برای علی بن الحسین(ع) فرصتی نظیر پدر بزرگوارشان پیدا نشد، همچنان که فرصتی نظیر فرصتی که برای امام صادق(ع) پدید آمد پیدا نشد، اما برای کسی که می‌خواهد خدمتگزار اسلام باشد همه مواقع فرصت است ولی شکل فرصتها فرق می‌کند. بعضی گمان کرده‌اند امام زین العابدین(ع) چون در مدتی که حضرت بعد از پدر بزرگوارشان حیات داشتند قیام به سیف نکردند، پس گذاشتند قضایا فراموش شود. ابدا! از هر بهانه‏ ای استفاده می‌کرد که اثر قیام پدر بزرگوارش را زنده نگه دارد. آن گریه‌ها که گریه می‌کرد و یادآوری می‏نمود برای چه بود؟ آیا تنها یک حالتی بود مثل حالت آدمی که فقط دلش می‌‏سوزد و بی‏‌هدف گریه می‌کند؟! یا می‌خواست این حادثه را زنده نگه دارد و مردم یادشان نرود که چرا امام حسین(ع) قیام‏ کرد و چه کسانی او را کشتند؟ این بود که گاهی امام گریه می‌کرد، گریه‌های زیادی. ✔یکی از نکات قابل توجهی که در کتاب ارزشمند ایشان صحیفه سجادیه وجود دارد، ادعیه‌ای است که درباره انتظار و منجی مطرح شده است و ایشان صراحتاً از منتقم خون پدر بزرگوارش یاد می‌کند. امام سجاد(ع) در این کتاب شریف مضامین بلند عرفانی و سیاسی را با هم درآمیخت و جای تعجب ندارد که ایشان از مهدی(عج) #منتقم خون پدر بزرگوارش با عناوینی همچون «وأقم به سنن رسولک»، «وابسط یده علی اعدائک» و «وعجّل الفرج» یاد کند. شهادت زین العابدین،امام سجاد علیه السلام بر تمام منتظران تسلیت باد🖤 #امام_سجاد(ع) #برداشتی_از_کتاب_سیری_در_سیره_ائمه_اطهار #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🆔 @nasle_entezar