❇️ادامه مطلب ✅توطعه دشمن برای تحقیر امام (ع)
❇️امام و مسابقه تير اندازى
هشام بن عبدالملك تصميم گرفت امام باقر را به مسابقه تيراندازى فرا خواند تا به واسطه شكست او در مسابقه , امام را در نظر مردم حقير و كوچك جلوه دهد به همين جهت پيش از ورود امام (ع) به قصر خلافت, عده اى از درباريان را واداشت نشانه اى نصب كرده مشغول تيراندازى گردند. امام باقر وارد مجلس شد و اندكى نشست, ناگهان هشام رو به امام كرد و گفت : آيا مايليد در مسابقه تيراندازى شكرت نماييد؟ حضرت فرمود: من ديگر پير شده ام ووقت تيراندازىام گذشته است, مرا معذور دار. هشام كه خيال مى كرد فرصت خوبى به دست آورده و امام باقر را با شكست مـواجه ساخته است, اصرار و پافشارى كرد و وى را سوگند داد و همزمان به يكى از بزرگان بنى اميه اشاره كرد كه تير و كمال خود را به آنحضرت بدهد.
امام(ع) دست بـرد و كمال را گرفت و تيرى در چله كمال نهاد و نشانه گيرى كرد و تير را درست به قلب هدف زد آن گاه تير دوم را به كمال گذاشت و رها كرد و اين بار تير در چوبه تير قبلى نشست و آن را شكافت تير سوم نيز به تير دوم اصابت كرد و به همين ترتيب نه تير پرتاب نمود كه هر كدام به چوبه تير قبلى خورد!.
اين عمل شگفت انگيز, حاضران را به شدت تحت تاثير قرار داده, اعجاب و تحسين همه را برانگيخت. هشام كه حساب هايش غلط از آب درآمده و نقشه اش نقش بر آب شده بود, سخت تحت تاثير قرار گرفت و بى اختيار گفت: آفرين بر تو اى اباجعفر! تو سرآمد تيراندازان عرب وعجم هستى, چگونه مى گفتى پير شده ام؟ آن گاه سر به زير افكند و لحظه اى به فكر فرو رفت. سپس امام باقر و فرزند برومندش امام صادق(ع) را در جايگاه مخصوص كنار خود جاى داد و فوق العاده تجليل و احترام كرد و رو به امام كرد و گفت: قريـش از پرتو وجود تو شايسته سرورى بر عرب و عجم است.
اين تير اندازى را چه كسى به تو ياد داده است و در چه مدتى آن را فرا گرفته اى ؟ حضرت فرمود: مى دانى كه اهل مدينه به اين كار عادت دارند, من نيز در ايام جوانى مدتى به اين كار سرگرم بـودم ولى بعد آن را رها كردم, امروز چـون تو اصـرار كردى ناگزير پذيرفتـم. هشام گفت: آيا جعفـر نيز مانند تو در تيراندازى مهارت دارد؟ امام فرمود: ما خاندان, اكمال ديـ و اتمام نعمت را كه در آيه ((اليوم اكملت لكم دينكم)) آمده از يكديگر به ارث مى بريم و هرگز زمين از چنين افرادى خالى نمى ماند.(4)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پى نوشت ها:
1 ـ پيشوايان ما, ص 170
2 ـ زندگانى امامان , ص 57.
3 ـ سيره پيشوايان , ص 307ـ 308.
4ـ پيشين ,ص 340.
برگرفته شده از كتاب سيره وسخن پيشوايان - تاليف محمدعلى كوشا
.✅ويژگی های امام باقر عليه السلام,
2 ـ مالك , پيشواى فرقه مالك , گفته است:
((مدتى نزد جعفر بن محمد رفت و آمد مى كردم, او را همواره در يكى از سه حالت مى ديدم: يا نماز مى خواند يا روزه بود و يا قرآن تلاوت مى كرد, و هرگز او را نديدم كه بدون وضـو حديث نقل كند.))(5) 3ـ ابن حجر هيتمى گفته است:
((به قدرى علوم از او نقل شده كه زبانزد مردم گشته و آوازه آن, همه جا پخش شده است و بزرگترين پيشوايان (فقه و حديث) مانند: يحيى بن سعيد, ابن جريح , مالك , سفيان ثورى, سفيان بن عيينه, ابوحنيفه , شعبه و ايوب سبجستانى از او نقل روايت كرده ايد.))(6)
4 ـ ابوبحر جاحظ گويد:
((جعفر بن محمد كسى است كه علم و دانش او جهان را پركرده است و گفته مى شود كه ابوحنيفه و سفيان ثورى از شاگردان اوست, و شاگردى اين دو تن در اثبات عظمت علمى او كافى است.))(7)
5 ـ ابن خلكان مورخ مشهور نوشته است:
((او يكى از امامان دوازده گانه در مذهب اماميه و از بزرگان خاندان پيامبر است كه به علت راستى و درستى گفتار, وى را صادق مى خواندند. فضل و بزرگوارى او مشهورتر از آن است كه نياز به توضيح داشته باشد.ابو موسى جابر بن حيان طرطـوسى شاگرد او بود. جابر كتابى شامل هزار ورق تاليف كرد كه تعليمات جعفر صادق را در برداشت و حاوى پانصد رساله بود.))(8)
6ـ شيخ مفيد مى نويسد:
((به قدرى علوم از او نقل شده كه زبانزد مردم گشته و آوازه آن, همه جا پخش شده است و از هيچ يك از افراد خاندان او, به اندازه او علوم و دانش نقل نشده است.))(9)
https://eitaa.com/najskfoc