💠 تاثیر میدان بر دیپلماسی 🔺آن روز[=#دفاع_مقدس] هم خيلى‌ها ميگفتند نميشود؛ بنده خب وسط ميدان بودم يعنى نه در ميدان جنگ، در وسط ميدان كارهاى نظامى و تصميم‌گيرى‌هاى نظامى و مانند اينها، حضور داشتيم، ميديديم؛ بعضى‌ها ميگفتند: «آقا! فايده‌اى ندارد، نميشود، #امكان_ندارد، كارى نميشود كرد». 🔺يعنى اجازه بدهيم نيروهاى #صدّام كه تا ده كيلومترى اهواز آمدند، همان جا بمانند، كارى نميشود كرد؛ آن روز هم بودند كسانى كه اين جورى ميگفتند. همين جوانهاى مثل شما آمدند وسط ميدان و كارى كردند كه همه‌ى دنيا را #متحيّر كرد. 🔺بعد از آنكه خرّمشهر فتح شده بود، يك هيئتى از رؤساى چندين كشور اسلامى، در رأسشان هم آن آقاى #سكوتوره بود كه رئيس‌جمهور #گينه بود -يك جمعى بودند، هفت هشت نفر از رؤساى كشورهاى اسلامى- كه مى‌آمدند براى #ميانجيگرى؛ بعد از #فتح_خرّمشهر اينها اينجا آمدند. 🔺يك بار يا دو بار قبل از آن آمده بودند، بنده هم رئيس‌جمهور بودم و با اينها ملاقات ميكردم. اين دفعه كه آمدند، #سكوتوره گفت اين دفعه كه ما آمديم وضع ايران با وضع گذشته #متفاوت است. چرا؟ چون #خرّمشهر فتح شده بود، خرّمشهر بازپس گرفته شده بود. يعنى اين جورى است؛ تأثير پيشرفتها در دنيا اين جورى است. 🔺همين جوانهاى هم‌سنّ شما بودند كه توانستند اين كار را انجام بدهند؛ شما هم ميتوانيد. البتّه بعضى از نسلهاى گذشته‌ى شما اينجا #كم_آوردند، در اين مورد كم آوردند و دچار #خطا شدند؛ يعنى آنجايى كه نبايستى #مأيوس بشوند، نبايد نااميد بشوند، نااميد شدند، و اين نااميدى آنها را از ميدان خارج كرد، و بعضى‌هايشان هم بدجورى خارج شدند! حالا بعضى‌ها فقط خارج شدند امّا بعضى‌ها علاوه بر خارج شدن از #ميدان_مبارزه‌ى_انقلابى، هم‌صداى با ديگران هم شدند. 📚 بيانات در ديدار جمعى از دانشجويان، 6/2/1401. 📌پ.ن: این یک اصل ثابت در امور بین الملل است: اگر میخواهیم در #دیپلماسی موفق شده و پیروز بشویم، پیش از آن باید در #میدان پیروز شده و دست برتر را داشته باشیم. اینکه برخی میگویند مشکل را با اسرائیل و امریکا با دیپلماسی حل کنیم، لازمه اش پیروزی در میدان، پیش از آن است، وگرنه نتیجه آن دیپلماسی، یا #خفت و #خواری خواهد شد یا #حمله_مجدد به شما در عرصه میدان.

اینان از مراکز پشتیبانی، بیمارستان و گلزار شهدا تا خطوط مقدم درگیری، فعال بودند[۲۷] امام‌خمینی :در هر صورت، من به آنها هم سفارش می‌کنم که با قدرتمندی و با شجاعت و با عزّت نفْس پایداری کنند و هیچ گاه از مسائلی که گفته می‌شود و آن ضد انقلابیها منتشر می‌کنند، نترسند. صحیفه امام‌، ج۱۳، ص۲۵۱. خرمشهر در ۲۳ و ۲۴ مهر ۱۳۵۹ شاهد شدیدترین درگیری‌ها بود. مدافعان، دشمن را در پشت دروازه‌های شهر متوقف کردند[۲۸] دشمن با پشتیبانی زره‌پوش و آتش سنگین و راهنمایی ستون پنجم به شهر نفوذ کرد[۲۹] مسجد جامع شهر کانون مقاومت مردمی بود[۳۰] و همه هماهنگی‌ها ازجمله تبادل اخبار، تجهیز، آموزش رزمندگان و مداوای فوری و موقت مجروحان همگی در آن صورت می‌گرفت[۳۱] تا آنکه عراقی‌ها بر مرکز و پل خرمشهر مسلط شدند[۳۲] خرمشهر پس از مقاومتی ۳۵روزه در ۴ آبان ۱۳۵۹ به تصرف کامل بعثی‌ها درآمد[۳۳] افسران بعثی پیروزی خود را جشن گرفتند و بر دیوار شهر جمله «جئنا لنبقی» (آمده‌ایم تا بمانیم) را نوشتند[۳۴] اشغالگران نام شهر را مُحَمَّره گذاشتند و به شکنجه و اعدام مدافعان شهر پرداختند[۳۵] اموال دولت و مردم به غارت رفت و این شهر بندریِ زیبا به ویرانه‌ای تبدیل شد[۳۶] صدام حسین بهترین افراد ارتش خود را به خرمشهر برد و سنگرهای استواری در آن بنا کرد.[۳۷] در حالی‌که ممکن بود سقوط خرمشهر روحیه مردم و رزمندگان را سست کند، امام‌خمینی بحران خرمشهر را پیامد طبیعی جنگ خواند و در برابر خبر سقوط خرمشهر به سیدمحمد غرضی، استاندار خوزستان، گفت: «جنگ است؛ آقا، جنگ است»[۳۸] ایشان مقاومت مردم ایران در مقابله با دشمن را ستود و تأکید کرد جمهوری اسلامی ایران به تکلیف عمل می‌کند و در همه حال پیروز است[۳۹] ایشان از خرمشهر به خونین‌شهر یاد کرد[۴۰] و ستاد تبلیغات شورای عالی دفاع نیز به سبب مقاومت‌های رزمندگان و شهدای مظلوم، آن را خونین‌شهر نامید[۴۱] #فتح_خرمشهر #شادی_مردم به مناسبت آزادسازی خرمشهر با مقاومت تاریخی و حماسه‌آفرینی جوانان و سپاهیان خرمشهر، دشمن در اراضی اشغالی زمینگیر شد. پس از آن، آزادسازی این مناطق به عنوان ضرورتی ملی و مذهبی در اولویت قرار گرفت[۴۲] عراقی‌ها با توجه به اصول و معیار جنگ کلاسیک، جمهوری اسلامی ایران را فاقد توانایی لازم برای آزادی سرزمین خود می‌دیدند[۴۳] اهمیت راهبردی خرمشهر برای دو کشور و گستردگی منطقه عملیاتی موجب طولانی‌شدن اشغال آن شد[۴۴] حضور عراقی‌ها در خاک ایران بر هماهنگی نیروهای رزمنده افزود[۴۵] رزمندگان اسلام طی عملیات فتح‌المبین از اول تا دهم فروردین ۱۳۶۱ که در غرب دزفول و شوش و غرب رودخانه کرخه روی داد[۴۶]، بخش بزرگی از اراضی اشغالی خوزستان را آزاد کردند و طراحی و هدایت عملیات بزرگی را نشان دادند[۴۷] پس از این عملیات، اعتماد به نفس در رزمندگان اسلام قوت گرفت و با اینکه به امکانات جنگی افزوده نشده بود، آنان با این پیروزی احساس قدرت و قوت می‌کردند و به پیروزی خود در عملیات‌های بعدی اطمینان داشتند و از سوی دیگر، ارتش عراق در موضع ضعف و انفعال قرار گرفت و زمینه آزادی خرمشهر فراهم امام‌خمینی: سپاس بی‌حد بر خداوند قادر که کشور اسلامی و رزمندگان متعهد و فداکار آن را مورد عنایت و حمایت خویش قرار داد و نصر بزرگ خود را نصیب ما فرمود. صحیفه امام‌، ج۱۶، ص۲۵۷. شد[۴۸] در بامداد ۱۰/۲/۱۳۶۱ عملیات بزرگ بیت‌المقدس با هدف آزادی خرمشهر با رمز «یا علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)»[۴۹] در چهار مرحله و در منطقه‌ای با وسعت ۵۴۰۰ کیلومتر آغاز شد[۵۰] هدف عملیات درهم‌شکستن قوای سازماندهی‌شده دشمن در منطقه وسیع جنوب غربی اهواز و آزادی آخرین منطقه اشغالی جنوب بود[۵۱] در این عملیات ۱۱۲ گردان از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ۴۵ گردان از ارتش که در چهار قرارگاه سازماندهی شده بودند، به مصاف دویست گردان دشمن رفتند[۵۲] فرماندهی ارتش در دست سرهنگ علی صیاد شیرازی و فرماندهی سپاه بر عهده محسن رضایی بود. رزمندگان ایرانی حمله را از غرب کارون آغاز کردند و پس از شکست لشکر ۳ زرهی عراق، عملیات پل‌گذاری بر کارون را شروع و راه رسیدن به جاده اهواز خرمشهر را هموار کردند[۵۳] و موفق شدند جاده اهواز ـ خرمشهر را از کیلومتر ۶۸ تا ۱۰۳ تصرف و تثبیت کنند[۵۴] امام‌خمینی: مبارک باد و هزاران بار مبارک باد بر شما عزیزان و نور چشمان اسلام این فتح و نصر عظیم که با توفیق الهی و ضایعات کم و غنایم بی‌پایان و هزاران اسیر گمراه و مقتولین و آسیب دیدگان بدبخت که با فریب و فشار صدام تکریتی، این ابرجنایتکار دهر، به تباهی‌ کشیده شده‌اند. صحیفه امام‌، ج۱۶، ص۲۵۷.

خرمشهر به حامیان منطقه‌ای صدام حسین هشدار داد دست از حمایت او بردارند که وی جنون خودبزرگ‌بینی دارد و در صورت پیروزی به آنان نیز رحم نخواهد کرد[۸۴]؛ همچنین به کشورهای منطقه دلگرمی داد که در صورت دست‌برداشتن از پیروی بی‌چون‌وچرا از امریکا، از ایران جز خیر و پشتیبانی نخواهند دید[۸۵] جمعیت‌های بسیاری از سراسر کشور برای بازسازی شهر آزادشده اعلان آمادگی کردند. امام‌خمینی ضمن تشکر از فداکاری‌های مردم، از آنان خواست با شورای عالی بازسازی مناطق جنگی هماهنگی کنند[۸۶] رژیم عراق شکست در خرمشهر را انکار می‌کرد و آن را عقب‌نشینی تاکتیکی می‌شمرد[۸۷] و برای گمراه‌کردن افکار عمومی به فرماندهان خود مدال شجاعت می‌داد[۸۸] رادیوهای خارجی نیز با این مسئله با تردید برخورد می‌کردند[۸۹] امام‌خمینی در واکنش به ادعای رژیم عراق یادآور شد؛ غربی‌ها و صدام حسین شکست‌های خود را با تبلیغات و هیاهو می‌پوشانند.[۹۰] پیامد فتح خرمشهر #فتح_خرمشهر فتح خرمشهر بزرگ‌ترین پیروزی ایران در جنگ بیست‌ماهه با عراق بود[۹۱] این پیروزی هر گونه تردید را به آینده انقلاب از میان برد و مسئولان جمهوری اسلامی ایران را قادر ساخت با چشم‌انداز بهتری به ترسیم راهبردهای درازمدت انقلاب بپردازند[۹۲] و از جهت سیاسی و اجتماعی نیز در آرامش روحی و روانی مردم بسیار مؤثر بود[۹۳] طرفداران ایران در سراسر دنیا خوشحال شدند، موجی از شادی لبنان را فرا گرفت، ایرانیان مقیم قطر در گردهمایی‌ای، برای سلامت امام‌خمینی و رزمندگان ایرانی دعای توسل خواندند[۹۴] و جبهه پایداری عرب از مواضع ایران حمایت کرد[۹۵] این پیروزی همچنین افکار عمومی جهان، به‌ویژه دنیای غرب را که به فرماندهی امام‌خمینی و توان دفاعی رزمندگان ایران بی‌توجه بودند، با حقیقتی غیر قابل تصور روبه‌رو کرد[۹۶] از آن پس دنیا به ایران به چشم فاتح نگاه می‌کرد[۹۷] رؤسای جمهور بسیاری از کشورها از تغییرکردن نگاه جهانیان به ایران سخن گفتند[۹۸] روزنامه انگلیسی گاردین، فتح خرمشهر را شکست مفتضحانه‌ای برای بغداد ارزیابی کرد[۹۹] و شگفتی تحلیلگران نظامی، به‌ویژه جهان غرب را بر انگیخت[۱۰۰] و صحنه سیاسی را به نفع جمهوری اسلامی رقم زد[۱۰۱] همچنین شورای عالی انقلاب فرهنگی، سوم خرداد را در تقویم رسمی ایران، روز مقاومت، ایثار و پیروزی نام‌گذاری کرد. پس از آزادی خرمشهر، شورای امنیت سازمان ملل پس از ۲۲ ماه از صدور قطعنامه اول خود، در ۲۱ تیر ۱۳۶۱، قطعنامه ۵۱۴ را با موضعی جدی‌تر در برابر جنگ عراق و البته بدون اشاره به متجاوز و تنبیه وی صادر کرد[۱۰۲] پیامد این فتح زمینه سقوط صدام حسین و بازشدن دست ایران در خاورمیانه و خلیج فارس بود که هر دو نگرانی غرب و امریکا را به همراه داشت[۱۰۳] امریکا به عظمت ایران اعتراف کرد و کشورهای عرب را از ایران ترساند[۱۰۴] پیروزی ایران در خرمشهر روابط عراق و امریکا را نزدیک‌تر ساخت و درخواست کمک عراق از امریکا را آشکار کرد[۱۰۵] غرب در یک راهبرد جدید، با اعمال فشار گسترده سیاسی و اقتصادی و تبلیغاتی به جمهوری اسلامی ایران، با ارسال سلاح و پول و فناوری اطلاعات، عراق را تجهیز کرد[۱۰۶] ایجاد استحکامات و موانع و تشکیل خط‌های دفاعی چندلایه و ساخت پناهگاه‌های بتونی در دل خاکریزها از کارهایی بود که صدام حسین پس از این شکست بدان روی آورد[۱۰۷] دولت‌مردان عراق در نامه‌ای در ۱۰ تیر ۱۳۶۱ به دبیرکل سازمان ملل، عقب‌نشینی کامل نیروهای خود را از خاک ایران اعلام کردند؛ اما نماینده ایران در سازمان ملل در نامه‌ای به رئیس شورای امنیت اظهار کرد بر خلاف ادعاهای عراق هنوز بخشی از اراضی ایران در اشغال عراق است و افزون بر این، نیروهای عراقی به حملات خود ادامه می‌دهند.[۱۰۸] امام‌خمینی: فتح خرمشهر یک مساله عادی نبود. اینکه پانزده الی بیست هزار نفر به صف، برای اسارت بیایند و تسلیم شوند، مساله عادی نیست، بلکه ما فوق طبیعت است(صحیفه امام، جلد۱۶، صفحه۲۷۰). صحیفه امام‌، ج۱۶، ص۲۵۷. کشورهای غربی و عربی در صدد بر آمدند صدام حسین را از گرداب خودساخته بیرون آورند. شمار هیئت‌های اعزامی سازمان‌های بین‌المللی برای آتش‌بس فزونی گرفت[۱۰۹] برخی احزاب و شخصیت‌های داخلی نیز با ادامه نبرد با عراق مخالف بودند و آن را به مصلحت کشور نمی‌دانستند[۱۱۰]؛ اما ایران به دنبال صلح تضمین‌شده و پایدار بود[۱۱۱] امام‌خمینی با آتش‌بس مخالف[۱۱۲] و بر آن بود خروج متجاوز از خاک ایران و پرداخت خسارت و اعتراف به تجاوز در صحنه بین‌المللی پیش‌شرط صلح و مذاکره است؛ وگرنه پذیرش صلح تحمیلی، جسارت گردنکشان و گسترش ظلم و فساد در منطقه را در پی خواهد داشت[۱۱۳] ایشان تأکید کرد جنگ ایران برای کشورگشایی و به شرط پیروزی نیست و جمهوری اسلامی ایران به دنبال وظیفه دینی و ملی وارد میدان نبرد شده است[۱۱۴] و هدف از ادامه نبرد، دفاع از شهرهای ایران در برابر توپ‌ها و موشک‌های رژیم عراق است[۱۱۵].