📚 #خارج_تفسیر (سال پنجم) 🔹 جلسه: 210 🗓 دو شنبه 23 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: ادامه تفسیر آیه شریفه: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (بقره، 104) @nasirigilani_ir

✳️ تغییر ذائقه مردم در فروکاستن از بهره مندی از خطیبان دینی در ایام تابستان به صورت اتفاقی توفیق حضور در چندین مجلس ترحیم فراهم شد. حسب سنت متعارف در همه مجالس ترحیم طی سنوات گذشته، پس از تلاوت قرآن، نخست عالمی حوزوی به وعظ و خطابه می پردازد و پس از آن مداحی انجام می گیرد. اما با کمال تعجب مشاهده شد که خبری از وعظ و خطابه دینی نیست! فقط مداحان طبق روش متداول خود با خواندن ابیاتی از حال و هوای گذار دنیا و خوبی های میت سخن گفتند و تمام! این در حالی است که معمولا در این دست از مجالس بسیاری از افراد به خاطر انتساب نسبی یا سببی یا ارتباط دوستی و کاری با میت و به عنوان همدردی با بازماندگان شرکت می کنند که چندان در حال و هوای دینی و معنوی سیر ندارند و بسیار دیده شده است که با چند توصیه و تذکر اخلاقی که اتفاقا به خاطر حاکمیت فضای حزن بستر خوبی برای آنها فراهم است، حال و هوای آنان تغییر می کند و حداقل هشیار و هشداری برای شماری از مخاطبان به ارمغان می آورد. اما متاسفانه مدتی است که در شماری از مناطق کشور این رویه تاثیر گذار کنار گذاشته شده است. جالب تر آن که عموما مداحان برای افزایش حزن در داخل مسجد از ابزار موسیقی همچون نی بهره می گیرند. گاه شنیده می شود که در مناطقی حتی در شب های محرم دیگر از خطبای دینی دعوت به عمل نمی آید و فقط به مداحی اکتفا می شود! باید پرسید و پیجویی کرد که چرا ذائقه دینی مردم تا این حد تغییر کرده است؟! پیداست که در تحلیل این دست از عقب گردها تنها نمی توان مردم را مقصر دانست یا لزوما آنها را بر فاصله گرفتن آنان از شعائر دینی حمل کرد. یکی از عوامل این تغییر ذائقه را می توان نگاه مخاطبان به سطح و عمق دانش خطیبان ارزیابی کرد؛ به این معنا که از نظر عموم مردم دانش شماری از مبلغان دینی پاسخگوی سطح انتظارات آنان نیست. البته عواملی دیگر در این بین تاثیر گذار است که باید در مجالی دیگر در باره آنها سخن گفت. 🆔 @nasirigilani_ir 🌐 www.maref.ir

#خارج_فقه (سال چهاردهم) 🔸 #وسائل الشیعه #کتاب_الحدود_و_التعزیرات: أَبْوَابُ حَدِّ الزِّنَا 🔹 جلسه 1267 🗓 یکشنبه 29 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: بررسی فقهی روایات: 1. «بَابُ حُكْمِ وَطْءِ الْمُطَلَّقَةِ بَعْدَ الْعِدَّةِ وَ فِيهَا» 2. «بَابُ أَنَّهُ إِذَا شَهِدَ عَلَى الْمُحْصَنِ ثَلَاثَةُ رِجَالٍ وَ امْرَأَتَانِ فَعَلَيْهِ الرَّجْمُ وَ إِنْ شَهِدَ رَجُلَانِ وَ أَرْبَعُ نِسْوَةٍ فَعَلَيْهِ الْجَلْدُ» @nasirigilani_ir

📚 #خارج_تفسیر (سال پنجم) 🔹 جلسه: 212 🗓 یکشنبه 29 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: ادامه تفسیر آیه شریفه: «مَا نَنْسَخْ مِنْ آَيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (بقره، 106) @nasirigilani_ir

✳️ دختر دانشگاه آزاد نخستین پایه گذار گناه برهنگی در مجامع عمومی 🔹همواره همه بدبختی ها و بیچارگی های بشر در طول تاریخ چنان بوده که از یک نقطه آغاز شده است و در پی آن در گذار زمان آن چنان به تباهی و تاریکی کشیده شده و می شود که دیگر نمی توان برای آن حد یقف قرار داد و امید بست که در جایی متوقف می شود. 🔹در غرب اولین ساز برهنگی توسط یک زن مدل آمریکایی (مرلین مونورو) نواخته شد. جامعه آمریکا کار او را بر نتافت، اما مخالفت ها اثر نگذاشت و تباهی به حدی رسید که امروز آمریکا به جرثومه تباهی و تاریکی در دنیا و مولد پلیدی و پلشتی در جهان تبدیل شده است. 🔹در ایران نخستین ساز برهنگی را قره العین نواخت و جناب ملک مطیعی که علی القاعده باید پیوسته بر طبل غیرت و ناموس پرستی می کوفت، با ثبت نخستین بوسه پر گناه بر لبان دختری شانزده ساله، باب برهنگی در سینمای ایران را گشود! 🔹در ایران پس از انقلاب نخستین گام نامبارک مبارزه با حجاب را دختر میدان انقلاب برداشت و همان موقع در مقاله ای انتشار یافته، از سر سوز هشدار داده شد که این خانم نمی داند چه بار گناه سنگینی را بر دوش خود گذاشته است! 🔹تا چند روز قبل همه مصایب متوجه برداشتن روسری از سر و البته کم رنگ شدن پوشش زنان بود، اما آن چه که توسط یک خانم در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران انجام شد، پایه گذاری برهنگی کامل در منظر عمومی است. 🔹او با این کار بسیار زشت، عملا قبح و زشتی برهنگی کامل را شکست. البته به استثنای دو عضو زنانه که حتی فمنیست ها هم به رغم همه بی حیایی ها آنها را اندام جنسی خاص زنان دانسته و بر پوشیدگی آنها تاکید دارند! 🔹دیگر پس از این، از هر زن غیر پایبند به ارزش های دینی در زمینه حجاب و عفاف به هنگام تذکری حتی مشفقانه، می توان انتظار داشت که برای بستن همه دهان های خیرخواهانه، خود را در میان انبوه مردم این چنین برهنه سازد و صدای مظلومیت خود را به گوش فلک برساند! 🔹باری، این خانم برای نخستین بار همه سدهای پاکی، حریم و حرمت خصوصی، عفت و عفاف زنانه و همان که همگان آن با کلمه «ناموس» می شناسند، را با تمام قدرت در همه شکست!! البته باید به ایشان بابت این پیروزی بزرگ و ارمغان بزرگتری که برای دختران و زنان ایران هدیه داده، هزاران بار دست مریزاد گفت!! 🔹او و همه کسانی که از شادی این ماجرا دست افشانی می کنند، نمی دانند که با این روند برای پنجاه سال آینده چه ضربه کاری بر فرهنگ اصیل اسلامی و ایرانی وارد ساخته اند و چگونه همه تباهی های جاری برهنگی جهانی را به کشوری با چند ده هزار تمدن و فرهنگ، سرایت می دهند! 🔹متاسفانه در حال حاضر از ما کاری جز تاسف و تاثر بر نمی آید! از خداوند مهرگستر می طلبیم که جامعه و نسل جوان پر آسیب ما را از همه آفات و آسیب های خانه برانداز دور نگاه دارد! بمنه و کرمه علی نصیری شب سه شنبه پانزدهم آبان ماه ۱۴۰۳ @nasirigilani_ir

تماشای این انیمیشن در باره آینده حجاب و عفاف در ایران توصیه می گردد. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @nasirigilani_ir

✳️ موارد اراده خیر خداوند نسبت به بندگان شایسته این سخنرانی صبح امروز جمعه هیجدهم آبان ماه پس از اقامه نماز صبح در مسجد علی بن ابی طالب (ع) شهرک زین الدین قم ارایه شد. @nasirigilani_ir

#خارج_فقه (سال چهاردهم) 🔸 #وسائل الشیعه #کتاب_الحدود_و_التعزیرات: أَبْوَابُ حَدِّ الزِّنَا 🔹 جلسه 1268 🗓 دوشنبه 30 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: بررسی فقهی روایات: «بَابُ قَتْلِ الْيَهُودِيِّ وَ النَّصْرَانِيِّ إِذَا زَنَى بِمُسْلِمَةٍ وَ إِنْ أَسْلَمَ عِنْدَ إِرَادَةِ إِقَامَةِ الْحَدِّ» @nasirigilani_ir

📚 #خارج_تفسیر (سال پنجم) 🔹 جلسه: 213 🗓 دوشنبه 30 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: ادامه تفسیر آیه شریفه: «مَا نَنْسَخْ مِنْ آَيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (بقره، 106) @nasirigilani_ir

📚 #خارج_تفسیر (سال پنجم) 🔹 جلسه: 214 🗓 دوشنبه 30 مهر 1403 🔻مـبـاحـث ایـن جـلسـه: ادامه تفسیر آیه شریفه: «مَا نَنْسَخْ مِنْ آَيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (بقره، 106) @nasirigilani_ir

✳️ تفسیر روایت امام سجاد (ع): لَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوه ولَوْ بِسَفْكِ الْمُهَجِ وخَوْضِ اللُّجَجِ واژه «سفک» به معنای ریختن و واژه «مهج» جمع «مهجة» به معنای خون قلب است: «مهج: المهجة: دم القلب ولا بقاء للنفس بعد ما تراق مهجتها» (العین، ج 3، ص 297) واژه «لجج» جمع «لجة» به معنای گرداب است. تعبیر «سَفْكِ الْمُهَجِ وخَوْضِ اللُّجَجِ» به مثابه تعبیر «خود را به آب و آتش زدن» در فارسی است. از این جهت می توان دریافت که دو فقره «سَفْكِ الْمُهَجِ وخَوْضِ اللُّجَجِ» موضوعیت ندارند و مراد ضرورت تلاش برای تحصیل دانش تا سرحد مرگ است. در این روایت گفته نشده است که طلب دانش چه ثمرات و برکاتی را در پی دارد و فقط اعلام شده که اگر مردم برکات طلب دانش را می دانستند تا سرحد مرگ برای تحصیل آن تلاش می کردند. در حقیقت «ما» موصوله به صورت ابهام رها شده است. پیداست که می توان فقره «من آثار الدنیا و الآخرة» را در تقدیر گرفت؛ یعنی اگر مردم می دانستند که در طلب دانش چه آثار و ثمرات دنیوی و اخروی عائد آنان می شد، تا سر حد مرگ به دنبال آن می رفتند. در این روایت طلب علم از «ناس» خواسته شده است که دو نکته را در پی دارد: یک؛ پیجویی علم مورد طلب برای همه مردم است؛ یعنی چنان نیست که فقط از دین داران توقع دنبال کردم علم در بین باشد. دو؛ علم در این روایت لزوماً نمی تواند علم دینی باشد؛ زیرا منطقی نیست از همه مردم خواسته شود تا به دنبال طلب علوم دینی و الهی باشند. از کاربست چنین تعبیری که در آن از واژه «لو شرطیه» استفاده شده، می توان دریافت که عموم مردم به دنبال طلب علم نیستند و ارزش آن را نمی شناسند. تاکید بر طلب کردن دانش هر چند اگر مستلزم ریختن خون جگر یا فرو رفتن در گرداب ها باشد، نشان از اهمیت بسیار زیاد دانش دارد. برهانی که در این روایت برای تبیین اهمیت فراگیری دانش بکار رفته، برهان عقلی است؛ یعنی انسان همواره به دنبال کسب منافع و دفع مضار است و هر چه میزان منفعت چیزی بیشتر باشد، بیشتر برای تحصیل آن تلاش و کوشش خود را بکار می برد. این تعبیر که اگر مردم می دانستند، چنین و چنان می کردند، ناظر به موضوعات مختلف در پاری از آیات و روایت راه یافته است؛ به عنوان نمونه قرآن در آیه ذیل اعلام می کند که اگر کافران می دانستند که چه عذابی در انتظار آنان است، هرگز به کفر نمی گراییدند: «لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ» (انبیاء، 39) امام صادق (ع) در جایی فرمود اگر مردم می دانستند که در معرفت الهی چه فضیلتی نهفته است، هرگز چشم خود را به نعمت های بی مقدار دنیوی که خداوند به دشمنان آنان داده است، نمی دوختند: «لَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي فَضْلِ مَعْرِفَةِ اللَّه عَزَّ وجَلَّ مَا مَدُّوا أَعْيُنَهُمْ إِلَى مَا مَتَّعَ اللَّه بِه الأَعْدَاءَ مِنْ زَهْرَةِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ونَعِيمِهَا وكَانَتْ دُنْيَاهُمْ أَقَلَّ عِنْدَهُمْ مِمَّا يَطَؤُونَه بِأَرْجُلِهِمْ ...» (الكافي، ج 8، ص 247) نیز آن حضرت فرمود که اگر مومن بداند که در مصائب چه پاداشی برای او در نظر گرفته شده است، آرزو می کند که بدن او را با قیچی ها قطعه قطعه کنند: ««عَنْ أَبِي يَحْيَى الْحَنَّاطِ عَنْ عَبْدِ اللَّه بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ شَكَوْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّه (ع) مَا أَلْقَى مِنَ الأَوْجَاعِ وكَانَ مِسْقَاماً فَقَالَ لِي يَا عَبْدَ اللَّه لَوْ يَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا لَه مِنَ الأَجْرِ فِي الْمَصَائِبِ لَتَمَنَّى أَنَّه قُرِّضَ بِالْمَقَارِيضِ» (الکافی، ج 2، ص 255) امام صادق (ع) در جایی دیگر فرمود که اگر نمازگزار بداند که در حالت نماز چه الطاف و برکاتی از آسمان و زمین بر او فروبارید و فرشتگان او را دوره کرده اند، هرگز نماز خود را ترک نمی کرد: «إِذَا قَامَ الْمُصَلِّي إِلَى الصَّلَاةِ نَزَلَتْ عَلَيْه الرَّحْمَةُ مِنْ أَعْنَانِ السَّمَاءِ إِلَى أَعْنَانِ الأَرْضِ وحَفَّتْ بِه الْمَلَائِكَةُ ونَادَاه مَلَكٌ لَوْ يَعْلَمُ هَذَا الْمُصَلِّي مَا فِي الصَّلَاةِ مَا انْفَتَلَ» (الكافي، ج 3، ص 265) امام باقر (ع) فرمود اگر سائل می دانست که در حاجت خواهی چه خسارتی متوجه او می شود، هرگز از کسی حاجت نمی خواست و اگر بخشنده می دانست که در بخشش او چه فوائد و پاداشی در نظر گرفته شده است، هرگز خواسته هیچ کس را رد نمی کرد: «لَوْ يَعْلَمُ السَّائِلُ مَا فِي الْمَسْأَلَةِ مَا سَأَلَ أَحَدٌ أَحَداً ولَوْ يَعْلَمُ الْمُعْطِي مَا فِي الْعَطِيَّةِ مَا رَدَّ أَحَدٌ أَحَداً» (الكافي، ج 4، ص 20) 👇👇👇

باری، بسیاری از مردم بلکه اکثریت قاطع آنان برای جمع کردن اموال یا کسب شهرت و اعتبار اجتماعی خود را تا سر حد مرگ به خطر می اندازند، اما برای کسب دانش هیچ زحمتی به خود نمی دهند؛ زیرا قدر و قیمت دانش را نمی دانند. یک نمونه تاریخی آن ماجرای «تب طلا» در ایالت کالیفرنیا آمریکا است که طی سال های 1848 تا 1855 در پی ادعای یافتن طلا توسط برخی از افراد رخ نمود و در پی آن بیش از دیست هزار نفر از سایر ایالت های آمریکا و بسیاری از مناطق جهان همچون جزایر هاوایی، مکزیک، پرو و شیلی از طریق دریا و خشکی به کالیفرنیا هجوم آوردند و شماری زیادی از آنان در این راه جان دادند. آن جمعیت انبوه سختی ترک خانه و کاشانه خود و خطر مرگ در این راه را از آن جهت بر خود هموار کردند که می دانستند ارزش طلایی که در آن منطقه یافت خواهد شد، چقد زیاد است و چگونه می تواند تحول عظیمی در زندگی آنان ایجاد کند. حال اگر فرض را بر این بگذاریم که مردم جهان ارزش فراگیری دانش را می دانستند و حداقل برای آن در حد دستیابی به چند ده گرم طلا ارزش قائل بودند، بی تردید خود را به هر آب و آتش می زدند تا از این نعمت بهره مند باشند. برگرفته از کتاب «تفسیر برگزیده کافی شریف» اثر استاد علی نصیری 🆔 @nasirigilani_ir 🌐 www.maref.ir