#نَجْمٰا _ __ _✨🥀 • امیرالمومنین علی علیه‌السلام: بخل، ننگ است و ترس، نقص است و تنگدستى، زبان زيرك را از بيان حجتش بر بندد و بينوا در شهر خود غريب است. هیئت|نَجْمٰا|#نهج‌البلاغه|حکمت۳

#نَجْمٰا |🖤✨🏴| روضه قاسم بن حسن «علیه السلام» ﴿شب پنجم محرم الحرام ۱۴۴۵﴾ هیئت|نَجْمٰا

#نَجْمٰا _ __ _✨🥀 • امیرالمومنین علی علیه‌السلام: و ناتوانی آفت است و شکیبایی،دلیری است و زهد،توانگری است و پارسایی،چونان سپر است. بهترین همنشین خشنودی است از خواست خداوند. هیئت|نَجْمٰا|#نهج‌البلاغه|حکمت۴

#نَجْمٰا |•💔🥀🕊️ قنداقه خونین... هیئت|نَجْمٰا

سلام رفقا کسی میدونه سعید بن عبدالله حنفی کیه؟!👇🏻 https://harfeto.timefriend.net/16896204039102

#نَجْمٰا _ __ _✨🥀 • امیرالمومنین علی علیه‌السلام: و دانش، ميراثى است گرانمايه و آداب، زيورهايى نو به نو و انديشه، آينه اى صافى است. هیئت|نَجْمٰا|#نهج‌البلاغه|حکمت۵

﴿بسم رب الشهید﴾ بریم سراغ داستان عجیب و قشنگ سعیدبن عبدالله حنفی...

_سعید بن عبدالله حنفی مردى شجاع و دلاور و از بزرگای شيعه تو كوفه بود، نامه كوفيا رو به عنوان آخرين قاصد تو مكه تحويل امام(عليه السلام) میداد. امام هم در جواب مردم كوفه، قبل از اعزام مسلم بن عقيل، ایشون رو به عنوان پيك و نامه رسون خودش به سمت مردم كوفه روونه کرد.

ایشون تو كوفه موندن تا وقتی حضرت مسلم وارد كوفه شد و با حضرت مسلم بيعت كرد. مسلم بن عقيل هم ایشون رو مجدداً با نامه ای به سمت امام حسين(عليه السلام) فرستاد. ایشون براى بار دوم تو مكه به حضور امام(عليه السلام) شرفياب شد و وقتی امام(عليه السلام) بهشون اجازه برگشتن به وطن رو داد عرض كرد: نه بخدا قسم تو را رها نخواهم كرد تا حق رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را درباره ات مراعات كرده باشم. و اضافه کرد: «وَاللهِ لَوْ أَعْلَمُ أَنِّي أُقتَلُ ثُمَّ أُحْيا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُذْرى وَ يُفعَلُ بِي ذلِكَ سَبْعينَ مَرَّةً، ما فارَقْتُكَ حَتَّى أَلْقى حَمامِي دُونَكَ وَكَيْفَ أَفْعَلُ ذلِكَ وَ إنَّما هِيَ مَوْتَةٌ أَوْ قَتْلَةٌ واحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ بَعْدُ الْكَرامَةُ الَّتي لاَ انْقَضاءَ لَها أَبَداً»؛ (به خدا سوگند! اگر بدانم كه كشته مى شوم سپس زنده مى گردم، آنگاه مرا مى سوزانند و خاكسترم را به باد مى دهند و اين كار را با من هفتاد بار انجام دهند هرگز از شما جدا نمى شوم تا آنكه در راه تو جان دهم، چرا چنين نكنم در حالى كه مرگ يا كشته شدن تنها يك بار است و پس از آن كرامتى است كه انتهايى ندارد!)

بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۷۰ و مقتل الحسين مقرّم، ص۸۸

سعید بن عبدالله حنفی بعد اصابت ۱۳ تیر به بدنشون به زمین افتادن گفتن:««أَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْنَ عاد وَ ثَمُودَ، أَللّهُمَّ أَبْلِغْ نَبِيَّكَ عَنِّي السَّلامَ وَ اَبْلِغْهُ ما لَقيتُ مِنْ أَلَمِ الْجَراحِ فَإنِّي اَرَدْتُ ثَوابَكَ فِي نُصْرَةِ ذُرِّيَّةِ نَبِيِّكَ»؛ (خدايا اين جماعت را از رحمت خود دور ساز! چنانكه با قوم عاد و ثمود كردى، خداوندا سلامم را به پيامبرت ابلاغ كن و از دردى كه به من رسيده او را با خبر ساز، كه هدفم از تحمل اين همه درد و رنج در راه يارى ذريه پيامبرت، براى رسيدن به پاداش تو است).