کارم همیشه جرم و خطا بوده از قدیم کارت همیشه لطف و عطا بوده از قدیم مغلوب نفس گشته ام و خورده ام زمین تنها سلاحم اشک و دعا بوده از قدیم می ترسم از عذاب و امیدم به فضل توست راهِ نجات، خوف و رجا بوده از قدیم شغل گدایی اش به دوعالم نمی دهد هر کس گدای آل عبا بوده از قدیم می ترسم از فشارِ شبِ دفن خود ولی دلگرمی ام امام رضا بوده از قدیم نزد کریم هر که فقیر است بُرده است آقا رئوف با فقرا بوده از قدیم من عاشق تمام ائمه شدم ولی در سینه جای دوست سوا بوده از قدیم با یا حسین توبه ی آدم قبول شد ذکرش همیشه عقده گشا بوده از قدیم حب الحسین صوم و صلاة تمام ماست حب الحسین نیت ما بوده از قدیم در روضه و میان مناجات حاجتم برگ برات کرب و بلا بوده از قدیم شبهای جمعه ناله ی محزون مادری بر زخمهای رأس جدا بوده از قدیم اموال غارتی همه میراث عترت است عمامه ی نبی و عبا بوده از قدیم عالم شکست چون که نوشتند داغ او سنگین برای ارض و سما بوده از قدیم #نـوكــر_نـوشـت: #حـسـیـن_جــان #یااباعبدالله بینوا را جان زهرا مادرت از در مران مجرمم چشم شفاعت از تو دارم یاحسین #صلي_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسین https://eitaa.com/joinchat/3643146337C45b1cd8796

ميخرم برجان خود درد و بلای روضه را ميكشم برصورتم دست شفای روضه را پيش تو آخر سياهی روسپيدم میکند دوست دارم پرچم بزم عزای روضه را كربلا قسمت نشد عيبی ندارد لاأقل ای خدا از ما نگيری كربلای روضه را نام تو آمد ميان، پس ميشود احساس كرد بوی سيب سرخ جاری درفضای روضه را مادرت با هر"حسين" ما به سينه میزند می نشيند ابتدا تا انتهای روضه را از بلا و از مريضی جسم و جانش بيمه است مطمئناً هر كسی خورده غذای روضه را مزه اش زير زبانش هست تا پايان عمر نوش جان كرده كسيكه قند و چای روضه را در قيامت ميشود محشور هر کس با كسی با خودت محشور كن ما بچه های روضه را نوكر نوشت: #یااباعبدالله.... من ڪه از شوق وصال حرمٺ لبریزم ظرف دلتنگیه من پر شده و سرریزم بهر امضا شدن خط بـراٺ حـــــرمٺ پشٺ این قافیه ها اشک روان میریزم صلي الله عليک يا سيدناالغریب يااباعبدالله الحسين ‌ https://eitaa.com/joinchat/3643146337C45b1cd8796