🌹 حکمت ۳۹۰ تا حکمت ۴۰۲ #نهج_البلاغه ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت390 : مؤمن بايد شبانه روز خود را به سه قسم تقسيم كند، زمانی برای نيايش و عبادت پروردگار و زمانی برای تامين هزينه زندگی و زمانی برای واداشتن نفس به لذّتهایی كه حلال و مایهٔ زيبایی است. خردمند را نشايد جز آنكه در پی سه چيز حركت كند، كسب حلال برای تامين زندگی، يا گام نهادن در راه آخرت يا به دست آوردن لذتهای حلال. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت391 : از حرام دنيا چشم پوش، تا خدا زشتيهای آن را به تو نماياند و غافل مباش كه لحظه ای از تو غفلت نشود. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت392 : سخن گوييد تا شناخته شويد، زيرا كه انسان در زير زبان خود پنهان است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت393 : از دنيا آن مقدار كه به تو می رسد بردار و از آنچه روی گرداند، روی گردان و اگر نتوانی در جستجوی دنيا، نيكو تلاش كن. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت394 : بسا سخن که از حمله مسلّحانه كارگرتر است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت395 : هر مقدار كه قناعت كنی كافی است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت396 : مرگ بهتر از تن به ذلت دادن، به اندك ساختن بهتر از دست نياز به سوی مردم داشتن است، اگر به انسان نشسته در جای خويش چيزی ندهند، با حركت و تلاش نيز نخواهند داد، روزگار دو روز است، روزی به سود تو و روزی به زيان تو است، پس آنگاه كه به سود تو است به خوشگذرانی و سركشی روی نياور و آنگاه كه به زيان تو است شكيبا باش. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت397 : چه خوب است عطر مشك، تحمل آن سبك و آسان و بوی آن خوش و عطرآگين است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت398 : فخرفروشی را كنار بگذار، تكبّر و خود بزرگ بينی را رها كن، به ياد مرگ باش. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت399 : همانا فرزند را بر پدر و پدر را بر فرزند حقی است؛ حق پدر بر فرزند اين است كه فرزند در همه چيز جز نافرمانی خدا، از پدر اطاعت كند و حق فرزند بر پدر آنكه نام نيكو بر فرزند نهد، خوب تربيتش كند و او را قرآن بياموزد. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت400 : چشم زخم حقیقت دارد، استفاده از نيروهای مرموز طبيعت حقیقت دارد، سحر و جادو وجود دارد و فال نيك راست است و رويداد بد را بدشگون دانستن، درست نيست و اعتقاد به رسیدن بیماری به دیگری صحیح نیست، بوی خوش درمان و نشاط آور، عسل درمان کننده و نشاط آور، سواری بهبودی آور و نگاه به سبزه زار درمان کننده و نشاط آور است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت401 : هماهنگی در اخلاق و رسوم مردم، ايمن ماندن از دشمنی و كينه های آنان است. ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ 📒 #حکمت402 : (شخصی در حضور امام سخنی بزرگتر از شان خود گفت، فرمود،) پر درنياورده پرواز كردی و در خردسالی آواز بزرگان سر دادی (شكير، نخستين پرهایی است كه بر بال پرنده می رويد و نرم و لطیف است و سقب، شتر خردسال است زيرا شتر بانگ در نياورد تا بالغ شود.) https://eitaa.com/nahjolbalagheh_ketab ┄═❁🍃❈🌼❈🍃❁═┄ #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی