eitaa logo
ایةالله بهجت (ره) ایةالله مجتهدی (ره)
2.2هزار دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
3.6هزار ویدیو
43 فایل
ھوﷻ 🆔 @Ad_noor1 👈ارتباط ✅کپی ازاد 💌دعوتید👇 مجموعه ای ازسخنرانی ها ونصایح و مطالب اخلاقی وکلام اساتید اخلاق ایت الله بهجت وایت الله مجتهدی تهرانی ره🌱🦋
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🔹ما سه واژهُ نزدیک به هم داریم: "عفو" ، "صفح" و "غفران" ؛ که در یک آیه از سورهُ تغابن ، هر سه با هم آمده‌اند: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ" (التغابن،۱۴) . 🔹این‌که فرموده "عفو کنید و صفح کنید و مشمولِ مغفرت قرار دهید" خیلی ترتیبِ جالبی است: 🔹عفو یعنی از مجازاتِ کسی درگذریم و بر زبان آوریم که کسی را بخشیدیم ، و دیگر سرزنشش نکنیم . دراین‌صورت او عِندَنا و عِندَالله ، بَری‌ُٔالذِّمّه می‌شود و از ناحقّی که به ما کرده رها می‌گردد ، امّا خودمان درگیرِ جراحتی هستیم که از او در دل داریم . 🔹صفح یعنی دل‌مان را نسبت به او صاف کنیم و از صمیمِ قلب او را ببخشیم و از ملامتِ درونیِ او دست برداریم . 🔹غفران - که مقامی بالاتر است - یعنی برایش دعا کنیم و از خدا مغفرت طلب کنیم تا خدا هم به ما توجّه کند و مغفرت نصیبِ ما کند . مغفرت ، نگاهِ استکمالیِ خداست که موجبِ حرکتِ بنده از ظلمات به نور می‌شود .
📚 ﷽ 📚 🍇 عنایتِ ویژهٔ الهی 🔹براساسِ آیهٔ "مَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ" [النحل،۵۳] ، گرچه همهٔ كمالات به عنایتِ الهی است ، لكن خدای سبحان برخی از نعمت‌ها را با دخالتِ ابزار و وسایل همراه كرده است ، و بعضی از كمالات را مستقیماً خود به عهده گرفته است . 🔹دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ورنه با سعی و عمل باغِ جنان این همه نیست [دیوان حافظ، غزل۷۴] این شعر را جنابِ حافظ دربارهٔ نبوّت و ولایت ـ كه كسبی نیست ـ سرود ، و مرحوم صدرالمتألّهین در بحثِ این‌كه نبوّت كسبی نیست از ایشان نقل كرد ، آن‌هم با جلال نقل كرد! 🔹مرحوم صدرالمتألّهین كمتر از كسی به عظمت نام می‌بُرد . نسبت به مرحوم بوعلی سینا ـ با همهٔ قدرتِ علمی كه دارد ـ بارها اشكال كرده و تعبیراتِ نقدآمیزی دارد ، امّا نسبت به جنابِ حافظ در كمالِ جلال و شُكوه از ایشان نام می‌بَرد ، می‌گوید او لسانِ غیب و ناظمِ جوهرِ اولیاست: "قال لسان العرفاء ناظم جوهر الأولیاء" [مفاتیح الغیب ، ص۴۷۰] . 🔹حافظ می‌گوید نبوَت ، درسی نیست ؛ این‌را خدای سبحان باید عطا بكند . كسی بخواهد بگوید من چندین سال زحمت بكشم ، درس بخوانم ، بشوم پیغمبر! ؛ از این قبیل نیست . آن‌چه در حوزه و دانشگاه است ، این پولِ خُرد است ؛ دولت در نبوّت و ولایت است! 🔅سلامتی (عج)صلوات🔅 •┈┈••✾❀🌺❀✾••┈┈• 🔅نسیـــم بهشـــت 🔅 @nasemebehesht
📚 ﷽ 📚 📚 لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (نحل،۶۰)؛ صفاتِ زشت مالِ کسانی است که آخرت را باور ندارند و صفاتِ برتر همه مالِ خداست، زیرا او عزیز و حکیم است. 🔹تمامِ زیبایی‌ها روی ایمان سوار می‌شوند و اگر کسی ایمان به آخرت و خدا نداشته باشد - در باطن - مردارِ گندیده‌ای است که هرچقدر هم خودش را با رفتارِ به‌ظاهر نیک بزک کند، آخرش زشت و کریه و بدبوست. 🔹منشاءِ همهُ زشتی‌ها کفر است، و منشاءِ همهُ زیبایی‌ها ایمان و تسلیم به خدای خالقِ زیبایی‌ها. اگر هم صفاتِ زیبایی - به عاریه - در اهلِ کفر یافت شود، پس از گذشتِ ایّام، سرانجام به اهلِ ایمان بازمی‌گردد. زشتی‌های مٶمنان هم کم‌کم می‌سوزد و جبران می‌شود و پاک و سُتُرده به اصلِ خویش رجوع می‌کنند. 🔅سلامتی (عج)صلوات🔅 •┈┈••✾❀🌺❀✾••┈┈• 🔅نسیـــم بهشـــت 🔅 @nasemebehesht
📚 ﷽ 📚 🔹یک ساعت بعد از این‌که خاک‌مان می‌کنند، مردم سـرِ میزِ غذا بـه فکرِ این‌اَند کـه نوشابهٔ زرد بخورند یا مشکی!! 🔹پس ... قدرِ لحظه‌لحظهٔ زندگی را بـدانیم؛ بخاطرِ حرفِ مردم، از آرمان‌ها و اخلاق و دین‌مان کوتاه نیاییم.
هدایت شده از ‌‌‌‌‌‌‌‌‌▫
📚 ﷽ 📚 🔹متّقین، مۇمنینی هستند که واجدِ دو صفتِ "خشیت" و "اشفاق"‌اَند. 🔹خشیت، حیای توٲم با اُنس است. خشیت از خدا یعنی سالک در همه حال - همیشه - در ظاهر و باطن، حضورِ خدا را حسّ کند و سعی کند جانبِ خدا را رعایت نماید و معیّتِ خود را با خدا حفظ کند. 🔹اِشفاق، دل‌دادگی و تب و تاب برای چیزی است در عینِ ترس و دلهره از مواجهه با او به‌دلیلِ حشمت و عظمتش. 🔹تصوّر کنید وعدهٔ دیدار با محبوبی که تمامِ عمر در پی‌اَش بوده‌اید، دارد می‌رسد؛ حالِ شما در چنین وقتی، اشفاق است. یعنی هم عاشق و دل‌دادهٔ وصالید، هم - از عظمتِ وصال - بی‌تاب و مضطربید. حالِ متّقین نسبت به قیامت - که موطنِ لقاءِ ایشان با محبوبِ ازلی و رفیقِ اعلی است - این‌چنین است. این لفظ خیلی "باطن‌دار" است و سَرسَری نباید از آن گذشت. لفظِ اشفاق بابی از ابوابِ معرفةالله است.
📚 ﷽ 📚 🔹اگر انسان به درونِ خود نگاه کند، مشغلهٔ بسیاری دارد؛ منتها وقتی انسان به درون خود نمی‌پردازد، خودش را فارغ می‌پندارد؛ که اگر در شبانه‌روز یک ساعت هم بی‌کار شد، می‌گوید: این بی‌کاری را چکار کنیم؟! خیلی‌ها از دردِ بی‌کاری می‌نالند! بی‌کاری آدم را زجر می‌دهد. 🔹ولی اولیای خدا دیگر بی‌کار نیستند، کارِ مهم دارند؛ دل‌شان فارغ نیست؛ تجلیّاتِ الهی به قلب‌شان می‌شود، این است که اصلاً به دل مشغول‌اَند. 🔹عن‌قریب تمامِ مشغله‌ها تمام می‌شود و در آخر ماییم و دل!
📚 ﷽ 📚 🔹خدای متعال می‌فرماید من یک حقیقتِ نامحدود هستم، تو را هم یک حقیقتِ نامحدود خلق کردم؛ در وجودت تمامِ هستی جمع است، فشرده‌ٔ خلقت هستی؛ اگر کدهای وجودیِ خودت را پیدا کنی، در تمامِ هستی می‌توانی سیر بکنی. 🔹مسیرِ حمد، مسیرِ خدایی شدن است؛ مسیرِ حمد، سیرِ در بی‌نهایت است. انسان هر چقدر حمد به جا بیاورد، خداوند یک چیزِ بالاتری برای او فراهم می‌کند. وقتی خداوند تبارک و تعالی به حضرتِ موسی فرمود: "فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ" (اعراف، ۱۴۴) ، این‌را که به تو دادم بگیر و شاکر باش؛ از این عبارت معلوم می‌شود وعدهٔ بالاتری هم برای او گذاشتند. اگر شاکر باشی، یک چیزِ بالاتری پشتِ سرش هست.
📚 ﷽ 📚 🖌"... يُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ..." ‌(هود، ۳) 🔹این عبارتِ منحصر به فردی است و بجز این‌جا در هیچ کجای قرآن نیامده. اصولاً جزاءِ خدا در مقامِ تنبیه، بر مبنای است و در مقامِ پاداش، بر مبنای ، یعنی همیشه بیش از آن‌چه بایسته است جزاء می‌دهد: "... وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ" (النور، ۳۸). 🔹نکتهٔ جالب این‌که فرموده فضل نصیبِ کسی می‌شود که "ذی‌فضل" است؛ یعنی خداوند فضلش را فقط نصیبِ کسی می‌کند که لایق و مستحقّ آن است. نتیجتاً پیش از رسیدنِ فضل به کسی، مرحله‌ای به نامِ "استحقاقِ فضل" وجود دارد و اگر انسان بتواند مستحقّ آن شود، خود به خود از فضل هم بهره‌مند خواهد شد. 🔹امّا چه کنیم که ذی‌فضل شویم؟ بخشی از استحقاقِ فضل، استعدادی است؛ و استعدادِ افراد با هم متفاوت بوده و بعضی‌ها جوری خلق شده‌اند که مستعدّ دریافتِ فضلِ بیشتری هستند. نظامِ خدا بر مبنای تسویه نیست، بر مبنای فضل است. هیچ دو درختی یک‌جور نیستند و هیچ دو حیوانی مثلِ هم نیستند و هیچ دو انسانی هم ظرفیّت‌های یک‌سان ندارند. کسی را خدا خلق کرده که حبیبِ او باشد و کسی را خلق کرده که کلیمِ او باشد و قِس‌عَلَی‌هَذَا. البتّه این‌ها علّتِ تامّ نیست و خودِ فرد هم باید بخواهد و خواستش ادامه داشته باشد. 🔹امّا مبنای فضل منحصر به استعدادِ خدادادی و خلقتِ اوّلیّه نیست و بخشی از استعدادِ فضل، اکتسابی و قابلِ تحصیل است. استعدادِ فضل چطور تحصیل می‌شود؟ با قرار دادنِ خود در معرضِ عنایتِ خدا. چطور خود را در معرضِ عنایتِ حق‌تعالی قرار دهیم؟ با سۇال ‌(درخواست) از خدا، با عبادتِ خدا، با کار برای خدا، با اطاعتِ فرمانِ خدا، با دوستی با دوستانِ خدا، با سبقت به‌سوی حسنات و عزمِ صالحات، ...
📚 ﷽ 📚 🔹از آفاتِ بزرگی که روح و روانِ آدمی را نابود می‌کند حمد، ثنا، تملّق و چاپلوسیِ دیگران از او است. کسی‌که خود می‌داند کیست و چیست، نیازی به تحسینِ ریاکارانهٔ دیگران ندارد. 🔹چنین کسی تعظیم و تکریمِ دیگران در او بادِ نخوَت و توهّمِ برتری ایجاد نمی‌کند و دچارِ غرور نمی‌گردد؛ و بیش از آن‌که تشنهٔ تعظیم و تکریمِ دیگران باشد، گوش به نقد و انتقادِ سازنده می‌سپارد و حتی به درشت‌گویی‌های دشمنانِ خود توجّه می‌کند و از آن‌ها در تصحیحِ شخصیّت و ارتقا روح و روانِ خود بهره می‌جوید. 🔹به تعبیرِ مولانا، انسان اگر از شخصی دل‌سوز و دوستی بی‌ریا سیلی بخورَد باارزش‌تر از آن است که از فردی جاهل و سودجو، تملّق و تحسین بشنود: مر ترا دشنام و سیلیِ شَهان بهتر آید از ثنای گُمرَهان (مثنوی، دفترِ دوم)
📚 ﷽ 📚 🔹گاهی به طریقی است که علمای اخلاق یادآور شده اند، یعنی دشمنی و خصومت پیشه کردن با نفس و در صددِ اصلاحِ آن بر آمدن. این راه، استقلال دادن به نفس و جنگیدن با او می‌باشد. 🔹گاهی به طریقی دیگر است؛ به این‌صورت که نفس را از استقلال بیندازیم و اصلاحش را به مالکش (حق سبحانه) واگذار کنیم. این طریقه بهتر از طریقهٔ اول است. 🖌 📚
📚 ﷽ 📚 🖌وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ (توبه، ۵۹) 🔹این آیه حالتِ درستِ مۇمن را نسبت به داد و ندادِ خدا تبیین می‌کند. مۇمن باید رغبتش به خدا باشد، یعنی خدا در دلش باشد و بس؛ به همان‌چه هم که خدا داده راضی و با آن قانع و بِدان شاکر باشد. 🔹همیشه هم بگوید این‌که خدا را دارم، بزرگ‌ترین سرمایهٔ من است و خدا کفایتم می‌کند. هم‌چنین نسبت به آینده و فضلِ خدا به خودش در گذرِ ایّام، باید خوش‌بین باشد و بگوید این‌که خدا ایمان را نصیبم کرده، بزرگ‌ترین نعمت را داده، به‌مرور هم هرچه واقعاً لازم داشته باشم از فضل و کَرَمش خواهد داد. خدا کارش را بلد است، بگذار من مشغولِ بندگی و راغب به عبادت باشم. 🔹در اشتغال به‌جز این، خیری نیست؛ یعنی بجای خُرده‌گیری و نق‌زدن به رزقِ مقسوم، فکرِ انسان باید بندگی کردن باشد و همیشه به فردای بهتر و فضلِ بیش‌ترِ خدا در حقّ خود امید داشته باشد. 🔹گرچه ظاهرِ این آیه راجع به عطایای مادّی است، امّا می‌توان گفت که به نقشِ رسول در دادِ خدا اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که بعضی عطاها به اذنِ خدا، به رسولِ او - و دیگر اولیاءِ خدا - تفویض شده و آن‌ها تا حدودی مٲذون‌اَند به عطا و فیضِ معنوی (لااقل به‌شکلِ شفاعت در حقّ مستعدّین و استدعا از خدا برای آن‌ها). 🔹خلاصه - و عامیانه - این‌که می‌شود اکنون از روحِ پیامبر (ص) عطا و هدیه خواست، و ایشان هم مضایقه ندارند. اولیاءِ خدا از اسبابِ ایصالِ الطافِ خدا هستند به مستدعیان؛ گرچه انتشارِ فیضِ خدا منحصر به اسباب نیست و خدا اگر بخواهد، مستقیماً هم می‌تواند به کسی چیزی بدهد؛ امّا سنّتِ خدا، ابقاءِ اسباب و وسائط است.
📚 ﷽ 📚 ⚠️ ️آن‌چه اين ضعيف از عقل و نقل استفاده نموده‏‌ام، اين است كه اهمّ اشياء از براى طالبِ قرب، جدّ و جهد و سعىِ تمام در "ترکِ معصيت" است؛ تا اين خدمت را انجام ندهد، ذكر و فكر به حالِ قلب فايده نبخشد. 🖌ملا حسینقلی همدانی (ره)
📚 ﷽ 📚 🔸استغفار کردن در وقتی است که گناهی از انسان صادر می‌شود. 🔸شب و روزِ ما مبتلا است به معاصی و ذنوبِ کوچک و بزرگ؛ بعضی را می‌فهمیم، بعضی را هم خودمان ملتفت نیستیم، عادی شده برای‌مان! 🔸از آن ذنب و گناهی که وقتی انجام دادیم و ملتفت شدیم، بلافاصله استغفار کنیم. استغفار هم فقط گفتنِ "استغفر اللّه و اتوب الیه" نیست؛ یعنی واقعاً عذرخواهی کنیم. استغفار یعنی عذرخواهی از پروردگار، معذرت‌خواهی؛ یعنی پروردگارا! معذرت می‌خواهم؛ این استغفار است. 🔸این موجب می‌شود که موانعِ استجابتِ دعا برداشته بشود، موانعِ صدورِ دعا برداشته بشود، موانع تضرّع برداشته بشود. خصوصیّت استغفار این است: اَللّهُمَ اغفِر لِیَ الذُّنوبَ الَّتی تَهتِکُ العِصَمَ، تُنزِلُ النِّقَمَ، تُغیِّرُ النِّعَمِ، تَحبِسُ الدُّعاء. 🖌 حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج) ۱۳۹۷/۰۷/۰۱
📚 ﷽ 📚 🙏 مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَ اَنَا الْمُمْتَحَنُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ اِلا السُّلْطان 🙏 (مولاى من، اى مولاى من، تويى سلطان و منم گرفتارِ آزمايش؛ و آيا رحم كند به بندهٔ گرفتارِ آزمايش جز سلطان ...) 🖌برگرفته از مناجاتِ امیرالمؤمنین در مسجدِ کوفه 🔆کانال اختصاصی آیت الله مجتهدی(ره) 🔆 @nasemebehesht
📚 ﷽ 📚 🔹"حلیم" کسی است که وجودش با "حلم" درآمیخته. حلم، آرامشِ همراه با طمٲنینه و سکینه است. 🔹"صبر" در گذرِ زمان به حلم ختم می‌شود؛ از این حیث، حلم صفتی بغایت کم‌یاب است. حلیم نه تنها در سختی آرامشِ خود را از دست نمی‌دهد، بلکه برای رفعِ بلا هم عجله نمی‌کند. 🔹حلم، - بی‌اغراق - رفیع‌ترین سجیّهٔ اخلاقیِ انسان است، و در روایت است که "کَادَ الحَلیم اَن یّکونَ نَبیّا"؛ یعنی شخصِ حلیم تا مقامِ نبوّت یک‌قدم بیش‌تر فاصله ندارد. 🔆کانال اختصاصی آیت الله مجتهدی(ره) 🔆 @nasemebehesht
📚 ﷽ 📚 🔹یکی از کارهای خدا این است که تدبیر و تقدیر و نقشه‌کشی و طرح‌ریزی می‌کند تا دنیا و آخرتِ ما را آباد کند، امّا ما حاضر نیستیم تکانی به خود بدهیم و در داستانش نقشِ آدمِ خوب را بازی کنیم. 🔹خدا فرموده مال را من خودم به شما می‌دهم، بعد خودم تقاضای قرض می‌کنم؛ هرکس داد، عملاً شکر کرده، لذا چند برابر در دنیا و آخرت به او پس می‌دهم؛ اگر هم نداد، به زور می‌گیرم، تا صبر کند و در آخرت جزای بی‌حساب ببَرَد و به درجاتی که با شکر می‌توانسته برسد، برسد. 🔹این‌ها همه نقشه‌های خداست برای عاقبت‌بخیریِ ما. افسوس که پا نمی‌دهیم و ناپخته و ناقص باقی می‌مانیم؛ نه شکر می‌کنیم، نه صبرِ جمیل داریم.
📚 ﷽ 📚 🌻 دقیق از قرآن در میانِ روش‌های استخاره، روشی که از بقیّه مجرّب‌تر است و علّامه حسن‌زاده‌آملی (قدّس سرّه) آن‌را در کتب خود ذکر فرموده‌اند این است: 🔹هرکس بخواهد به قرآن مجید استخاره نماید: ۱- آیةالکرسی را بخوانَد تا "هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ". ۲- آیهٔ ۵۹ سورهٔ انعام: "وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ". ۳- سپس ده مرتبه صلوات بفرستد. ۴- آن‌گاه این دعا را بخواند : "اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنى مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـى غَیْبِـکَ یا ذا الجلال و الاکرام، اللهم أنت الحقّ و أنزلت الحقّ بمحمد صلّى‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، اللَّهُمَّ أَرِنِي اَلْحَقَّ حَقّاً حَتَّى أَتَّبِعَهُ وَ أَرِنِي اَلْبَاطِلَ بَاطِلاً حَتَّى أَجْتَنِبَهُ، برحمتک یا ارحم الراحمین". ۵- بعد مُصحَفِ شریف را باز می‌کند و صفحهٔ سمتِ راست را نگاه می‌کند و هرچه لفظِ جلالهٔ "الله" آمده را می‌شمارد و بعد به تعدادِ آن ورق می‌زند؛ مثلاً اگر هفت بار کلمهٔ "الله" بود، هفت ورق می‌زند؛ بعد از آن، از صفحهٔ دستِ چپ به همان تعداد سطر می‌شمارد و آن سطری که پیشِ رویش می‌آید به منزلهٔ وحی از جانبِ خداست. 📚هزار و یک کلمه، ج۴، ص۴۹۲
📚 ﷽ 📚 🔹بحث سرِ این نیست که زن آیا می‌تواند مسئولیّتی در بیرون از منزل داشته باشد یا نه - البتّه که می‌تواند، شکّی در این نیست؛ نگاهِ اسلامی مطلقاً این‌را نفی نمی‌کند - ️بحث در این است که آیا زن حق دارد به‌خاطرِ همه‌ٔ چیزهای مطلوب و جالب و شیرینی که در بیرون از محیطِ خانواده برای او ممکن است تصوّر شود، نقشِ خود را در خانواده از بین ببرد؟ نقشِ مادری را، نقشِ همسری را؟ حق دارد یا نه؟ ما روی این نقش تکیه می‌کنیم. 🔹من می‌گویم مهم‌ترین نقشی که یک زن ـ در هر سطحی از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویت ـ می‌تواند ایفاء کند، آن نقشی است که به‌عنوانِ یک مادر و به‌عنوانِ یک همسر می‌تواند ایفاء کند؛ این از همه‌ٔ کارهای دیگرِ او مهم‌تر است؛ این، آن کاری است که غیر از زن، کسِ دیگری نمی‌تواند آن‌را انجام دهد. گیرم این زن مسئولیّتِ مهمّ دیگری هم داشته باشد، امّا این مسئولیّت را باید مسئولیّتِ اوّل و مسئولیّتِ اصلیِ خودش بداند.‌ ‌🖌 (۸۶/۰۴/۱۳) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج)