✔️ «دین برای انسان» یا «انسان برای دین»؟! ✔️ آیت‌الله سید حسین صدر: 🔸 «دین» از سوی خدا جز برای بهبودِ زندگیِ انسان نیامده است. پس دین برای انسان است و نه انسان برای دین. به عبارت دیگر دین در خدمت انسان است و نه این که انسان خادم دین باشد. از این جهت، نباید دین برای سرکوبی انسان و واداشتن و اجبار و اکراه او به کار رود. دین تنها انسان را به راه‌های بهبود شیوه زندگی‌اش راهنمایی می‌کند و احساس سعادت و خوشبختی به او می‌دهد و زندگی او را معنا بخشیده و ارزشمند می‌سازد. 🔹 آنچه صحیح نیست تحمیل و اکراه و اجبارِ افراد و جوامع بر باور و عمل به یک فهمِ دینیِ معیّن است. هیچ یک از ما دارای تمام حقیقت نیست تا حق داشته باشد آن را بر جامعه تحمیل کند. بر فرض دارا بودنش هم، دین در پیِ این‌گونه نقش‌های سلطه‌طلبانه نیست؛ زیرا قرآن تصریح می‌کند که پیامبر (صلی الله علیه وآله) خودش به عنوان صاحبِ این شریعت، بر مردم سلطه‌ای ندارد و نباید به زور و به هر قیمتی به هدایتِ مردم بپردازد. @Nardebane_feghahat

❓پيشنهاد حضرتعالي براي كسي كه تنها فرصت مراجعه به يك كتاب فقهي را دارد، از جهات مختلف، مراجعه به كدام يك از موسوعات فقهي است؟ ✅ جواب آیت الله #مددی (مدظله العالی): 🔸 بسم الله الرحمن الرحیم. هنوز کتاب #جواهر_الکلام ارزشهای عالی علمی خود را حفظ کرده است. #فقه @Nardebane_feghahat

🔹 کُن عبداً و لا تکن عابداً @Nardebane_feghahat

✔️ «تجربه‌ای در مسائل تبلیغی» 🔹 یکی از مشکلاتی که داریم و باید حواسّمان باشد، این است که دونده‌ی قبلی مشعل را به دونده‌ی بعدی نمی‌دهد. در یک مسیر ثابت، هرکسی کار خودش را می‌کند. 🔸 یکی از ویژگی‌ها و امتیازهای جریان‌های غیر ما (مثلاً کشیش‌های مسیحی) این است که 50 سال پیش یادداشت‌هایی روزانه نوشته‌اند که هنوز باقی است. اگر یک کلیسای کوچک هم دارند، قدم به قدم با جزئیّات به نفر بعدی منتقل می‌کنند و نفر بعدی ادامه می‌دهد؛ نه این‌که از ابتدا شروع کند. 🔹 ما یک طلبه می‌فرستیم به روستایی و یا جایی برای یک مدّتی، یک سال دو سال اشتباهش را می‌کند و بالای منبر کلمه‌هایی می‌گوید و می‌بیند همه خندیدند. می‌فهمد که این کلمه این‌جا معنای بدی دارد. در خیابان با کسی برخورد می‌کند و بعد کسی به او می‌گوید این فرد فلان مسئله را دارد. درست روزی که می‌فهمد چه چیز است و چه کار باید بکند، می‌رود و نفر بعدی دوباره از اوّل شروع می‌کند. در زمان جنگ، بعضی از رزمنده‌ها به طلبه‌ها اعتراض می‌کردند. مبلّغان 45 روزه اعزام می‌شدند. این طلبه می‌آمد از اوّل رساله شروع می‌کرد تا مثلاً به آداب تیمّم می‌رسید و 45 روزش تمام می‌شد و بعد برمی‌گشت. نفر بعدی هم از اوّل رساله شروع می‌کرد و تا به آداب تیمّم می‌رسید، می‌رفت. دوباره نفر بعد می‌آمد. یک وقت، بعضی رزمندگان آمده بودند به ستاد اعزام مبلّغ و می‌گفتند: «به خدا، آداب تیمّم را حفظ شدیم! مسائل خمس را برایمان بگویید!» خلأ ما این است که نمی‌آییم به نفر بعدی بگوییم که: «ببین! من این کارها را کردم و تا این‌جا رفتم. این تجربیّات من بود. اگر تو می خواهی کار فرهنگی بکنی، این راهکار و این تجربه.» 📚 کتاب «سنگر اجتماعی» @Nardebane_feghahat

✔️ عظمت علمیِ «شیخ محمد طه نجف» 🔹 «میرزا حسن شیرازی» که در فتوا احتیاط فراوان داشت، مقلدانش را به «میرزا حسین خلیلی» ارجاع می‌داد، اما چند بار که بی‌سر و صدا به درس «شیخ محمد طه» رفت و افاضاتِ او را شنید، از آن پس مسائلِ احتیاطیِ خود را به وی هم ارجاع داد. 📚 نقباء البشر، ج3 ص965 @Nardebane_feghahat

✅ مقالهٔ ارزشمندِ «جسارتی كه صورت نبسته است! و نکاتی دیگر» نوشتهٔ استاد جویا جهانبخش در نقد کتابِ «در محضر بهجت» @Nardebane_feghahat

✅ #مناجات_شعبانیه (1) ✔️ آيت‌الله جوادی آملی: 🔸 این مناجات شعبانیه که از وجود مبارک حضرت اميرمؤمنان (سلام الله علیه) است که البته همه ائمه این مناجات را می‌خواندند، در آن إدلال هست، ناز هست. غیر از اینها (یعنی ائمه) ممکن بود که کسی این‌طور حرف بزند؟! 🔹 در همین مناجات «شعبانیه» آمده است: «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ» خدایا اگر مرا مؤاخذه کنی، بگویی چرا گناه کردی، من هم تو را مؤاخذه می‌‌کنم که تو که بزرگتر بودی چرا عفو نکردی؟! این {دعاها} از چه کسی بر می ‌آید؟! ما چنین ائمه ‌ای داریم، چنین اولیایی داریم که با خدا این‌طور حرف می‌زنند. به ما هم گفتند بخوان، نگفتند این مخصوصِ آنهاست...» @Nardebane_feghahat

✅ #مناجات_شعبانیه (2) ✔️ توصیفِ علامه طباطبایی(ره) از مناجات شعبانیه «و هى جامعة للمقدّمة و ذى المقدّمة جميعاً، أعنى السلوك و الشهود» 📚 رساله الولاية، العلامة الطباطبائي ص72 @Nardebane_feghahat

✅ #مناجات_شعبانیه (3) ✔️ ناز کردن برای خدا در مناجات شعبانیه در کلام آیت‌الله جوادی آملی @Nardebane_feghahat

✔️ از مرحوم آیت‌الله اراکی (رضوان‌الله‌علیه) نقل می‌کنند که ایشان فرموده: برخی معتقدند که سه نفر، شهیدِ سه مسأله شدند: 🔸 «سید مرتضی» فقاهتش، امامزاده‌‌بودنش را شهید کرده، با وجود آن‌که با چهار واسطه متّصل به امام معصوم می‌باشد. 🔹 «عبدالعظیم حسنی» امامزاده‌ بودنش، محدّث بودنش را شهید کرده و غالباً کسی او را به عنوانِ «محدّث» نمی‌شناسد. 🔸 مرحوم آیت‌الله سید محسن سلطان‌آبادی عراقی(اراکی) هم با وجودِ آنکه فقیه عظیم‌الشأنی بود، ولی چون سرمایه‌دار بود، ثروتش فقاهتش را شهید کرد و او را یک ثروتمند می‌دانستند، نه فقیه! @Nardebane_feghahat

✔️ تصویری از مرحوم آیت‌الله سید محسن سلطان‌آبادی اراکی (عراقی) @Nardebane_feghahat

✅ #مناجات_شعبانیه (4) ✔️ بیانات مقام معظم رهبری 1383/07/13 🔹 این مناجات شعبانیه را ببینید. من یک وقتی از امام (رضوان‌اللَّه‌علیه) پرسیدم در این دعاهای مأثوری که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان می‌آید و دوست دارید؟ فرمودند: «دعای کمیل» و «مناجات شعبانیه». 🔸 اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماهِ شعبان است؛ دعای کمیل که می‌دانید اصلاً ورود اصلی‌اش مالِ شب نیمه‌ی شعبان است، مناجات شعبانیه هم که از ائمه نقل شده، متعلّق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیک است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه: «و إن أدخلتنی النّار أعلمتُ أهلها أنّی احبّک» جهنم هم که من را ببری، فریاد می‌کشم تو را دوست دارم. و در دعای کمیل: «لإن ترکتنی ناطقاً لأضجّن إلیک بین أهلها ضجیج الآملین و لأصرخنّ الیک صراخ المستصرخین و لأبکینّ بکاء الفاقدین» اگر به من در جهنم اجازه بدهی و نطق را از من نگیری، فریاد می‌کشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلدادگان و فریادِ دلباختگان را. @Nardebane_feghahat