن‌ها دست پیدا کرده است را ضایع کند. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۱۲. این نشانه اقتدار فرد است که دوست خوب داشته باشد. در روایات از دوستان خوب با عناوین «جناح»، «ید» و این چنین یاد شده است. اگر می‌خواهید بفهمید که شخص چقدر اقتدار دارد، یکی به دوستان خوب اوست. یکی از عوامل اقتدار که حضرت در نهج‌البلاغه مطرح کرده است، همین است . البته دوستان بد ضررهای زیادی دارند. در جایی در ❓ نهج‌البلاغه❓ آمده است که نیمی از ضررها به خاطر دوستان است. اگر دوستی یا یا یا باشد این چهار گروه پنجاه درصد ضررها از همین‌جا است. وقتی می‌گویند «إخوان»، کلمه «إخوه» به معنای دوستان خوب است. از این کلمه چنین برداشت می‌شود. 💠 ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ﴾ سوره حجرات، آیه 10. دوست خوب، همچنان که از همین آیه هم به دست می‌آید، دوستی است که شما را به تقوا بکشاند، دوستی است که مشکلات شما را حل کند. چنین دوستی هم اقتدار است، و هم موجب توفیقات برای شما می‌شود. انسانی که نتواند چنین دوستی داشته باشد، ضعیف است. از او ضعیف‌تر، کسی است که چنین دوستانی داشته باشد و آن‌ها را از دست بدهد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
شرم و حیا از ارتکاب کارهای ناپسند، بسیار پسندیده است. اما حیا از آموختن آنچه نمی دانیم، بیجا و زیانبار است و ما را همواره در جهل نگه می دارد. 🔆حضرت علی علیه‌السلام🔆 می فرماید: وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ؛ احدی از شما خجالت نکشد که وقتی از او از آنچه نمی داند سؤال می شود بگوید که نمی دانم. به این روایت امام صادق علیه السلام توجه کنید: إذا سُئلَ الرَّجُلُ مِنكُم عمّا لا يَعلَمُ فَلْيَقُلْ : لا أدري ، و لا يَقُلْ : اَللّه ُ أعلَمُ ، فَيُوقِعَ في قلبِ صاحِبِهِ شَكّا ، و إذا قالَ المسؤولُ : لا أدرِي فلا يَتَّهِمْهُ السائلُ. اگر از عالِم خدا ترس إِنَّمَا یخْشَی اللّه مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ کسی که عالم درست و حسابی اسلامی و خداترس باشد سؤالی کنند و اگر جواب را نداند، بگوید که نمی دانم ، نگوید اللهُ اعلم. با این حرف مردم را سرگردان نمی کند و سؤال کننده به دنبال جواب خود به دنبال شخصی دیگر می رود.( نه مردم را معطل کنیم و نه مردم را ناامید کنیم. ) لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ؛ هرگز هیچ کس خجالت نکشد از یاد گرفتن چیزی که آن را نمی داند. 📚 نهج‌البلاغه، حکمت ۸۲. =============== چه عالم باشد ، چه متعلِّم باشد، فرقی نمی‌کند. هر دو بروند یاد بگیرند. حضرت رسول ص فرمود: اُفٍّ لِكُلِّ مُسلمٍ لا يَجعَلُ في كُلِّ جُمعَةٍ . يَوما يَتَفَقَّهُ فيهِ أمرَ دِينِهِ و يَسألُ عن دِينِهِ ... وای بر مسلمانان، اف بر مسلمانی که روز را کاملا خالی نکند و کاملا زندگیِ دینی اش را بررسی نکند و پیش یک عالم نرود که بگوید کجای آن اشکال دارد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
برای بگذارید ✅ اگر شما تمام نهج‌البلاغه را در رابطه با جاسوس بررسی کنید، در دو جا کلمه «عین» آمده است. یکی در بحث دیده‌بان جنگ است که اصلاً به او جاسوس نمی‌گوییم، ولی عرب‌ها به او عین می‌گویندبه خاطر اینکه دائم از چشم‌هایشان استفاده می‌کنند؛ شغلشان به نحوی است که باید دائم نگاه کنند چه خبر است و گزارش دهند. ما به این فرد دیده‌بان می‌گوییم، جاسوس نمی‌گوییم. ✅ یک جاسوس دیگر هم وجود دارد که در نامه 53 آمده است: « ثُمَّ انْظُرْ فِي أُمُورِ عُمَّالِکَ، فَاسْتَعْمِلْهُمُ اخْتِبَاراً » کارمندان دولت و مسئولین را که می‌خواهی انتخاب کنی،حساب شده انتخاب کن « وَابْعَثِ الْعُيُونَ مِنْ أَهْلِ الصِّدْقِ وَالوَفَاءِ عَلَيْهِمْ » بعد، جاسوس هم بگذار، برای مسئولین! چرا؟ « فَإِنَّ تَعَاهُدَکَ فِي السِّرِّ لِأُمُورِهِمْ حَدْوَةٌ لَهُمْ عَلَي اسْتِعْمَالِ الْأَمَانَةِ، وَالرِّفْقِ بِالرَّعِيَّةِ » جاسوس بگذار و ببین که مردم‌دار هستند یا نه، وظیفه شغلی خود را انجام می‌دهند یا نه،(همین) 📚نهج‌البلاغه، نامه ۵۳. کار دیگری هم به این‌ها نداشته باش.این نهج‌البلاغه و این شما. از اول تا آخرش را بخوانید. هیچ جایی غیر از این بحث جاسوس را نمی‌بینید. جاسوس باید بر مسئولین باشد، ✅ ما به این اهمیت می‌دهیم که مردم‌دار باشند، وظایف شغلی خود را درست انجام بدهند. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
❗️❗️جلوه نامبارکِ تجمُّل گرایی❗️❗️ گاهی تماشای خانه های مجلّل، ماشین های شیک، جلوه های اشرافیت و وسایل و ابزار لوکس و سفره های رنگین، هوس انسان را بر می انگیزد تا آن ها را داشته باشد. رقابت ها و چشم و هم چشمی های برخی خانواده ها و مسابقه گذاشتن در تهیّه یک زندگی اشرافی و پرتجمّل ، ریشه در همین جا دارد. پس حتی باید به بعضی چیزها نگاه نکرد، تا دل نخواهد! باید چشم را بست، تا روح و فکر آرامش یابد. 🔆امام علی علیه‌السلام🔆 در خطبه ای که به جلوه های الگویی و ساده زیستی در زندگی و اخلاق پیامبر اشاره دارد، می فرماید: گاهی پیش می آمد که پرده ای دارای نقش و نگار ، بر اتاق آن حضرت آویخته می شد. حضرت، خطاب به یکی از همسرانش می فرمود: فلانی! این پرده را از جلوی چشم من بردار، چرا که وقتی نگاهم به آن می افتد، به یاد دنیا و زیور های دنیوی می افتم. پیامبر خدا صلّی اللّهُ علیه و آله با دلش از دنیا روی گردان بود و یاد دنیا را از دل خود زدوده بود و دوست داشت که جلوه های دنيايی هم از برابر چشمش دور باشد، تا دنیا را جامه فاخر و قرارگاه همیشگی خود نپندارد. از این رو ، دنیا را هم از دلش بیرون کرده بود، هم از نگاهش دور ساخته بود. و چنین است که هر کس از چیزی بدش آید، نگاه به آن را هم نمی پسندند و دوست ندارد پیش او حتّی از آن یاد شود. 📚نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶۰. وقتی پیامبر بزرگ و حبیب خدا و آن انسان عرشی و بهشتی این گونه است که بیم دارد نگاه به جلوه های دنیا ، محبت دنیا را در دلش پدید آورد، وضع دیگران معلوم است! ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
تلنگر◾️ ♠️ راستی کیست بداند که کِی، کجا و چگونه از دنیا خواهد رفت؟ حضرت علی علیه‌السلام این مسأله را چنین ترسیم می کند: 🔸 فَكَمْ أَكَلَتِ الْأَرْضُ مِنْ عَزِيزِ جَسَدٍ وَ أَنِيقِ لَوْنٍ... زمین، چه عزیزانی خوش سیما را به کام کشیده که غذاهای لذیذ می خوردند و در ناز و نعمت می زیستند. می خواستند با شادی، غم از دل بیرون کنند و با سرگرمی ها صفای عیش خود را به هم نزنند. دنیا به آنان می خندید و آنان به دنیا می خندیدند و غافلانه خوش بودند که ناگهان روزگار، با خارهای مصیبت و مرگ، آنان را در هم کوبید و مرگ و میر بر آنان سایه افکند‌. 📚نهج‌البلاغه، خطبه ۲۲۱. شگفتا که عدّه ای بی خبر از آینده و سرمست از خوشی های زندگی و مغرور به داشته هایشان اند که " ناگهان بانگی برآمد: خواجه مرد!" ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
« أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى »  شرافتمندانه‌ترین ثروت این است که انسان از تمنیات خود دست بردارد. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۳۴. انسان باید بین واقعیت و تخیلات و تمنیات و آرزوهای خود فرق بگذارد. اگر چنین باشد،انسان هر پولی را قبول نمی کند، هر جایی نمی‌رود، نزد هر کسی بله قربان نمی‌گوید. کسی نمی‌تواند او را تطمیع کند، و او را بترساند. این فرد خیلی آقاست . معمولاً پول‌هایی که در آن‌ها نامردی و بی‌شرفی است، آنجایی است که انسان در تخیلات و آرزوها و تمنیات به سر می‌برد؛ چون نمی‌تواند آن پول را فراهم کند، دست به نامردی می‌زند. پول خوب است، ولی به شرطی که انسان نامردی نکند وظرفیت آن را داشته باشد. البته این امر، کار سختی است. پس اگر انسان بخواهد و باشد، باید از قناعت شروع کند. در این صورت، کسی نمی‌تواند او را فریب بدهد و کلاه بر سرش بگذارد. 💫 کسی نمی‌تواند دانه‌ای جلوی او بگذارد و او را به دام بیندازد. 💫 ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
🔆امام علی علیه‌السلام 🔆می فرماید: *أَلَا إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) كَمَثَلِ نُجُومِ السَّمَاءِ، إِذَا خَوَى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ* مَثَل خاندان پیامبر، همچون ستارگان آسمان است، که چون ستاره ای غروب کند، ستاره‌ی دیگری طلوع می کند. 📚نهج‌البلاغه، خطبه ۱۰۰. این گونه که آسمان هیچ گاه از ستاره های فروزان خالی نیست ، زمین هم هرگز از حجّت خدا و امام معصوم و پیشوای هاشمی نسب خالی نمی ماند. در سخنی از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله آمده که آن حضرت فرموده اند: النُّجومُ أمانٌ لِأَهلِ الأَرضِ مِنَ الغَرَقِ ، وأهلُ بَيتي أمانٌ لاُِمَّتي مِنَ الاِختِلافِ ، همچنان که ستاره های آسمان، امان اهل زمین اند تا در تاریکی های دریا گم نشوند و غرق نگردند، اهل بیت من نیز امان امّت من اند تا دچار اختلاف نشوند. 📚حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص ۱۴۹. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
امام علی علیه‌السلام می فرماید: 💫 «سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ » کار بدی که تو را ناراحت کند، در نزد خدا بهتر از کار خوبی است که تو را به عُجب و غرور وادارد. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۴۳. ✅ وقتی انسان کار خوبی انجام داده ولی عُجب و غرور او را گرفته باشد، خودستایی و خودپرستی می‌کند و رو به سقوط است. ولی اگر کار بدی کرده و پشیمان شده، رو به اصلاح است. چنین شخصی مثل بیماری می‌ماند که روند آزمایش‌های وی خوب است. ولی در حالت اول، شخص مانند فرد سالمی است که روند آزمایش‌های وی رو به بدی می‌رود. ✅ مسلماً به بهبودی آن فرد بیمار امیدواری وجود دارد ولی روند بیمار شدن آن فرد سالم نگران‌کننده است. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
 دو چیز نشانه بلندهمّتی است؛ 🔰🔰 « الْحِلْمُ وَ الْأَنَاةُ تَوْأَمَانِ يُنْتِجُهُمَا عُلُوُّ الْهِمَّةِ » 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۴۶۰. یکی از آن‌ها است. هَمّ به معنای غم نیز هست؛ انسان‌های جوش نمی‌زنند(حلم دارند)، چون این ویژگی انسان‌های کوچک است. از شخصی می‌پرسند این همه غم و غصه برای چیست؟ بعد می‌بینند هیچ دلیلی ندارد و به خاطر هیچ غم وغصه دارد. انسان بلندهمت همّ و غم چیزهای جزئی را ندارد. بنابراین می‌فرماید: حلم و انات همراه با هم هستند که نتیجه بلندهمتی است. از روی جوش و غصه‌های انسان می‌توان به بلندهمتی انسان پی برد. اگر انسان برای چیزهای جزئی جوش می‌زند، پس جزئیات برای او مهم است. انسان باید داشته باشد، عصبانی نشود، بداند چگونه مشکلات را حل کند، چون این‌ها مسائل مهمی هستند. از آنجایی که حل مشکل یک مسئله مهم است، یک انسان با همّت به سراغ یاد گرفتن آن می‌رود. ♈️ اَنات: به معنای زمان‌شناسی و عجله نکردن است. وقتی انسان زمان را بشناسد، عجله نمی‌کند؛ نه زودتر می‌رود و نه دیرتر. انسانی که داشته باشد، بهترین زمان را برای تحقق کارش پیدا می‌کند چون برایش مهم است. اما آنکه برایش مهم نباشد، اهمیتی هم به زمان نمی‌دهد. آن‌هایی که بهترین و مناسب‌ترین زمان‌ها را برای کارهای خود پیدا می‌کنند، نشان می‌دهند که برای تحقق کارهای خود ارزش زیادی قائل هستند. زیرا زودتر و دیرتر انجام دادن هر کاری به معنای نشدن آن است. در این صورت عمر انسان ضایع می‌شود. ♈️ پس بلندِ انسان را می‌توان از روی جوش و غصه و از روی زمان‌شناسی او تشخیص داد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯