اما اون حدیث چی بود که تو این زمینه منو متحول کرد؟! خلاصه حدیث این بود: هر کس دعای وضو را موقع وضو گرفتن بخواند، در مقابل هر قطره آبی که از دست و روی او می‌چکد فرشته‌ای تولید می‌شود که تا قیامت به نیابت از کسی که وضو گرفته، خدا را ستایش می‌کند(حتی اگر آن فرد از دنیا رفته باشد) کسی نزد امام بود و گفت: یا امیرالمومنین! جسارتا اینهمه ثواب کمی غیر واقعی به نظر نمیاد؟ بعدشم ما با اینهمه ثواب چکار کنیم؟😇 امام فرمودند: بخشیدن ثوابِ بی‌منت و بی‌حساب، از سنت‌های خداست. (مگه در مورد کارهای دیگه‌مون ثواب خدا با کاری که ما انجام می‌دیم تناسب داره؟ مثلا ۵ دقیقه نماز می‌خونیم در مقابل بهشت می‌گیریم🌺) زمانی که در قیامت و موقع حسابرسی اعمال، در منزلگاه حق‌الناس، مدت‌ها معطل ماندی و مردمان بسیاری از کوچک و بزرگ و مرد و زن برای احقاق حقشان نزد تو آمدند و دستت خالی بود، از آن انبوه ثواب‌هایی که فرشتگانِ وضو، برایت آماده کرده‌اند، به آنان خواهی داد و رها خواهی شد🌱 👆داخل پرانتز توضیح خودمه؛ حدیث نیست.😎 #دعای_وضو #ثواب_بی‌منت