«ضریح را بوسیدم و گفتم: خانم جان، دوستتون دارم. امروز روز عقدمونه، یه خواهشی ازتون دارم. میشه خانمی کنی، بزرگی کنی، یه گوشه از آینده‌ام را نشونم بدی؟ دوست دارم ببینم آینده‌ی من و احمد چی میشه! وسط اشک و گریه، صدای «لااله‌الاالله» توی گوشم پیچید. هول برم داشت. دویدم حیاط حرم. پرده‌ی ورودی را کنار زدم. از خادمی که دم در بود، پرسیدم چی شده؟ گفت: شهید مدافع حرم آورده‌اند. کمی جلوتر آمدم. تابوتی روی دست‌ها جابه‌جا می‌شد. صورتم را برگرداندم طرف ضریح، و گفتم: ممنونم خانم جان! هم دیدم، هم فهمیدم!» 📚پسری با تی‌شرت کلاه‌دار شهید مدافع حرم🕊🌹 #احمد_مکیان