eitaa logo
نهج‌البلاغه‌آقـاامیرالمؤمنیـن
17.7هزار دنبال‌کننده
10.4هزار عکس
2.4هزار ویدیو
12 فایل
‌✨#بِسْــــــمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَـنِ‌الرَّحِيــمِ✨ ـ مدیریت: @Alihidari . تبلیغات پربازده مجموعه غدیر👇 https://eitaa.com/joinchat/1975058490C0233b308cd . . . 📳 مجموعه تبلیغاتی گسترده ایتا😍👇 https://eitaa.com/joinchat/4076535811Cc50237fe56
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃شرح حکمت 111 و 112 🍃🌼امام (علیه السلام) چون سهل بن حنیف انصاری، که از گرامی ترین اشخاص نزد آن حضرت بود، پس از بازگشت از جنگ صفین، در کوفه از دنیا رفت، امام (علیه السلام) پس از وفات او فرمود: تهافت: تکه تکه افتاد، و این مبالغه در فزونی مصائب و گرفتاریی است که به امام (علیه السلام) و دوستانش می رسد، (اگر کوتاهی مرا دوست بدارد هر آینه از هم بپاشد). سیدرضی می گوید: معنای این سخن آن است که این آزمون بر او سخت می گیرد، پس غمها بر او روآور می شوند، و این کار نشدنی است مگر با پرهیزگاران، نیکوکاران و برگزیدگان نیک کردار، این سخن امام (علیه السلام) مانند آن عبارت است که فرمود: (من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا) یعنی هر کس ما خانواده را دوست دئارد باید برای پوشیدن لباس فقر آماده شود. و بر معنای دیگری نیز توجیه کرده اند که جای گفتار آن نیست. عبارت: من احبنا … یعنی یعنی این را برای خود مهیا سازد. و جلباب استعاره از این است که انسان خود را برای تهیدستی و تحمل آن آماده سازد، و دلیل استعاره آوردن آن این است که هر دوی اینها شخص آماده را از عوارض فقر و خودنمایی آن در بد اخلاقی، و تنگدلی و سرگردانی که چه بسا به کفر می انجامد، همچون رواندازی، می پوشانند، و چون دوستی مخلصانه این خاندان (علیه السلام)، مستلزم پیروی و متابت از ایشان، و به راه و روش ایشان بودن است و از جمله روشهای ایشان فقر و ترک دنیا و صبر در برابر آنهاست، بنابراین لازم است دوستان ایشان نیز فقر را پیشه خود کنند و پیراهنی از آمادگی خود برای فقر و تحمل آن، برای پوشش خود مهیا سازند. ابن قتیبه این معنا را در عبارت دیگری روایت کرده و گفته است: هر کس ما را دوست دارد باید با کمبود و گرفتاری دنیا بسازد و قناعت را پیشه کند. و هم او گفته است: صبر بر فقر و تهیدستی را به پیراهن از آن رو تشبیه فرموده است که فقر و تهیدستی، همچون پیراهنی بدن را می پوشاند، می گوید: شاهد بر درستی این تأویل روایتی است که از آن حضرت نقل کرده اند: دید گروهی بر در خانه اش ایستاده اند، فرمود: قنبر! اینان کیستند؟ قنبر، عرض کرد: پیروان تو یا امیرالمومنین! فرمود: من در اینان سیمای شیعه بودن و پیروی را نمی بینم. عرض کرد: سیمای شیعه چطور است؟ فرمود: چسبیدن شکمها به پشت از گرسنگی، خشکیدن لبها از تشنگی، کم نور شدن چشمها از گریه. ابو عبیده می گوید: مقصود امام علی (علیه السلام) فقر در دنیا نیست، مگر نمی بینید که میان دوستان ایشان کسانی مانند دیگر مردم، ثروتمندند، بلکه مقصود امام (علیه السلام) فقر در روز قیامت است، و سخن را در زمینه پند و نصیحت و تشویق بر اطاعت ایراد کرده است و گویا امام (علیه السلام) چنین فرموده است: هر کس ما را دوست دارد باید برای فقر روز قیامتش چیزی آماده کند تا آن را به وسیله اجر و تقرب و نزدیکی به خدا جبران نماید. سید مرتضی - خدایش بیامرزد - فرموده است: هر دو توجیه خوب است، هرچند که سخن ابن قتیبه خوبتر است، و همان است معنای سخن سید رضی - خدایش از او راضی باد و گاهی به معنای دیگر نیز توجیه می کنند. قطب راوندی احتمال نا÷سندی را داده است، که هیچ صلاحیت برای حمل این سخن را ندارد و ما با نقل آن، سخن را به درازا نمی کشانیم. 📙شرح 📙شرح حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص116 📚نهج البلاغه ای شویم▪🌸▪👇 https://eitaa.com/joinchat/1660682246C56a0eaa819
وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در این کلمه حکیمانه خود که در نهج البلاغه آمده است می فرماید: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» اگر کسی دوست ما خاندان عصمت و طهارت هست، جامه ای از فقر برای خود انتخاب کند، آماده باشد که چنین جامه ای بر تن او پوشانده می شود، این ترجمه این کلام است، اما منظور از این فقر و استعداد و جلباب چیست، باید روشن شود. 🔹 فقر مالی، محبوب این خاندان نیست، محبوب هیچ کس نیست، بلکه خود فقر یک رذیلت است؛ کلامی از مولا امیرالمومنین است که می فرماید «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» خدا هیچ تازیانه ای دردناکتر از تازیانه فقر به یک ملت یا یک فرد نزد، هیچ ملتی و گروهی تازیانه ای دردناکتر از فقر نچشیده است، زیرا دردهای دیگر فقط مشکلات ظاهری و جسمانی دارد اما فقر علاوه بر مشکلات جسمی، آن رنج و تألم روحی را هم به همراه دارد. 🔹 فقر فضیلتی نیست که شیعیان برای آن آماده باشند، هر چند گاهی امتحان الهی است مانند شعب ابیطالب، که پیرو اهلبیت باید برای حفظ دین، امتحان الهی را تحمل کند و لذا همواره باید شیعیان دستشان به سمت آسمان بلند باشد، چرا که ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾؛ روزی انسان و همه وعده‌های داده شده در آسمان است، به ما گفتند راز اینکه وقتی میخواهید دعا کنید گفته شده دست به آسمان بلند کنید، این است که در آسمان است و هم روزی و و هم روزی از سماء بر انسان نازل می شود که همواره باید به این مطلب توجه داشت... . 🔹 گاهی هم فقر در اثر تنبلی، بیکاری و ضعف مدیریت، بر یک فرد یا جمعیتی تحمیل شده است، این عذاب الهی است، و لذا این فقر، امری نیست که شیعه باید آن را تحمل کند، لذا وقتی افرادی به محضر پیامبر گرامی اسلام معرفی می شدند که کاری و شغلی نداشتند، از چشم حضرت می افتادند؛ چرا که انسان بیکار در چشم اهلبیت، خار است! بنابراین فقر مالی و مادی فضیلتی نیست که اگر کسی اهل ولایت شد، آماده فقر باشد مگر اینکه منظور فقر الی الله باشد که بهترین فضیلت و عالی ترین نعمت است، اینکه انسان احساس کند نیازمند خدای سبحان است و سلامت و صحت خود را از آفریدگار خود بداند. حیات طیبه در قناعت است؛ قناعت، یک نوع فضیلت است ولی فقر فضیلت نیست . لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/1764447 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/19 🕊 ای شویم @nahjolbalaghe5
وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در این کلمه حکیمانه خود که در نهج البلاغه آمده است می فرماید: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» اگر کسی دوست ما خاندان عصمت و طهارت هست، جامه ای از فقر برای خود انتخاب کند، آماده باشد که چنین جامه ای بر تن او پوشانده می شود، این ترجمه این کلام است، اما منظور از این فقر و استعداد و جلباب چیست، باید روشن شود. 🔹 فقر مالی، محبوب این خاندان نیست، محبوب هیچ کس نیست، بلکه خود فقر یک رذیلت است؛ کلامی از مولا امیرالمومنین است که می فرماید «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» خدا هیچ تازیانه ای دردناکتر از تازیانه فقر به یک ملت یا یک فرد نزد، هیچ ملتی و گروهی تازیانه ای دردناکتر از فقر نچشیده است، زیرا دردهای دیگر فقط مشکلات ظاهری و جسمانی دارد اما فقر علاوه بر مشکلات جسمی، آن رنج و تألم روحی را هم به همراه دارد. 🔹 فقر فضیلتی نیست که شیعیان برای آن آماده باشند، هر چند گاهی امتحان الهی است مانند شعب ابیطالب، که پیرو اهلبیت باید برای حفظ دین، امتحان الهی را تحمل کند و لذا همواره باید شیعیان دستشان به سمت آسمان بلند باشد، چرا که ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾؛ روزی انسان و همه وعده‌های داده شده در آسمان است، به ما گفتند راز اینکه وقتی میخواهید دعا کنید گفته شده دست به آسمان بلند کنید، این است که در آسمان است و هم روزی و و هم روزی از سماء بر انسان نازل می شود که همواره باید به این مطلب توجه داشت... . 🔹 گاهی هم فقر در اثر تنبلی، بیکاری و ضعف مدیریت، بر یک فرد یا جمعیتی تحمیل شده است، این عذاب الهی است، و لذا این فقر، امری نیست که شیعه باید آن را تحمل کند، لذا وقتی افرادی به محضر پیامبر گرامی اسلام معرفی می شدند که کاری و شغلی نداشتند، از چشم حضرت می افتادند؛ چرا که انسان بیکار در چشم اهلبیت، خار است! بنابراین فقر مالی و مادی فضیلتی نیست که اگر کسی اهل ولایت شد، آماده فقر باشد مگر اینکه منظور فقر الی الله باشد که بهترین فضیلت و عالی ترین نعمت است، اینکه انسان احساس کند نیازمند خدای سبحان است و سلامت و صحت خود را از آفریدگار خود بداند. حیات طیبه در قناعت است؛ قناعت، یک نوع فضیلت است ولی فقر فضیلت نیست . لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/1764447 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/19 🕊 ای شویم @nahjolbalaghe5
وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در این کلمه حکیمانه خود که در نهج البلاغه آمده است می فرماید: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» اگر کسی دوست ما خاندان عصمت و طهارت هست، جامه ای از فقر برای خود انتخاب کند، آماده باشد که چنین جامه ای بر تن او پوشانده می شود، این ترجمه این کلام است، اما منظور از این فقر و استعداد و جلباب چیست، باید روشن شود. 🔹 فقر مالی، محبوب این خاندان نیست، محبوب هیچ کس نیست، بلکه خود فقر یک رذیلت است؛ کلامی از مولا امیرالمومنین است که می فرماید «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» خدا هیچ تازیانه ای دردناکتر از تازیانه فقر به یک ملت یا یک فرد نزد، هیچ ملتی و گروهی تازیانه ای دردناکتر از فقر نچشیده است، زیرا دردهای دیگر فقط مشکلات ظاهری و جسمانی دارد اما فقر علاوه بر مشکلات جسمی، آن رنج و تألم روحی را هم به همراه دارد. 🔹 فقر فضیلتی نیست که شیعیان برای آن آماده باشند، هر چند گاهی امتحان الهی است مانند شعب ابیطالب، که پیرو اهلبیت باید برای حفظ دین، امتحان الهی را تحمل کند و لذا همواره باید شیعیان دستشان به سمت آسمان بلند باشد، چرا که ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾؛ روزی انسان و همه وعده‌های داده شده در آسمان است، به ما گفتند راز اینکه وقتی میخواهید دعا کنید گفته شده دست به آسمان بلند کنید، این است که در آسمان است و هم روزی و و هم روزی از سماء بر انسان نازل می شود که همواره باید به این مطلب توجه داشت... . 🔹 گاهی هم فقر در اثر تنبلی، بیکاری و ضعف مدیریت، بر یک فرد یا جمعیتی تحمیل شده است، این عذاب الهی است، و لذا این فقر، امری نیست که شیعه باید آن را تحمل کند، لذا وقتی افرادی به محضر پیامبر گرامی اسلام معرفی می شدند که کاری و شغلی نداشتند، از چشم حضرت می افتادند؛ چرا که انسان بیکار در چشم اهلبیت، خار است! بنابراین فقر مالی و مادی فضیلتی نیست که اگر کسی اهل ولایت شد، آماده فقر باشد مگر اینکه منظور فقر الی الله باشد که بهترین فضیلت و عالی ترین نعمت است، اینکه انسان احساس کند نیازمند خدای سبحان است و سلامت و صحت خود را از آفریدگار خود بداند. حیات طیبه در قناعت است؛ قناعت، یک نوع فضیلت است ولی فقر فضیلت نیست . لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/1764447 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/19 🕊 ای شویم @nahjolbalaghe5
وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در این کلمه حکیمانه خود که در نهج البلاغه آمده است می فرماید: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» اگر کسی دوست ما خاندان عصمت و طهارت هست، جامه ای از فقر برای خود انتخاب کند، آماده باشد که چنین جامه ای بر تن او پوشانده می شود، این ترجمه این کلام است، اما منظور از این فقر و استعداد و جلباب چیست، باید روشن شود. 🔹 فقر مالی، محبوب این خاندان نیست، محبوب هیچ کس نیست، بلکه خود فقر یک رذیلت است؛ کلامی از مولا امیرالمومنین است که می فرماید «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» خدا هیچ تازیانه ای دردناکتر از تازیانه فقر به یک ملت یا یک فرد نزد، هیچ ملتی و گروهی تازیانه ای دردناکتر از فقر نچشیده است، زیرا دردهای دیگر فقط مشکلات ظاهری و جسمانی دارد اما فقر علاوه بر مشکلات جسمی، آن رنج و تألم روحی را هم به همراه دارد. 🔹 فقر فضیلتی نیست که شیعیان برای آن آماده باشند، هر چند گاهی امتحان الهی است مانند شعب ابیطالب، که پیرو اهلبیت باید برای حفظ دین، امتحان الهی را تحمل کند و لذا همواره باید شیعیان دستشان به سمت آسمان بلند باشد، چرا که ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾؛ روزی انسان و همه وعده‌های داده شده در آسمان است، به ما گفتند راز اینکه وقتی میخواهید دعا کنید گفته شده دست به آسمان بلند کنید، این است که در آسمان است و هم روزی و و هم روزی از سماء بر انسان نازل می شود که همواره باید به این مطلب توجه داشت... . 🔹 گاهی هم فقر در اثر تنبلی، بیکاری و ضعف مدیریت، بر یک فرد یا جمعیتی تحمیل شده است، این عذاب الهی است، و لذا این فقر، امری نیست که شیعه باید آن را تحمل کند، لذا وقتی افرادی به محضر پیامبر گرامی اسلام معرفی می شدند که کاری و شغلی نداشتند، از چشم حضرت می افتادند؛ چرا که انسان بیکار در چشم اهلبیت، خار است! بنابراین فقر مالی و مادی فضیلتی نیست که اگر کسی اهل ولایت شد، آماده فقر باشد مگر اینکه منظور فقر الی الله باشد که بهترین فضیلت و عالی ترین نعمت است، اینکه انسان احساس کند نیازمند خدای سبحان است و سلامت و صحت خود را از آفریدگار خود بداند. حیات طیبه در قناعت است؛ قناعت، یک نوع فضیلت است ولی فقر فضیلت نیست . لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/1764447 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/19 🕊 ای شویم @nahjolbalaghe5
وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در این کلمه حکیمانه خود که در نهج البلاغه آمده است می فرماید: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» اگر کسی دوست ما خاندان عصمت و طهارت هست، جامه ای از فقر برای خود انتخاب کند، آماده باشد که چنین جامه ای بر تن او پوشانده می شود، این ترجمه این کلام است، اما منظور از این فقر و استعداد و جلباب چیست، باید روشن شود. 🔹 فقر مالی، محبوب این خاندان نیست، محبوب هیچ کس نیست، بلکه خود فقر یک رذیلت است؛ کلامی از مولا امیرالمومنین است که می فرماید «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» خدا هیچ تازیانه ای دردناکتر از تازیانه فقر به یک ملت یا یک فرد نزد، هیچ ملتی و گروهی تازیانه ای دردناکتر از فقر نچشیده است، زیرا دردهای دیگر فقط مشکلات ظاهری و جسمانی دارد اما فقر علاوه بر مشکلات جسمی، آن رنج و تألم روحی را هم به همراه دارد. 🔹 فقر فضیلتی نیست که شیعیان برای آن آماده باشند، هر چند گاهی امتحان الهی است مانند شعب ابیطالب، که پیرو اهلبیت باید برای حفظ دین، امتحان الهی را تحمل کند و لذا همواره باید شیعیان دستشان به سمت آسمان بلند باشد، چرا که ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾؛ روزی انسان و همه وعده‌های داده شده در آسمان است، به ما گفتند راز اینکه وقتی میخواهید دعا کنید گفته شده دست به آسمان بلند کنید، این است که در آسمان است و هم روزی و و هم روزی از سماء بر انسان نازل می شود که همواره باید به این مطلب توجه داشت... . 🔹 گاهی هم فقر در اثر تنبلی، بیکاری و ضعف مدیریت، بر یک فرد یا جمعیتی تحمیل شده است، این عذاب الهی است، و لذا این فقر، امری نیست که شیعه باید آن را تحمل کند، لذا وقتی افرادی به محضر پیامبر گرامی اسلام معرفی می شدند که کاری و شغلی نداشتند، از چشم حضرت می افتادند؛ چرا که انسان بیکار در چشم اهلبیت، خار است! بنابراین فقر مالی و مادی فضیلتی نیست که اگر کسی اهل ولایت شد، آماده فقر باشد مگر اینکه منظور فقر الی الله باشد که بهترین فضیلت و عالی ترین نعمت است، اینکه انسان احساس کند نیازمند خدای سبحان است و سلامت و صحت خود را از آفریدگار خود بداند. حیات طیبه در قناعت است؛ قناعت، یک نوع فضیلت است ولی فقر فضیلت نیست . لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/1764447 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/19 🕊 ای شویم @nahjolbalaghe5