سلام و ادب «انتقاد» به معنای بازکردن مطلبی است به قصد اصلاح و یا عبرت گرفتن سایر افراد و این مورد قطعا باید روشن باشد و برای سایر اشخاص مخفی نباشد. «غیبت» عبارت است از سخن گفتن و یادآوری صفت و عملی که مورد نکوهش سایر افراد هست پشت سر شخصی، به نحوی که اگر غیبت شونده آن را بشنود ناراحت شود. 🟠مِلاکهای غیبـت : 🔸 فردی که از او سخن به میان می آید در جمع حاضر نباشد. 🔸 آن سخن عیب و نقصِ شخص محسوب شود. 🔸 فرد از شنیدن آنچه در موردش گفته می شود کراهت داشته باشد. 🔸 گوینده قصد مذمت و تنقیص (کوچک شمردن) داشته باشد. با بیان تعریف و ملاکهای #غیبت هر کس با توجه به انگیزه و نیت خود می تواند مرز غیبت و انتقاد را بفهمد چون غیبت تا حد زیادی به نیتِ فرد گوینده وابسته است . پس چنین نقدها و تحلیل هایی، اگر تنها جهت شناخت وضعیت و تلاش برای بهبود آن باشد، ایرادی نخواهد داشت، اما اگر افرادی بخواهند در ضمن تحلیل و نقد، عقده ها و کینه های شخصی و گروهی خود را برآورده ساخته و علاوه بر حَدِّ لازم در یک نقد سالم، گفتاری را در ارتباط با طرف مقابل به زبان آورند که بود و نبود آن در تحلیل انجام شده مساوی است، در برابر پروردگار مسئول خواهند بود و از آن جایی که هر فرد به درون خود آگاهی کامل دارد، شناسایی مرز بین تحلیل«انتقاد» و غیبت در این موارد که تا حد زیادی وابسته به انگیزه افراد است، چندان دشوار نخواهد بود.