📜مکاتب احیاگری اسلامی درهند قرن نوزدهم میلادی 📜 مؤلف:#دکتر_پرستو_کلاهدوزها_و_دکتر_حمید_عابدی_ها ناشر:انتشارات دانشگاه مذاهب اسلامی چاپ اول 1400 تعداد صفحات:518 قطع :وزیری شابک:8-24-6457-622-978 شبه قاره هند در سدهٔ 19 از لحاظ #کمی و #کیفی بیشترین و مهمترین نواندیشان دینی و مکاتب احیاگری اسلامی را داشت؛ در این سده سه گونه از مکاتب فکری آموزشی ،دیوبند علیگره و ندوة (العلما) فعال بودند اهداف مشترک آنها نجات مسلمانان از عقب ماندگی مبارزه با استعمار غرب و... بود. هرچند در رویکردها و راهکارهای سیاسی-اجتماعی، گاهی در برابر یکدیگر قرار داشتند. از دریافتهای مهم این پژوهش آن است که مکاتب پیش گفته با وجود #تعارضات بسیار، مهمترین علت عقب ماندگی مسلمانان را ناتوانی -فکری علمی عالمان دینی در ارائه اسلام پویا و پاسخگو میدانست و راه حل آن را اولویت دادن در اصلاح امور #آموزشی مدارس دینی می.شمارد دریافت مهم دیگر پذیرش اینکه احیا و پویایی اندیشه و کنش ،دینی گاهی دارای برخی ضوابط بنیادین است که باید در راه همگرایی پایدار ادیان و مذاهب به آنها توجه کرد. https://eitaa.com/nashremazaheb http://mazaheb.ac.ir شماره تماس:۵۱۱_۷۱۳_۶۶۴۶۵۲۵۲ #مکاتب_احیاگری_اسلامی_درهند_قرن_نوزدهم-میلادی #انتشارات_مذاهب #دانشگاه_بین_المللی_مذاهب_اسلامی