✡️ تحلیل استراتژیک فیلم ١٩١٧ (١١) 1️⃣ اسکوفیلد که دیگر از ادامهٔ مأموریت طاقت‌فرسای خود ناامید شده است، با شنیدن نوایی که مشخصاً با مضامین #یهودی آمیخته است جان دوباره‌ای می‌گیرد. وی با شعری که خوانده می‌شود به‌شدت ارتباط برقرار می‌کند. گویا خواننده دارد داستان زندگی خود او را تعریف می‌کند… 2️⃣ با توجه به توضیحاتی که دربارهٔ تحوّل شخصیت اسکوفیلد از ابتدای فیلم ارائه داده‌ایم، باید گفت که کاراکتر اسکوفیلد در این‌جا به بلوغ خود می‌رسد. جایی که با کلمات و مفاهیم #یهودی چون خانه‌به‌دوشی و آوارگی یهودیان، رود اردن (که مشخصاً به #اسرائیل اشاره دارد) و خانه حقیقی #یهود همزادپنداری می‌کند. حالا می‌توانیم معانی حقیقی کلماتی چون خانه، خانواده و بازگشت به خانه را که قبلاً در فیلم پُر رنگ شده بود بفهمیم! 3️⃣ موفقیت اسکوفیلد و مأموریتش در طول #آرمان‌های_یهود و #صهیونیسم تعریف می‌شود. به‌گونه‌ای که اگر اسکوفیلد آن شعر امیدبخش یهودی را نشنیده بود شاید هیچ‌وقت نمی‌توانست جان هزاران سربازی که با پای خود به تله آلمانی‌ها می‌رفتند را نجات دهد. 4️⃣ و با توجه به این‌که اسکوفیلد در یکی از نماهای شاخص و به‌یاد ماندنی فیلم (که جایزه #بهترین_عکس_سال را هم دریافت کرده) در کنار نماد #صلیب و #مسیحیت دیده می‌شود (به‌علاوه این ساعت کلیسا است که با به صدا درآمدنش در سکانس خانهٔ زن فرانسوی، اسکوفیلد را به یاد ادامه مأموریتش می‌اندازد) و از طرفی دیگر در مهمترین سکانس‌های پایانی فیلم با مضامین و عقائد #یهودی همزادپنداری می‌کند، فرضیه‌ی گرایشات #اوانجلیستی فیلم نیز تقویت می‌شود.