مشارکت عموم اهل سنت در انتخابات سال‌ها است که به اسلوب قبیله‌یی تمشیت می‌شود. چند نخبه امتیازهای تپل می‌گیرند و توده‌ها را پای صندوق می‌فرستند و مشکل حل نمی‌شود تا بساط باج‌گیری بر جا بماند. تفاوت آن نام‌زد جان‌باز، تا آن جا که طرف مشورت‌شان بوده‌ام آن است که اهل باج دادن نیست... پرونده‌ی اهل سنت سال‌ها است که در اختیار نهاد امنیت است؛ این است که پای انتخابات با قول و قرار قدرت کار جمع می‌شود. آن نام‌زد که از شورای امنیت آمده است اما شاید تنها نام‌زد است که اهل سنت را در هیأت هویت می‌فهمد و کاش نخبه‌های اهل سنت از بازی امنیت/قدرت به هویت/شریعت بیایند... ✍️محمد مهدی فاطمی صدر انقلاب اسلامی در آذربایجان ✅@Nardaran313

سلام و وقت بخیر 💢 این حدود پنج دقیقه بسیار مهم هست‼️ 💠 لطفاً بشنوید و هر تلاشی که میسر هست براتون انجام بدید. ❇️ این کار رو بخاطر خون شهدا انجام بدید ... 📻 با سرعت 2X بشنوید

✅قومیت و ملیت : همه‌ی ما با امام و امت‌مان محشور می‌شویم، نه با مرز و ملت و نه با نیا و قومیت... وطن ما امت ما است؛ بسی بزرگ‌تر از ملت و قومیت ما. هم‌این است که شعار نه غزه نه لبنان را شعار وطن‌فروش‌ها می‌دانیم... إن أكرمكم عند الله اتقاكم؛ خلاف هوای ارزش‌گزاران ملیت و قومیت کرامت محصول مرز و منی نیست... مردم ما امت ما استند؛ تا برسیم به ملت ما و قومیت ما... چهارچوب رسانش سازمان جام‌جم نه امت است و نه ملت است و نه حتا قومیت. ترکیب ناهم‌گون و درنیامده‌یی از همه‌ی این‌ها است: املت... هم‌آن طور که قومیت، برای ملی‌گراها، یک ظرفیت ذیل ملت است، ملیت، برای امت‌گراها، یک ظرفیت ذیل امت است... ایران‌شهری‌ها گرفتار ملیتند. توران‌شهری‌ها گرفتار قومیتند. امت پویار اسلام‌شهری‌ها است... خودی و ناخودی بودن را مرزهای امت معین می‌کند و نه مرزهای ملت یا مرزهای قومیت... ما قومیت و ملیت را هیچ می‌دانیم؟ نه؛ آن‌ها را صفرهایی می‌دانیم که در پی یک امت معنادار و ارزش‌مند می‌شوند... ما مخالف ملتیم؟ نه؛ هم‌آن طور که منکر قومیت هم نیستیم. ما در عین پذیرش ظرفیت آن‌ها، اصالت را به امت می‌دهیم... هم‌آن طور که قومیت ذیل ملیت باید تعریف شود، ملت هم ذیل امت باید تعریف شود... شاخص دوست و دش‌من شریعت و بیعت و امت است، نه ملیت یا قومیت... درست مانند قومیت، ملیت یک ظرفیت ذیل امت است؛ اسلام قومیت را نفی نکرد و‌ ملیت را نفی نمی‌کند اما به آن اصالت نمی‌دهد... ✍️محمد مهدی فاطمی صدر انقلاب اسلامی در آذربایجان ✅@Nardaran313

⭕️ ابوترابی نماینده نجف اباد ببینید در مورد پزشکیان چی میگه! 🆔@antinofooz99

🇮🇷بیانیه آیت الله جاودان پیرامون مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری 🆔@antinofooz99

انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری یک انتخابات امی است. شنبه‌ی پس از انتخابات یا امت ما پی تشکیل دولت می‌رود یا امت آن‌ها؛ ما دو امت در یک ملتیم...

🔥روایت جلسه وحشتناک دولت 🔻این کلیپ دردناک را ببینیم تا بدانیم چرا حتما باید راه شهید رئیسی ادامه پیدا کند... چرا این روایت مستقیم اینقدر دیر منتشر می شود؟ آیا شایسته است دوباره به همین وضعیت به عقب برگردیم؟ ✍حمیدرضا ابراهیمی 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

لیلاز اقتصاد دان اصلاح طلب. صلوات

‌ '٬امروز برای همه ما مسجل شده که جریانات ثروت و قدرت، اتاق بازرگانی، نظام پزشکی، مافیای فولاد و صنایع و سایر لایه های پرقدرت دست به کار شده اند تا #جلیلی رأی نیاورد. توده ها و مستضعفین و طبقات متوسط وضعیف نباید اجازه دهند که طبقه سرمایه دار و پرخور برای ایران رئیس جمهور تعیین کنند. ● داود مدرسی‌یان

. ♨️ درگیری لفظی شدید دکتر جلیلی با وزیر فاسد 🔹چه کسانی از روی کار آمدن سعید جلیلی می‌ترسند؟ 🔹حتما این فیلم را ببینید و برای همه ارسال کنید. 📌 خبر فوری سراسری @fori_sarasari

وضعیت صفوی در حکومت مصطفوی اردوگاه مؤمنین، هزار سال پیش با قرآن سر نیزه کردن اموی‌های شام دچار گسست و شکست شد، و اکنون با نهج‌البلاغه سر نیزه کردن سکولارهای ایرانی؛ با ظاهر مصحف به جنگ باطن مصحف آمدن هنوز جواب می‌دهد.‌ دولت التقاط، وارث دولت تعلیق است؛ مانند او طبیعی است بناء به مصلحت به دست امام امت نصب شود تا اختیار تصرف در امر ملت را داشته باشد؛ این اما چیزی از طاغوت بودن ذات آن را تغییر نمی‌دهد. برای چهار سال پیش رو در دل جمهوری با رگه‌یی از جاهلیت مواجه‌ییم که ابعاد یک دولت را دارد. بازگشت از دولت خدمت به دولت التقاط آنی است که در ادبیات دینی ما تعرب بعد هجرت خوانده می‌شود؛ این عقب‌گرد در مسیر تمدنی ایران اسلامی چیزی است که می‌توان آن را وضعیت صفوی در حکومت مصطفوی خواند؛ بازگشت به دوره‌یی که زعمای فقیه شیعه، پادشاهان صفوی را از سر مصلحت امت تنفیذ می‌کردند و در هم‌آن حال جاهلیت آن طاغوت‌ها را مهار می‌کردند. دولت التقاط و اباحه‌ی مدرن را نیز از خواست‌گاه اجتهاد و جهاد شیعی مهار باید کرد. دولت التقاط هر چند با شعار حجاب‌ستیزی بر سر کار آمده است اما رگه‌های صریحی تا حکومت‌ستیزی نیز در آن دیده می‌شود؛ این یعنی در سال‌های پیش رو پی‌وستار شریعت محمدی، از حجاب شرعی تا حکومت شرعی، در محیط عیان تا رایان ایران آماج تهاجم او خواهد بود. روند شریعت‌ستیزی دولت التقاط به نظر سه مؤلفه‌ی کلی خواهد داشت که نخستینش انقلاب‌زدایی است، که شاخصه‌ی تمام دولت‌های سکولارمشرب و غرب‌آویز پس از جنگ هشت‌ساله بوده است که دولت التقاط وارث آن‌ها است. دولت التقاط در امتداد دولت سازنده‌گی و دولت اصلاحات و دولت تعلیق پی زمین‌گیر کردن صیرورت حکومت اسلامی و فرو نشاندن آن در یک دولت اسلامی اسمی و صوری خواهد بود؛ زدایش مقاومت، نهضت، انقلاب، درون و بیرون مرزهای ایران؛ و هر که در این شک داشت تأکید بر پذیرش فتف او را مطمئن کرده است. خط دوم شریعت‌زدایی در دولت التقاط پس از انقلاب‌ستیزی، عرفی‌سازی جمهوری اسلامی است؛ ارکان دولت التقاط بی آن که از نقش برانداز فاصله بگیرند اکنون کارگزار جمهوری اسلامیند و طبیعی است در پس‌آی تعطیل انقلاب، تغییر جمهوری اسلامی رسمی به جمهوری اسلامی اسمی در دستور آن‌ها است؛ هم‌آن روند که گاه از آن به بازگشت به یک زیست معمولی هم نام می‌برند. دولت التقاط طی چهار سال پیش رو به نهج‌البلاغه سر نیزه کردن برای ترویج اسلام پستو ادامه خواهد داد و جنگی تمام‌عیار را برابر آن چه اسلام سیاسی می‌خواند پیش خواهد برد؛ این یعنی خط درگیری اساسی ما و آن‌ها اقامه‌ی سخت تا نرم شریعت محمدی، از حجاب شرعی تا حکومت شرعی است؛ چالش خط اجتهاد و اقامه با خط التقاط و اباحه. با این همه سال‌های پیش رو برهه‌ی تازه‌ی شکوفایی حلقه‌های میانی امت است؛ تشکیل دولت به دست سکولارهای شرمنده تا درنده و خروج بسی از کارگزاران مکتبی نشان‌دار از آن، صحنه‌ی چالش سکولارهای غرب‌آویز و مکتبی‌های اسلام‌پناه را تا کف حلقه‌های میانی محاط بر حلقه‌ی حاکمیت خواهد برد؛ درست مانند دوره‌ی جهش و اوج این حلقه‌ها در دولت‌ اصلاحات و دولت تعلیق. برنامه‌ی راه‌بردی مکتبی‌های انقلاب‌باور اگر مهار سکولارهای جمهوری‌بسنده باشد، سال‌های پیش رو صحنه‌ی چالش حلقه‌های میانی امت با محفل دولت در حلقه‌ی حاکمیت است تا به نقطه‌ی یأس پای‌دار سکولارهای شرمنده و درنده در حکومت مکتبی ایران اسلامی برسیم؛ درست مانند عامل حصبه که شاید تا آخر عمر در بدن ما با ما است اما می‌توان آن را در گوشه‌ی گتویش بی‌عمل کرد. آن چه می‌ماند آن است که مراقب حلقه‌های میانی قلابی باید بود، که نسل یک و نسل دو حلقه‌های میانی امت زمین‌خورده‌ی آن‌ها است. تجربه‌ی هم‌این انتخابات به ما نشان داد که اتحاد حلقه‌های میانی تنها در هفته‌ی آخر و دور دوم سر خط آمد، به این دلیل ساده که ستاد در اختیار حلقه‌های میانی قلابی بود که با دکمه‌ی برادران بالا کار می‌کرد و صف هم‌این حلقه‌های میانی واقعی بود که به حجت شرعی خودش عمل می‌کرد. تکرار توسعه‌ی حلقه‌های میانی قلابی با آماج قدرت و نه شریعت، هر چند ممکن است در مهار کوتاه‌مدت دولت التقاط و کارگزاران سکولار آن موفق باشد، اما در درازمدت در بازی معیشت یا حتا عدالت، شریعت را وا خواهد نهاد و‌حریف بار دیگر با شریعت‌ستیزی فاش جامعه‌ی مدنی فاجر تا جاحد خود را به جنگ با حکومت شرعی تا حجاب شرعی خواهد آورد و با رأی حرام مصیبت و نکبت خواهد ساخت... ✍️محمد مهدی فاطمی صدر انقلاب اسلامی در آذربایجان ✅@Nardaran313

🖌 راهکار اعتراض رسمی در جمهوری اسلامی، باید به وجود بیاید هر حاکمیتی هر روز هزاران حکم می‌راند و صدهاهزار راضی و ناراضی از افعالش ایجاد می‌شود. اگر راهی رسمی برای اعتراض و پلکانی برای رساندن حرف به کرسی تعریف نشده باشد، ناچار فشار همه این ها یک جا جمع می شود. اگر همه راهها را ببندید سرانجام منفجر می‌شود و فنر درمی‌رود. اما اگر فقط یکی دو راه را باز بگذارید؛ مثلاً واقعاً انتخابات تعیین کننده و مردمی داشته باشید، سرجمع همه اینها می ریزد به همان یک جا. این طراحی، به وضوح، نابهینه است. 1️⃣نتیجه می‌شود مشارکت کم «اعتراضی». بدون این که بشود هر ماجرا را از دیگری جدا کرد. اصلا پیام عدم مشارکت را درست گرفت، و اصلا فهمید که کجا را باید اصلاح کنیم. 2️⃣نتیجه می شود آرایی به نامزد ضعیف، ولی از روی «مخالفت» و اعتراض. 3️⃣و نتیجه می شود قماری بی‌دلیل برای حاکمیت، بر سر بزرگترین پیچ تعیین کلّ سیاست‌های کشور، به ثمنِ بخسِ قرار ندادنِ راهی برای اعتراض. 💥هیچ وقت فکر کرده اید چرا نامزدها همه وقتی وارد فرایند انتخابات می‌شوند، به سمت «معترضین» غش می کنند؟ مگر ضدّ نظامها بیشترند؟ مگر بی حجابها، یا اغتشاشگران 78، یا شکست خوردگان انتخابات 88 یا... بیشترند که همیشه در هر مناظره‌ای نامزدها باید هوایشان را داشته باشند؟ 💯دلیلش این است که آنها «تجمیع» شده اند. به خاطر همین عدم امکان دیگری برای اعتراض رسمی، و جدا شدن هر طیف معترض از دیگری به تبع مسئله مورد اعتراضش. وگرنه می‌شد در هر زمینی، هر نامزد برای رأیش هم که شده حساب و کتاب کند و یک طرف را بگیرد، محکم و شفاف. 💥هیچ وقت فکر کرده اید چرا این ضد نظامها اصرار دارند که اکثریتند در حالی که اینگونه نیستند؟ 💯 به خاطر اینکه کلّ سبد رای خودشان، و سبد عدم مشارکت را به نام خود می زنند، درحالی که اینگونه نیست. حتی سبد رای خودشان هم مال خودشان نیست. بخش زیادی از آن مربوط به تسویه حساب با طرف مقابل اینها و حاکمیتی است که طرفی را توصیه می کند، اما رای دهنده به آن اعتراض دارد و جای دیگری را پیدا نکرده که دیده شود. جمهوری اسلامی باید فکری برای قالب اعتراض رسمی بکند. 👤 محمد خلیلی ----------------------------------------------- 💠 مرکز راهبری برهان بله | ایتا .

تفقه سلبی پسینی شورای نگه‌بان ایده‌یی نبود که از دوره‌ی جمهوری اسلامی شروع شده باشد؛ آغازه‌های این ایده را در هم‌آن مجلس مشروطه می‌توان دید که بر اساس متمم قانون اساسی آن پنج فقیه تکلیف احراز عدم مخالف قوانین موضوعه با قواعد اسلامیه را بر عهده دارند. این یعنی هم‌چه نهادی سابقه‌یی در سنت فقهی شیعه ندارد و نخستین بار در قانون اساسی مشروطه دیده می‌شود، و تو بگو: مگر خود قانون اساسی و قانون‌گزاری بر اساس آن پیشینه‌یی در سنت فقهی ما دارد؟ ریختار شورای نگه‌بان در دوره‌ی جمهوری اسلامی از جهتی دینی‌تر می‌شود چه با حضور ولی فقیه نصب فقهای نگه‌بان دیگر با قرعه از میان علمای معرفی شده توسط مراجع نیست. با این همه اضافه شدن شش حقوق‌دان عرفی به آن و نشاندن آن‌ها هم‌ردیف فقهای شرعی نشان می‌دهد در کنار گسل به هم نیامده‌یی چون فل‌سفه و عرفان اکنون گسل فقه و حقوق هم در دل جمهوری اسلامی دهانش باز مانده است؛ دره‌ی پرناشدنی قواعد فقهیه و قانون اساسی. عنوان این شورا تا پیش از بازنگری نخست قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم‌آن شورای نگه‌بان قانون اساسی است که خود این شورا محصول این قانون است؛ هر چند هنوز در عنوان عربی در هم‌این معنا خطاب می‌شود: مجلس صیانة الدستور. نخستین دش‌واره‌ی شورای نگه‌بان آن است که تفقه آن پسین است. مدعیان جواهری بودن قانون‌گزاری در مجلس شورای جمهوری بر آنند که موضوع‌شناسی با نماینده‌های مجلس است و مقام حکم در اختیار فقهای نگه‌بان است تا اتهام قانون‌گزاری عرفی از آن‌ها برداشته شود؛ این اگر بود مجلس و تقنینش باید در پی شورای نگه‌بان قرار می‌گرفت و نه پیش از آن. جدای تفکیک غریب میان حکم و موضوع و ادعای غریب‌تر سپارش آن به دو نهاد متفاوت، با تبارهایی متفاوت، تشخیص مصلحت در نهادی سوم کار را باز غریب‌تر کرده است. مسأله آن است که جدای روند شورای نگه‌بان، قانون‌گزاری در مجلس شورای ملی و مصلحت‌سنجی در مجمع تشخیص نظام بیش از آن که شباهتی به اجتهاد شرعی داشته باشد به استحسان عرفی می‌ماند. با این همه غریب‌ترین شاخصه‌ی شورای نگه‌بان نه تفقه پسین از تقنین، که سلبی بودن این تفقه است؛ چیزی که می‌توان آن را تفقه تنزیهی نامید. فحوای تفقه تنزیهی آن است که ما نمی‌دانیم که اسلام چه است یا نمی‌خواهیم بدانیم که اسلام چه است، و تنها می‌خواهیم بدانیم اسلام چه نیست؛ این هم‌آن کلیدواژه‌ی عدم مخالفت با اسلام و عدم مغایرت با شرع است که از صدر مشروطیت تا ذیل جمهوریت در نهادسازی شورای نگه‌بان نهاده شده است. تفقه تنزیهی به زبان ساده فرو کاستن فقاهت به نظارت است که پیش‌فرض فهم شریعت الاهی به عنوان حاشیه و تبصره‌ی متنی انسانی را در خود دارد. این فقاهت کمینه‌ی پسینی تنزیهی شاید لنگه‌ی کفشی در بی‌آبان مشروطیت بود اما با پای آن نمی‌‌توان در جمهوری اسلامی تا تمدن‌سازی توحیدی رفت؛ اقامه‌ی شریعت تقدم و ایجاب می‌خواهد... ✍️محمد مهدی فاطمی صدر انقلاب اسلامی در آذربایجان ✅@Nardaran313

آغاز عزادارای های حسینی در شهر دربند داغستان در روسیه