از چشم تو به منظره‌ی روشنی، دری‌ست
صبحی که با تو صبح شود، صبح دیگری‌ست

روشن شده‌ست چشمِ جهان از نگاه تو
ای آنکه در نگاه تو، از مهر منظری‌ست

گاهی به آفتاب اگر خیره می‌شوی
این هم عنایتی‌ست که از ذرّه‌پروری‌ست

در حلقه‌ی سماعِ نگاهت جهان خوش است
چرخی بزن که رقص تو را زهره، مشتری‌ست

هر دفتری که از تو نگوید، سیاهه‌است
هر مصرعی که وصف تو را گفته، دفتری‌ست

با بی‌کرانِ چشم تو ای آیه‌ی غزل
ما را چه احتیاج به مضمون دیگری‌ست...؟