#الترجمة 🔹آقای محمد بن سلمان، ولیعهد پادشاهی عربستان سعودی، صاحبان آقایی و جلالت و برتری، من در مورد حقوق مسلم تاریخی فلسطینیان و اجتناب ناپذیر بودن پایبندی به آن صحبت نمی کنم و از استواری لبنانی ها صحبت نمی کنم. و مردم فلسطین و وظیفه ما برای حمایت فوری از آنها، و نه در مورد مشروعیت مقاومت در هر دو کشور، و نه در مورد شرافت، عزت و پیچیدگی و نمادهایی که با رهبران شریف و مبارزان شجاع ارائه کرده است. در مورد نازی های اشغالگران صهیونیست، جنایات و موجودیت تصنعی آنها صحبت نمیکنم و نه از تبدیل غرب به حامی و شریک مستقیم این موجودیت و جنایات آن از بدو تأسیسش. چراکه این صحبتها چیزی به آنچه اکثریت اعراب و مسلمانان و بسیاری از مردم دیگر می دانند، نمی افزاید. 🔹اما در مورد اجلاس ما؛ یک سال پیش ملاقات کردیم و بیان کردیم، محکوم کردیم و تقبیح کردیم و یک سال پیش هم برای بازتولید گذشته و اتفاقات آن و یا تغییر مسیر و چشم انداز، این جنایت همچنان ادامه دارد. در سال گذشته ما بر توقف تجاوزات و حفاظت از فلسطینیان تاکید کردیم و نتیجه سال گذشته، شهادت ده ها هزار نفر از مردم فلسطین و لبنان و میلیون ها نفر مهاجر بود. در سال 2002، اعراب ابتکار صلح را مطرح کردند و پاسخ آن کشتار بیشتر علیه فلسطینیان بود. 🔹 در سال 1991، ما اعراب تصمیم گرفتیم با مشارکت در روند صلح در مادرید وارد بازی آمریکا شویم. صلح ما مشوق جنگ آنها و قانونگذاری برای سکونت آنها شد. این نشان دهنده اشتباه در رویکردها نیست، بلکه نقص در تهیه ابزار است، زیرا ابزار ما زبان است و ابزار آنها کشتار است. ما می گوییم و آنها عمل می کنند. ما صلح را پیشنهاد می کنیم و آنها خون درو می کنند. 🔹 ثابت نگه داشتن نتایج مستلزم حفظ همان ابزارهای مورد استفاده است، اما تغییر آن نتایج، همان چیزی است که همه ما به دنبال آن هستیم، مستلزم جایگزینی روش ها و مکانیسم های موجود است که بارها و بارها آزمایش شده و مکرراً بی اثر شده اند، اگر در مورد اصول پیشنهادی توافق کنیم، چگونه انجام می شود ما آنها را به کاربرد در واقعیت تبدیل می کنیم؟ (باید برای این موارد فکری کنیم) برای تعیین اهداف و نتایجی که برای آنها هدف داریم. برای تعیین ابزارهای موجود... برای دستیابی به آنها، برای تعیین هدف... برای تبدیل برنامه به دستاورد، و بیانیه به واقعیت... ممکن است بیان حقوق مردم فلسطین برای ما واضح باشد، اما چه ارزشی دارد وقتی فلسطینی ها از حق اصلی شان که حیات هست برخوردار نیستند؟ هر حقی که در هر کجای دنیا در هر زمینه ای اگر به مردگان داده بشو چه ارزشی دارد؟! 🔹 این بدان معناست که، علیرغم اهمیت تلاش برای احیای همه حقوق مشروع، اولویت در حال حاضر متوقف کردن قتل عام، توقف نسل کشی، و توقف پاکسازی قومی است، من معتقدم که ما ابزار این کار را به طور جمعی، عمومی و رسمی در اختیار داریم. آنچه الان ما نیاز داریم، تصمیم به استفاده از آنهاست. درحالیکه رژیم صهیونیستی این را رد می کند. آیا دوباره عصبانی می شویم؟ محکوم می کنیم؟ آیا ما به جامعه جهانی متوسل می شویم یا تحریم می کنیم؟ آیا این ضعیف ترین ایمان است یا چیست؟ برنامه اجرایی ما چیست؟ 🔹 بدون آن، ما ادامه نسل کشی را تشویق می کنیم و شریک غیرمستقیم آن می شویم ، ما با یک دولت قانونی روبرو نیستیم بلکه با رژیم غیر قانونی روبرو هستیم. ما با یک ملت متمدن رویارو نیستیم بلکه با گله های مهاجرانی که به بربریت نزدیکتر هستند تا به انسانیت. 🔹 این درست نیست که بگوییم مشکل در دولت تندرو و بی فکر فعلی و مردمی است که در اسراییل اند بلکه همه آنها با یک ذهن ایدئولوژیک کار می کنند، یک ذهن بیمار از خونریزی، بیمار با توهم برتری. مبتلا به اسکیزوفرنی. بین نفرت ظاهری از نازیسم و دوست داشتن آن به عنوان بخشی ارگانیک از آن به طور واقع بینانه. اینها اهداف ملاقات امروز ما هستند و اینها مشکل هستند، و مشکل ابزار را تعیین می کند، و وسیله اساس پیروزی است. موفق باشید و اصل جلسه امروز ما در اینجا نهفته است که امیدوارم موفق شود و در تصمیم گیری درست موفق باشیم تا مثل کسی نباشیم که با یک دزد به زبان قانون صحبت می کنیم با جنایتکار به زبان اخلاق و با قاتل به زبان انسانیت برای اینکه نیت خیر ما بار دیگر نقطه آغاز و انگیزه ای برای مرگ بیشتر علیه ملت های فلسطین و لبنان نباشد.ملتی که طی دهه ها بهای نیت پاک (دربرابر سفاک) را پرداخته اند. والسلام علیکم... @nami_zaban