إلهی!
اگر سر مویی باورم شود که پیشه ام در پیشگاه تو پذیرفته است،
چون سروی که از وزش باد به چپ و راست می چمد، چنان پای کوبی و دست افشانی کنم که سنگ و گل را از شورم بشورانم و کوه را از سازم برقصانم.
#الهی_نامه
✨إلهی!
خودت آگاهی
که دریای دلم را جزر و مدّ است؛
«یا باسط» بسطم ده
و «یا قابض» قبضم کن!
#الهی_نامه
✨إلهی!
إشکرت که در کسوتیَم،
که اهل معصیت از آن شرم دارند.
#الهی_نامه
✨إلهی!
در شگفتم
از آن که در غربت
از یاد وطن شکفته می شود
و در دنیا از یاد آخرت گرفته.
#الهی_نامه
إلهی!
هراس حسن از خویش،
بیش از اهرمن است،
که این دشمن بیگانه است
و آن آشنا و همخانه.
#الهی_نامه
#علامه_حسن_زاده_آملی
إلهی!
هراس حسن از خویش،
بیش از اهرمن است،
که این دشمن بیگانه است
و آن آشنا و همخانه.
#الهی_نامه
#علامه_حسن_زاده_آملی
إلهی!
یک شوریده،
جهانی را می شوراند؛
این شوخ دیده را شوریده تر کن!
#الهی_نامه
إلهی!
وسعت جهان کیانی که این است، فُسحت عالم ربانی چون خواهد بود؟
#الهی_نامه
إلهی!
یک شوریده،
جهانی را می شوراند؛
این شوخ دیده را شوریده تر کن!
#الهی_نامه
الهی، محبت والد به ولد بیش از محبت ولد به والد است، که آن اثر است نه این؛ با این که اعداد است و علیت و معلولیت نیست، پس محبت تو به ما که علّت مطلق مایی تا چه اندازه است؛ (یحِبُّهُم- مائده/۵۴) کجا و (یحِبُّونَهُم- بقره/۱۶۵) کجا؟!
#الهی_نامه
إلهی!
گویند که بُعد، سوز و گداز آوَرَد، حَسن را به قرب سوز و گداز ده!
#الهی_نامه
#علامه_حسن_زاده_آملی