🧐یادداشت‌های یک رمان اینترنتی خوان 💢 #رمان_اینترنتی #قسمت_هفدهم 🙂✍🏻نمی‌خواهم مردم مرا مثل یک حیوان گاهی با محبت، گاهی با خشونت اداره کنند. نمی‌خواهم ندانم که چرا درس نمی‌خوانم. کار اول را انجام می‌دهم. موبایل و کامپیوتر را دلیت می‌کنم. تمام رمان‌هایی که بی‌چاره‌ام کرده بود را پاک می‌کنم. شاید خیلی از رمان‌ها محصول عقده‌های نویسنده بوده که دلش توجه و محبت می‌خواسته و نداشته. من اگر هم عقده‌ای باشم؛ گدایی نمی‌کنم. گام دوم را باید پیدا کنم. حالا حس می‌کنم خودم هستم... ❗️در ادامه با آسیب‌های رمان اینترنتی همراهتون هستیم:) 🤯✍🏻۱.پرورش بیش از اندازه احساسات و تخیل رمان‌های اینترنتی احساس و تخیل بچه‌ها را بیشتر از حد نیاز پرورش می‌دهند، سن نوجوانی و جوانی سن گسترش تخیل و عمق پیدا کردن احساس است. تخیل، توهم و الهام و فکر محصور در جسم نیست و محدودیت ندارد. از طرف دیگر عالم تخیل، عالم اختراع است؛در صورتی که محدوده مشخص داشته باشد. بزرگ‌ترین کار رمان این است که تخیل را وسعت بی حد و مرز می ‌دهد. آن‌قدر خیال این نوجوان جلو می‌رود که قدرت تفکرش پایین می‌آید و البته پردازش صحنه‌های غیر واقعی اما رویایی را بالا می‌برد. بزرگ‌ترین ظلمی که در حق بچه‌ها می‌کنند... 🧠✍🏻۲.پایین آوردن قدرت تمرکز بچه‌های ما در عالم خیال خودشان و در فضای رمان هستند. فضای رمان چیست؟ فضای حسی است. حس دوست داشته شدن. وقتی یک امری برای انسان اصل بشود، در حالی که فرع است، نتیجه این می‌شود که فرد از اصول جا می‌ماند. مثل این‌ که به فرد گرسنه پفک خوشمزه بدهید در حالی‌که گرسنه بود و بدنش نیاز به غذا داشت. ◀️ادامه دارد... ╭┅──────┅╮ 📖 @namaktab_ir ╰┅──────┅╯