از تو، ای ابلیسِ از بارانِ لعنت خیس!
از تو می‌پرسم
کاندرآن صبحِ بهشتی، راستی آیا
لذّتِ دندان فشردن رویِ
                           طعمِ سیب یا گندم
از درونِ «خواستن» برخاست
یا که از متنِ «توانستن»
یا نه این بود و نه آن،
از شوقِ «دانستن»؟