🔸نظریه‌های دوگانه درباره رسانه‌ها و مخاطبان ▫️درادبیات ارتباطى درباره قدرت یا ضعف رسانه‌ها درقبال #مخاطبان دومجموعه تئوری مطرح است: ١. تاثیرات پرشدت رسانه‌‏ها (powerful effects)، یعنی رسانه‌ها در قبال مخاطبان قادر به هر كاری هستند (#دروازه‌بانی جواب می‌دهد) ٢. تأثیرات كم شدت رسانه‌‏ها (limited effects) یعنی رسانه‌ها در قبال مخاطبان قادر به هر كاری نیستند (دروازه‌بانی جواب نمی‌دهد) ▫️از نظر زمانی، نظریه تاثیرات پرشدت مقدم بر نظریه تأثیرات كم شدت است. یعنی تئوریسین‌ها ابتدا قائل به عدم قدرت مخاطبان در برابر رسانه‌ها بودند و سپس عده دیگری از تئوریسین‌ها این نكته را مطرح ساختند كه خیر؛ بر خلاف آنچه مطرح می‌شده؛ این مخاطبان هستند كه در برابر رسانه‌ها از قدرت برخوردار می‌باشند و لذا به راحتی تحت تاثیر آنها قرار نمی‌گیرند (دوره غلبه نظریه‌های مبتنی بر تأثیرات كم‌شدت بر نظریه‌های مبتنی بر تاثیرات پرشدت) 🔅اما چرا دوباره شاهد توجه به نظریه تاثیرات پرشدت شده‌ایم؟ 🔺به این دلیل كه برخی از نظریه‌پردازان ارتباطی مثل #هربرت_شیلر (Herber schiller) این نكته را طرح كردند كه نظریه‌هایی چون نظریه تأثیرات كم شدت اساسا به نفع #دروازه‌بانان طراحی شده‌ و هدف این نظریه‌ها القای این نكته به مخاطبان است كه از رسانه‌ها نترسید آنها نمی‌توانند هیچ كاری با شما بكنند و علی‌القاعده اگر مخاطبان گول این حرف‌ها را بخورند گارد خود را در برابر رسانه‌ها باز خواهند كرد و لذا تاثیر پذیری آن‌ها از رسانه‌ها بیشتر خواهد شد. و به این ترتیب بود كه نظریه‌های مبتنی بر تاثیرات پرشدت دوباره طرف توجه قرار گرفت. ▫️توجه به رسانه‌ها از جنبه #ژئوپلیتیك یا جغرافیایی سیاسی (Geo-political) مثل دیدگاه‌‏هاى دهه پنجاه موجود در كتاب چهار تئورى مطبوعات (Siebert et.al 1956) و یا توجه به رسانه‌ها از جنبه نقش آنها در #نوگرایی در دهه شصت كه #دانیل_لرنر (Daniel Lerner) آن را مطرح ساخت و یا توجه به ‏جنبه #امپریالیسم_رسانه‌‏اى (Media imperialism) كه از دهه شصت به ‏بعد مطرح شد (دیدگاه‌‏هاى هربرت شیلر) همه جزو نظریه‌هایی هستند كه با نام‌های مختلف از نظریه تاثیرات پرشدت دفاع می‌كنند. 🔺اما در دهه‌‏هاى هشتاد و نود نیز شاهد طرح یك دیدگاه نئولیبرالى بودیم كه با این سه جنبه ژئوپلیتیك، نوگرایی و امپریالیسم رسانه‌‏اى منتقدانه برخورد كرد. شاخص این تلقى تازه #آنتونى_گیدنز (Giddens-1999) بود كه معتقد است در عصرجهانی‌ىشدن، مبانى #ارتباطات و تعامل فرهنگى رو به ‏گسترش است و هیچ كس بر دیگری كنترل ویژه‌ای ندارد. از این منظر نئولیبرالى رسانه‏ هاى فرامرزى و فراملى امكان دسترسى به ‏اطلاعات را آسان ساخته‌‏اند (به ضرر دروازه‌بانی) 🔻🔺در هر صورت نباید فراموش كرد كه دیدگاه معتقد به ‏دروازه‏بانى دیدگاهى است كه اصلا به ‏تعامل رسانه و مخاطب باور ندارد و معتقد است این رسانه‌ها، روزنامه‏ نگاران، مالكان رسانه‌ها و دولت‏ها هستند كه با دروازه‏ بانى به ‏مدیریت تضادها پرداخته و اهداف خود را محقق می‌‏سازند. نگاه منطقی تر به دو نظریه تاثیرات پرشدت و تأثیرات كم شدت می‌تواند این باشد كه هر دو آنها نسبت به رسانه و مخاطب بسیار مطلق گرایانه برخورد می‌كنند. به این معنی كه یكی از آنها نقش رسانه را مطلق می‌انگارد و دیگری نقش مخاطب را، حال آنكه در ارتباطات، گاه این رسانه است كه به سرمنشا ارتباط و تاثیر گذاری تبدیل می‌شود و گاه این مخاطب است كه چنین نقشی را ایفا می‌كند. #عرصه_های_ارتباطی ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan