#معرفی_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ کتاب «فرهنگ جامع شهادت معصومین»، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم علیه‌السلام و ترجمۀ جواد محدثی، در سه مجلد توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر شده‌است. جلد دوم این مجموعه، شهادتنامۀ امام‌حسین علیه‌السلام است که با قیمت 45000 تومان در 351 صفحه عرضه می‌شود. در سال ۱۳۶۶ش بعضی از مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی پیشنهاد کردند که لازم است مقتل معتبری برای معصومان علیهم‌السلام جمع آوری شود؛ زیرا در مجالس عزاداری اهل‌بیت علیهم‌السلام، برخی گویندگان مذهبی و مرثیه‌سرایان مطالبی بیان می‌کنند که سند معتبری ندارد و همه روزه هم نقل می‌شود که چه بسا، موجب اهانت به مقام عصمت اهل‌بیت می‌شود. مطالب لازم برای تأليف مقتل، از منابع اولیه و مستند تاریخی و حدیثی جمع آوری شد و مطالب مربوط به هر یک از امامان علیهم‌السلام، بدین صورت دسته‌بندی شده‌است: در فصل اول به گوشه‌هایی از شخصیت آن امام اشاره‌ای می‌شود و سپس تاریخ ولادت و شهادت، مدت عمر و امامت، القاب و کنیه، نام پدر و مادر و فرزندان به اختصار بیان می‌شود. در فصل دوم آزار و شکنجه‌هایی که به ایشان وارد شده‌است، بیان می‌شود. در فصل سوم خبرهایی آورده می‌شود که پروردگار، پیامبر و دیگر امامان در مورد شهادت آن معصوم داده‌اند. در فصل چهارم وصیت‌های هر امام نقل می‌شود. در فصل پنجم وقایعی بیان می‌شود که پیش از شهادت آن بزرگوار رخ داده‌است. در فصل ششم سبب شهادت و چگونگی شهادت آن بزرگواران ع آورده شده‌است. فصل هفتم به شیوۀ تجهیز معصوم، یعنی غسل، کفن، نماز، دفن و آن بزرگواران اختصاص یافته‌است. فصل هشتم اتفاقاتی را بیان می‌کند که بعد از شهادت هر معصوم ع رخ داده‌است. در فصل نهم اشعار و جملاتی آورده شده که در مصیبت آن حضرت - چه از زبان دیگر امامان یا از یاران و افراد نزدیک ائمه نقل شده‌است. 📌 همان ضرورت ایجاب می‌کرد این مجموعه به فارسی نیز برگردانده شود تا بیشتر اقشار از آن بهره گیرند؛ به‌خصوص مقتل سیدالشهدا علیه‌السلام و حوادث عاشورا که از اولویت برخوردار است. برای خوانندگان این ترجمه، نکاتی شایستۀ یادآوری است: الف. در متن عربی، سلسله سند احادیث به طور کامل ذکر شده‌است. در ترجمه، برای کاهش حجم کتاب اسامی واسطه‌های نقل حذف شد و به ذکر نام آخرین راوی اکتفا گردید. ب. برای هر نقل، در پاورقی‌های متن عربی منابع متعددی بیان شده‌است؛ اما در ترجمه، اصلی‌ترین و کامل‌ترین مأخذ نقل شد. ج. اشعاری در رثای امام‌حسین علیه‌السلام و مصائب کربلا ترجمه شد، ولی مرثیۀ دیگر شاعران در زمان ائمه یا پس از آن ترجمه نشد؛ زیرا اغلب مرثیه‌های عربی برای فارسی‌زبانان و مخاطبین این کتاب، بی‌فایده‌است و طبعاً ترجمۀ آن جاذبه و شیرینی متن اصلی را ندارد.

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ اثر انبان بر گردۀ امام‌حسین علیه‌السلام 📝 ابن‌شهرآشوب به نقل از شعیب‌بن‌عبدالرحمان خزاعی گوید: روز عاشورا بر پشت امام‌حسین نشانه‌هایی دیدند. از #امام_سجاد پرسیدند (که این‌ها برای چیست؟) فرمود: «این، اثر کیسه‌های غذاست که حضرت بر دوش می‌کشید و به خانۀ بيوه‌زنان، یتیمان و بینوایان می‌برد». فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ جواد محدثی، نشر بین‌الملل، 1390ش، ج 2، ص 236

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ طلب کردن میراث حضرت فاطمه علیها‌السلام در شام 📝 یزید به امام‌سجاد علیه‌السلام گفت: وعده دادم سه حاجتت را اجابت کنم، خواسته‌هایت را بگو. امام فرمود: ... دوم آنچه از ما برده‌اند به ما باز گردانند. یزید گفت: «... من چند برابر قیمت آنچه از شما گرفته‌اند، به شما می‌دهم». حضرت فرمود: «به مال تو نیازی نداریم. میان آنچه از ما به یغما بردند، بافته‌های فاطمه، دختر رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله، و همچنین مقنعه، گردن‌بند و پیراهن آن حضرت بوده‌است.» یزید دستور داد تا خواسته‌اش را برآورند و دویست دینار هم بر آن افزود. امام‌سجاد دینارها را بین نیازمندان تقسیم کرد. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ جواد محدثی، نشر بین‌الملل، 1390ش، ج 2، ص 304 و 305

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 ابن‌قولویه از امام‌صادق علیه‌السلام روایت کرده‌است: اسماعیلی که خداوند در قرآن از او یاد می‌کند و می‌فرماید: «وَ اذْکرْ فِی الْکتابِ إِسْماعیلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِیا؛ اسماعیل را در کتاب یاد کن، او راست‌وعده و پیامبری مرسل بود»، پسر حضرت ابراهیم نبود؛ بلکه پیامبری بود که خداوند او را برای هدایت قومش برانگیخت، او را گرفتند و پوست سر و صورتش را کندند. فرشته‌ای از سوی خدای متعال نزد او آمد و گفت: «خدا مرا فرستاده‌است. هر دستوری دهی انجام می‌دهم». گفت: من به حسین علیه‌السلام اقتدا می‌کنم. ​ ​📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ جواد محدثی، نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۲، ص ۵۳

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ دیدار امام با برادرش 📚 سید‌بن‌طاووس از عمربن‌علی‌بن‌ابی‌طالب نقل می‌کند که با آل عقيل می‌گفت: هنگامی که، برادرم، حسین علیه‌السلام، از بیعت با یزید امتناع کرد، خدمت او رسیدم. عرض کردم: «ای اباعبدالله! فدایت شوم! برادرت امام مجتبی از پدرش روایت کرد ... اشک مجالم نداد و ناله‌ام بلند شد». مرا به سینه چسباند و فرمود: به تو خبر داد که من کشته می‌شوم؟ گفتم: «خدا نکند ای پسر پیامبر!» فرمود: تو را به حق پدرت (قسم می‌دهم) آیا از کشته شدن من خبر داد؟ گفتم: «آری، پس چرا بیعت نکردی؟» فرمود: پدرم فرمود که رسول خدا او را از شهادتش و شهادت من آگاه کرده و خبر داده که قبر من، نزدیک قبر او خواهد بود. تصور می‌کنی چیزی را می‌دانی که من نمی‌دانم؟ هرگز تن به ذلت نخواهم داد. (در قیامت) مادرم فاطمه، پدرش را دیدار خواهد کرد، و از رفتار امتش با فرزندانش شکایت می‌کند. هرکس که حضرت فاطمه را با آزردن فرزندانش آزرده‌است، وارد بهشت نمی‌شود.

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ امام حسن عسکری علیه‌السلام در میان درندگان 📚 شیخ کلینی از بعضی از اصحاب نقل می‌کند: حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام را به نحریر سپردند و آن ملعون، اوضاع را برای حضرت سخت کرده بود و ایشان را می‌آزرد. روزی همسرش به او گفت «وای بر تو! از خدا بترس، مهمان خود را آزموده‌ای و می‌دانی که شخص صالحی است، او را آزار نده. من برای آزاری که به او می‌رسانی، می‌ترسم و نگران تو هستم»؛ نحریر گفت: او را نزد درندگان خواهم انداخت. همین کار را کرد؛ اما با شگفتی دیدند که درندگان، دور او را گرفته‌اند و حضرت نماز می‌خواند. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۲۴

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 شیخ کلینی از محمد بن اسماعیل نقل می کند: عده‌ای از بنی‌عباس نزد صالح‌بن‌وصيف ـ که حضرت ابومحمد (کنیۀ امام عسکری علیه‌السلام) در زندان او بود ـ آمدند و گفتند: اوضاع را برای او سخت کن و فرصت هیچ کاری نده. صالح گفت: دیگر چه کار می توانم بکنم؟ دو نفر از شرورترین افرادم را که مأمور او نمودم؛ اما امروز همان دو نفر در عبادت و نماز و روزه به مقامی بالا رسیده‌اند. سپس دستور داد آن دو نفر آمدند و به آنان گفت: نظر شما دربارۀ این شخص زندانی چیست؟ آن دو نفر گفتند: چه بگوییم دربارۀ شخصی که روزها، روزه می‌گیرد و تمام شب را بیدار است؟! سخن نمی‌گوید و فقط به عبادت می‌پردازد، وقتی به ما نگاه می‌کند، اعضای بدن ما می‌لرزد و چنان حالتی به ما دست می‌دهد که توانایی و اختیار از ما گرفته می‌شود. عباسیان پس از شنیدن این سخنان، سرشکسته و مأیوس برگشتند. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۲۶

#گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین ✅ لحظات احتضار امام حسن عسکری علیه‌السلام 📚 اسماعیل‌بن‌علی گفت: در یکی از روزها نزد حضرت حسن عسکری رفتم که ایشان بیمار بود، بیماری‌ای که بر اثر آن از دنیا رفت. امام حسن عسکری به خادمش عقید ـ که سیاه‌پوستی از مردم نوبه و پیشتر خدمتکار حضرت هادی علیه‍‌السلام بود و خود او امام حسن عسکری را بزرگ کرده بود ـ فرمود: «برای من جوشاندۀ مصطکی آماده کن». پس از مدتی صقيل ـ مادر حضرت مهدی - جوشانده را آورد. وقتی امام حسن عسکری کاسه را گرفت تا بنوشد، بر اثر لرزشِ دستانش، لب کاسه به دندان‌هایش می خورد. به‌ناچار، کاسه را زمین گذاشت و به عقید فرمود: «درون اتاق برو، در آنجا کودکی خواهی دید؛ در حال سجده است. او را نزد من بیاور»؛ عقید می گوید: درون اتاق رفتم و کودکی را دیدم که به سجده رفته و انگشت سبابۀ خود را به سمت آسمان بلند کرده است. من سلام کردم و او نمازش را کوتاه کرد. گفتم: سرورم فرمود که بیرون بیایید؛ در این حال مادرش، صقیل آمد و دست او را گرفت و نزد پدر بزرگوارش برد. اسماعیل‌بن‌علی نوبختی می‌گوید: وقتی آن کودک ـ که رنگی روشن، موهایی پیچیده و دندان‌هایش از هم فاصله داشت ـ در برابر امام حسن عسکری قرار گرفت، سلام داد. هنگامی که امام او را دید، گریست و گفت: «ای سرور و آقای خانواده، آب را به من بنوشان که در حال رفتن به سوی خدایم هستم». کودک کاسۀ جوشانده را برداشت و لبان مبارک خود را به دعا یا ذکری حرکت داد و آن را به پدر نوشاند؛ سپس امام حسن عسکری فرمود: «مرا برای نماز آماده کنید». در این حال، بر دامن حضرت دستمالی انداخـته شد و آن کودک، عضو به عضو وضویش داد و بر سر و پاهایش مسح کشید. امام حسن عسکری فرمود: «مژده باد! ای فرزندم که تو صاحب‌الزمانی. تو مهدی و حجت خدا روی زمین هستی. تو فرزند و وصی من و فرزند منی! ... پیامبر، آمدنت را مژده داد و برای تو اسم و کنیه انتخاب کرد. اینها همه، پیمانی است که پدرم از پدرانش - که درود خدا بر آنان باد ـ به من فرموده است. در همان حال از دنیا رفت. درود خدا بر همۀ آنان باد. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۳۹ و ۳۴۰

✅ از بزرگترین امتحانات عصر ظهور #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 نعمانی از علی‌بن‌ابی‌حمزه نقل کرده است: حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمود: «روزی که قائم قیام کند، مردم او را نخواهند پذیرفت؛ زیرا او در چهرۀ جوانی، خوش‌ترکیب ظاهر می‌شود ـ و مردم چنين انتظاری ندارند ـ تنها افرادی در شناخت او ثابت می‌مانند که خداوند در عالم ذر از آنها پیمان گرفته باشد». در روایت‌های مشابه نیز آمده است که از بزگترین گرفتاری‌ها و امتحان‌ها این است که سرور آنان به صورت جوانـی ظاهر می‌شود، در صورتی که آنان او را پیرمردی مُسن می‌پنداشتند. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۵۹

✅ نوبت به همه می‌رسد!      #گزیده_کتاب              #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین                       📚 امام صادق علیه‌السلام: او در میان مردم، همانند داود و پیامبر خاتم صلوات‌الله‌عليهم قضاوت می‌کند، در این اوضاع است که زمین گنج‌های خود را پیشنهاد می‌کند و برکات خـود را آشکار می‌سازد ـ تا جایی که ـ آن روز برای دادن صدقه و خیرات فقیری نمی‌یابید؛ زیرا فراوانی همۀ مؤمنین را فرا می‌گیرد. سپس فرمود: دولت ما آخرینِ دولت‌هاست و هیچ خواهان حکومتی نمی‌ماند، مگر اینکه مدتی به قدرت می‌رسد تا پس از ظهور حکومت ما نگویند که اگر ما هم حکومت می‌کردیم، روشی چون اینان به کار می‌بردیم. این معنای آن جملۀ قرآن کریم است که می‌فرماید: «عاقبت از آن پرهیزکاران است».         📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۴۰۸

✅ قدرت امام زمان علیه‌السلام #گزیده_کتاب        #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین           📚 شیخ صدوق از ریان‌بن‌صلت نقل کرده است: روزی به حضرت رضا علیه‌السلام گفتم: آیا شما صاحب این امر ـ امامت ـ هستید؟ فرمود: من صاحب امر هستم؛ اما آن کسی که می‌آید و زمین را پس از آنکه ستم فرا گرفته باشد، سرشار از برابری و عدالت می‌کند، من نیستم. با این ناتوانی جسمی که در من است، چگونه می‌توانم او باشم؟ در صورتی که او هنگام ظهور در سن پیران، و چهره و چشم‌انداز جوانان است. بدنی آنچنان توانمند دارد که اگر دست اندازد، بزرگترین درخت روی زمین را از جا می‌کند و اگر فریادی بین کوه‌ها بکشد، صخره‌ها در هـم شکنند و فرو ریزند. عصای موسی و مهر سلیمان همراه اوست، او چهارمین نسل از فرزندان من است. خداوند مدتی او را پنهان می‌کند، آنگاه او را آشکار کرده و به دست او زمین را سرشار از برابری و عدالت می‌کند، همانگونه که از انحراف و ستم پر شده باشد.   📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۵۹ و ۳۶۰

✅ امتحان عصر غیبت (۱) #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 شیخ کلینی از مفضل‌بن‌عمر نقل کرده است: شیندم امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود «صاحب این امر دو غیبت خواهد داشت، پس از غیبت اول به سوی خانواده‌اش برمی‌گردد؛ اما در غیبت دوم، در اثر طولانی بودن گفته می‌شود که او مُرد و ـ معلوم نیست ـ در کدامین بیابان رفت و ناپدید گشت»؛ گفتم: اگر چنین وضعی پیش آمد ما چه کار کنیم؟ فرمود: هر کس مقام او را ادعا کرد، پرسش هایی از او بپرسید تا همچون او پاسخ دهد. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۷۱

✅ امتحان عصر غیبت (۲) #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 و [شیخ کلینی] در نقل دیگری آورده است که حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: مبادا صدای خود را بلند کنید ـ و آشوب به پا کنید ـ به خدا سوگند، امامتان سال‌های طولانی پنهان خواهد شد و شما آزمایش خواهید شد تا جایی که گفته می‌شود: مُرد یا کشته شد و ـ معلوم نیست ـ در کدامین بیابان رفت و تلف شد. دیدگان مؤمنان برای او بگریند و همچون کشتی‌های طوفان‌زده زیر و رو خواهید شد. فقط آنانی نجات خواهند یافت که با خدا پیمان بسته‌اند و در دل‌هایشان نور ایمان رسوخ نموده و به روح الهی مؤیدندـ در این مدت دوازده پرچم مشابه برافراشته خواهد شد که معلوم نیست کدام حق و کدام باطل است. مفضل می‌گوید: من گریستم و گفتم: پس چه باید کرد؟ حضرت به نور خورشیدی اشاره کرد که از روزنه‌ای به درون خانه تابیده بود و فرمود: «ای اباعبدالله! آیا این خورشید را می بینی؟»؛ گفتم: بلی. فرمود: «به خدا سوگند راه ما و امامت ما از این خورشید روشن‌تر است». 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۷۱ و ۳۷۲

✅ امتحان عصر غیبت (3) #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 نعمانی از عمیره دختر نفیل نقل کرده است: شنیدم حضرت امام حسین علیه‌السلام می‌فرمود: «آنچه انتظار می‌کشید، واقع نمی‌شود، مگر پس از آنکه از یکدیگر دوری بجوئید، بر چهرۀ هم آب دهان اندازید و هر یک به کفر دیگری شهادت داده و به همدیگر لعنت فرستید»؛ گفتم: در چنین دوره‌ای چه خیری هست؟ امام حسین علیه‌السلام فرمود: «تمامی خیر در همین دوره است، قائم ما بر می‌خیزد و همۀ این ناشایستی‌ها را از میان بر می‌دارد». 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۷۶

✅ تعیین‌کنندگان وقت ظهور دروغگو هستند #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 و نیز از فضیل‌بن‌یسار نقل کرده است: روزی به حضرت باقر گفتم: آیا برای این امر وقت معینی است؟ آن حضرت سه بار فرمود: «تعیین‌کنندگان وقت دروغگو هستند»؛ سپس فرمود: هنگامی که حضرت موسی علیه‌السلام برای مناجات با خدا می‌رفت، سی روز وعده نمود؛ اما وقتی ده روز بر آن افزوده شد، قومش گفتند که او خلاف پیمان عمل کرد و آنچه خواستند، کردندـ بنابراین اگر حدیثی برای شما گفتیم و واقعیت همانگونه شد که گفته بودیم، بگویید «خدا راست گفت» و اگر حدیثی گفتیم که واقعیت، خلاف آن شد، باز بگویید «خدا راست گفت» تا دو پاداش ببرید. 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۷۳

✅ نشانۀ ظهور #گزیده_کتاب #فرهنگ_جامع_شهادت_معصومین 📚 نعمانی از بدربن‌خلیل ازدی نقل کرده است: حضرت باقر علیه‌السلام فرمود: «دو رویداد قبل از قیام قائم رخ می‌دهند که از زمان فرود آمدن آدم روی زمین، چنین حوادثی رخ نداده است؛ خورشید در نیمه رمضان می‌گیرد و ماه در آخر آن ماه»؛ شخصی گفت: ای فرزند رسول خدا! طـبـق قـواعد نجومی، خورشید در آخر ماه و ماه در نیمه می‌گیرد! امام باقر فرمود: «من نیز می‌دانم؛ ولی این دو حادثۀ شگفت است که از زمان فرود آمدن حضرت آدم، رخ نداده است». 📌 فرهنگ جامع شهادت معصومین علیهم‌السلام، تألیف گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم، ترجمۀ محمود لطیفی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۰ش، ج ۳، ص ۳۹۷