#آنکه_نفهمید 🔱عمر بن سعد بن ابی وقاص ⬅️عمر بن سعد، جنايتكار بزرگ حادثه كربلا و عاشورا، فرزند سعد بن ابى وقاص است، مادر سعد بن ابى وقاص از بنى‏ اميه بود و دايى ‏ها و نزديكانش در جنگ ‏هاى اسلام در برابر كفر و شرك، به دست على(عليه السلام) كشته شده بودند و به همين سبب سعد حتى در زمان خلافت على(عليه السلام) نيز با آن حضرت بيعت نكرد و كينه ‏توزى او نسبت به على(عليه السلام) مسلم بود. البته سعد نه با حكومت حق كنار آمد و نه با حكومت باطل معاویه، و«خسر الدنيا و الآخرة» شد. «عمر بن‏ سعد» نیز وقتى در برابر شهيد كردن سالار شهيدان، امام حسين(علیه السلام) وعده فرماندارى رى داده شد، به قدرى براى او جالب بود كه حتى در معاد شك كرد و گفت: «مى‏ گويند خداوند بهشت و دوزخى آفريده اگر راست گفته باشند اين عمل را انجام مى‏ دهم و توبه مى‏ كنم و اگر دروغ گفته باشند به مقام بلندى در دنيا مى‏ رسم». عمر سعد آنچنان بر عبوديت دنيا و هواى نفس و شيطان پافشارى کرد كه رها كردن ملك رى‏ به جهت ترس از عذاب قيامت و متنعم شدن به نعمت ‏هاى بهشتى را، نقد را با نسيه معامله كردن دانست که هيچ عاقلى تن به اين معامله نمى‏ دهد: «اَلاَ إِنَّمَا الدُّنْیَا لِخَیْرٌ مُعَجَّلٌ***فَمَا عَاقِلٌ باعَ الْوُجُودُ بِدَیْن». مى‏ دانيم كه اين مرد كوردل هرگز به مقصود خود نرسيد و در ميان مردم كوفه انگشت ‏نما بود و حتى كودكان كوفه هنگامى كه او را مى‏ ديدند به او سنگ پرتاب مى‏ كردند و مى‏ گفتند: «هذا قاتل الحسين». عمر بن‏ سعد نمونه بارزى براى عاقبت به شرّان عالم است؛ گنهكارى كه موفق بر توبه از خطا ها و گناهان و اشتباهات خود نشد، و تمام پل هاى پشت سر خود را خراب كرد.چنين انسانى لياقت شفاعت را ندارد، و خداوند به هيچ شفيعى اجازه شفاعت را براى او نمى ‏دهد. 🔷شخصیت شناسی جنایتکاران واقعۀ کربلا از منظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی #لعنت_الله_علی_ظالمین #محرم @narcissus_313