خودمانی_سحرگاهیِ .
دو قلب، دو جان، دو روح، دو ....
تا برای هم نگویند و نشنوند، باهم مأنوس نمیشوند.
گفت وگویی از تهِ دل، از عمق جان،
و شنیدنی با تمامِ وجود ....
گفتوگو با آسمانیان هم راه و رسم دارد!
باید بلد باشی فنون استخدام کلماتی را، که تا آغوششان پروازت دهد.
این فنون را باید آموخت؛ پای درسِ آنان که به راهِ آسمان، آشناتر از زمینند!
و عالیترین تمثیل از گفت و گو با خدا، همانجاست که زینتِ عابدانِ عالَم و سیدِ ساجدانِ زمین، بر سجادهٔ راز مینشیند.
همانجاست که باید با چراغ و آینه در دست سراپا گوش شد، و نظم و ترتیب و راه سخن گفتن را آموخت.
از امروز به استقبال میلاد امامِ عارفان، حضرت زینالعابدین علیهالسلام، مجموعهی #گفت_و_گو (که شرحی خودمانی بر فرازهایی از صحیفه جامعه سجادیه است) را هر صبح، سر سفره دل، میچینیم ...