🚖🚘 همگی دهان وا کرده اند. گرمای سوزان تابستان ، تاب و توانشان را گرفته است.🥵🥵 سیم و فن و فیوز است که در این بارش آتش کم می آورد و تسلیم آن می شوند. قطعات و ابزار که معنی استقامت را نمی فهمند.➿ ما هستیم که باید به پای ماشین های بی کیفیت داخلی تحمل کنیم! وگرنه آقایان تصمیم گیر که راننده دارند و درد در راه ماندن را نچشیده اند. کاش می فهمیدند که می شود مشارکت پایین را از درون این آهن پاره های داخلی هم جستجو کرد. 🔙 برقکاریِ ماشین ، کاری پیچیده است، به مدد دستگاه، عیب یابی می کنند. من ماشینم را بدست هر تعمیر کاری نمی دهم. مسئولیت های کشور را هم به دست اهلش بدهید. بدنبال عیب یابی باشید! زحمت کشیده ی عرق ریخته ای که این ملغمه ی سیم های دَرهم و برهم را می شناسند می تواند گره را باز کند. به نظر می رسد اوضاع کشور هم شبیه این ماشین های دهان وا کرده است. اهلش را پیدا کنید! دستگاه بگذارید!! عیبش را پیدا کنید!!! ✅ @naser_alinejad

از سنگ صدا آمد از اهل صدا نه در دین شما نام خدا هست ، خدا نه هرجا ستمی بود لبی باز نکردید در گوشه بیداد سخن ساز نکردید. شمر ۱۳۰۰ سال پیش مُرد رفت، شمر امروزت را بشناس. #اسرائیل #آمریکا #فساد #بی_عدالتی #تبعیض #ناکارآمدی #تورم #بیکاری #استبداد_رأی #خودرو_ساز #مافیا ✅ @naser_alinejad

۳۰ تیر ۱۳۸۸: یک وقتی آقای خاتمی که از جناح چپ بود آمد پیش ما اینجا. به او گفتم ببین آقای خاتمی، امروز اگر جناح شما در کشور وجود نداشت من لازم می‌دانستم یک جریان مثل شما به وجود بیاورم. 🗣 آزوف @twtenghelabi

#رادیو_بختیاری فرصتی شد تا در رادیو بختیاری با گویش محلی از ضرورت عجین بودن فرهنگ های دینی و مذهبی صحبت کنم. البته قرارمون با علی آقای بلدی تهیه کننده برنامه سردیارون بختیاری این بود که برم رادیو و از منطقه بی بیان صحبت کنم. اما بخاطر بزرگداشت ایام متعلق به امام حسین علیه السلام درخواست ایشون این بود که اینبار بیشتر زمان صرف محرم بشه خلاصه عرض بنده این بود👇 از جمله عللی که عاشورا و نام و یاد اباعبدالله الحسین علیه السلام را در میان اقوام ایرانی از جمله بختیاری های عزیز زنده نگه داشته ، این بوده که فرهنگ بومی و محلی در خدمت آیین های دینی قرار گرفت. و از این پس هم اگر بخواهیم آموزه‌های دینی را میان اقوام ایرانی جا بیاندازیم ، باید از ظرفیت های فرهنگی بوم همان منطقه استفاده نماییم! ✅ @naser_alinejad

🔹 چرا هماهنگی بی سابقه قوا نتوانست مشکلات مردم را حل کند؟! ✍️ دکتر مهران صولتی دکترای جامعه‌شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی غلامعلی حداد عادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در همایش شانا گفته است؛ هماهنگی امروز بین روسای قوا برای حل مشکلات مردم و همراهی آنان با رهبر انقلاب در ۴۵ سال گذشته بی سابقه بوده است و این هماهنگی به حل مشکلات کشور بیشتر کمک می کند. اما این در حالی است که عدم تحقق وعده های اقتصادی ابراهیم رئیسی به عنوان محور این هماهنگی، چشم انداز متفاوتی از نتایج یکدستی قوا را به نمایش می گذارد. اما چرا تحقق این آرزوی دیرینه اصول گرایان در جمهوری اسلامی موجب افزایش رضایت مندی ایرانیان نشده است؟ ✅ حکمرانی در غیاب مردم: جمهوری اسلامی به رغم اتکای تمام عیار بر مشارکت مردم در ابتدای تاسیس، به تدریج به سوی نوعی سیاست بوروکراتیک پیش رفته است که شمایل آن را می توان در تاسیس زنجیره ای از شوراهای عالی در عرصه های مختلف مشاهده کرد. امری که موجب کاهش تاثیرگذاری نهادهای انتخابی و در عوض افزایش نقش آفرینی نهادهای انتصابی شده است. از سال ۹۸ بدین سو هم استراتژی چهل ساله مشارکت بالا / نتیجه نامطمئن جای خود را به مشارکت پایین/ نتیجه مطمئن بخشیده است. ✅ بیگانگی جامعه با حکومت: با کاهش تدریجی اثرگذاری مردم در تعیین سیاست های کشور لاجرم احساس بیگانگی میان مردم با حکومت رو به افزایش نهاده است. انحصار خیابان برای خودی ها، سیاست زدایی از دانشگاه، تبدیل احزاب به گعده های ایام انتخابات، افزایش محدودیت برای فعالیت های سیاسی و ناامیدی از تغییر معنادار سیاست های جاری به زنجیره ای از عوامل موثر بر انفعال و خانه نشینی کنش گران تبدیل شده است. ✅ روایت زدگی و واقعیت گریزی: جمهوری اسلامی در چهل سال گذشته سازنده روایتی چند بعدی شامل توطئه خارجی ها، فتنه داخلی ها، بی بصیرتی خودی ها و نفوذ غیر خودی ها بوده است. روایتی که آن را واقعی انگاشته و در کمندش گرفتار آمده است. در مقابل اما نظام سیاسی چشمان خود را به روی واقعیت های عیانی مانند تغییرات اجتماعی، تحولات بین المللی، ناکارآمدی نظام حکمرانی، فساد سیستمی، و بی اعتنایی در قبال مطالبات جوانان و زنان بسته و صرفا از روایت ایدئولوژیک خود از جامعه و جهان پشتیبانی می کند. ✅ افول سرمایه اجتماعی: عمده پژوهش های جامعه شناختی از افول سرمایه اجتماعی طی چهاردهه گذشته حکایت می کنند. در این میان تفسیر امنیتی از حیات انجمنی از مهمترین موانع بر سر راه افزایش ارتباط و اعتماد میان کنش گران مدنی بوده است. با افول سرمایه اجتماعی به دنبال عزم حکومت برای تشکل زدایی و اتمیزه کردن جامعه نه تنها سایر سرمایه های مالی و انسانی نیز تحلیل رفته اند بلکه برحجم مشکلات و‌مصائب مردم افزوده شده است. @solati_mehran #هماهنگی_قوا #حداد_عادل

از این پس با این پدیده ها بیشتر آشنا خواهید شد! ✅ @naser_alinejad

▪️لحظاتی از آخرین دیدار روز گذشته (سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳) شهید اسماعیل هنیه با رهبر انقلاب اسلامی 💻 Farsi.Khamenei.ir

#علیــــــــکله با مربی های مسجد ، دوست داشتیم آخر هفته یه تفریحی داشته باشیم! مردد بودیم کدوم ور بریم لالی ، گتوند ، دزفول... بالاخره اومدیم علی کله دزفول . بااینکه قبلاً از تر و تمیزی و عمران و آبادانی این شهر نسبت به بقیه شهرهای خوزستان حسرت می خوردم، این‌بار با دیدن این فضای جذاب هم حسرتم بیشتر شد! رودخانه رو بعضی شهرهای دیگه هم دارن اما دزفولی ها با اراده و همت بلند تونستن بهترین بهره برداری رو ازش بکنن. جذب گردشگر تونسته رونق زیادی به کسب و کارشون بده. و از این مسیر است که بیکاری و آسیب های اجتماعی رو به حداقل می رسونن! باید بدانیم ؛ دین ما از بیشترین تأکیداتش روی عقل و تدبیره! هر منطقه ای روی این نعمت خدادادی یعنی عقل و تدبیر سرمایه‌گذاری بیشتری کردن قطعاً آبادی و رونق بیشتری هم خواهند داشت! و در این میان همت دزفولی ها واقعاً ستودنی ست! زیارت سبزقبا با بارگاه جا دار و زیبایش هم لذت معنوی پایان سفرمون شد! به امید روزی که مردمان آگاه و فرهیخته آستین همت بالا زنند و شهرهای خود را آباد کنند! ✅ @naser_alinejad

اعتبارات حق آلایندگی ، فرصت ویژه ای برای خدمات ویژه بود اما...! در مسجدسلیمان بویژه در منطقه بی بیان از این فرصت استثنایی بدرستی استفاده نشد. پروژه هایی را از محل این اعتبارات شروع کردند اما نیمه کاره رها شد و کسی هم پاسخگوی مردم نیست! ۱ـ پارک ملت بی بیان ۲ـآتش نشانی بی بیان ۳ـجاده گلف وغیره انتظار ما از مسئولان مربوطه: ۱ـشفافیت در میزان اعتبارات اختصاص داده شده ۲ـ بیان علت توقف پروژه ها ✅ @naser_alinejad

#تولد تابستان ۹۱ رو به سرازیری گذاشته بود که بهانه ی بدنیا آمدن کرد. 🧑‍🍼 دکترِ زنان هم برای همان ۱۶ مرداد به ما نوبت داده بود.👩‍⚕ با همسرم و مامان جون برای استقبال از نزول اجلال مسافر توراهی مان روانه بیمارستان شدیم. تشکیل پرونده که انجام شد دیگر باید سالن انتظار را با حضور خویش مزین می کردم!☺️ حالا من یک مرد ۲۳ ساله ای بودم که می خواست پدر شود.👨‍🦰 بابای امیرحسین. بچه اول مان بود و شیرینی و اضطرابی در هم تنیده سراسر اعضا و جوارحم را در نوردیده بود. اضطرابی که انگار می دانست هجمه ای از اتفاقات در کمین نشسته اند. 🕰 ساعت شاید کمی از ۱۰ گذشته بود که مامان جون تماس گرفت و خبر داد بچه بدنیا آمد. از حالش که پرسیدم خیالم را راحت نکرد! خودم را به بخش رساندم ، چند تا پرستار دورش جمع بودند و تلفنی با پزشک اطفالی که مرخصی بود و بدون جایگزین، خلق الله را به امان خدا سپرده بود، دستورالعمل می گرفتند. مسافر کوچک ما ریه هایش کامل نشده بود و تنفسش مشکل داشت! تلاشِ پرستاران راه بجایی نمی برد و در عین حالی که به ناتوانی و عجز خود و امکاناتشان معترف شده بودند به بیمارستان تخصصی اطفال مرکز استان جهت هماهنگیِ اعزام، تماس می گرفتند. 🚑بالاخره با پیگیری و رایزنی های متعدد توانستیم موافقت آنها را برای اعزام بگیریم. اما حالا نبود آمبولانس را کجای دلمان می گذاشتیم؟ از توان خودم دیگر قطع امید کردم! برایم تنها یک راه مانده بود. آنروز، شهر میزبان درب های حرم امیرالمومنین بود و کوچه و خیابان ها حس حال علی و نجفش را داشت. دامن پر مهر او، تنها پناه و امید بود. به هر زحمتی بود آمبولانس هم رسید. اما حالا گِرهی دیگر بکار افتاده بود. 👩‍⚕ سوپروایزر ، سفت و سخت می گفت تنها یک نفر می تواند همراه بچه با آمبولانس برود. یا من 👱‍♂یا مامان جون👵. نه من می توانستم این کار را به تنهایی انجام دهم و نه مامان جون. حالا این سد را باید چگونه بر میداشتیم ، در طی کردن این موانع گاهی داد و بیداد و گاه با اصرار و خواهش پیش می رفتیم، و این بار هم به شکلی موفق شدیم ! امیرحسینِ چند ساعته عازم مرکز استان شد! حال در راهیم و جز چشم به عنایت آن کوه لطف، امید دیگری نداشتیم! در گرمای سوزان نیمه مرداد 🥵درون آمبولانسی بودیم که کولر درست و حسابی نداشت. بچه را باید بغل می کردم و مقابل دریچه کولر می گرفتم تا بلکه به زحمت خنک شود. دیگر از تمام شدن کپسول کمک نفس در میانه راه نمی گویم که بیشتر از این نسبت به وضعیت فاجعه بار بهداشت و درمان در این شهر ، خاطرم مکدّر نشود. بالاخره امیرحسین را به بیمارستان تخصصی ابوذر رساندیم.🏨 وضعیت بچه های دیگر را که دیدم هزار بار خدا را شکر می کردم که او اینگونه نیست. بعد از یک هفته ده روزی هم به لطف مولا مرخص شد و الان هم در صحت و سلامت کامل می خواهد به کلاس هفتم برود . اما وضعیت بهداشت و درمانِ منطقه ما (که امروز هم خیلی بهتر از آن زمان نیست) به قدری فاجعه بار بوده که بعد از سالها هم در شیرین ترین روز زندگی مشترک، کامت مزه تلخی می دهد! و من هم نمونه ای از مردمانی بسیار! ۱۶ مرداد تولد امیرحسین ✅ @naser_alinejad