بسم الله الرحمن الرحیم 💠 چراغی که خاموش نشد 🔸اولین باری که این مرد بزرگ را از نزدیک دیدم، پای صحبتش نشستم و پشت سرش نماز خواندم، نیمه دوم دهه هفتاد، در مشهد مقدس و #طرح_ولایت بود. 🔸بعد از آن دوباره او را دیده بودم،از جمله یک بار داخل حرم حضرت فاطمه معصومه(س)، وقتی که زیارت کرده و در حال خارج شدن از حرم بود، با گرمی جواب سلام داد و معانقه کرد، جهان #حکمت بود و #تواضع! بسیار مودب و فروتن! غرق در وقار و آرامشی محسوس! 🔸هنوز طنین صدای رهبر معظم انقلاب در گوش من هست که: «آقای مصباح از برکات الهی بر نظام اسلامی هستند»، در همان جلسه ای که #علامه_مصباح_یزدی به نمایندگی از جمعیت حاضر به ایشان عرض کردند: «آقا! اگر نمی گذاشتند به محضر شما بیاییم، می غلطیدیم و می آمدیم!» 🔸مانند #چراغ برای اسلام و انقلاب می سوخت، این حتی برای دشمنانش قابل انکار نبود. #مصباح، واقعا «مصباح» بود! آن ها که در آن سال ها شاهد هجمه سیل آسای اندیشه های التقاطی لیبرال ها بودند، می دانند که او به گردن نسل جوان آن روز و امروز حق #حیات_معنوی دارد. 🔸بگذار بگویم که چه توهین ها به او کردند، از تئوریسین خشونت تا لقب زشتی که وقتی به گوش مرحوم #علامه_حسن‌زاده_آملی رسیده بود، گفته بود دیشب را از شدت ناراحتی نخوابیده ام! و فقط این ها نبود، سیل توهین و تهمت که زردنامه های لیبرال مسلک ها نصیب آن #فیلسوف_بزرگ و #استاد_فکر می کردند. 🔸جالب آن که این همه نفرت پراکنی و تهمت سرایی از جانب کسانی روا داشته می شد که خود را داعیه دار #جامعه_مدنی! و مدعی مدارا و #تساهل و #تسامح می دانستند، موجودات نابردباری که دشنه بی اخلاقی هایشان سینه #اخلاق و صداقت را شکافت و مجروح ساخت! 🔸 با این همه، آن #چراغ هنوز روشن است، گرم تر و فروزنده تر! در دل ها و اندیشه های پاک مومنان، در سطر سطر کتاب های خواندنی و ارزشمندش و مهم تر از همه در نزد پروردگارش «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِر»(قمر/۵۵). ✍جواد محمدی 🔰 اینجا نسیمی از حیات جاری است👇 @nasimehayaat | نسیم حیات