‍ ✅ آثار محبت پدر و مادر عزیز❗️ 🌹 بسیاری از تلاش‌هایی که شما برای تغییر فرزندتان انجام می‌دهید، بدون محبّت، به مقصد نمی‌رسد. 🌹 با محبّت، راه را باید کوتاه کرد. اگر رابطۀ عاطفی خود را با فرزندانمان تقویت کنیم، بسیاری از امر و نهی‌هایی که در طول روز به فرزندمان می‌کنیم، به صورت طبیعی، حذف خواهند شد؛ زیرا همین محبّت شدید، کار هزار امر و نهی را انجام می‌دهد. 🌹وقتی شما محبوب فرزندتان شدید، او دوست دارد همان طور باشد که شما هستید و همان طور زندگی کند که شما دوست دارید. ⚠️ در مسیر تربیت فرزند، هیچ گاه فراموش نکنید که بدون محبّت، بسیاری از گزاره‌های تصویری و رفتاری، اثربخش نخواهند بود. 📚من دیگرما، کتاب دوم، ص۴۳ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #تربیت_فرزند https://eitaa.com/nasimeasr

✅ آثار محبت 📌5⃣ آموزش محبت 🍀یکی دیگر از آثار محبّت، آموزش دادن محبّت به فرزند و فرهنگ‌سازی برای ابراز محبّت به یکدیگر در محیط خانواده است. ❌کم نیستند افرادی که وقتی از آنان می‌پرسید: «چرا به اعضای خانواده‌تان محبّت نمی‌کنید؟»، می‌گویند: «پدر و مادرم با من، همین طور برخورد می‌کردند که من با فرزندانم برخورد می‌کنم. پدر و مادرم نیز با هم، همین طور برخورد می‌کردند که من با همسرم برخورد می‌کنم. من چیزی جز این نیاموخته‌ام». 📛ما نمی‌خواهیم به این افراد حق بدهیم که به این دلیل به اعضای خانوادۀ خود محبّت نکنند؛ امّا این واقعیّت را نمی‌توان انکار کرد که ابراز محبّت برای این افراد، نسبت به کسانی که پدر و مادرشان اهل ابراز محبّت بوده‌اند، سخت‌تر است. 🌹ابراز محبّت ما به فرزندانمان، تنها خدمت به آنان نیست؛ بلکه خدمت به فرزندان آنان و در اصل، خدمت به یک نسل است. به فرزندانمان ابراز محبّت کنیم تا آنان نیز محبّت کردن به اعضای خانواده‌شان را بیاموزند. 📚من دیگرما، کتاب دوم، ص۶۱ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #تربیت_فرزند #گزاره‌های_رفتاری https://eitaa.com/nasimeasr

‍ ❓چرا محبت نمی‌کنیم؟ 2⃣ تفسیر نادرست از محبّت افراطی 🔰برخی معتقدند ابراز محبّت‌‏های عادی که در بیشتر خانواده‌‏ها وجود دارد، برای پاسخ‏گویی به نیاز محبّتی فرزندان، کافی است. ⚠️این دسته از والدین می‏‌گویند: اگر محبّتمان را به فرزندان بیشتر کنیم، لوس می‏‌شوند و از آن طرف بام می‌‏افتند. ⚠️برخی از این والدین، روایتی را هم شاهدِ درستی کارشان می‌‏آورند که امام علم و دانش، باقر علیه‌السلام فرموده است: ✨بدترین پدران، کسى است که [در نیکى از حدّ اعتدال خارج شود و] به زیاده‏‌روى بگراید و بدترین فرزندان، فرزندى است که در اثر کوتاهى، به عاقّ والدین، دچار شود.✨ 🔷در پاسخ به این دسته، باید گفت: 🔹اوّلاً در بسیاری از نوشتارها، «بِرّ» به محبّت، معنا شده است. ما از دلیل این افراد برای این ترجمه، اطّلاعی نداریم؛ امّا «بِرّ» به معنای وسعت در نیکی است، نه محبّت. 🔹ثانیاً اگر هم «بِرّ» را به معنای محبّت بگیریم، مگر می‌‏شود از این روایت، برداشت کرد کارهایی که در خود معارف تربیتی دین، محبّت معرّفی شده، افراط در محبّت است؟ ما در بحث شیوه‌‏های ابراز محبّت، راه‏کارهایی را برای ابراز محبّت خواهیم گفت و همان‏ را ملاک و معیار محبّت کردن و حدّ اعتدال آن می‏‌دانیم. 🔹ثالثاً در معارف دینی، شدّت دادن به محبّت، امری پسندیده معرّفی شده است. امام خوبی‌‏ها صادق آل محمّد علیه‌السلام فرمود: ✨خداوند به بنده‌‏ای که به فرزندش محبّت شدید دارد، رحم می‏‌کند.✨ ⬆️با توجّه به این روایت، باید گفت: زیاده‏‌روی در محبّت، چیزی غیر از شدّت دادن به محبّت است. 🔹رابعاً نهی از زیاده‌‏روی در محبّت، می‏‌تواند اشاره به برخی از کارها باشد که نه تنها واقعیت آن محبّت نیست؛ بلکه جفا در حقّ فرزند است.👇 📛مثلاً به اسم محبّت، استقلال را از بچّه‌‏ها بگیریم، به گونه‌‏ای که در انجام دادن کارهای خود به قدری وابسته به والدین باشند که از عهدۀ کارهای خودشان بر نیایند 📛یا به بهانۀ محبّت، اجازۀ هر کاری را به آنها بدهیم؛ حتّی کارهایی که برایشان خطرناک است، چه خطر جسمی و چه خطر روحی. 📛گاهی فرزند، کار اشتباهی انجام می‏‌دهد که به برخورد تند ما نیاز دارد؛ امّا محبّت، اجازۀ این تندی را به ما نمی‏‌دهد. این دل‏سوزی، خود نوعی افراط در محبّت، محسوب می‌‏شود. 📛گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطّلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای باز داشتن فرزند از آن کار، استفاده کند؛ امّا محبّت، به او اجازۀ چنین کاری را نمی‌‏دهد و فرزند هم در آن کار زشت، پیشروی می‏‌کند. این هم افراط در محبّت است. ‼️در یک جمله باید گفت که منع از افراط در محبّت، به معنای کم‏‌گذاشتن در اموری که خود دین، آن را مصداق محبّت معرّفی و به آن توصیه کرده، نیست. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص۷۰ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند https://eitaa.com/nasimeasr

📌دلایل اثر نکردن محبّت 6️⃣ بسنده کردن به محبّت‌های عادی 🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 ◽️یک ساعتی از ظهر گذشته است. مادر در آشپزخانه، مشغول کار است. زنگ خانه به صدا در می‌آید. مادر می‌داند که الآن، وقت آمدن دختر است. بی‌اعتنا به زنگ، چند بار دیگر غذا را هم می‌زند. دختر، حوصله‌اش سر می‌رود و دو سه بار پشت سرِ هم زنگ می‌زند. 🌼[رفتار مثبت: مادر، خیلی زود به سراغ آیفون می‌رود.] ◽️مادر، غذا را رها می‌کند و به سمت آیفون می‌رود. گوشی را بر می‌دارد. تا مطمئن می‌شود که دخترش است، صدایش را بالا می‌برَد و می‌گوید: چه خبر است؟ مگر سر آورده‌ای؟! 🌼[رفتار مثبت: مادر تا صدای دخترش را از آن سوی آیفون می‌شنود، با صدایی پُر از شادی و نشاط، سلام می‌دهد و در را باز می‌کند.] ◽️بعد هم دکمه را فشار می‌دهد و در را باز می‌کند و دوباره به سراغ غذا می‌رود. 🌼[رفتار مثبت: مادر به طرف آشپرخانه می‌رود، لیوان شربتی را که از قبل آماده کرده، بر می‌دارد و برای استقبال از دخترش به دمِ در می‌رود.] ... 🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 🔺این بخش کوتاهی از داستانواره‌ای بود که در مباحث ابتدایی محبّت، در بارۀ بی‌توجّهی پدر و مادر به نیاز محبّتی فرزندان آوردیم. ⚠️گاهی که در بارۀ آن رفتارهای مثبت سخن گفته می‌شود، برخی می‌گویند که این اندازه محبّت کردن، افراط است، غافل از این که همان طور که پیش از این هم گفتیم، آنچه در تربیت دینی به ما توصیه شده، محبّت شدید است. 🌹امام صادق علیه السلام فرمود: 🍃«خداوند به بنده‌ای که به فرزندش محبّت شدید دارد، رحم می‌کند»🍃 📚(الکافی، ج۶، ص۵۰). ✅ بسیاری از آثاری که برای محبّت بیان شد، در صورتی محقّق می‌شود که رابطۀ عاطفی شدید باشد. ⛔️ از رابطه‌های عاطفی عادی و معمولی که بسیاری از پدر و مادرها با فرزندانشان دارند، نمی‌توان توقّع چنین آثاری را در حدّ بالا داشت. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص91 #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی https://eitaa.com/nasimeasr

💟گفتگوهای زیر، نمونه‏ ای از رابطۀ عاطفی میان پدر و مادر با فرزندشان در طول زندگی است. 🔸وقت بیدار کردن برای نماز صبح: عزیز دلِ مادر! بلند شو که خدا منتظره. 🔹بعد از خواندن نماز صبح: قربونت بشم! وقتی نماز می‏خونی، خیلی خوش‏حال می‏شم. 🔸در هنگام خوردن صبحانه: دورت بگردم! عجله نکن عزیزم! هنوز وقت داری. این جوری، صبحونه به دلت نمی‏شینه. 🔹وقت بدرقه کردن برای رفتن به مدرسه: منتظر می‏مونم تا برگردی. مواظب خودت باش. 🔸وقت برگشتن از مدرسه: خدا قوّت! خوش اومدی. شکر خدا که دوباره خونه‌مون باصفا شد. 🔹وقت ناهار: تا نیومدی، دست به غذا نزدم. وقتی سرِ سفره نیستی، غذا هر چه‌قدر هم که خوش‏مزه باشه، بی‏ مزه است. 🔸وقتی فرزند در حال درس خواندن است: خدا قوّت عزیز دلم! 🔹وقتی فرزند به دستور، پدر خرید کرده و برگشته: دست گلت درد نکنه! الهی که هر چی از خدا می‏خوای، بهت بده. 🔸شب، وقت خواب: شبت به خیر گلم! 🔹سال‏روز تولّد فرزند: من خدا رو شکر می‏کنم که تو رو به من داد. از این که تو رو دارم، خیلی خوش‏حالم. 🔸وقت بدرقه کردن برای رفتن به اردو: مطمئن باش امروز، خیلی بهم سخت می‏گذره. من صبح تا ظهرم که نیستی، بهم سخت می‏گذره. چه برسه به امروز که قراره تا شب نبینمت. 🔹وقت برگشتن از اردو: خدا رو شکر که دوباره خونه‌مون رونق گرفت. نمی‏دونی چه‏قدر خوش‏حالم که برگشتی. ✅تمام این گفتگوها، ابراز محبّت زبانی با واژه ‏های مختلف است. البته تردیدی نیست اگر پدر و مادرها، بویژه‏ مادرها، بخواهند هنر خود را در محبّت به نمایش بگذارند، خیلی بهتر و طبیعی‏ تر از آنچه ما در این نوشتار آوردیم، محبّت خواهند کرد. مهم آن است که والدین به ضرورت محبت زبانی پی ببرند و آن را دست کم نگیرند . 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص ۱۰۰ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی https://eitaa.com/nasimeasr