#پاندمیها و #شبکه‌های_اجتماعی #روانشناسی_پاندمیها 🚨پاندمی چیست: پاندمی از عبارت فرانسوی Pandémie گرفته شده و به معنای دنیاگیری یک بیماری است. معادل انگلیسی این کلمه پاندمیک (Pandemic) است و در اصل به بیماری‌هایی گفته می‌شود که از مرز چند قاره فراتر می‌روند؛ ایدز و کووید ۱۹ از جمله پاندمی‌های شناخته شده هستند که طی سال‌های اخیر مردم در قاره‌های مختلف دنیا را درگیر خود کرده اند و به مرحله همه گیری جهانی رسیده اند. 🚨هنگامی که پاندمی بزرگ اتفاق بیافتد ، چیزی با آن همراه خواهد بود که قبلاً در تاریخ بشریت دیده نشده است: انفجار میلیاردها متن ، توئیت ، ایمیل ، وبلاگ ، عکس و فیلم که در رایانه ها و دستگاه های تلفن همراه در زمین درحال چرخش است. برخی از این میلیارد ها کلمه و عکس از اطلاعات مفیدی برخوردار خواهند بود ، اما بسیاری از آن ها شایعات ، اطلاعات غلط، و ادعاهایی با حساسیت بالا هستند. در نتیجه صدها میلیون نفر ادعاهای بی رقیب و نادرست ، تصاویر بدون سانسور و راهنمایی های غیرمجاز را دریافت می کنند ، اگر به همه این اقدامات عمل شود آن ها میتوانند سلامت خود را به خطر بیاندازند، به اقتصاد آسیب جدی وارد و ثبات اجتماعی تضعیف می شود. به عنوان مثال پژوهش ها نشان می دهد که حدود 20 تا 30 درصد از فیلم های یوتیوپ درباره بیماری های عفونی در حال ظهور حاوی اطلاعات نادرست یا گمراه کننده هستند. 🚨شبکه های اجتماعی به منبع اصلی اطلاعات سلامتی برای مردم در سراسر جهان و به یک بستر جهانی برای گفتگو درباره شیوع و خطرات سلامتی تبدیل می شوند. کاربران رسانه‌های اجتماعی نقش مهمی در زمینه انتشار اطلاعات دارند. کاربران تصمیم میگیرند در مورد اینکه چه اطلاعاتی را به اشتراک بگذارنند و از کجا به اشتراک بگذارند ، ممکن است برخی از انواع پوشش رسانه ای را به صورت انتخابی به اشتراک بگذارند (تقویت کنند) و دیگران را نادیده بگیرند ، و ممکن است محتوای خود را ایجاد کنند. 🚨تجزیه و تحلیل پست های فیس بوک در طول پاندمی زیکا، نشان داد که پست های گمراه کننده بسیار محبوب تر از پست هایی هستند که اطلاعات دقیق و مرتبط با بهداشت عمومی را در مورد این بیماری ارائه می دهند. تجزیه و تحلیل پست های ردیت در حین شیوع ابولا در 2014 آفریقای غربی نیز به همین ترتیب نشان داد که اخبار منتشر شده در ردیت بیشتراحساساتی بوده و تمایل به تقویت اضطراب و عدم قطعیت در مقایسه با اطلاعات ارائه شده در روزنامه های سنتی داشتند. رسانه های اجتماعی شمشیری دو لبه اند. آن ها میتوانند به سرعت اطلاعات و اطلاعات غلط را منتشر کنند. آن ها میتوانند ترس را تقویت یا تضعیف کنند و با تأثیرگذاری بر رفتار افراد میتوانند بر گسترش بیماری تأثیر بگذارند. این مسئله به طور بالقوه با گسترش ترس بیش ازحد مشکلاتی را ایجاد می کند. 🛠راهکار: چگونه ممکن است در طول پاندمی از رسانه های اجتماعی برای ارتقاء سلامت بهتر استفاده شود؟ 🛠کمپین راه بیاندازید: برخی پژوهشگران توصیه کرده اند که کمپین های بهداشتی بر حساب های توئیتری با نفوذ برای توئیت کردن اطلاعات دقیق ارتقاء دهنده سلامت متمرکز باشند. 🛠جای سلبریتی ها را تنگ کنید: سخنگویان مراکز بهداشت، جایگزین افراد مشهور مانند سلبریتی‌ها شوند. البته به نظر می‌رسد این مسئله بدون اشکال نباشد. اکثر افراد مشهور متخصص محتوای رسانه‌ای نیستند و ممکن است به راحتی اطلاعات گمراه کننده را منتقل کنند. همچنین این نگرانی وجود دارد که اعتماد به افراد مشهور می تواند سواد سلامت را در بین برخی از اعضای جامعه تضعیف کند. 🛠سواد اطلاعاتی را بالا ببرید: سواد بهداشتی به دانش، انگیزه و شایستگی فرد برای دسترسی، درک ، ارزیابی نقادانه و استفاده از اطلاعات بهداشتی برای مراقبت های بهداشتی خودش اشاره دارد. مردم باید تشویق شوند که به دنبال منابع اطلاعاتی معتبر و نه پذیرش کورکورانه از اشخاص صرفاً مشهور باشند. منبع: کتاب روانشناسی پاندمی‌ها ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan

⁠ ◾️فرد و روایت فرد در اینستاگرام ▫️پاره کردن، ریزریز کردن، سوزاندن و بردن به خارج از شهر، اینها بخشی از تدابیری است که یک خانواده، چند سال پیش برای از بین بردن عکس‌های خانوادگی‌ خود که به هر دلیلی دوست نداشت آن را نگه دارد پیشنهاد می‌کرد. همان خانواده تکیه کلام جالبی داشت؛ «دزد اگر به خانه زد، همه چیز را ببرد اما آلبوم‌ها را نبرد». از این رو بود که وقت مسافرت نوروز، آلبوم مثل شمش طلا در مخفیانه‌ترین نقاط پنهان می‌شد. حالا اما در همان خانواده دختری هست که عکس خود را مثل وقتی قرار است به میهمانی برود روی پروفایل فیس‌بوکش گذاشته، هر از چند گاهی هم با عکس جدیدتری آن را عوض می‌کند و چشمش به تعداد لایک‌هایی است که می‌خورد. هر چه بالاتر، یعنی کارش را درست‎‌تر انجام داده است. ▫️رشد شبکه‌های اجتماعی عکس‌محور مثل «اینستاگرام»، حاصل اهمیت پیدا کردن فرد و «خود» است. وقتی «خود» مهم می‌شود روایت بصری از خود نیز اهمیت پیدا می‌کند و این درست مشابه زمانی است که در ایران، شاهان قاجاری یک گوشه از کاخ «گلستان» می‌نشستند و «کمال‌الملک» یا یک فوتوگرافر می‌آمد و خودشان را برایشان ثبت می‌کرد. حتی در آن زمان، روایت بصری از دیگران هم اهمیت داشت کما اینکه در حال حاضر «حوض‌خانه» باغ گلستان پر است از تصاویر شاهان، شاهزادگان و ملکه‌های کشورهای دیگر که نشان اهمیت تصویر برای آنان و البته مالکیت تصویر برای شاه ایرانی است. «من مالک تصویر تو هستم پس من آدم مهمی هستم». ▫️در این میان دو مسئله چگونه تفسیر می‌شود. یکی گرفتن عکس از پدیده‌های اطراف و البته ادیت آن با کمک فیلترهای بی‌نظیر «ایسنتاگرام». آیا در این موارد هم این خود است که نقش دارد. در این موارد این «روایت خود» است که اهمیت پیدا می‌کند. ما با کمک گوشی‌های هوشمند توانسته‌ایم روایت بصری خود از اطراف را ارائه کنیم و همین است که جهان را برای ما خوشایندتر می‌کند. این کار را در گذشته عکاسان برای ما انجام می‌دادند اما این روزها باز هم «خود» اهمیت دارد. اوج این مسئله در جایی است که فکر کنیم موج «سلفی» چگونه قابل تفسیر است. «سلفی» به یک معنا یعنی آنقدر «من» اهمیت دارم که حتی حاضر نیستم برای گرفتن یک عکس با کیفیت‌تر از تصویر حذف شوم. «من» نباید ابزار شوم تا دیگران عکس داشته باشند. ما در کنار هم خواهیم بود چون بودن تک‌تک این‌ «خود»ها در یک عکس اهمیت دارد. ▫️در کنار این مسئله باید توجه داشت که در فضای غریبگی اکثر شبکه‌های اجتماعی، نمایش خود و ساده‌ترین راه آن یعنی نمایش تن، راهی برای شناساندن خود به دیگران هم هست اما با در نظر داشتن مسئله «خود»، حالا به آن خانواده‌ و آن دخترک برگردید. در کنار نگرانی از آسیب‌های فرهنگی شبکه‌های اجتماعی که در جای خود قابل انکار نیست شاید بهتر باشد به این اهمیت خود هم نگاه کنیم. 🗞منبع: گزیده‌ای از گزارشی به نام «وقتی فرد و روایت اهمیت دارند»، منتشر شده در شماره 52 #ماهنامه#ماهنامه مدیریت ارتباطات، شهریور 1393 #مدیریت_ارتباطات #شبکه‌های_اجتماعی #اینستاگرام #عکس ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan

🚩 کمی #پررو باشید؛ مقداری حرف‌های عجیب و غریب بزنید تا #آدم_معروف شوید! 🔸تا حالا از خودتان پرسیده‌اید چرا #فضای_مجازی اینقدر آدم مشهور دارد؟ کسانی که تعداد دنبال کنندگان آنها بیش از بازیگران و ورزشکاران یا همان آدم معروف‌های دنیای واقعی بیشتر هستند. این افراد، آدم معمولی‌های جامعه قبل از ظهور #شبکه‌های_اجتماعی مانند اینستاگرام هستند. در شبکه‌های اجتماعی برای معروف شدن احتیاجی به داشتن هنر ندارید. اتفاقا هرچه بی‌هنر تر معروف تر! 🔸سری به صفحه‌های آدم‌معروف‌های اینستاگرام بزنید. آنها فحش می‌دهند، حرف‌های بی‌محتوا می‌زنند. رفتار عجیب و غریب نشان می‌دهند و بعد معروف می‌شوند. 🔸هر روز هم به تعداد این سلبریتی‌های فضای مجازی بیشتر می‌شود. دلیل آنهم مشخص است. معروف شدن در فضای مجازی آسان است. هیچ زحمتی نمی‌خواهد بکشید. کافی است کمی #پررو باشید. مقداری حرف‌های عجیب و غریب بلد باشید و یک موبایل و اینترنت داشته باشید. معروف شدن دو کودک شمالی و اصفهانی را ببیند. در فضای مجازی معروف شدند و بعد تلویزیون از آنها دعوت کرد و معروف تر شدند!!! 🔸به نظر شما الان خانواده‌ها یا خود فرزندان برای معروف شدن سعی می‌کنند درس بخوانند یا هنری یاد بگیرند یا تلاش می‌کنند با کمی حرکات عجیب و ادبیات متفاوت معروف شوند. قطعا راه دوم را انتخاب می‌کنند. بدون سختی به جایی می‌رسند که در دنیای واقعی حاصل زحمت چند ساله است. سوالی در این میان مطرح می‌شود که تلویزیون به عنوان یکی از رسانه‌های فراگیر، چرا از اینگونه مشهور شدن استقبال می‌کند?! 🔸دلیل اقبال اهالی فضای مجازی به این افراد به خاطر این است که ما در دنیای واقعی با #بحران_آدم_معروف روبرو هستیم. می‌خواهم کمی به گذشته برگردیم. در زمان‌هایی که چندان هم دور نیست و بسیاری از مردم آن روزها را به چشم خود دیده اند. جامعه ایرانی در هر زمینه‌ای یک قهرمان داشت. هر زمینه‌ای یعنی از مذهب و سیاست بگیرید تا به ورزش و موسیقی و سینما برسید. کسانی بودند که می‌توانستند جامعه را هدایت کنند. در زمان‌های نه چندان دور شعرایی بودند که مردم شعرهای آن را حفظ می‌کردند و چهره به چهره برای هم نقل می‌کردند. شعرهایی که بسیاری از آنها برای ساختن یک جامعه سروده شده بود. 🚨جامعه امروز ایران با #بحران_قهرمان روبرو شده است. #عادی_‌ها تبدیل به #سوپر_استار_ها شده‌اند. معروف شدن این جنس آدم‌ها باعث می‌شود جامعه از دانایی خالی شود. 🔸باید به شدت فکری به حال این نبود قهرمان‌ها و عادی شدن جامعه کنیم. جامعه‌ای که همه چیز در آن عادی شود نمی‌تواند به سوی فرزانگی گام بردارد. در جامعه عادی شده با چند حرف‌ عجیب و غریب می‌شود، معروف شد. ✍ #مصطفی_داننده / عصر ایران ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan

#تامل #خودشیفته_دیجیتالی! 📍اخیرا، انجمن روانپزشکی آمریکا، تمایل گرفتن از خود یا همان عکس #سلفی را به عنوان اختلال روانی تایید کرده است که آن را با اصطلاح «#سلفیتیس» ( selfitis#)، نامیده اند. ✳️۱- اگر روزی سه عکس سلفی از خود می‌گیرید، اما آنها را در #شبکه‌های_اجتماعی به اشتراک نمی‌گذارید، در رده‌ سلفیتیس لب مرزی قرار می‌گیرید. ✳️۲- اگر روزی حداقل سه عکس از خودتان را به این شبکه‌ها ارسال می‌کنید، دچار اختلال سلفیتیس حاد هستید. ✳️۳- اگر اشتیاق غیرقابل کنترلی برای گرفتن روزانه شش عکس از خود و ارسال آنها را تجربه می‌کنید، شما دچار اختلال سلفیتیس مزمن هستید. ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan