#عصر_های_تفکر 🔰 راه بی نهایت 🔶🔸 انسان بايد در اين محدوده هفتاد ساله پاهايى تربيت كند و مركب‏ هايى بيابد و سرمايه‏ هايى را زياد نمايد و توشه‏ هايى براى بى‏ نهايت راه بردارد و سپس راهش را شروع كند و حركتش را دنبال نمايد. 🔹 در اين دنيا پاها ساخته مى‏ شوند و در آن مرحله راه‏ها پيموده مى‏ گردند. 🔹همه انسان‏ها در يك نقطه انحطاط قرار دارند و فقط با سرمايه‏ هايى هستند و پاهايى. 🔹«هر كس هر قدر كار بكند و راه برود بالاتر مى‏ آيد، تا ثروت، تا قدرت، تا رياست، تا بهشت آب و نان و بالاتر مى‏ آيد، تا ... تا» تا آنجايى كه نهايتى ندارد و تا برنمى‏ دارد. 🔹و اين‏است كه على آن مرد راه فريادش بلند مى‏ شود: «آه مِن قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيق‏»؛ آه از توشه كم و راه دور. 🔹اگر هدف على، بهشت نان و آب بود و بهشت حوريان بود كه آن توشه‏ ها كم نبود، با كمتر از اينها به آن همه مى‏ رسند. 🔹على راهى دارد تا بى‏ نهايت و اين است كه هر چقدر توشه بردارد چيزى نيست؛ 🔹چون هر مقدار در برابر بى‏ نهايت، صفر است و هيچ است و كم است. 🔹آنهايى كه اين راه دراز را ديده‏ اند و از اين استعدادهاى عظيم خبر دارند، اينها در فكر بازارى هستند و در جست‏ وجوى خريدارى كه بيشتر سود بدهد و زيادتر بهره برساند و سرمايه‏ ها را بارور كند كه مگر در اين راه به جايى برسند. 🔹اينها شب و روز مشغولند و شب و روز مى‏ كوشند؛ چون فرصتى ندارند. 🔹اين است كه بايد خوردن و خوابيدن و رفتن و آمدن همه‏ اش تجارت باشد و كار باشد و عبادت باشد و حركت باشد و پاى رفتن باشد. 🔹اينها ديگر درنگى نمى‏ كنند و آرام نمى‏ نشينند و از بازى‏ ها سر باز مى‏ زنند. 🔹كسانى درنگ مى‏ كنند و به بازى گرفتار مى‏ شوند كه هدفى‏ ندارند. 📝استاد علی صفایی حائری 📚کتاب رشد، ص ۳۲ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🌐#معاونت_تبلیغ_حوزه_علمیه_خراسان https://eitaa.com/joinchat/4089708577C789eb1fada 🆔 @howzehtabligh

#عصر_های_تفکر 🔰بازارها و خریدارها 🔷🔹 بايد در اين وقت كم به تجارتى دست زد كه بى‏ نهايت سود بياورد 🔹و بايد به دنبال خريدارى رفت كه پولش نقد باشد و بازگردان داشته باشد 🔹و بايد در جست‏وجوى بازارى بود كه رونق داشته باشد. 🔹يك بازار، بازار پايين است با خريدارى‏ هايى به نام دل و هوس‏ هايش و به نام مردم و حرف‏ هايش و به نام دنيا و جلوه ‏هايش؛ با ثروت و قدرت و شهرت و مدارك و عنوان‏هايش و به نام شيطان و وسوسه‏ هايش. 🔹و يك بازار هم بازار ديگرى است با خريدارى به نام اللّه، مالك، رحيم، مهربان. 🔹اينها بازارها و خريدارها هستند، آن هم سرمايه‏ ها و متاع‏ هاى ما، بايد ديد كه هر كدام چه مى‏ گيرند و در برابر چه مى‏ دهند. 🔹آن بازار پايين‏ نمى‏ تواند اين همه سرمايه را جذب كند، سرمايه ‏ها گزاف هستند و متورم مى ‏شوند و عصيان مى‏ آورند و بحران مى‏ آورند و... 🔹آن خريدارها هم مصرف كننده مفت هستند. سرمايه را مى ‏بلعند، استعدادهاى مرا به بازى مى‏ گيرند، چيزى بر آن نمى ‏افزايند. هنگامى كه يك عمر براى دلم دويدم چه بازدهى دارد؟ هنگامى كه يك عمر براى هوس‏ هاى مردم سوختم آنها به من چه مى‏ دهند؟ 🔹جز چهار تا بارك اللّه و يك دقيقه كف زدن و چهار دقيقه سكوت. 🔹اگر اين خلق، از فرزندم گرفته تا زنم تا پدرم تا مادرم و ديگران به من چيزى دادند و برايم لذتى آوردند بايد بسنجم كه چه چيز از من گرفته‏ اند. آيا اينها بيش از آنچه داده ‏اند از من نگرفته ‏اند؟ مغز من و دل من و عمر من به سوى آنها رفته، سرم شده مستراحشان و دلم شده انبار جهودها و بتخانه ‏شان و عمرم شده چراگاه و جولانگاه‏ شان، كه چى؟ خودم هم نمى‏ دانم، فقط اسير عادت ‏ها و هوس‏ ها شده‏ ام و از فكرم و سنجشم و اراده ‏ام كارى نكشيده ‏ام. 🔹فكرم فقط در حساب خانه و اجاره‏ اش كلنجار مى ‏رود و عقلم دخل و خرج را مى ‏سنجد. 🔹و اراده ‏ام در اين تكرار خوردن و خوابيدن و خوش بودن، گرفتار شده است. از خودم و سرمايه ‏هايم مانده ‏ام. 🔹اگر اينها را شناخته بودم، ديگر به كم قانع نمى ‏شدم و اگر تجارت ‏ها و سودها را محاسبه كرده بودم، هيچگاه دو بار ضرر نمى‏ دادم و از يك سوراخ دو بار گزيده نمى ‏شدم. 🔹من با اين همه پا، فقط تا توالت و آشپزخانه رفته ‏ام و با اين همه سرمايه، فقط بوق حمام خريده ‏ام، آن هم در دهى كه حمام ندارد و قدرت جذب اين همه بوق را ندارد. 🔹من از خانه وسيع وجودم با قسمت‏هاى گوناگون و اتاق ‏هاى متعدد، فقط به مستراحش چسبيده‏ ام و به آن مشغول شده ‏ام، 🔹در حالى كه بايد تمام اين اتاق‏ ها منظم مى ‏شد. همان ‏طور كه دست و پا و موى و اندامم را منظم می كنم و پرورش مى‏ دهم، بايد دل و مغز و فكر و عقل و اراده ‏ام و روحم را پرورش مى ‏دادم و در جاى خود مى‏ نهادم و در جاى خود به جريان مى‏ انداختم. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب رشد، ص ۳۷ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🌐#معاونت_تبلیغ_حوزه_علمیه_خراسان https://eitaa.com/joinchat/4089708577C789eb1fada 🆔 @howzehtabligh