یک رشته سیم مسی، راحت، مثل آبِ خوردن خم میشه، مچاله میشه، میشکنه. امّا همین رشته ی سیم مسی وقتی دورادور یک مفتول آهنین، پولادین میپیچه، دیگه محاله خم بشه، محاله مچاله بشه؛ محاله بشکنه.اون مفتوله میگه:مگه از رو جنازه ی من رد بشی. منو بشکن تا بتونی اونو بشکنی،منو خم کن، تا بتونی اونو خم کنی. اونوقت عالَم و آدم جمع بشن، میتونن خَمِش کنن؟ ما همون رشته های سیم مسی هستیم، شکننده. امّا اگر دور خدا بپیچیم، دور و بر خدا بچرخیم، اگر حمایت او و عنایت او روی سر داشته باشیم، ماهم میشیم مثل همون سیم مسی پیچیده دور مفتول فولادین... نشکن میشیم. هیچ چیز و هیچ کس نمیتونه ما رو مغلوب و مقهور خودش کنه، امکان نداره.(ادامه دارد...) 🌺🌺🌺 «از بیانات استاد رنجبر عزیز سوره #آل_عمران صفحه 71»

کیست مولا آن که آزادت کند... مولوی میگفت، چه لطیف، چه دقیق... میگه میدونی مولا کیه؟! به کی میشه گفت مولا؟! کسی که تو رو از چنگ و چنگال و چنبره ی هواها، هوس ها، رهایی و خلاصی ببخشه.کسی که تو رو از اسارت هر چیز و هرکس رهایی ببخشه. حالا قرآن در سوره ی مبارکه ی آل عمران، آیه ی 150 اون مولا رو یعنی همون کسی که تو رو آزاد و رها میکنه، معرّفی میکنه: اللَّهُ مَوْلَاكُمْ : خدا مولای شماست... یعنی خدا همون کسیه که دست و پای شما رو باز میکنه و شما رو از قفس رهایی میبخشه... وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ ﴿۱۵۰﴾ : و او بهترینِ کمک کنندگان است.کمک میکنه، اونم بهترین کمک ها. میخوای شاد باشی، کمکت میکنه، بهترین کمک ها میخوای به آرامش برسی، کمکت میکنه... میخوای بزرگ بشی، کمکت میکنه... 💜💜 «از بیانات استاد رنجبر سوره #آل_عمران صفحه 69»