eitaa logo
نهج‌ البلاغه خوانی
435 دنبال‌کننده
284 عکس
189 ویدیو
22 فایل
از کران تا به کران لشگر ظلم است ولی از ازل تا به ابد فرصت درویشان است شادی روح حضرت استاد میرزا مهدی صادقی صلوات. ارتباط با ما👇 @Admin124
مشاهده در ایتا
دانلود
 دو چیز نشانه بلندهمّتی است؛ 🔰🔰 « الْحِلْمُ وَ الْأَنَاةُ تَوْأَمَانِ يُنْتِجُهُمَا عُلُوُّ الْهِمَّةِ » 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۴۶۰. یکی از آن‌ها است. هَمّ به معنای غم نیز هست؛ انسان‌های جوش نمی‌زنند(حلم دارند)، چون این ویژگی انسان‌های کوچک است. از شخصی می‌پرسند این همه غم و غصه برای چیست؟ بعد می‌بینند هیچ دلیلی ندارد و به خاطر هیچ غم وغصه دارد. انسان بلندهمت همّ و غم چیزهای جزئی را ندارد. بنابراین می‌فرماید: حلم و انات همراه با هم هستند که نتیجه بلندهمتی است. از روی جوش و غصه‌های انسان می‌توان به بلندهمتی انسان پی برد. اگر انسان برای چیزهای جزئی جوش می‌زند، پس جزئیات برای او مهم است. انسان باید داشته باشد، عصبانی نشود، بداند چگونه مشکلات را حل کند، چون این‌ها مسائل مهمی هستند. از آنجایی که حل مشکل یک مسئله مهم است، یک انسان با همّت به سراغ یاد گرفتن آن می‌رود. ♈️ اَنات: به معنای زمان‌شناسی و عجله نکردن است. وقتی انسان زمان را بشناسد، عجله نمی‌کند؛ نه زودتر می‌رود و نه دیرتر. انسانی که داشته باشد، بهترین زمان را برای تحقق کارش پیدا می‌کند چون برایش مهم است. اما آنکه برایش مهم نباشد، اهمیتی هم به زمان نمی‌دهد. آن‌هایی که بهترین و مناسب‌ترین زمان‌ها را برای کارهای خود پیدا می‌کنند، نشان می‌دهند که برای تحقق کارهای خود ارزش زیادی قائل هستند. زیرا زودتر و دیرتر انجام دادن هر کاری به معنای نشدن آن است. در این صورت عمر انسان ضایع می‌شود. ♈️ پس بلندِ انسان را می‌توان از روی جوش و غصه و از روی زمان‌شناسی او تشخیص داد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۱ دی ۱۴۰۱
شرح_صوتی_حکمت_۳۹۱.mp3
4.22M
حکمت ۳۹۱ترجمه فیض الاسلام حق متقابل فرزند و والدین حکمت ۳۹۹ ترجمه دشتی ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۲ دی ۱۴۰۱
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۲ دی ۱۴۰۱
« وَ صِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ »  صداقت انسان به اندازه مروّت اوست. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۴۷. در کنار هر دروغی یک نامردی نهفته است، در غیر این صورت، دلیلی برای دروغ گفتن وجود ندارد. اگر کسی از شما می‌خواهد یک به او بکنید و حوصله بیشتر از آن را هم ندارد، به او بگویید که نامردی نکند، زیرا «المروءة اسم جامع لسایر الفضائل» مروَّت اسمی است که همه خوبی‌ها را با خود دارد و جامع همه خوبی‌ها است.   از شخصی می‌پرسند: نامردی بلدی؟ می‌گوید: نه، ما دور نامردی را خط کشیده ایم. می‌پرسند: دروغ چطور؟ می‌گوید: بله، گاهی دروغ می‌گوییم. گویا این فرد متوجه نیست که این دو به هم ارتباط دارد.  « وَ صِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ » صداقت افراد به اندازه مروت آن‌ها است. هر نامردی با یک دروغ پوشش داده می‌شود. دروغ نشان از بی‌مروّتی است. قبلاً هم در رابطه با مروّت گفته شد که چهل ،پنجاه مصداق در روایات دارد اما شاخص مناسب برای سنجش مروّت، «اِصلاحُ المَعیشه» است. انسان باید سعی کند از راه درست، بدون ظلم کردن به دیگران، و از راه حلال پول به دست بیاورد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۲ دی ۱۴۰۱
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۳ دی ۱۴۰۱
امام علی علیه‌السلام می فرماید: « قَالَ علیه السلام فِي الَّذِينَ اعْتَزَلُوا الْقِتَالَ مَعَهُ خَذَلُوا الْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ » عده‌ای با حضرت علی (علیه السلام) در جنگ همراهی نکردند به جنگ نرفتند. عده‌ای هستند که می‌گویند: ما نه کوزه می‌شکنیم، نه آب می‌آوریم. ظاهراً این‌ها این چنین بودند. گفتند: یا علی، قبولت داریم ولی ما را معاف کنید. ما به جنگ نمی‌آییم. حضرت فرمود: « خَذَلُوا الْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ » درست است که باطل را یاری نکردند، اما حق را خوار کردند کوزه شکستند. 📚نهج‌البلاغه،حکمت ۱۲. ♈️ یک روش مبارزه در برابر باطل ، بی‌اعتنایی است. اگر طرف باطل است، از این روش استفاده کنید. به او سلام نکنید، او را تحویل نگیرید. به مسائلی که او مطرح می‌کند چندان بها ندهید تا انگیزه خود را از دست بدهد. این از روش‌های است. در نهج‌البلاغه، دوازده روش مبارزه کم‌هزینه آمده است. این یکی از آن‌ها است. این خودِ ما هستیم که افراد باطل را بزرگ می‌کنیم. دائم پیرامون آن‌ها جمع می‌شویم و به آن‌ها بها می‌دهیم و آن‌ها را تحویل می‌گیریم. اصلاً چنین کاری لازم نیست. به این ترتیب، تمام عواقب جُرم‌ها و ظلم‌هایشان دامن ما را هم می‌گیرد. اما، اگر شخصی بر حق باشد، چرا او را یاری نکنیم؟ 🌸 اگر در ركاب علي بي تفات باشيم در همين دنيا سختي ميبينيم آن هم با ذلت.🌸 ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۳ دی ۱۴۰۱
"قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید"، *سعدی* و قدر نعمت کسی داند که نعمت را از دست بدهد. وقتی نحوهٔ برخورد ما با نعمت های خدا، در دوام یا زوال آن نقش دارد، پس اگر ناسپاسی های ما نعمت ها را از ما برماند، جز خود را نکوهش نکنیم. 💠 امیر مؤمنان علیه‌السلام می فرماید: احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ، فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ. از کوچ نعمت ها بر حذر باشید، چنان نیست که هر رمیده ای دوباره برگردد. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۲۴۶. مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست، مشکل نشیند ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۳ دی ۱۴۰۱
*اصلاح الگوی مصرف* از بهترین راه های خرج دارایی، صرف آن در راه خویشاوندانِ نیازمند و ضیافتِ فامیل و رفعِ گرفتاری از آنان است. توصیه حضرت امیر عليه السلام چنین است: 💗وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ اَلتَّبَاذُلِ وَ إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّدَابُرَ وَ اَلتَّقَاطُعَ ... 💗 بر شما باد پیوند و همبستگی و بخشش به يكديگر، مبادا از هم روى گردانيد، و قطع رابطه کنید. 📚نهج‌البلاغه، نامه ۴۷. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۴ دی ۱۴۰۱
بسیارند کسانی که نظر داده، سپس پشیمان شده اند، یا کتاب و مقاله ای نوشته اند، ولی بعد از نشر و پخش، ضعف ها و خطاهای آن را فهمیده اند و خود را نکوهش کرده اند که چرا شتاب زده قلم به دست گرفتند یا اظهارنظر کردند، یا تحقیق خود را به چاپ سپردند. از این رو " اوّل اندیشه، وآنگهی گفتار ". امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حدیثی، زبان را پشت قلبش می داند و قلب را پشت زبانش، یعنی عاقل اوّل می اندیشد و سخن می گوید، اما احمق بر عکس است. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۴۰. در سخنی دیگر می فرماید: الْمُؤْمِنَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَكَلَّمَ بِكَلَامٍ تَدَبَّرَهُ فِي نَفْسِهِ، فَإِنْ كَانَ خَيْراً أَبْدَاهُ وَ إِنْ كَانَ شَرّاً وَارَاهُ؛ مؤمن هر گاه بخواهد سخن گوید، پیش خود دربارهٔ آن می اندیشد، اگر خیر بود، آشکارش می کند و اگر شر بود، نهانش می دارد. 📚نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۶. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۵ دی ۱۴۰۱
خداوندِ آبرو دارِ عیب پوش «قَالَ (ع) الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ » احتیاط کنید، احتیاط کنید، خداوند ستّاری کرده، گویا که غفّاری کرده است. 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۲۹. گناهانی کرده ایم که چون خدا آن‌ها را نمایان نکرده است، خودمان هم آن‌ها را فراموش کرده ایم. در حالی که باید در دنیای دیگر به خاطر انجام آن کارها پاسخگو باشیم. روایت است که شخصی نزد امام جواد (علیه السلام ) آمد و گفت: من می‌خواهم شما حدیثی را به من بگویید که از پدران و اجداد شما یک به یک نقل شده باشد تا به حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) برسد. من چنین حدیثی را دوست دارم. امام جواد علیه السلام فرمودند: «حدثنی عن جدی عن آبائه» تا به حضرت علی (علیه السلام ) می‌رسد که «لو تکاشَفتُم، ما تَدافَنتُم» اگر کشف اسرار بشود، یکدیگر را دفن نمی‌کنید. یعنی خدا به قدری ستّاری کرده است ( و عيب پوشانده) که اگر بدانیم هر کس چگونه بنده ای بوده است، جنازه یکدیگر را دفن نمی‌کنیم. ❇️ یا الهی فَکمْ مِنْ عَیبٍ سَتَرْتَهُ عَلَی فَلَمْ تَفْضَحْنی». «بارالها! چه بسیار عیوبی را که تو از دیگران پنهان نمودی و آبروی مرا نبردی». و در فراز دیگری می فرماید: ❇️ «وَ تَسْتُرَ عَنّی فاضِحَاتِ السَرَائِرِ». «رسوایی های پنهانی مرا بپوشان» . ❇️ «یا مَنْ اظْهَرَ الْجَمیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ» «ای کسی که زیبایی ها را آشکار و زشتی ها و بدی ها را می پوشانی». ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۶ دی ۱۴۰۱
گفته اند که : 🔸 آدمی مخفی است در زیر زبان.🔸 این ترجمه ای از کلام مولاست که می فرماید: «تَکَلَّمُوا تُعرَفُوا، فإنَّ المَرءَ مَخبوءٌ تَحتَ لِسانِهِ!» سخن بگویید تا شناخته شوید، چرا که انسان ( و شخصیّت او ) زیر زبانش پنهان است . 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۳۹۲. وقتی کسی زبان می گشاید، از سخن او می توان میزان علم و ادب و معرفت و عقلش را فهمید. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۶ دی ۱۴۰۱
«خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ » طوری با این مردم مخلوط شوید، طوری با این مردم معاشرت داشته باشید که اگر مُردید برایتان گریه کنند و اگر هم زنده اید مشتاق دیدار شما باشند. 📚 نهج‌البلاغه، حکمت ۱۰. وقتی در فقدان کسی اشک می ریزیم که به او محبت داشته باشیم و خلاء وجود او را پس از مرگش احساس کنیم و این در سایهٔ خیر رسانی و مؤثر و مفید بودن او پدید می آید. ولی اگر از کسی زحمت و زیان‌ و بدی به مردم برسد، نه تنها از مرگ او ناراحت نمی شوند، بلکه خوشحال می گردند که از دستش راحت شدند. امّا برای توضیح بیشتر آن به خطبه (46) نگاه کنید که توضیح بیشتر همین سخن در آن آمده است: حضرت علی علیه‌السلام اشاره به اين آیه از قرآن دارد ؛ ﴿كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴾  باغ و بستان زیادی رها کرده اند»،  ﴿وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ﴾  سبزه‌ها و پست و مقام‌هایی داشته اندکه همه را رها کرده اند،  ﴿وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ﴾ و نعمت‌هاى فراوان ديگر كه در آن غرق شادمانى بودند! «كَذلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِين» ، حالا باز هم نوبت دیگران شد  فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ:  برای آنها گریه‌ای نشد، نه در زمین و نه در آسمان، و کسی هم به انتظارشان نبود.» سوره دخان/۲۹ «خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ» اینطور زندگی نکنید مثل این افرادی که در این قصر بودند. «فما بکت علیهم فی السماء و الأرض» نه در زمین و نه در آسمان بر این‌ها گریه‌ای نشد «و ما کانوا منظرین» کسی به انتظارشان نبود بلکه همه منتظر بودند که آن‌ها به سر برسد. چنین زندگی کردن به این معنا است که: ☑️ به درویشی قناعت کن که سلطانی خطر دارد. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠 @nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯
۲۷ دی ۱۴۰۱