🟥یکی از محرمات (که از عوامل غیبت هم به شمار می‌رود) سخریه و استهزاء است و شک نیست که سخریه و استهزاء یکی از آن عواملی است که بسیاری از اوقات انسان‌های ضعیف الایمان را وادار به غیبت می‌کند. 🟧برخی از انسانها به منظور بی اعتبار کردن دیگران از عامل تمسخر بهره می‌گیرند و برای مجلس آرایی و خنداندن حاضران از آبرو و حیثیت دیگران مایه می‌گذارند و با کارهایی از قبیل تقلید در راه رفتن، سخن گفتن، غذا خوردن و خلاصه به هر طریقی از اشاره و کنایه  و... دیگران را به مسخره می‌گیرند و از این راه حس خودپسندی و انتقام خویش را اشباع می‌کنند و دست کم با خرج کردن آبروی دیگران مستمعان و دوستان خود را راضی می‌سازند. و بدین جهت است که قرآن کریم از این عمل به شدت نهی کرده و آن را به عنوان ظلم و ستم مورد توبیخ و  تهدید قرار داده است و امر به توبه می‌کند و می‌فرماید: «یا ایها الذین امنوا لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم و لا نساء من نساء عسی ان یکن خیرا منهن و لا تلمزوا انفسکم و لا تنابزوا بالالقاب بئس الاسم الفسوق بعد الایمان و من لم یتب فاولئک هم الظالمون».  ‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را استهزاء کنند، شاید آنها که مورد استهزاء واقع می‌شوند بهتر از مسخره کنندگان باشند و همچنین زنان یکدیگر را مسخره نکنند، زیرا ممکن است زنان مسخره شده از آنها که مسخره می‌کنند بهتر باشند. و مبادا از یکدیگر عیب جویی کنید و زنهار از این که یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند یاد کنید که پس از ایمان آوردن، نامی که نشان از فسق و فجور دارد بسیار زشت است و هر کس که از این رفتار توبه نکند ستمگر و ظالم است.» ( آیه ۱۱ حجرات ) 🟫بنده مومن نزد خداوند متعال بسیار عزیز و محترم است. خداوند بندگان مؤمن را دوست می‌دارد و عزت و سربلندی را از آن مؤمنان می‌داند، چنان که می‌فرماید: «و لله العزه و لرسوله و للمؤمنین...  عزت و سرفرازی تنها از آن خدا و پیامبر و مؤمنان است...» و به همین جهت در سوره حجرات آیه «لا یسخر قوم من قوم...»  فرمود هر کس مؤمنان را مسخره کند یا با القاب زشت از آنها یاد کند در زمره ستمکاران محسوب می‌شود. 🟨همچنین در احادیث آمده است که احترام به مؤمن، احترام به خدا است و اهانت و تحقیر مؤمن، اهانت به ذات اقدس الهی و موجب خشم خداوند است و در حدیث قدسی آمده است: خداوند به کسانی که مؤمنان را بیازارند اعلان جنگ می‌دهد: عن ابی عبدالله (علیه‌السّلام) قال: «قال الله عز و جل: لیاذن بحرب منی، من اذل عبدی المؤمن و لیامن من غضبی من اکرم عبدی المؤمن.» از امام صادق علیه السلام آمده است که خداوند عزّوجلّ فرمود: «کسی که بنده مؤمن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسی که بنده مؤمن مرا تعظیم و تکریم کند بی شک از غضب من در امان است.» 🟦از آثار بد مسخره کردن دیگران غفلت  و از دست دادن احساس مسئولیت است. افرادی که به این بیماری دچار می‌شوند، به ناچار از ذکر خدا غافل شده و از عبادت پروردگار لذت نمی‌برند، یعنی در عبادت حضور قلب ندارند و با اکراه و بی میلی با آن رو به رو می‌شوند. ✔خداوند متعال در کتابش آن گاه که وخامت حال دوزخیان و کیفیت بازپرسی از آنان را ترسیم و تشریح می‌کند و به جزع و فزع آنان برای بیرون آمدن و نجات از عذاب دردناک و سوزان دوزخ اشاره و با جمله «قال اخسئوا فیها و لا تکلمون» به آنها پاسخ می‌دهد و سپس می‌فرماید: 《انه کان فریق من عبادی یقولون ربنا آمنا فاغفر لنا وارحمنا وانت خیر الراحمین . فاتخذتموهم سخریا حتی انسوکم ذکری وکنتم منهم تضحکون. این شما بودید که وقتی گروهی از بندگان من می‌گفتند: پروردگارا ما ایمان آورده‌ایم، ما را بیامرز و بر ما ترحم فرما که تو بهترین رحم کنندگانی. آنها را به باد مسخره گرفتید تا آنجا که مرا به کلی فراموش کرده بودید و تنها کارتان این بود که بر آن خداپرستان خنده می‌کردید.》 ✅پس معلوم شد یکی از موجبات غفلت و فراموشی از ذکر خدا استهزای مؤمنان و بی احترامی به آنان است، باید دانست که اگر کسی با همین حال از دنیا برود و توبه نکند زندگی سخت و طاقت فرسایی در انتظار اوست و در روز قیامت کور و نابینا وارد محشر شده و مشمول رحمت الهی واقع نخواهد شد، چنان که می‌فرماید: (و من اعرض عن ذکری فان له معیشة ضنکا و نحشره یوم القیامة اعمی) ( سوره طه آیه ۱۲۴) هر کس از یاد من روی گرداند برای او زندگی سخت و تنگی خواهد بود و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم.  ❌پس کسی که اهل تمسخر باشد: ▪️ هم حرمت مومن را از بین میبرد ▪️هم حرمت خدا را میشکند ▪️هم در جنگ با خداست ▪️ جزء غافلان از یاد خداست ▪️کور محشور میشود ▪️جایگاهش دوزخ است ❎راه جبران تمسخر این است که آبروی مومن را به او برگرداند ، اگر در تمسخر موجب غیبت و تهمت به شخص شده از او طلب بخشش نماید. #گناهان_کبیره #چله