🔴 چشمه های کور آه از سرخی شفق، که روز را به شب می‌رساند و آه از دهر آن‌گاه که بر مراد سِفِلگان می‌چرخد! نیم قرنی بیش از حجۀ الوداع نگذشته است و هستند هنوز ده‌ها تن از صحابه‌ای که در «غدیر خم» دست علی را در دست پیامبر خدا دیده‌اند و سخن او را شنیده، که: من کنت مولاه فهذا علی مولاه... اما چشم‌ها کور شده‌اند و آینه‌ها راغبار گرفته است. بادهای مسموم نهال‌ها را شكسته‌اند وشكوفه‌ها را فروریخته‌اند و آتش صاعقه را در همه وسعت بیشه زار گسترده‌اند. آفتاب، محجوب ابرهای سیاه است و آن دود سنگینی که آسمان را از چشم زمین پوشانده ... و دشت، جولانگاه گرگ های گرسنه‌ای است که رمه را بی چوپان یافته‌اند . عجب تمثیلی است این که علی مولود کعبه است... یعنی باطن قبله را در امام پیدا کن! اما ظاهرگرایان از کعبه نیز تنها سنگ‌هایش را می‌پرستند. تمامیت دین به امامت است، اما امام تنها مانده و فرزندان امیه از کرسی خلافت انسان کامل، تختی برای پادشاهی خود ساخته‌اند. نیم قرنی بیش از حجۀالوداع و شهادت آخرین رسول خدا نگذشته، آتش جاهلیت که در زیر خاکستر ظواهر پنهان مانده بود بار دیگر زبانه کشید و جنات بهشتی لااله الا الله را در خود سوزاند. سیدمرتضی آوینی #آوینی #غدیر #مهدوی__ارفع #نهج_البلاغه_ای_شویم 🕋به کانال نهج‌البلاغه بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/2043084812Ca801717571