eitaa logo
پای درس امیرالمؤمنین علی علیه السلام
558 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.3هزار ویدیو
29 فایل
نهج البلاغه خوانی سیری در نهج البلاغه
مشاهده در ایتا
دانلود
شرح حکمت 334 ☘امام عليه السلام فرمود: اگر انسان، سرآمد زندگى و عاقبت كار خود را مى ديد، آرزوها و غرور ناشى از آن را دشمن مى شمرد. 🔹 سرآمد زندگى و پايان عمر بر هيچكس روشن نيست؛ خواه 👱‍♂جوان باشد يا👨‍🦳 پير، سالم باشد يا زمين گير، زيرا هر روز ممكن است حادثه اى رخ دهد و حتى جوانان و افراد سالم و نيرومند را با خود از اين جهان ببرد؛ 🔸ولى با توجه به اينكه انسان از پايان عمر خويش به طور دقيق آگاه نيست همين امر گاهى سبب اشتباه او مى شود و زندگى را جاودانه مى پندارد، 💫دامنه آرزوهايش گسترش پيدا مى كند و غرور ناشى از آن تمام وجود او را فرا مى گيرد. 🌱 البته مكتوم بودن پايان زندگى فلسفه مهمى دارد و آن اين است كه اگر هركس از پايان عمر خود باخبر بود، هرگاه پايان آن را نزديك مى ديد در اضطراب شديدى به سر مى برد و زندگى در كام او تلخ مى شد و اگر پايان آن را دور مى ديد در غفلت و غرور فرو مى رفت، ✨خداوند آن را مكتوم داشته تا انسان دائمآ در ميان خوف و رجا باشد نه زندگى در كامش تلخ شود و نه غرور و غفلت و آرزوهاى دور و دراز او را احاطه كند.
اهمیت بیان فضایل و کلام گهربار امیرالمومنین علی علیه السلام: لطفاً 🎧صوت را بشنوید 📚مطالب را در ادامه بهمراه شرح آن ببینید 👇 https://eitaa.com/nahjolbalaghekhani110arvane/9995 لطفاً این پیام را بخوانید 👇 پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: 💠هرکس فضیلتی از او را کند و به آن نماید ، خداوند گناهان گذشته و اینده اش را ، هرچند به اندازه جن و انس گناه کرده باشد. 🔰و هرکس فضیلتی از فضائل علی علیه السلام را ، تا آن نوشته باقی است برای او طلب می کنند. 👂و هر که به فضیلتی از فضائل علی علیه السلام دهد ، خداوند گناهانی را که به وسیله ی گوش انجام داده می آمرزد. ✅و هرکس به نوشته ای از فضائل علی علیه السلام کند، خداوند گناهانی را که با انجام داده می آمرزد. (امالی صدوق، مجلس 28، حدیث 10) ✳️همانا من در ميان شما چونان درخشنده در تاريکی هستم که هرکس به آن روی می آورد، از بهره مند می گردد. 💠ای مردم! مرا و به خوبی حفظ کنيد، خود را باز کنيد تا گفته های مرا .(خطبه ۱۸۷) همچنانکه مولا امیرالمومنین علی علیه السّلام در زمان خود بود. امروز نیز مظلومیت او، در نحوه بر خورد ما نسبت به یکی از ماندگار ترین یادگار او، یعنی سخنان گهر بارش از جمله است. که در برخی بررسی ها از ۶۰۰۰ نفر مورد پرسش حدود ۵ درصد پاسخ دهندگان خواندن یک بار نهج البلاغه را داشتند در صورتی که مقام معظم رهبری در فرمایشی این کتاب را« همه دردهای فردی و اجتماعی» می دانند: «ما مثل آن هستیم که نسخه کاملی از یک را در جیب خود یا در طاقچه اتاق خود دارد، اما در عین حال لای آن نسخه را باز نمی‌کند و به آن عمل نمی‌کند و از آن بیماری دائماً رنج می‌برد. قرن‌های متمادی نهج‌البلاغه را داشتیم، اما از آن استفاده نکردیم و از آن بهره نبردیم و بیماری‌های فردی و اجتماعی خود را برای خودمان نگه داشتیم. این، آن و افسوس بزرگی است که هر کس با نهج‌البلاغه آشنا شود، در دلش جا خواهد گرفت.(که چرا غافل بودیم)» ( سخنرانی معظم له ۱۳۶۵)
ادامه حدیث خیلی خوب و قابل توجه است ای مردم! علی (علیه السلام) را برتر از همه بدانید که گذشته از من، از هر مرد و زنی، برتر و والاتر است. (بدانید) که خداوند، به خاطر ماست که به جهانیان، روزی می دهد و آفرینش بر پای و برقرار است؛ هر آن کس که این سخن مرا انکار کند، ملعون و ملعون و مغضوب و مغضوب درگاه حق است. هان. آگاه باشید که این سخنان را، به یقین، جبرئیل از سوی حق تعالی به من خبر داده و گفته است که: ((هر کس با علی(ع) به عداوت و دشمنی بر خیزد و ولایت و محبت او را در دل نگیرد، لعنت و خشم مرا نسبت به خود، فراهم کرده است))؛ پس هر کس باید که در کار خود بنگرد که برای فردای خود، چه آماده نموده است؛ پس باید که از مخالفت با علی (علیه السلام) سخت بر حذر باشید و مبادا که پس از ثابت قدمی، پایتان بلغزد که خداوند به هر چه کنید، آگاه است. ای مردم! علی (علیه السلام) همان کس است که خدا در کتاب مجید خود، به عنوان ((جنب الله)) از او یاد کرده و از زبان مبتلایان به دوزخ، فرموده است: ((یا حَسرَتا عَلی ما فرَّطتُ فی جَنبِ الله.)) به خدا سوگند، غیر از این مرد که هم اکنون دست او را گرفته و او را بر کشیده ام هرگز دیگری نیست که بتواند دستورات را برای شما روشن کند و تفسیر آیات آن را بیان نماید، همین مردی که اکنون بازوی او را گرفته ام و به شما اعلام می کنم که: هر کس را من مولا و سرپرست و صاحب اختیارم، علی(ع) مولا و سرپرست و صاحب اختیار اوست؛ این مرد، علی بن ابی طالب است، برادر و وصی من است، که فرمان دوستی و ولایت او از جانب حق متعال بر من نازل گردیده است
💠این کلام گهربار بخشی از حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله وسلم می باشد حدیث کامل آن بشرح ذیل می باشد: خداوند تبارک و تعالی برای برادرم، علی بن ابی طالب آن قدر فضیلت قرار داده که شمارش آن را فقط خدا می داند. هرکس فضیلتی از او را کند و به آن اعتراف نماید ، خداوند گناهان گذشته و اینده اش را ، هرچند به اندازه جن و انس گناه کرده باشد. و هرکس از فضائل علی علیه السلام را بنویسد ، تا آن باقی است فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند. و هر که به از فضائل علی علیه السلام دهد ، خداوند گناهانی را که به وسیله ی گوش انجام داده می آمرزد. و هرکس به ای از فضائل علی علیه السلام نگاه کند، خداوند گناهانی را که با چشم انجام داده می آمرزد. امالی صدوق، مجلس 28، حدیث 10
شرح حکمت 91 بى شک، انسان بعد از انجام کارى سنگين، مى شود و نياز به استراحت و تفريح براى رفع خستگى دارد که آن استراحت اهميتش کمتر از آن کار نيست، زيرا بدن وى را براى شروع کار ديگر آماده مى کند. نيز چنين است؛ حل مسائل پيچيده علمى و مشکلات اجتماعى و سياسى و فرهنگى او را خسته مى کند. بايد به او داد که از طرق مختلفى تأمين مى شود: گاه رفتن به دامان طبيعت و ديدن مناظر زيبا، باغ ها و گلستان ها، آبشارها و سبزه ها و شنيدن صداى مرغان چمن و مشاهده پرندگان زيبا و گاه به وسيله شنيدن طنزهاى پرمعنا و گاه گفت و گوهاى دوستانه با رفقاى مورد علاقه و گاه مطالعه تاريخ پيشينيان. همه اين ها مى تواند به روح خسته انسان آرامش دهد؛ 💐📚ولى از همه مهم تر همان سخنان زيباى است که گاه در قالب شعر و گاه در قالب نثر ادا مى شود که هم چيزى بر دانش انسان مى افزايد و هم براى او شادى مى آفريند. ✅که بهترین انها ها و سخنان گهربار علیه السلام می باشد.
شرح بخشی از خطبه 187 (إِنَّمَا مَثَلي بَيْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِي الظُّلْمَةِ، يَسْتَضِيءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا. فَاسْمَعُوا أَيُّهَا النَّاسُ وَ عُوا(10)، وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا). امام(عليه السلام) هنگامى که حوادث تلخ آينده و ظلمات فتنه ها را پيش بينى مى کند راه نجات آن را نيز نشان مى دهد و مى فرمايد: اگر سخنانى را که من مى گويم به خوبى بشنويد و حفظ کنيد و دقيقاً در آن بينديشيد براى نجات شما از شرّ اشرار و فتنه هاى فتنه جويان بسيار مؤثر است. امام(عليه السلام) در اينجا وجود خود را به چراغى پرنور در ميان امواج ظلمت، تشبيه کرده و به مردم دستور مى دهد به سوى اين چراغ بيايند و در حوزه پرتوافشانى آن قرار گيرند. نخست دستور مى دهند سخنان را بشنوند و نگهدارى کنند. سپس فرمان مى دهد که درباره آن تعمق نمايند و حقيقت آن را درک کنند (و اين است تفاوت مفهوم جمله «فَاسْمَعُوا أَيُّهَا النَّاسُ وَ عُوا» با جمله «وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا» که يکى شنيدن و درک کردن و نگهدارى نمودن و ديگرى دقت کردن و به عمق آن رسيدن را مى گويد).
شرح بخشی از خطبه 187 (إِنَّمَا مَثَلي بَيْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِي الظُّلْمَةِ، يَسْتَضِيءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا. فَاسْمَعُوا أَيُّهَا النَّاسُ وَ عُوا(10)، وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا). امام(عليه السلام) هنگامى که حوادث تلخ آينده و ظلمات فتنه ها را پيش بينى مى کند راه نجات آن را نيز نشان مى دهد و مى فرمايد: اگر سخنانى را که من مى گويم به خوبى بشنويد و حفظ کنيد و دقيقاً در آن بينديشيد براى نجات شما از شرّ اشرار و فتنه هاى فتنه جويان بسيار مؤثر است. امام(عليه السلام) در اينجا وجود خود را به چراغى پرنور در ميان امواج ظلمت، تشبيه کرده و به مردم دستور مى دهد به سوى اين چراغ بيايند و در حوزه پرتوافشانى آن قرار گيرند. نخست دستور مى دهند سخنان را بشنوند و نگهدارى کنند. سپس فرمان مى دهد که درباره آن تعمق نمايند و حقيقت آن را درک کنند (و اين است تفاوت مفهوم جمله «فَاسْمَعُوا أَيُّهَا النَّاسُ وَ عُوا» با جمله «وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا» که يکى شنيدن و درک کردن و نگهدارى نمودن و ديگرى دقت کردن و به عمق آن رسيدن را مى گويد).
«اى مردم! چراغ دل خود را از شعله (پر فروغ فکر) واعظ با عمل، روشن سازيد و ظرف وجود خويش را از آب زلال چشمه اى که از آلودگى ها پاک است پر کنيد!» (أَيُّهَا النَّاسُ، اسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ مِصْبَاح وَاعِظ مُتَّعِظ، وَ امْتَاحُوا(1) مِنْ صَفْوِ عَيْن قَدْ رُوِّقَتْ(2) مِنَ الْکَدَرِ). همانگونه که چراغ هاى پرنور، مسير انسان را در تاريکى ها روشن مى سازد و از سقوط در پرتگاه، يا رفتن به بى راهه حفظ مى کند; بهره گيرى از اندرزهاى «واعظِ متّعظ» نيز، در سير و سلوک معنوى و فکرى و اخلاقى، انسان را از انحرافات عقيدتى و اخلاقى نگاه مى دارد و همانگونه که آب صاف و خالى از هرگونه کدورت و آلودگى، مايه حيات جسم انسان و همه موجودات زنده است; اندرزهاى شايسته رهروان راه حق، مايه حيات جان و روح آدمى است. روشن است که منظور از اين و چشمه آب حيات، وجود خود (عليه السلام) است که مردم حق شناس مى بايست تا زمانى که دست رسى دارند نهايت استفاده را از آن حضرت بکنند: افسوس و صد افسوس! که نکردند و ما امروز بر سر سفره هدايت او نشسته ايم و از گوشه اى از کلمات آن حضرت که به ما رسيده است، چراغ دل را روشن مى سازيم و از چشمه زلالش سيراب مى شويم. (انس با , ادامه این مسیر روشن است و عمل به آن راه نجات و مسیر بهشت می باشد)