حضرت استاد دکتر نصیری سلام علیکم چنانکه مستحضرید، در ایام شروع سال تحصیلی دانشگاه قرار داریم. شرایط ویژه کشور در دو هفته اخیر، حرف اول و اصلی هر محفلی به خصوص محافل جوانان و قشر مطالبه گر دانشجوست. متاسفانه مجموعه طرف های درگیر اعم از معترضان(که صفوف آنها آلوده به اغتشاشگران و هتک حرمت ارزش های دینی و ملی و... شد) و نیز برخی از ارکان انتظامی و امنیتی و حتی بعضی مسئولان امور خوب عمل نکردند؛ اعتراض به سمت اغتشاش کشیده شد. بنابراین همچنان التهاب و ناآرامی در بخش قابل ملاحظه ای از کشور وجود دارد و شاهد آن هم وضعیت ناپایدار اینترنت و اعمال محدودیت های گسترده فضای مجازی در این روزهاست. و اما درست در این شرایط حساس استاد معارف اسلامی باید در کلاس درس در مقابل دانشجویِ احساسیِ کم طاقت و مملو از سئوال و لبریز از خشم و بدبین به نیروهای ارزشی و حتی بدبین به بعضی از ارزش ها و سنت های دینی، قرار گیرد و از خدا و پیغمبر و انقلاب اسلامی با آنها سخن بگوید؛ و این شرایط سخت و چالش برانگیزی را برای این قشر دغدغه مند و زحمتکش رقم زده و می زند. مستدعی است ضمن ارائه تحلیلی از اوضاع، نقطه نظرات راهگشا و توصیه های عملیاتی خود را برای مدیریت بهتر شرایط توسط استاد معارف و تاثیرگذاری بهتر دروس معارف اسلامی، در این برهه حساس دریغ نفرمایید. 🔹 علیکم السلام پاسخ در فایل صوتی پیوست آمده است. http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 15) بررسی روایت پانزدهم 4841- 15- وَ عَنْهُ عَنِ ابْنِ رِبَاطٍ عَنْ جَارُودٍ أَوْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي سَمَّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ جَارُودٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ× يَا جَارُودُ يُنْصَحُونَ فَلَا يَقْبَلُونَ وَ إِذَا سَمِعُوا بِشَيْ‏ءٍ نَادَوْا بِهِ أَوْ حُدِّثُوا بِشَيْ‏ءٍ أَذَاعُوهُ قُلْتُ لَهُمْ مَسُّوا بِالْمَغْرِبِ قَلِيلًا فَتَرَكُوهَا حَتَّى اشْتَبَكَتِ النُّجُومُ فَأَنَا الْآنَ أُصَلِّيهَا إِذَا سَقَطَ الْقُرْصُ. 1. تخریج و سند این حدیث را تنها شیخ طوسی در تهذیب الاحکام در «باب المواقيت» نقل کرده است. حدیث دارای دو طریق است: طریق اول: احمد بن الحسن بن علي الطوسي‏ عن الحسن بن محمد بن سماعة عن علي بن الحسن بن رباط عن جارود بن المنذر الكندي. طریق دوم: احمد بن الحسن بن علي الطوسي‏ عن إسماعيل بن أبي بكر بن أبي سمال عن جارود بن المنذر الكندي. در سند طریق اول «حسن بن محمد بن سماعة» و در طریق دوم «إسماعيل بن أبي بكر بن أبي سمال» واقفی است. از این جهت، این سند نیز موثقه است؛ با این حال از نظر ما حدیث موثق، صحیح است. 2. متن یک؛ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ× يَا جَارُودُ يُنْصَحُونَ فَلَا يَقْبَلُونَ؛ جارود بن منذر؛ راوی حدیث گفت که امام صادق× به من فرمود: آنان نصیحت می‌شوند، اما نمی‌پذیرند. مساله مورد شکایت، ضمیر فعل «يُنْصَحُونَ فَلَا يَقْبَلُونَ» و مخاطب مورد نظر امام معرفی نشده‌اند؛ با این حال گلایه از برخی از اصحاب در این سخن آشکار است. ادامه روایت بیان می‌کند که مورد شکایت بی‌توجهی آنان به وقت نماز مغرب است. دو؛ وَ إِذَا سَمِعُوا بِشَيْ‏ءٍ نَادَوْا بِهِ؛ چیزی می‌شنوند مطالب را علنی می‌کنند؛ یعنی گاه مطالبی که مخاطب آن نیستند، می‌شنوند و میان مردم پخش می‌کنند. سه؛ أَوْ حُدِّثُوا بِشَيْ‏ءٍ أَذَاعُوهُ؛ گاه وقتی به آنان حدیثی گفته می‌شود، به جای سکوت آن را علنی کرده و میان مردم می‌گسترانند. مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشیعه در فصل امر به معروف و نهی از منکر در «باب تحريم إذاعة الحق مع الخوف به» روایات ناظر به حرمت اذاعه را بازتاب داده است. چهار؛ قُلْتُ لَهُمْ مَسُّوا بِالْمَغْرِبِ قَلِيلًا؛ به آنان گفتم: اندکی نماز مغرب را عقب بیاندازید. پنج؛ فَتَرَكُوهَا حَتَّى اشْتَبَكَتِ النُّجُومُ؛ چنان نماز را عقب انداختند که ستارگان همه آشکار شدند. شش؛ فَأَنَا الْآنَ أُصَلِّيهَا إِذَا سَقَطَ الْقُرْصُ؛ از باب آن‌که رویه امام با سفارش به تاخیر فاش نشود، فرمود اینک نماز مغرب را از همان لحظه پنهان شدن آفتاب می‌خوانم. 3. تحلیل یک؛ روایت به نوعی از وضعیت دشوار اجتماعی و فرهنگی عصر صدور روایات حکایت دارد که اهل بیت^ نمی‌توانند به راحتی آن چه مد نظر آنان است را اعلام کنند. دو؛ فقره «مَسُّوا بِالْمَغْرِبِ قَلِيلًا» بسان روایت قبل، نشان از آن دارد که با استتار قرص آفتاب، مغرب شرعی تحقق یافته و با این حال امام از باب احتیاط فرمود که اندکی آن را عقب بیاندازید. سه؛ مراد از اندکی تاخیر، تاخیر نماز تا آشکار شدن و در هم تنیدن ستارگان نیست؛ زیرا امام در ادامه این میزان از تاخیر را مردود اعلام کرده است. چهار؛ این تعبیر به خوبی نشان می‌دهد که فتوای تاخیر نماز تا زمان «اشتباک النجوم» یا همان بالا آمدن یا ذهاب حمرة شرقیه در میان عامه رواج داشته و اهل بیت آن را نادرست می‌دانستند. پنج؛ با این حال آنان مایل بودند که خود و شیعیانِ آنان از باب احتیاط و یقین به تحقق وقت، نماز مغرب را اندکی تاخیر اندازند. اما شماری از اصحاب و شیعیان این دیدگاه را اشاعه دادند؛ به گونه‌ای که تصور شد فتوای امام همان فتوای عامه است و در نتیجه به جای اندکی تاخیر، نماز مغرب را تا لحظه گسترده شدن ستارگان در آسمان به تاخیر انداختند. شش؛ سوء فهم از جمله آسیب‌های جاری میان مخاطبان اهل بیت^ بود که همواره از آن اظهار ناراحتی می‌کردند و می‌کوشیدند آسیب‌های آن را بکاهند. هفت؛ از این روایت به خوبی آشکار می‌شود که موضوع حکم وقت نماز مغرب، همان غروب آفتاب است؛ زیرا امام در پایان فرمود که من از این به بعد نماز مغرب را در این وقت به جا می‌آورم و اگر غروب آفتاب وقت نماز مغرب نباشد و طبق نظر مشهور وقت نماز مغرب ذهاب حمره مشرقیه باشد، معنایش آن است که امام نماز مغرب را پیش از دخول وقت آن می‌خواند و این امر قطعا مخالف همه روایات پیشین و سیره اهل بیت^ است که بارها فرمودند اگر نماز را با تاخیر بخوانید، بهتر از آن است که پیش از وقت آن بخوانید. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ برگزاری نخستین جلسه حضوری دروس خارج فقه و خارج تفسیر استاد علی نصیری به لطف الهی بعد از دو سال و اندی از دوران کرونا، امروز شنبه نهم مهر ماه ۱۴۰۱ نخستین جلسه حضوری دروس خارج استاد آیت الله علی نصیری (دوازدهمین سال تدریس دروس خارج) در موسسه معارف وحی و خرد برگزار شد و ان شاء الله تعالی فایل صوتی این جلسات روز پس از برگزاری جلسات در کانال استاد بازناب داده خواهد شد. http://eitaa.com/alinasirigilani

عرضه کتاب «آموزه های مهدوی» استاد علی نصیری در سایت بوستان کتاب https://www.bustaneketab.ir/book/31841/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%86%D8%B5%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%B4%D8%B1-%D9%88%D8%AD%DB%8C-%D9%88%D8%AE%D8%B1%D8%AF

✳️ فهرست شماری از آثار استاد علی نصیری در سایت فروش بوستان کتاب https://www.bustaneketab.ir/search?q=0&q2=%D8%B9%D9%84%DB%8C%20%D9%86%D8%B5%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20&q3=%D8%B9%D9%84%DB%8C%20%D9%86%D8%B5%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20&cq=false&cD=false&cS=false&sT=0&stO=false http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 16) بررسی روایت شانزدهم 4842- 16- مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ× قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ فَغَابَ قُرْصُهَا. وَ رَوَاهُ الشَّيْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ مِثْلَهُ‏. 1. تخریج این روایت را ثقة الاسلام کلینی در باب «وقت المغرب والعشاء الآخرة» نقل کرده و شیخ طوسی در استبصار در باب «وقت المغرب والعشاء الآخرة» از طریق الحسين بن سعيد عن النضر بن سويد عن عبد الله بن سنان و در تهذیب در باب «أوقات الصلاة وعلامة كل وقت منها» با همان طریق به صورت ذیل نقل کرده است: «وقت المغرب إذا غربت الشمس فغاب قرصها، قال وسمعته يقول: أخر رسول الله| ليلة من الليالي العشاء الآخرة ما شاء الله فجاء عمر فدق الباب فقال يا رسول الله نام النساء نام الصبيان فخرج رسول الله| فقال: ليس لكم أن تؤذوني ولا تأمروني إنما عليكم أن تسمعوا وتطيعوا.» چنان‌که پیداست در تهذیب بخش افزونی از روایت نیز نقل شده است. 2. سند سند هر سه روایت یکی است؛ با این تفاوت که شیخ طوسی روایت را با سه طریق نقل کرده است: حسین بن سعید اهوازی از نضر بن سوید صیرفی از عبد الله بن سنان. اما طریق کلینی بدین صورت است: محمد بن یحیی العطار و علی بن موسی و داود بن کوره و احمد بن ادریس و علی بن ابراهیم قمی (با توجه به تعبیر عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ) از احمد بن محمد بن عیسی الاشعری از حسین بن سعید اهوازی از نضر بن سوید صیرفی از عبد الله بن سنان. با توجه به توثیق همه راویان، سند روایت به همه طرق پیشگفته صحیح است. 3. متن یک؛ وَقْتُ الْمَغْرِبِ؛ مراد از وقت مغرب به قرینه سایر روایات وقت نماز مغرب است. دو؛ إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ فَغَابَ قُرْصُهَا؛ با غیبوبت قرص خورشید مغرب محقق می‌شود. 4. تحلیل یک؛ چنان‌که پیداست در این روایت تصریح شده که با غروب آفتاب وقت مغرب رسیده است. به عبارت روشن‌تر؛ در این روایت سخنی از آمدن سیاهی، بالا آمدن حمره مشرقیه یا زوال آن به میان نیامده و تنها تصریح شده است که با غیبوبت قرص خورشید وقت مغرب رسیده است. دو؛ این روایت با در نظر گرفتن روایت قبل، دلیل روشن و قطعی بدست می‌دهد که از نگاه اهل بیت^ وقت مغرب شرعی همان لحظه غروب آفتاب است و اگر گاه توصیه به اندکی تاخیر کرده‌اند، تنها از باب احتیاط و تحقق یقین به دخول وقت مغرب شرعی است. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 17) بررسی روایت هفدهم 4843- 17- وَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ× وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَابَ الْقُرْصُ فَإِنْ رَأَيْتَ بَعْدَ ذَلِكَ وَ قَدْ صَلَّيْتَ أَعَدْتَ‏ الصَّلَاةَ وَ مَضَى صَوْمُكَ وَ تَكُفُّ عَنِ الطَّعَامِ إِنْ كُنْتَ أَصَبْتَ مِنْهُ شَيْئاً. وَ رَوَاهُ الشَّيْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى‏ وَ رَوَاهُ أَيْضاً بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ‏ أَقُولُ: قَدْ عَرَفْتَ أَنَّهُ مَحْمُولٌ عَلَى الْمَغِيبِ الَّذِي يُعْلَمُ بِذَهَابِ الْحُمْرَةِ الْمَشْرِقِيَّةِ وَ كَذَا أَمْثَالُهُ. 1. تخریج این روایت در کافی شریف در باب «وقت المغرب والعشاء الآخرة» به صورت ذیل نقل شده است: «عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيه عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ× وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَابَ الْقُرْصُ فَإِنْ رَأَيْتَ بَعْدَ ذَلِكَ وقَدْ صَلَّيْتَ فَأَعِدِ الصَّلَاةَ ومَضَى صَوْمُكَ وتَكُفُّ عَنِ الطَّعَامِ إِنْ كُنْتَ أَصَبْتَ مِنْه شَيْئاً» چنان‌که پیداست در متن وسائل الشیعة عبارت «وَ قَدْ صَلَّيْتَ أَعَدْتَ‏ الصَّلَاةَ» و در متن کافی عبارت «وقَدْ صَلَّيْتَ فَأَعِدِ الصَّلَاةَ» آمده است؛ یعنی فعل خبری به صورت فعل امری بازتاب یافته است. مرحوم صدوق پس از ذکر روایات باب چنین آورده است: «فأول وقت العشاء الآخرة ذهاب الحمرة وآخر وقتها إلى غسق الليل يعني نصف الليل.» این روایت در استبصار در «باب من أفطر قبل دخول الليل لعارض في السماء من غيم أو قتام وما يجري مجراهما» و در تهذیب الاحکام در «باب المواقيت» ذکر شده است. 2. سند در سند این روایت طبق نقل ثقه الاسلام کلینی، پنج تن قرار دارند که عبارتند از: علي بن إبراهيم بن هاشم‏؛ إبراهيم بن هاشم، حماد بن عيسى الجهني، حريز بن عبد الله السجستاني و ‏زرارة بن أعين الشيباني. سند این روایت در تهذیب چنین است: علي عن أبيه عن حماد عن حريز عن زرارة. این سند دقیقاً همان سند ثقه الاسلام کلینی است. سند این روایت در کتاب استبصار چنین است: أخبرني الشيخ (رض) عن أبي القاسم جعفر بن محمد عن أبيه عن سعد بن عبد الله عن أحمد بن محمد عن العباس بن معروف عن علي بن مهزيار عن حماد بن عيسى عن حريز بن عبد الله عن زرارة. همه راویان این حدیث که در طریق ثقة الاسلام کلینی و شیخ طوسی آمده‌اند، در منابع رجال توثیق شده‌اند. بنابر این سند این حدیث صحیح است. افزون بر آن‌که بازتاب این حدیث در سه کتاب از کتب اربعه حدیثی شیعه دلالت بر اعتبار مضاعف آن دارد. 3. متن یک؛ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ× وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَابَ الْقُرْصُ؛ این فقره به صراحت؛ موضوع مغرب را غروب آفتاب معرفی کرده است. دو؛ فَإِنْ رَأَيْتَ بَعْدَ ذَلِكَ وَ قَدْ صَلَّيْتَ أَعَدْتَ‏ الصَّلَاةَ؛ اگر بعد از اقامه نماز دریافتی که خورشید غروب نکرده بود، باید نماز اعاده شود. سه؛ وَ مَضَى صَوْمُكَ وَ تَكُفُّ عَنِ الطَّعَامِ إِنْ كُنْتَ أَصَبْتَ مِنْهُ شَيْئاً؛ اگر در ماه مبارک رمضان با احتساب آن‌که خورشید غروب کرده است، چیزی خورده باشی، روزه‌ات صحیح است، اما هم چنان باید تا تحقق غروب آفتاب امساک از مفطرات را حفظ کنی. 4. تحلیل یک؛ در این روایت نیز به صراحت و آشکارا معیار تحقق مغرب، غیبوبت شمس دانسته شده است. این روایت می‌تواند موید آن باشد که یادکرد زوال زردی یا سرخی آفتاب، آشکار شدن ستارگان یا ذهاب حمره مشرقیه در شماری از روایات، همگی صِرفاً برای حصول یقین به تحقق غروب آفتاب انجام گرفته است. دو؛ اگر کسی پس از اقامه نماز مغرب، دریابد که هنوز وقت آن نشده است، باید نماز را اعاده کند؛ چنان‌که اگر هنگام افطار دریابد که اذان نشده یا هنگام سحر دریابد که اذان زده است، باید امساک کند و در عین حال روزه او صحیح است. سه؛ با توجه به عدم خصوصیت وقت مغرب در حکم پیشین، باید گفت که عبادات انجام یافته پیش از وقت آنها، باطل بوده و باید اعاده شوند. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 18 ) بررسی روایت هیجدهم 4844- 18- مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ× وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَابَ الْقُرْصُ. متن قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ× وَقْتُ الْمَغْرِبِ إِذَا غَابَ الْقُرْصُ؛ این روایت در من لایحضره الفقیه در باب «وقت صلاة المغرب» بدون ذکر سند از امام باقر× به صورت تقطیع این چنین نقل شده است: «وقت المغرب إذا غاب القرص.» و کاملاً پیداست که تقطیع شده روایت قبل است. بررسی روایت نوزدهم 4845- 19- قَالَ وَ قَالَ الصَّادِقُ× إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَقَدْ حَلَّ الْإِفْطَارُ وَ وَجَبَتِ الصَّلَاةُ وَ إِذَا صَلَّيْتَ الْمَغْرِبَ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ إِلَى انْتِصَافِ اللَّيْلِ. 1. تخریج و سند این روایت را مرحوم صدوق بدون سند در باب «وقت صلاة الفجر» آورده است. 2. متن یک؛ إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ؛ موضوع حکم مذکور در این روایت غیبوبت خورشید است؛ نه ذهاب حمره مشرقیه یا چیزی دیگر. در حقیقت صریح این دست از روایات غیبوبت شمس است. دو؛ فَقَدْ حَلَّ الْإِفْطَارُ وَ وَجَبَتِ الصَّلَاةُ؛ جواز افطار و وجوب نماز در پی پنهان شدن خورشید محقق می‌شود. پیداست به قرینه فقره بعد، مراد از نماز، نماز مغرب است. سه؛ وَ إِذَا صَلَّيْتَ الْمَغْرِبَ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ إِلَى انْتِصَافِ اللَّيْلِ؛ بعد از وقت اختصاصی مغرب، وقت مشترک مغرب و عشاء فرا می‌رسد که تا نیمه شب استمرار دارد. 3. تحلیل یک؛ این روایت نیز بسان چند روایت قبل به صراحت قبل وقت مغرب شرعی را پنهان شدن قرص آفتاب دانسته است که نشان می‌دهد نظر نگارنده صائب است. دو؛ این روایت با روایات ناظر به نافله مغرب تقیید می‌شود؛ یعنی وقتی نماز مغرب و نوافل آن را به جای آوردی، وقت نماز عشاء فرا می‌رسد. بررسی روایت بیستم 4846- 20- وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ× قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ| إِذَا غَابَ الْقُرْصُ أَفْطَرَ الصَّائِمُ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ. 1. تخریج و سند این روایت را نیز شیخ صدوق در باب «الوقت الذي يحل فيه الافطار وتجب فيه الصلاة» بدون ذکر سند به صورت ذیل نقل کرده است: «إذا غاب القرص أفطر الصائم ودخل وقت الصلاة وقال أبي (رض) في رسالته إلي: يحل لك الافطار إذا بدت ثلاثة أنجم وهي تطلع مع غروب الشمس» با این حال ایشان در مشیخه طریق خود به عمرو بن شمر به صورت ذیل تبیین کرده است: «وما كان فيه عن عمرو بن شمر فقد رويته عن محمد بن موسى بن المتوكل رضي الله عنه عن علي بن الحسين السعد آبادي، عن أحمد بن أبي عبد الله البرقي، عن أبيه، عن أحمد بن النضر الخزاز، عن عمرو بن شمر.» در سند این حدیث دو نفر قرار دارند: عمرو بن شمر الجعفي؛ او إمامي و از نگاه عموم رجالیان ضعيف است، اما جابر بن یزید جعفی از اجله اصحاب اهل بیت^ است. از نگاه نگارنده با توجه به دلایل محدث نوری در دفاع از وثاقت عمرو بن شمر، ذکر روایت در کتاب شریف من لا یحضر و نیز موافقت حدیث با متن عموم روایات این باب، می‌توان از صحت روایت دفاع کرد. 2. متن یک؛ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ| إِذَا غَابَ الْقُرْصُ؛ موضوع حکم غیبوبت قرص آفتاب است. دو؛ أَفْطَرَ الصَّائِمُ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ؛ وقت افطار روزه دار و وقت نماز مغرب، غیبوبت شمس اعلام شده است. در حقیقت با غیبوبت قرص آفتاب این دو حکم محقق می‌شود. 3. تحلیل یک؛ این روایت نبوی که در دوران نبود تقیه و در دورانی که اختلافات فقهی شکل نگرفته بود، ایراد شد، به صورت روشن و آشکار وقت نماز مغرب را غیبوبت قرص خورشید اعلام کرده است. این امر به معنای آن است که این روایت را می‌توان حاکم بر همه روایات این باب دانست که احتمال راهیافت تقیه و ملاحظه شرایط زمان در آنها وجود دارد. دو؛ گفتار شیخ صدوق در ادامه روایت قابل توجه است: «وقال أبي (رض) في رسالته إلي: يحل لك الافطار إذا بدت ثلاثة أنجم وهي تطلع مع غروب الشمس» مفهوم این سخن آن است که از منظر پدر شیخ صدوق و نیز خود او با غروب آفتاب افطار روا است. از منظر ایشان همزمان با غروب آفتاب سه ستاره آشکار می‌گردد. معیّت طلوع سه ستاره با غروب آفتاب، بدان معنا است که میان غروب آفتاب و آشکار شدن ستاره در آسمان فاصله زمانی وجود ندارد. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ باریابی به محضر حضرت حجت (ع) گنجی است بی پایان روز پنجشنبه هفته جاری سالی جدید و دوره ای نوین برای ادامه امامت و هدایت حضرت حجت (روحی فداه) رقم می خورد. ایشان را صاحب اسرار الهی، عالم به اسرار هستی، ترجمان قرآن، بقیه سلف صالح و میراث دار علوم اولین و آخرین می شناسیم. اگر کسی به دنبال پاسخ به پرسش ها و کشف اسرار ذیل است، باید در جستجوی او باشد: ۱. به دنبال آن است که از اسرار گذشته، حال و آینده جهان آگاهی یابد؛ نه آگاهی از آن چه در کتاب ها نگاشته اند، بلکه حصار زمان را شکسته و رخدادها را به چشم خود شهود کند. ۲. به جای آن که با آزمایشگاه فرمی لب به دنبال کشف صحت نظریه بیگ بنگ باشد یا با تلسکوپ جیمز وب کورسویی از نور میلیاردها ستاره را رصد کند یا اندکی به سیارات منظومه شمسی سرک بکشد، به حقیقت دریابد که راز هستی چیست و آغاز و کنون و فرجام آن چگونه است؟ ۳. می خواهد پرده از اسرار قبر و قیامت کنار رود و درنگرد که اهل ناز و تنعم در بهشت برزخی و بهشت موعود در چه حال و هوایی هستند و اهل عذاب و نقمت در جهنم برزخی و جهنم موعود چه رنج ها و نکبت ها را متحمل می شوند؟ ۴. به دنبال آن است که هزاران پرسش در حوزه دین شناخت و شناخت ادیان و مذاهب و تفسیر قرآن و حکم هزاران مساله ناگشوده مستحدثه را دریابد. ۵. از گفت و شنود و گاه ستیز صاحبان مکاتب و مذاهب مختلف مکدر است و می خواهد بداند با دستاوردهای دانش بشری در اقتصاد و سیاست و روان شناسی و ... چه باید کرد و باید دل به دعاوی فلاسفه و عارفان سپرد یا راهی دیگر را درنوردید؟ ۶. از شنیدن و خواندن داستان پیامبران و اوصیای الهی خسته است و می خواهد به حضور کسی برسد که نماینده تام و تمام کنونی خداوند است و دیدن او با دیدن همه پیامبران و اوصیای گذشته برابری کند. اینها و ده ها خواسته و خواهش؛ پرسش و پرسمان و ابهام و ایهام و ... حال اگر به ما بگویند که در میان حدود هشت میلیارد آدمیان ساکن در این خاکدان و در کنار ما کسی است که قریب سیزده سده می زید و حامل همه این اسرار و توانش ها است و هیچ پرسش و پرسمانی نزد او بی پاسخ نمی ماند، آیا با خود فریاد و فغان نخواهیم کرد که چگونه این همه از حضور چنین سرمایه بی پایانی غفلت داشته و داریم؟! چگونه است که برای پیدا کردن یک کاسه و یک کوزه از تمدن چند هزار ساله، گوشه و کنار شهرها و روستاها را در می نوردیم، در دانشگاه ها رشته باستان شناسی راه می اندازیم و میلیاردها دلار خرج می کنیم، اما برای باریابی به محضر چنین انسان الهی هیچ زحمتی را بر خود هموار نمی سازیم؟! آیا چند پاره کاسه و کوزه زبانی برای گفت و شنود دارند تا اخباری از چند و چون تمدن های کهن در اختیار ما بگذارند یا انسانی الهی و متصل با پهنه تاریخ و به ژرفنای همه هستی؟! کسی که یک گوشه از دانش و توانش او چنان است که نه فقط گزارشی از فلان تمدن و تکاپوی بشر در اختیار گذارد، بلکه می تواند پرده از گذشته فراموش شده کنار زند و ما را در مجلس و محفل صاحبان آن تمدن حاضر کند نا هر آن چه پیجوی آن هستیم، به کف آوریم. اگر بپرسید این انسان با این ویژگی کجاست و چرا دسترسی به او نداریم، خواهیم گفت که او با ما و در کنار ماست و کافی است به اندیشه و منش خود صدق و صفایی ببخشیم تا پرده ها از پیش روی چشم ما کنار رود و به محضر آن بقیه سلف صالح بار یابیم. این گوی و این میدان! میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز علی نصیری صبح صادق روز سه شنبه دوازدهم مهرماه ۱۴۰۱ http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ شناسنامه مبارك امام حسن عسكرى (ع) نام مبارك : حسن ( ع ) كنيه شريف : ابومحمد القاب مبارك : زكى - عسكرى نام پدر بزرگوار : على ( ع ) نام مبارك مادر : حديثه " سوسن " تاريخ ولادت : 8 ربيع الثانى 231 هجرى سال شروع امامت : 254 ه‍ . ق سن شروع امامت : 22 مدت امامت : 6 سال مدت عمر مبارك : 29 سال تاريخ شهادت : 8 ربيع الاول سنه 260 ه علت شهادت : شربت زهرآلود / معتمد عباسى محل دفن : سامراء تعداد فرزندان : يك پسر آن هم " مهدى موعود " ( عج ) حاكمان دوران امامت : معتز ، مهتدى و معتمد 🆔 eitaa.com/alinasirigilani

✳️ امام رضا (ع) از خداوند می خواهد تا ایشان را جزو یاران حضرت حجت (ع) قرار دهد! مقاتل بن مقاتل قال : قال أبو الحسن الرضا عليه السلام : أي شئ تقول في قنوت صلاة الجمعة قال : قلت : ما يقول الناس قال : لا تقل كما يقولون ، ولكن قل : اللهم أصلح عبدك وخليفتك بما أصلحت به أنبياءك ورسلك ، وحفه بملائكتك ، وأيده بروح القدس من عندك ، واسلكه من بين يديه ومن خلفه رصدا يحفظونه من كل سوء ، وأبد له من بعد خوفه أمنا يعبدك لا يشرك بك شيئا ، ولا تجعل لاحد من خلقك على وليك سلطانا ، واذن له في جهاد عدوك وعدوه ، واجعلني من أنصاره إنك على كل شئ قدير (مصباح المتهجد، ص 3567) از این روایت که از نظر مضمون و محتوا واجد اعتبار است، دو نکته قابل استفاده است: یک؛ امام رضا (ع) به اعتبار آن که روز جمعه روز ظهور حضرت حجت (ع) است، دعایی نغز در باره آن حضرت را در قنوت نماز توصیه فرمود. این امر از اهتمام اهل بیت (ع) نسبت به جایگاه حضرت حجت (روحی فداه) حکایت دارد. دو؛ فقره «واجعلني من أنصاره» در این دعا بسیار قابل توجه است که امام رضا (ع) به عنوان امام و برگزیده الهی و جدّ اعلای حضرت حجت (ع)، این گونه از خداوند می خواهد تا ایشان را جزو یاران ولی عصر (ع) قرار دهد. در این صورت باید پرسید که تکلیف امثال ما در این باره چیست؟ آیا در یاری رسانی به آن حضرت جدّی و کوشا هستیم؟! 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ برگزاری جلسه زیارت آل یاسین و درس خارج حدیث در موسسه معارف وحی و خرد 🔹 پیش از این در تبیین اهداف و برنامه های حسینیه امام صادق (ع) در روستای مژده رشت، اعلام شد که ان شاء الله تعالی این دست از برنامه های تبلیغی و علمی در ایام حضور در قم دنبال خواهد شد. 🔹 بر این اساس، به لطف الهی نخستین جلسه در جمعه هفته جاری در موسسه معارف وحی و خرد به شرح ذیل تشکیل خواهد شد: 🔹 1. زیارت آل یاسین؛ (توسط یک از فاضلان حوزه)؛ ساعت ده و نیم تا یازده 🔹 2. خارج حدیث؛ استاد علی نصیری (از ساعت یازده تا دوازده) 💠 مباحث خارج حدیث ناظر به مباحث اخلاقی است و از اول روایات جلد دوم کافی شریف «کتاب الایمان و الکفر» آغاز خواهد شد. 🔸 زمان: جمعه پانزدهم مهر 1401 (از ساعت ده و نیم تا دوازده) 🔸 مکان: قم، خیابان جمهوری اسلامی، کوچه 36، پلاک 46 (موسسه معارف وحی و خرد) 🌐 از همه اساتید، فاضلان حوزه و دانشگاه، دانشجویان، طلاب مکرم و عموم عاشقان به حضرت حجت (ع) و علاقه مندان به معارف اهل بیت (ع) برای شرکت در این جلسه دعوت به عمل می آید. 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ برگزاری جلسه زیارت آل یاسین و درس خارج حدیث در موسسه معارف وحی و خرد 🔹 پیش از این در تبیین اهداف و برنامه های حسینیه امام صادق (ع) در روستای مژده رشت، اعلام شد که ان شاء الله تعالی این دست از برنامه های تبلیغی و علمی در ایام حضور در قم دنبال خواهد شد. 🔹 بر این اساس، به لطف الهی نخستین جلسه در جمعه هفته جاری در موسسه معارف وحی و خرد به شرح ذیل تشکیل خواهد شد: 🔹 1. زیارت آل یاسین؛ (توسط یک از فاضلان حوزه)؛ ساعت ده و نیم تا یازده 🔹 2. خارج حدیث؛ استاد علی نصیری (از ساعت یازده تا دوازده) 💠 مباحث خارج حدیث ناظر به مباحث اخلاقی است و از اول روایات جلد دوم کافی شریف «کتاب الایمان و الکفر» آغاز خواهد شد. 🔸 زمان: جمعه پانزدهم مهر 1401 (از ساعت ده و نیم تا دوازده) 🔸 مکان: قم، خیابان جمهوری اسلامی، کوچه 36، پلاک 46 (موسسه معارف وحی و خرد) 🌐 از همه اساتید، فاضلان حوزه و دانشگاه، دانشجویان، طلاب مکرم و عموم عاشقان به حضرت حجت (ع) و علاقه مندان به معارف اهل بیت (ع) برای شرکت در این جلسه دعوت به عمل می آید. 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ برگزاری نخستین جلسه زیارت آل یاسین و خارج حدیث در موسسه معارف وحی و خرد به لطف و مرحمت الهی نخستین جلسه خوانش زبارت آل یاسین و درس خارج حدیث امروز جمعه در موسسه معارف وحی و خرد برگزار شد. فاضل محترم حجت الاسلام آشیخ ناصر خاکسار زیارت نورانی آل یاسین را خواندند و پس از آن شرح بخشی از روایات کتاب العقل و الجهل کافی شریف ارایه شد. ان شاء الله تعالی طبق برنامه اعلام شده این جلسه جمعه هر هفته ساعت ده و نیم صبح در موسسه معارف وحی و خرد برگزار خواهد شد. http://eitaa.com/alinasirigilani

بنیاد پژوهش ها میزبان نشست «آموزه‌های مشترک فریقین در قرآن» می‌شود همزمان با هفته وحدت؛ ۱۴۰۱-۰۷-۱۵ بنیاد پژوهش ها میزبان نشست «آموزه‌های مشترک فریقین در قرآن» می‌شود به همت پژوهشکده‌ علوم‌ اسلامی‌ بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی‌ و به مناسبت هفته وحدت نشست علمی «آموزه‌های مشترک فریقین در قرآن» برگزار می‌شود. به گزارش آستان‌نیوز، این نشست با حضور جمعی از دانشمندان شیعه و اهل‌سنت یکشنبه 17 مهر 1401 ساعت 9 صبح در محل تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی تدارک دیده شده است. آیت‌الله علی نصیری، استاد درس خارج حوزه علمیه قم، مولوی یحیی شاه مردی مدرس حوزه علمیه احمدیه، حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر احمد ترابی استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مولوی احمد صارمی مدرس حوزه علمیه احمدیه از اساتید سخنران در این نشست هستند. نشست علمی «آموزه‌های مشترک فریقین در قرآن» به دبیری دکتر محمود ملکی،استادیار پژوهشکده علوم اسلامی رضوی برگزار می‌شود. منبع: https://news.razavi.ir/fa/332472/

یاد آوری به علت حضور استاد در مشهد الرضا علیه السلام، دروس خارج در روزهای یکشنبه و دوشنبه برگزار نمی‌شود.

✳️ بن مایه های وحدت از نگاه قرآن کریم این مبحث توسط استاد آیت الله علی نصیری در تاریخ هفدهم مهرماه ۱۴۰۱ در بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی مشهد ارایه شده است: 🔹1. اختلاف به معنای تفاوت، امری تکوینی، اجتناب ناپذیر و به مصلحت آدمیان است: ««و‌مِن ءايـتِهِ ... واختِلـفُ اَلسِنَتِكُم و اَلونِكُم». (روم/30، 22)» «وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ» (انعام، 141)، «إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآَيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ (یونس، 6)، اما اختلاف به معنای تفرقه، چند پاره شدن امت مخاصمه و ستیز میان آدمیان و دو یا چندگانگی باورها و پیدایش اختلافات برون دینی و درون دینی به هیچ روی مورد تایید خداوند نیست و هیچ گاه به مصلحت جهانیان نبوده است. شاهد مدعا آیاتی چند از قرآن است: «كانَ النّاسُ اُمَّةً وحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيّينَ مُبَشِّرينَ و مُنذِرينَ و اَنزَلَ مَعَهُمُ الكِتـبَ بِالحَقِّ لِيَحكُمَ بَينَ النّاسِ فيمَا اختَلَفوا فيهِ» (بقره/2،213) «و‌لاتَكونوا كالَّذينَ تَفَرَّقوا واختَلَفوا مِن بَعدِ ما‌جاءَهُمُ البَيِّنـتُ‌...». (آل‌عمران/3،105) «واعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَميعـًا و لاتَفَرَّقوا» (آل‌عمران/3،103). روایت «اختلاف امتی رحمة» به معنای آمد و شد امت با یکدیگر است نه اختلاف مصطلح. (علل الشرایع، ج 1، ص 85). 🔹2. راه راست همیشه واحد و بدون تکثر و تعدد است، اما راه کج به بی نهایت قابل تکثر است؛ همان گونه که که میان دو خط تنها یک خط می توان کشید، اما خطوط کج به بی نهایت وجه قابل کشیدن است. از این جهت هیچ گاه در قرآن صراط به صورت جمع نیامده است، اما سبیل جمع آمده است: «وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (انعام، 153). از این جهت ادعای وجود صراط های مستقیم و تکثر راه های منتهی به حقیقت به استناد نسلیت . شکاکیت «الطریق الی الله بعدد انفس الخلایق» باطل و مردود است. پیامبر اکرم (ص) نیز پس از پیش بینی اختلاف امت به هفتاد و سه فرقه فقط یک فرقه را اهل نجات دانست: «افترقت اليهود على إحدى وسبعين فرقة ، سبعون منها في النار وواحدة ناجية في الجنة ، وهي : التي اتبعت يوشع بن نون وصي موسى عليه السلام . وافترقت النصارى على اثنين وسبعين فرقة ، إحدى وسبعون فرقة في النار وواحدة بالجنة ، وهي : التي اتبعت شمعون الصفا وصي عيسى عليه السلام .وتفترق هذه الأمة على ثلاث وسبعين فرقة ، اثنتان وسبعون فرقة في النار و واحدة في الجنة» (الاحتجاج، ج 1، ص 392) 🔹3. ریشه اصلی اختلاف تلاش بی وقفه شیطان و اذناب او از بیرون و هواهای نفسانی از درون است. از این جهت هرگز میان پیامبران و اولیای الهی اختلاف راه نمی یابد و آنان همواره یکدیگر را تصدیق می کنند. «هفت درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقیلیمی نگنجد»: «اِنَّما يُريدُ الشَّيطـنُ اَن يوقِعَ بَينَكُمُ العَدوةَ والبَغضاءَ» (مائده/5،91)، «...‌و‌جاءَ بِكُم مِنَ البَدوِ مِن بَعدِ اَن نَزَغَ الشَّيطـنُ بَينى و بَينَ اِخوَتى». (يوسف/12،‌100) «و‌مَا اختَلَفَ الَّذينَ اوتوا الكِتـبَ اِلاّ مِن بَعدِ ما‌جاءَهُمُ العِلمُ بَغيـًا بَينَهُم» (آل‌عمران/3،19)، «و‌مَا‌اختَلَفَ فيهِ اِلاَّ الَّذينَ اوتوهُ مِن بَعدِ ما‌جاءَتهُمُ البَيِّنـتُ بَغيـًا بَينَهُم». (بقره/2،213) عموم مفسّران، بغى را به‌معناى حسدورزى و ستيز با يك‌ديگر در طلب دنيا و گردن‌كشى در‌برابر حق دانسته‌اند. 🔹4. تصور آن که با گفتگو و مناظرات علمی یا با بستن پیمان نامه ها یا حتی با نشان دادن معجزات لزوماً اختلاف به پایان می رسد، باطل و موهوم است؛ همان گونه که مناظره پیامبر اکرم (ص) با نصارای نجران حتی با پیشنهاد مباهله به فرجام نرسید. قرآن دوره آخر الزمان و قیامت را پایان بخش اختلافات دانسته است: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (توبه، 33)؛ «فَاللّهُ يَحكُمُ بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ فِيما كانوا فِيهِ يَختَلِفون» (بقره/2،113)، «اِنَّ رَبَّكَ يَقضى بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ فيما كانوا فيهِ يَختَلِفون» (جاثيه/45،17; يونس/10،93); چنان‌كه صف يهوديان، نصارا، صابئان، مجوس، مشركان و مسلمانان; با داورى خداوند در روز قيامت از يك‌ديگر جدا مى‌شود: «اِنَّ الَّذينَ ءامَنوا والَّذينَ هادوا والصّـبِـينَ والنَّصـرى والمَجوسَ والَّذينَ اَشرَكوا اِنَّ اللّهَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ» (حج/22،17). 👇👇👇

🔹5. باید باور داشت که دامن زدن به اختلافات روش رایج استعمارگران و کارآمدترین بستر برای چپاول ثروت ملت ها است: «فرّق تسد» انگلستان در دو سده اخیر با بازتولید دو دین برساخته قادیانیه و بهائیت و دو گرایش مذهبی وهابیت و قرآنیون بیشترین سود را برد. روش تکفیر و تفسیق به معنای فروغلتیدن در دام استعمارگران است. تولید شیعه انگلیسی و طالبان و داعش برآیند چنین رویکردی است. این تفکر تاریک به پیروان خود القا می کند که کشتن طرف مقابل عین رضایت الهی و ورود به بهشت است! 🔹۶. باید کوشید از یک سو اختلاف از آن چه هست، افزوده نشود و از سویی دیگر در حد و سطح فکر و اندیشه باقی مانده و به سطح رفتار و رویه فروکاسته نشود که نتیجه آن احترام متقابل است. باید باب مناظرات و گفتگوهای متقابل میان صاحب نظران فریقین باز باشد، اما نباید اختلاف به میان مردم کوچه و بازار کشیده شود. برخورد اخلاقی سید رضی با رفیق صابئی او برای ما درس است. بخش قابل توجهی از روایات اهل بیت (ع) ناظر به حرمت اذاعه و التزام به آمد و رفت با براردران اهل سنت و شرکت در مجلس و محافل آنان است. همان گونه که حرکت متقابل آیت الله بروجردی و شیخ شلتوت و تلاش امام خمینی و رهبر مکرم انقلاب برای وحدت و تقریب میان شیعه و سنی ستودنی و قابل تمجید است. اعلام هفته وحدت از نمادهای این امر قلمداد می شود. 🔹۷. قرآن برای ايجاد وحدت چهار راهکار را مورد تاکید قرار داده است: ❇️ یک؛ توجه به نقاط مشترك: تاكيد بر اين كه انسان ها همه از خاك آفريده شده (حج/5) يا از يك پدر و مادر زاده شده اند (حجرات / 13) و اين كه كرامت انساني به همه انسان ها متعلق بوده و رنگ و نژاد در آن تاثير ندارد (اسراء/70): « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ» (حجرات، 13) و دعوت از پيروان اديان آسماني و اهل كتاب به نقاط مشترك عقيدتي (آل عمران / 64) نيز بدين سبب انجام گرفته است: « قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» (آل عمران، 64) مشترکات شیعه و اهل سنت در سه حوزه اعتقادات، اخلاقیات و فقهیات بسیار زیاد است و تفاوت ها با صرف نظر از مساله امامت، از اختلاف نگرش کلامی میان اشاعره و معتزله و چهار مذهب فقهی فراتر نمی رود. ❇️ دو؛ چنگ زدن به ريسمان الهي: قرآن كريم در صريح ترين آيه خود، در دعوت به اتحاد، تمام مومنان را به چنگ زدن به ريسمان الهي و پرهيز از تفرقه فراخوانده است: «واعتصموا بحبل الله جميعاً و لا تفرقوا» رسول اكرم (ص) فرمود: كتاب الله هو حبل الله الممدود من السماء الي الارض. «فان تنزعتم في شيء فردوه الي الله» بخش بسیار از تفاسیر فریقین مشترک است. ❇️ سه؛ مراجعه به سنت پيامبر (ص): «فان تنزعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول». بازگرداندن به رسول در روايت حضرت امير (ع) به مراجعه به سنت پيامبر تفسير شده است. چنان كه حضرت امير (ع) براي نشان دادن اشتباه خوارج در كج فهمي از آيه «ان الحكم الالله» از ابن عباس مي خواهد كه با سنت با آنان به محاجه بپردازد. روایات مشترک میان شیعه و اهل سنت بسیار است. ❇️ چهار؛ مراعات حقوق برادري: قرآن، مؤمنان را به مثابه جان هاي يك ديگر دانسته، از آنان مي خواهد كه به خويشتن عيب نگيرند: «ولا تلمزوا أنفسكم» و كينه ها از دل هايشان زدوده شود: (حجر/47)، «ربنا اغفر لنا و لاخوننا الذين سبقونا بالايمن و لا تجعل في قلوبنا غلاّ للذين ءامنوا» در روايتي از امام كاظم(ع) براي برادر ايماني، هفت حق معرفي شده است. اصلاح ذات البين از جمله امور موکد قرآن است: « فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ» (انفال، 1) « وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ» (حجرات، 9) باید اصول و قواعد برادری دینی میان شیعه و سنی مورد توجه قرار گیرد. باید از هر گونه اهانت و جسارت به معتقدات یکدیگر به شدت اجتناب کرد. و لله الحمد http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 19) بررسی روایت بیست و یکم 4847- 21- وَ فِي الْمَجَالِسِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِيِّ عَنْ أَبِي طَالِبٍ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الصَّلْتِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ أَبِي يَزِيدَ قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ× إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْمَغْرِبِ. 1. تخریج این روایت در امالی شیخ صدوق در مجلس «التاسع عشر» به صورت ذیل ذکر شده است: حدثنا أبي (رحمه الله)، قال: حدثنا سعد بن عبد الله، قال: حدثنا أبو جعفر أحمد بن محمد بن عيسى وموسى بن جعفر بن أبي جعفر البغدادي، عن أبي طالب عبد الله بن الصلت القمي، عن الحسن بن علي بن فضال، عن داود بن أبي يزيد، قال: قال الصادق جعفر بن محمد×: إذا غابت الشمس فقد دخل وقت المغرب. 2. سند با توجه به آوردن «واو» عطف برای این روایت دو طریق برشمرده است: در هر دو سند دو نفر اول مشترک است: علي بن الحسين بن بابويه و سعد بن عبد الله القمي. در طریق اول سه نفر آمده است که عبارتند از: أحمد بن محمد بن عيسى الأشعري، عبد الله بن الصلت القمي؛ حسن بن علي بن فضال التيمي و داود بن فرقد الأسدي. در طریق دوم چهار نفر آمده‌اند که عبارتند از: موسى بن جعفر بن وهب البغدادي؛ عبد الله بن الصلت القمي؛ حسن بن علي بن فضال التيمي و داود بن فرقد الأسدي. در سند اول غیر از حسن بن علی بن فضال که فطحی است، سایر راویان توثیق شده‌اند. بنابر این سند این طریق موثقه است. طریق دوم نیز چنین است. بنابر این روایت از نظر مشهور موثقه، ولی از نظر ما صحیح است. 3. متن یک؛ إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْمَغْرِبِ؛ در این روایت نیز بسان چند روایت قبل، غیبوبت شمس موضوع تحقق وقت مغرب اعلام شده است. دو؛ این روایت نیز نظر ما را تایید می‌کند که معتقدیم موضوع تحقق مغرب شرعی، غروب آفتاب است و توصیه به تاخیر نماز مغرب تنها از باب احتیاط است. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ اختلاف به معنای تفاوت امری تکوینی و اجتناب ناپذیر است آیت‌الله علی نصیری، استاد درس خارج حوزه علمیه قم نیز در ادامه این مراسم به تبیین موضوع «بن مایه‌های وحدت از منظر قرآن» پرداخت و اظهار کرد: اختلاف به معنای تفاوت امری تکوینی و اجتناب ناپذیر است، اما نباید دچار چندگانگی و پیدایش اختلافات درون دینی و برون دینی شود. استاد درس خارج حوزه علمیه قم ادامه داد: صراط مستقیم همواره بدون تکثر و تعدد بوده است و اما راه کج دارای بی نهایت تکثر است بر همین اساس در قرآن کریم هرگز صراط به صورت جمع نیامده است. وی همچنین گفت: قرِآن کریم توجه به نقاط مشترک، چنگ زدن به ریسمان الهی، مراجعه به سنت پیامبر (ص) و مراعات حقوق دیگران را از راه‌های ایجاد وحدت می‌داند. منبع: خبرگزاری مهر