eitaa logo
نشنال جئوگرافیک فارسی
267 دنبال‌کننده
289 عکس
64 ویدیو
2 فایل
﷽نشنال جئوگرافیک فارسی﷽ تابع قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران🇮🇷 کانالی با محوریت مستند و معرفی مکان های زیبای دنیا همراه با عکس هایی از حیات وحش و مطالب علمی آدرس اینستاگرام↙ instagram.com/natgeofarsitv کانال دوم ما @shoopandroid سایت www.natgeofarsi.com
مشاهده در ایتا
دانلود
اینستاگرام چگونه شکل گرفت؟ 🆔 @natgeofarsitv
🏴 عون بن عبدالله بن جعفر عون بن عبدالله بن جعفر معروف به عون اکبر، فرزند حضرت زینب (س) و از شهدای کربلا. او و برادرش محمد هر دو به سفارش پدرشان عبدالله بن جعفر با امام حسین (ع) همراه شدند و در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند. بنا بر نقل ابن شهرآشوب، او از سپاه عمر سعد سه سواره و هجده پیاده را کشت و سپس توسط عبدالله بن قطنه به شهادت رسید. 🏴 حنظلة بن اسعد شبامی حنظلة بن اسعد شِبامی از چهره‌های سرشناس و شجاع شیعه‌ کوفه‌ و سخنوری فصیح و قاری قرآن بود. یار باوفای امام حسین (ع) و شهید کربلا از قبیله هَمْدان است. او، پیک امام حسین (ع) در کربلا بود و در روزهای قبل از جنگ از طرف آن حضرت برای عمر بن ‌سعد پیام می‌برد. روز عاشورا نزد امام حسین (ع) آمد و مقابل آن بزرگوار ایستاد. صورت و سینه خود را سپر شمشیرها و تیرها و نیزه ‌ها قرار داد. آن‌گاه حنظله از سیّدالشهدا (ع) رخصت طلبید و پس از غلام ترکی عازم میدان شد. بیست تن از دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام در جمع برادران شهید خود جای گرفت. 🏴 زهیر بن قین بجلی زُهَیر بن قَین بَجَلی از شهدای کربلا و از بزرگان قبیله بجیله. او عثمانی مذهب بود ولی پس از ملاقات با امام حسین (ع) چند روز قبل از واقعه کربلا، به او پیوست. زُهَیر و حُرّ، ساعتی از روز عاشورا، به کمک هم جنگ نمایانی کردند، و هرگاه یکی از آن دو، بر دشمن می‌تاخت، اگر به محاصره می‌افتاد، دیگری او را نجات می‌داد. تا این ‌که حر به شهادت رسید. نقل شده است که زهیر صد و بیست تن از دشمنان را در میدان نبرد به هلاکت رساند. سرانجام زهیر به دست کثیر بن عبدالله شعبی و مهاجر بن اوس تمیمی به شهادت رسید. 🏴 سعد بن حارث انصاری و ابو الحتوف حارث انصاری سعد بن حارث انصاری و ابو الحتوف حارث انصاری دو برادر کوفی و هر دو از خوارج بودند. این دو همراه عمر بن سعد از کوفه برای جنگ با امام حسین به کربلا آمده و تا بعد از ظهر عاشورا نیز در سپاه کوفه بودند. اما هنگامی که یاران امام علیه السلام به شهادت رسیدند، امام حسین علیه السلام فریاد بر آورد:« آیا کسی هست که ما را یاری کند؟» زنان و کودکان با شنیدن صدای امام علیه السلام به شیون و زاری پرداختند. سعد و برادرش، ابو الحتوف، که صدای امام و شیون اهل بیتش را شنیدند، ناگهان به خود آمدند و به گفتند:« این حسین، پسر دختر پیامبر، است و ما در روز قیامت از جدّ او امید شفاعت داریم، چگونه با او جنگ کنیم؟» آن‌گاه به حمایت از امام علیه السلام با سپاه کوفه به جنگ پرداختند. گروهی را کشتند، گروهی را مجروح ساختند و سرانجام خودشان نیز به شهادت رسیدند.  🏴 انس بن حارث کاهلی انس بن حارث کاهلی از بزرگان اصحاب رسول خدا(ص) و از یاران علی بن ابیطالب(ع) بود. نام کاملش انس بن حارث بن نبیه کاهل بن عمرو خزمیه و از طایفه ی بنی کاهل. در واقعه قیام حسینی، روز عاشورا،انس کاهلی بعد از خواندن نماز ظهر با امام حسین (ع) از آن حضرت اجازه گرفت به میدان برود تا با دشمن بجنگد. هنگامی که انس اسدی صحابی پاک باخته، خود را برای نبرد آماده می کرد،پارچه ای طلبید تا ابروان خود را که بر اثر پیری بر چشمانش ریخته بود ببندد، امام علیه السلام با دیدن این صحنه گریست و فرمود: «ای شیخ! خداوند جهاد تو را مورد قبول درگاهش قرار دهد». انس به میدان رفت و در حالی که رجز می خواند پس از نبردی دلیرانه چندین نفر از لشکر عمر سعد را کشت و بعدازظهر عاشورا به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 حجاج بن زید تمیمی پدرش زید از سخنوران زمان و از یاران حضرت علی(ع)در جنگ صفین بود.  پس از شهادت حضرت علی(ع)، معاویه وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت؛ اما وی قبول نکرد. حجاج از اهالی بصره بود. پس از آنکه امام حسین(ع) به بزرگان بصره نامه نوشت و آنان را به سوی خود دعوت کرد، مسعود بن عمرو ازدی (یکی از مخاطبان پنج‌گانه نامه امام حسین)، نامه‌ای در حمایت خود و قبیله‌اش از امام نوشت و آن را به حجاج بن زید داد تا به امام برساند. حجاج نامه را به امام حسین رساند و همراه ایشان ماند و در روز عاشورا در حمله نخست لشکر عمر بن سعد به شهادت رسید. 🏴 محمد بن عبدالله بن جعفر بن ابیطالب محمد فرزند دیگر عبدالله از خانمی به نام خوصا بنت حفصه بود. وی پیش از برادرش عون به جنگ شتافت. محمد بن عبدالله، در روز عاشورا ده نفر از دشمن را از پای در آورد. او که همراه دیگر برادران خود به میدان آمده بود، دیری نگذشت که در آن حمله گروهی، به دست عامر بن نهشل تمیمی به فوز شهادت نائل آمد. امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه به ایشان سلام می‌دهد: السلامُ عَلی مُحمد بن عَبدالله بنِ جَعفر. محمد به جای پدرش عبدالله بن جعفر طیار که همسر حضرت زینب (علیهاالسلام) بود، در کربلا حضور یافت. او برادرش عون را هنگام جهاد همراهی کرد، تا او را با بدن مقدس خود حراست کند. قاتل او عامر بن نهشل تمیمی مورد لعنت امام قرار گرفته است. 🏴 سعید بن عبدالله حنفی سعید بن عبدالله حنفی از شهدای واقعه کربلا. او از شیعیان کوفه بود که برخی نامه‌های کوفیان و امام حسین را به یکدیگر می‌رساند. او همچنین نامه مسلم بن عقیل را به امام رساند و پس از آن با کاروان آن حضرت همراه شد. سعید در شب عاشورا در حمایت از امام حسین سخنرانی کرد و سوگند یاد کرد که اگر هفتاد بار سوزانده و سپس زنده شود باز هم از حمایت امام دست بر نخواهد برداشت. برخی بر این عقیده‌اند که او در روز عاشورا پس از نماز ظهر به شهادت رسیده است. برخی دیگر از تاریخ نگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از نماز ظهر نوشته‌اند. ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) نماز خوف به جا آورد، سعید بن عبدالله مقابل حضرت ایستاد و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایش، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری می‌کرد. نقل شده که هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است. 🏴 علی بن حسین ( علی اصغر ) این فرزند کوچک امام حسین از رباب دختر امرءالقیس مادر سیکنه زاده شده بود. برخی او را همان عبدالله می دانند. در نحوه شهادت او نیز اختلاف دیدگاه است. برخی نوشته اند که زینب (س) این کودک را نزد برادر آورد تا از لشکر برایش آب طلب کند، امام او را مقابل لشکر برد و آب طلب کرد که ناگهان حرمله بن کاهل اسدی طفل را هدف تیر سه شعبه قرار داد و اصغر در آغوش پدر به ملکوت اعلا پیوست. 🏴 عثمان بن علی بن ابیطالب عثمان بن علی بن ابی طالب از شهدای کربلا و فرزند امام علی (ع) و ام البنین و از برادران حضرت عباس (ع) است. بنا بر برخی روایات، عثمان در هنگام شهادت ۲۱ ساله بوده و فرزندی نداشته است. مدفن او در مقبره جمعی شهدای کربلا در حرم امام حسین (ع) است. پس از شهادت یاران غیرهاشمی امام حسین (ع)، بنی هاشم به میدان رفتند. اولین نفر از فرزندان علی بن ابی طالب، ابوبکر بن علی بود که به میدان رفت. پس از او بنا به نقلی، عبدالله و جعفر، برادران مادری عثمان به میدان رفته و شهید شدند. سرانجام عثمان به میدان رفت. خولی بن یزید اصبحی تیری به پیشانی عثمان زد و او را از اسب به زمین افکند و مردی از بنی ابان سر از تن او جدا کرد. 🆔 @natgeofarsitv
همه جا کربلاست محرم ۹۵.mp3
3.79M
🎙 🌷 همه جا کربلا ، همه جا نینوا با نوای حاج امیر عباسی علیه السلام 🆔 @natgeofarsitv
🏴 حبیب بن مظاهر اسدی حبیب‌ بن مُظاهر، از یاران امام علی و امام حسین(ع) و از شهدای کربلا، ملقب به اسدی و منسوب به قبیله بنی‌اسد می‌باشد. پس از مرگ معاویه (سال ۶۰)، حبیب و جمعی از بزرگانشیعیان کوفه، همچون سلیمان‌بن صُرَد، مسیب‌ بن نَجَبَه و رفاعة بن شداد بَجَلی، از بیعت با یزید خودداری کردند و برای امام حسین نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیامبر ضد امویان به کوفه دعوت کردند. حبیب نبردی سخت و جانانه کرد و بنابر نقل ابن شهرآشوب ۶۲ تن از دشمنان را کشت، پس کارزار سختی نمود. مردی از بنی‌ تمیم به نام بدیل بن صریم به او حمله کرد و با شمشیر ضربتی بر سر او فرود آورد و او را بر زمین افکند و حبیب او را به قتل رساند. دیگری با نیزه به حبیب حمله کرد و او را بر زمین انداخت خواست که از جای برخیزد، ولی حصین‌ بن تمیم از راه رسید و با ضربت شمشیر، حبیب را نقش بر زمین کرد. سپس از اسب پیاده شد و سر مبارک حبیب را از تن جدا ساخت. 🏴 مسلم بن عوسجه اسدی مُسْلِم بن عَوْسَجَة اَسَدی از صحابه رسول خدا(ص) و از شهدای کربلا می باشد‌. او در قیام مسلم بن عقیل در کوفه، فرماندهی قبایل مذحج و بنی اسد را بر عهده داشت. پس از شهادت مسلم بن عقیل به امام حسین پیوست. وی نخستین شهید روز عاشورا است. فرزندش نیز در این واقعه به شهادت رسید. به گزارش شیخ مفید در روز عاشورایاران امام حسین برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. وقتی که شمر بن ذی‌الجوشنآن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، بین او و امام حسین سخنانی رد و بدل شد. مسلم بن عوسجه از امام حسین اجازه خواست تا شمر را هدف تیر قرار دهد. امام اجازه نداد و فرمود: «او را نزن من دوست ندارم آغازگر جنگ باشم». مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) است که در حمله اول به شهادت رسید. در روز عاشورا، جناح راست سپاه ابن سعد به فرماندهی عمرو بن حجاج به سپاه امام حمله کرد و درگیری دو سپاه به طرف شریعه فرات کشیده شد. در این درگیریمسلم بن عبدالله ضبائی و عبدالرحمن بن ابی خشکاره مسلم را زخمی کردند. امام حسین(ع) و حبیب بن مظاهر بر سر بالین او آمدند. امام به او گفت: ای مسلم خدا تو را رحمت کند. سپس آیه «فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ و مِنهُم مَن ینتَظِر و ما بَدّلوا تَبدیلاً» را قرائت کرد. حبیب گفت: «کشته شدن تو بر من بسی مشکل است ولی تو را به بهشت مژده می‌دهم»، مسلم بن عوسجه با صدای ضعیف گفت: خداوند تو را به خیر بشارت دهد. آنگاه حبیب به او گفت: اگر شهادتم نزدیک نبود، دوست داشتم آنچه برایت مهم است به من وصیت کنی تا حق دینی و خویشاوندی خود را ادا کرده باشم. مسلم بن عوسجه به امام(ع) اشاره کرد و به حبیب گفت: «تو را وصیت می‌کنم به این شخص، خدای رحمتت کند تا جان در بدن داری از او دفاع کن و از یاری‌اش دست مکش تا کشته شوی.» حبیب گفت: به وصیت تو عمل می‌کنم و چشم تو را روشن می‌گردانم. 🏴 مقسط بن زهیر ، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر تغلبی مقسط بن زهیر بن حارث تغلبی و دو برادرش، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر از اصحاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودند و در جنگ‌های صفین و جمل و نهروان در رکاب امام شمشیر می‌زدند. دلاوری‌های آنان در جنگ ها به ویژه در جنگ صفین زبانزد بوده است. آنها که پس از امام علی علیه السلام، در زمره اصحاب امام حسن در آمدنده بودند، پس از شهادت امام در کوفه باقی ماندند و هنگامی که امام حسین علیه السلام به سرزمین کربلا وارد شد، شبانه خود را به او رساندند و در حمله ی اول سپاه کوفه به شهادت رسیدند.  🏴 مجمّع بن زیاد بن عمرو جهنی گفته شده او از اصحاب پیامبر(ص) بود و جنگ‌های بدر و حنین را نیز درک کرده بود. هم‌چنین او از جمله تابعین و اصحاب گرانقدر امیرالمؤمنین علی(ع) برشمرده شده است. مجمع به مانند عباد بن مهاجر بن ابی‌مهاجر جهنی در منازل جهینه در اطراف مدینه منوره زندگی می‌کرد و چون امام(ع) از مدینه منوره به سوی مکه معظمه حرکت کرد مجمع در منزل جهینه به کاروان امام(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) همراه گردید. او کاروان امام حسین(ع) را تا کربلا همراهی نمود تا این که سرانجام او نیز همانند دیگر اصحاب باوفای امام(ع) در کربلا به فیض شهادت نائل آمد. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 عمرو بن خالد اسدی و غلامش سعد ، مجمع العائذی ، جابر بن حارث سلمانی عمرو فرزند خالد است كه چون حبيب بن مظاهر و نيز قيس بن مسهر از قبيله بني‌اسد بوده است. عمرو از مردان شريف اهل كوفه بوده است. او مردي دوستدار اهل بيت عليهم‌السلام بود كه پيش از آن در كوفه همراه مسلم قيام كرد تا اين كه اهل كوفه به سفير امام خيانت كردند. عمرو قدم پيش نهاد و به امام حسين عليه‌السلام عرض كرد: ای اباعبدالله! فدايت شوم. همتم بر اين است كه به دوستانم ملحق شوم، نفرت از تخلف دارم در حالي كه شما را تنها مي‌بينم كه همه اهل شما كشته شده‌اند، آن حضرت فرمود: پيش برو، كه ما هم به شما تا ساعتي ديگر ملحق خواهيم شد. او حركت كرد. عمرو با گروهي چون غلام خود سعد، جابر بن حارث سلمانی، و مجمع بن عبدالله العائذي، كه از اهالي كوفه بودند، به ميدان آمدند و عرصه را بر اهل كوفه تنگ كردند. در اين درگيري دشمن، ياران حسين عليه‌السلام را از يكديگر جدا كرد. پس از اين غافل‌گيري، آنها امام را خواندند و طلب كمك كردند. امام برادرش - قمر بني‌هاشم - را براي كمك به آنها فرستاد. با ورود حضرت ابوالفضل عليه‌السلام ياران حسين عليه‌السلام نجات يافتند. پس از بازگشت از ميدان در حالي كه همه مجروح شده بودند، بار ديگر مورد حمله سهمگين دشمن قرار گرفتند. در اين محاصره، ديگر تاب مقاومت نداشتند و همگي به مقام شهادت نائل آمدند. پس از شهادت عمرو، حضرت عباس عليه‌السلام به سوي امام حسين عليه‌السلام بازگشت تا شهادت ياران را خبر دهد. وقتي امام مطلع شدند بارها براي آنها از خداوند طلب رحمت نمود. 🏴 ابو ثمامه صائدی عمرو بن عبدالله بن کعب معروف به اَبوثُمامه صائِدی ‌ از شهیدان کربلا و از اصحاب امام علی(ع) که در همه جنگ‌های دوران حکومت آن حضرت شرکت کرد. او در قیام مسلم بن عقیل فرماندهی قبیله‌های تمیم و هَمْدان را بر عهده داشت و پس از شهادت مسلم، در مسیر راه به امام حسین(ع) پیوست. ابوثمامه روز عاشورا وقت نماز ظهر را به امام حسین(ع) اطلاع داد و به همین دلیل حضرت او را دعاکرد. درباره جزئیات نبردهای ابوثمامه مطالب اندکی هست. طبری می‌گوید که وی، پسرعموی خود را که در لشکر عمر سعد بود به هلاکت رساند و پس از مالک بن دودان رهسپار میدان شد. وی به دست قیس بن عبدالله به شهادت رسید. 🏴 عبدالله بن حسن بن علی عبدالله بن حسن از فرزندان امام حسن مجتبی علیه السلام است که در واقعه کربلا به شهادت رسید. در روز عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) در میدان بود، خود را به او رساند، عبدالله دست خود را جلوی ضربه شمشیر ابجر بن کعب که قصد کشتن عمویش را داشت، قرار داد. با این ضربه، دستش قطع و به پوست آویخته شد و در حالی که در آغوش عمویش بود حرمله بن کاهل اسدی او را با تیری هدف قرار داد و به شهادت رساند. 🏴 عبدالله بن مسلم بن عقیل عبدالله بن مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب(ع) از شهدای واقعه کربلا، بنا بر قولی نخستین شهید خاندان پیامبر(ص) در روز عاشورا است. به گزارش خوارزمی در مقتل الحسین هنگامی که یاران امام حسین(ع)، در روز عاشورا کشته شدند و جز خاندانش کسی نمانده بود، آنان گرد هم آمدند و با یکدیگر، خداحافظی کردند. نخستین فردی از خاندان حسین(ع) برای نبرد بیرون آمد، عبدالله بن مسلم بن عقیل بود. به گزارش منابع تاریخی عمرو بن صبیح صدائی، با تیری دست عبدالله را به پیشانی‌اش دوخت و سپس برخی دیگر او را کشتند. عمرو بن صبیح صدائی، تیری به سوی عبدالله بن مسلم انداخت. او دستش را بر پیشانی‌اش نهاد اما تیر، دستش را به پیشانیش دوخت. سپس تیری قلبش را شکافت. در بیشتر منابع قاتل عبدالله، عمرو بن صبیح صیدائی معرفی شده است. شهادت او به اسید بن مالک حضرمی و زید بن رقاد نیز نسبت داده شده است. 🏴 جعفر بن علی بن ابیطالب جعفر بن علی بن ابی طالب دو سال بعد از برادرش عثمان بن علی ولادت یافت. پدرش علی (ع) در دو سالگی او به شهادت رسید و جعفر دوازده سال از دوران امامت برادرش امام مجتبی (ع) و بیست و یک‌سال از دوران برادر دیگرش، امام حسین (ع)، را درک کرد و در روز عاشورا به شهادت رسید.  امیرالمؤمنین علی (ع) به دلیل علاقه‌ای که به برادرش، جعفر، داشت او را جعفر نامیده بود. در روز عاشورا پس از آن که عبدالله و عثمان، به شهادت رسیدند به میدان رفت. جعفر با دشمن مبارزه کرد و شمشیر زد و چنین رجز خواند: من جعفر فرزند علی نیکوخصلت و صاحب کرم هستم و جنگید تا خولی بن یزید، و بنا به روایتی هانی بن ثبیت او را به شهادت رساند. 🆔 @natgeofarsitv
aliasghar.mp3
4.1M
▪️داغ جگر سوز (روضه حضرت علی اصغر ) 🎤تنظیم دیجیتال با نوای حاج محمود کریمی 🆔 @natgeofarsitv
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 عابس بن ابی شبیب شاکری عابس بن ابی شبیب شاکری از یاران امام حسین(ع) و شهیدان کربلا و اهل قبیله بنی شاکر از قبیله بنی همدان. او از مشاهیر کوفه بود و گفته‌اند در سخنوری و خطابه توانایی بسیاری داشته و اهل تهجد و عبادت بوده است. عابس نماز ظهر را با امام خواند و بعد از ظهر به میدان نبرد رفت و به شهادت رسید؛ اما به گفته برخی از معاصرین، هنگامی که امام حسین(ع) می‌خواست نماز ظهر عاشورا را اقامه کند عابس مقابل آن حضرت ایستاد و بدن خویش را سپر تیرهای بلا ساخت. آتش جنگ در روز عاشورا شعله ور گردید و زمانی که اکثر یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیده و تعداد کمی باقی مانده بودند، عابس رو به غلام خود شوذب کرد و گفت: می خواهی چه کنی؟ شوذب گفت: در کنار تو از فرزند رسول خدا(ص) دفاع می‌کنم. عابس گفت: غیر از این از تو انتظار نمی‌رفت... اگر امروز از تو عزیزتر کسی را داشتم، او را پیش از خود به میدان می‌فرستادم که امروز آخرین فرصت عمل است و فردا روز حساب است و عمل به کار نیاید. عابس پس از شهادت غلامش - شوذب- نزد امام حسین(ع) آمد و خطاب به امام(ع) فرمود: یا ابا عبدالله(ع)! به خدا سوگند روی زمین چه دور و چه نزدیک کسی نزد من عزیزتر و محبوبتر از شما نیست، اگر قدرت داشتم که ظلم را از شما به چیزی که عزیزتر از جان و خونم باشد دور کنم حتماً چنین می‌کردم. سپس گفت: سلام بر تو‌ای ابا عبدالله(ع)، من گواهی می‌دهم که بر راه شما و پدر شما استوارم و به راه راست هدایت می‌یابم، پس از کسب اجازه از امام(ع) راهی میدان جنگ گردید. ربیع بن تمیم همدانی-که یکی از حاضرین در صحنه کربلا و از اعوان و انصار عمربن سعد بود- می‌گوید: چون دیدم عابس به سوی میدان می‌آید او را شناختم؛ من نبرد او را در جنگها دیده بودم و می‌دانستم که او از شجاع‌ترین مردم است؛ پس به سپاه عمربن سعد گفتم: این شخص شیر شیران است، این فرزند شبیب است، مبادا کسی به جنگ او برود پس عابس مکرر فریاد می‌زد و مبارز می‌طلبید و کسی جرأت نمی‌کرد به میدان او برود. هنگامی که عابس دید هیچ فردی برای مبارزه با وی جلو نمی‌آید، زره از تن به در کرد و کلاه خود از سر برداشت، و به سپاه کوفه حمله کرده و آرایش سپاه ابن سعد را بهم ریخت. به فرمان عمربن سعد او را سنگباران کردند. ربیع بن تمیم می‌گوید: “به خدا سوگند او را دیدم که بیش از دویست نفر را تار و مار کرد؛ سرانجام با محاصره به او را شهادت رسانده و سر از بدنش جدا ساختند. و من شاهد بودم که سر عابس بن شبیب در دست مردانی دست به دست می‌شد و هر یک از آنان با هم منازعه می‌کردند تا کشتن او را به خود منسوب کنند. تا این که عمربن سعد گفت: با هم ستیز نکنید، سوگند به خدا قسم یک نفر نمی‌توانست این مرد را کشته باشد. پیکر بی‌سر عابس را امام حسین(ع) به خیمه مخصوص شهدا منتقل کرد؛ که بعد از واقعه عاشورا توسط قبیله بنی اسد به خاک سپرده شد. 🏴 شوذب بن عبدالله همدانی شاکری شَوذَب غلام شاکر از شهدای کربلا و نامه‌رسان مسلم بن عقیل به امام حسین(ع) بود. وی از مکه با کاروان امام حسین(ع) به کربلا آمد. روز عاشورا پس از حنظلة بن اسعد شبامی به شهادت رسید. ملا حسین واعظ کاشفی، شوذب را غلام عابس از طایفه شاکر نامیده است. ولى برخى از معاصرین می‌گویند چون شوذب از نظر مقام علمى و معنوى بر عابس برترى دارد نمى‌توان وى را غلام نامید. بلكه هم‌پیمان عابس و طایفه‌اش بوده است. روز عاشورا شوذب نزد امام حسین (ع) رفت و بر امام (ع) سلام کرد و پس از کسب اجازه به میدان رفت و دلاورانه جنگید و پس از به هلاکت رسانیدن گروهی از دشمن خود نیز به فیض بزرگ شهادت نایل گشت. 🏴 عمار بن ابی سلامه دالانی از قبیله‌ی بنی‌دالان و از تیره‌ی همدان بود. وی در اردوگاه نخلیه در پی کشتن عبیدالله بن زیاد بود که توفیق نیافت. غروب روز دوم محرم،پس از ورود اباعبدالله به کربلا به امام پیوست و در رکاب او تا شهادت در کربلا بود. در حمله نخستین و تیرباران سپاه عمرسعد در سن ۵۶ سالگی به شهادت رسید. 🏴 واضح ترکی غلام جابر بن حارث سلمانی واضح ترکی یکی از یاران امام حسین (ع) بود و در کربلا در رکاب ایشان به شهادت رسید. محلی او را غلام جناده بن حارث مذحجی سلمانی و ابن شهرآشوب او را غلام حر بن یزید ریاحی و خوارزمی و دیگران او را از موالیان امام حسین (ع) دانسته‌اند. واضح در روز عاشورا نزد امام حسین (ع) رفت و پس از گرفتن اجازه راهی میدان شد. او به سوی دشمن حمله برد و پس از کشتن هفتاد نفر از سپاهیان دشمن بر اثر جراحاتی که بر او وارد شد بر زمین افتاد. در آن حال به امام حسین (ع) استغاثه کرد و از او مدد طلبید. امام (ع) با شتاب خود را به بالین او رساند و او را در آغوش کشیده و صورت به صورتش نهاد. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 عبدالله (ابوبکر) بن علی بن ابیطالب عبدالله بن علی بن ابیطالب فرزند امام علی (ع) و ام البنین و از برادران حضرت عباس (ع) است. عبدالله از برادرش عباس(ع) هشت سال کوچک‌تر، اما از دیگر برادرانش بزرگ‌تر بوده است. برخی او را اولین شهید از میان برادرانش عنوان کرده‌اند. در کیفیت شهادت عبدالله آمده است که چون اصحاب امام حسین(ع) و عده‌ای از اهل بیت او کشته شدند او در حالی که رجز می خواند به میدان رفت. عبدالله بن علی در مصاف با لشگریان عمربن سعد تعدادی از آنها را به قتل رساند و در نهایت به شهادت رسید. برخی قاتل عبدالله بن علی(ع) را هانی بن ثبیت حضرمی نوشته‌اند که ضربتی بر سر عبدالله فرود آورد و او را به شهادت رساند. اما قول دیگر قاتلش را خولی بن یزید معرفی می‌کند که وی عبدالله را با تیری نشانه گرفت. پس از آن مردی از بنی تمیم از ابان بن درام او را به قتل رساند. سن او به هنگام شهادت بیست و پنج سال نوشته‌اند. 🏴 جبله بن علی شیبانی جبله پسر علی است. او از شجاعان اهل کوفه بوده است. بیشتر وقایع نگاران نگاشته اند که جبله با حضرت مسلم در کوفه در بدو امر قیام کرد و ایشان را همراهی نمود. سپس به سوی امام حسین علیه السلام حرکت کرد. صاحب حدائق گفته است که جبله همراه امام حسین علیه السلام در کربلا شهید شده است. اما درباره هنگام شهادت او، ابن شهر آشوب گفته او در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمده است. 🏴 قعنب‌ بن‌ عمرو نمری قعنب‌ بن‌ عمرو نمری، از تیره نمری منسوب به قبیله نمر بن قاسط قبیله‌ای از اعراب عدنانی و شمالی است. وی ساکن بصره و از شیعیان آنجا بود. قعنب به همراه حجّاج بن بدر تمیمی حامل نامه مسعود بن عمرو نهشلی به امام حسین (ع) بودند و پس از رساندن نامه، آن حضرت را تا کربلا همراهی کردند و هر دو در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسیدند. او به هنگام شهادت حدود ۳۵ سال سن داشت. 🏴 جون بن حوی جَون بن حُوَی از شهدای کربلا. او غلام سیاه‌پوست ابوذر غفاری بود. او از کسانی است که پس از شهادتش، امام حسین(ع) بر بالینش او آمد و برایش دعا کرد. روز عاشورا امام حسین(ع) جون را از رفتن به میدان بازداشت ولی او خطاب به امام گفت: «به خدا سوگند هرگز از شما جدا نمی‌شوم تا خون من با خون شما درآمیزد». جون پس از عمرو بن قرظه و بنا بر نقلی دیگر پس از اقامه نماز جماعت، از امام حسین اجازه گرفت و به میدان رفت و پس از کشتن ۲۵ نفر به شهادت رسید. علامه مجلسی روایتی را نقل کرده که بدن وی پس از ده روز از دفن شهدای کربلا پیدا شده و بوی عطر از آن به مشام می‌رسید. 🏴 عبدالرحمن بن عقیل بن ابیطالب عبدالرحمان بن عقیل بن ابی‌طالب، داماد امام علی(ع) و از یاران امام حسین (ع) و نیز از شهدای کربلا در روز عاشورا است. طبق نقلی از ابن شهر آشوب در مناقب، عبدالرحمان، به میدان آمد، در حالی که رجز می‌خواند. آن گاه، هفده جنگجو را کشت و سپس عثمان بن خالد جهنی، او را به شهادت رساند. منابع تاریخی، عثمان بن خالد بن اسیر جهنی را قاتل وی معرفی کرده‌اند. در جای دیگر منابع آمده است که عثمان بن خالد بن اسیر و بشر بن سوط همدانی قابضی، به عبدالرحمان بن عقیل، حمله بردند و او را کشتند و لباس‌های او را ربودند. شیخ مفید نیز در الارشاد، نقل می‌کند که عثمان بن خالد همدانی، به عبدالرحمان بن عقیل بن ابی طالب یورش برد و او را کشت. صاحب اخبار الطوال، نیز آورده که عبدالله بن عروه خثعمی، تیری به سوی عبدالرحمان بن عقیل انداخت و او را کشت. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 بریر بن خضیر همدانی بُرَیر بن خُضَیر هَمْدانی مِشْرَقی از شهیدان واقعه کربلا و قاری سرشناس کوفه بود که درمسجد کوفه به تدریس قرآن اشتغال داشت. وی ازشیعیان و ارادتمندان خاص اهل بیت پیامبر (ص) و ازتابعین و یاران امیرالمؤمنین و از یاران امام حسین(ع)بود. مجادلۀ او قبل از جنگ، با عمر سعد، ابوحرب، یزید بن معقل و کوفیان، نشان از شجاعت او در کلام و در دفاع از خاندان پیامبر(ص) دارد. در حین نبرد بریر با رضی بن منقذ، بریر او را بر زمین کوبید، رضی از یاران خود کمک طلبید کعب بن جابر بن عمرو اسدی به یاری او شتافت. عفیف بن زهیر (که خود از سپاهیان ابن سعد بود) فریاد زد: «‌این مرد بریر بن خضیر قاری است که در مسجد کوفه می‌نشست و ما را قرآن می‌آموخت »؛ اما کعب توجّهی نکرد و با نیزه‌اش به بریر حمله کرد و او را به شهادت رساند. همسر یا خواهر کعب بن جابر، قاتل بریر، در بازگشت به او گفت: دشمنان پسر فاطمه را یاری دادی و سرور قاریان را کشتی و کاری بسیار زشت انجام دادی. به خدا سوگند که دیگر یک کلمه هم با تو سخن نخواهم گفت‌. در برخی از منابع آمده بریر به میدان رفت و جنگید و پس از به هلاکت رساندن سی نفر از دشمنان به دست بجیر بن اوس ضبی به شهادت رسید. 🏴 حر بن یزید ریاحی حُرّ بْن یَزید ریاحی، از فرماندهان نظامی کوفه که پیش از واقعه عاشورا مأموریت یافت با سپاه هزار نفری، مانع حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه و نیز بازگشت او شد. حر در روز عاشورا، به سپاه امام حسین(ع) پیوست. وی بلافاصله پس از پیوستن به امام، راهی میدان نبرد شد و پس از گفتگوی دوباره و بی‌نتیجه با عمربن سعدو بیان سخنانی در تقبیح رفتار زشت کوفیان، رجزگویان با آنان جنگید. او شجاعانه می‌جنگید و با این که اسبش زخمی شده بود و از گوش‌ها و پیشانی آن خون جاری شده بود، همواره رجز می‌خواند و سواره با دشمنان پیکار می‌کرد. تا این که چهل و چند نفر از دشمنان را به هلاکت رساند. لشکر پیاده نظام ابن سعد به یکباره بر او حمله‌ور شدند و او را به شهادت رساندند. گفته شده که دو نفر در شهادت او شرکت داشتند: یکی ایوب بن مسرح و دیگر مردی از سواران اهل کوفه. 🏴 عباس بن علی ملقب به ابوالفضل عباس بن علی بن ابی‌طالب، مکنّی به ابوالفضل است. برادر امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در روز چهارم ماه شعبان سال ۲۶ هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. نخستین ماموریت حضرت عباس (ع) در واقعه کربلا عصر روز نهم انجام شد که به فرمان برادر به نزد دشمنان رفت و از آنان خواست که شب را به آنان مهلت دهند تا با خداوند به راز و نیاز بپردازند.در همین هنگام کزمان، غلام عبداللَّه بن ابی‌محل (عبداللَّه بن ابى محل، برادرزاده ام‌البنین مادر حضرت ابوالفضل است، در این صورت دائى‌زاده ابوالفضل مى‌شود) امان‌نامه‌ای را که شمر و عبداللَّه ابن ابی ‌المحل از ابن‌ زیاد گرفته بودند برای او و برادرانش آورد. هنگامی که چشم فرزندان ام‌البنین به امان‌نامه افتاد گفتند: سلام ما را به دایی‌مان برسان و بگو ما نیازی به امان شما نداریم، امان خدا از امان زاده سمیه بهتر است. بنا به روایتی شمر- که خود نیز از قبیله بنی‌ کلاب بود- پشت خیمه‌ها آمد و بانگ برآورد کجایند خواهرزادگانم؟! فرزندان علی (ع) او را جواب ندادند. امام (ع) فرمود: او را پاسخ دهید، هر چند فاسق باشد. عباس و جعفر و عثمان بیرون شدند و پرسیدند تو را چه شده است؟ و چه می‌خواهی؟ گفت: ای خواهرزادگانم، سوی من آیید، چون در امان هستید و خویش را با حسین به کشتن مدهید! آنان او را ناسزا داده گفتند: خدای لعنت کند تو و امان‌نامه‌ات را! آیا چون دایی ما هستی ما را امان می‌دهی؟! ولی فرزند رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در امان نباشد؟ آیا به ما فرمان می‌دهی از ملعون و ملعون زاده‌ها اطاعت کنیم؟ شمر خشمگین گشت و از آنجا دور شد. در روز عاشورا چون تشنگی بر حسین و یارانِ او سخت گشت ، امام، عباس علیه‏ السلام را صدا کرد و فرمود تا با چندنفر به فرات برود و برای تشنگان آب بیاورد. عباس با ده سوار همراه شد و مَشک‏ها را برداشت و چون به مدخل آبِ فرات رسید، یارانِ ابن ‏زیاد بر کنار فرات نشسته بودند و شریعه را بر حرمِ رسولِ خدا بسته بودند. چون عباس را دیدند، بر او حمله کردند. عباس پس از آن رجزی خواند و بر آنها حمله کرد. آنگاه که از شریعه فرات بیرون آمد و مشک بر دوش داشت دشمنان از هر طرف او را تیرباران کردند و در این حال یزید بن ورقا بر او حمله کرد و دست راست او را برید و حضرت مشک را با دست چپ گرفتند در حالی که تمام فکر حضرت به حرم ابا عبدالله بود تا بر تشنگان آب برساند در این حال حكیم بن طفیل حمله کرد و دست چپ حضرت را برید و حضرت بر زمین افتاد و مشک را بر دهان گرفت. در این حال عمر سعد ندا داد که مشک را تیرباران کنند در این زمان بود که عمودی آهنین بر فرق سر حضرت فرود آوردند. 🆔 @natgeofarsitv
◾️سقا شدن و به تشنگان جان دادن ◾️بی دست شدن و مشک به دندان دادن ◾️ساقی شدن و دست به مستان دادن ◾️هيهات که شرح عشق نتوان دادن نهمين روز #محرم الحرام ، #تاسوعا حسينی روز يقين و وفاداري ، بر شيعيان جهان تسليت باد. 🆔 @natgeofarsitv
💠اعمال روز عاشورا ▪️روز عاشورا روز شهادت اَبُاعَبْداللّهِ الحُسَيْن عليه السلام و روز مصيبت و حزن ائمّه اطهارعَليهمُ السلام و شيعيان ايشان است و شايسته است كه شيعيان در اين روز مشغول كارى از كارهاى دنيا نگردند و از براى خانه خود چيزى ذخيره نكنند و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشند و عزای امام حسين عليه السلام را اقامه نمايند و به ماتم اشتغال نمايند به نحوى كه در ماتم عزيزترين اولاد و نزدیکان خود اشتغال مى نمايند. ▪️خواندن زيارت عاشوراء ▪️يكديگر را تعزيت گويند در مصيبت آن جناب و بگويند: اَعْظَمَ اللّهُ اُجُورَنا وَاُجورَكُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلام وَجَعَلَنا وَاِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ بزرگ گرداند خدا پاداش ما و شما را در سوگواريمان براى حسين عليه السلام و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه وليش امام مهدى از خاندان محمد عليهم السلام ▪️خواندن هزار مرتبه توحيد در اين روز فضيلت دارد و روايت شده كه خداوند رحمان نظر رحمت بسوى او كند. ▪️شايسته است كه شيعيان در اين روز امساك كنند از خوردن و آشاميدن بى آنكه قصد روزه كنند و عصر افطار کنند. ▪️هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت كند و بگويد اَلّلهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ عليه السلام. ▪️ از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است كه هر كه ترك كند سعى در حوائج خود را در روز عاشورا و پى كارى نرود حق تعالى حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هركه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حقّتعالى روز قيامت را روز فَرَح و سُرُور و شادى او گرداند و ديده اش در بهشت به ما روشن گردد . ▪️سلام و تعزیت به اهلبیت علیهم السلام (به زیارتی که در مفاتیح الجنان ذکر شده) منبع: مفاتیح الجنان 🆔 @natgeofarsitv
🏴 حجاج بن مسروق جعفی حَجّاج بْن مَسْروق مَذْحِجی جُعْفی از یاران امام علی(ع) و از شهدای کربلا. وقتی امام حسین(ع) از مدینه به سمت مکه حرکت کرد، او نیز از کوفه به مکه رفت و به کاروان امام پیوست. برخی منابع او را مؤذن امام در مسیر حرکت از مکه تا کربلا خوانده‌اند. در منزلگاه قصر بنی مقاتل، امام او را به خیمه عبیدالله بن حر جعفی فرستاد تا از وی برای یاری امام دعوت کند. حجاج، در روز عاشورا از امام حسین (ع) اجازه گرفت و به میدان رفت. پس از مدتی در حالی که بدنش آغشته به خون بود بازگشت و خطاب به امام این شعر را خواند: جانم به قربانت که هدایت کننده و هدایت شده‌ای؛ امروز جدّت پیامبر را ملاقات خواهم کرد و سپس پدرت علی را: آن انسان بزرگواری که او را وصی پیامبر می‌دانم. امام به او فرمود: «آری، من نیز پس از تو آن‌ها را ملاقات خواهم کرد.» حجاج به میدان باز گشت و جنگید تا به شهادت رسید. 🏴 عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا به شهادت رسید. او به همراه قیس بن مسهر نامه های کوفیان را به امام حسین رساندند. امام او را به همراه مسلم بن عقیل راهی کوفه کرد و او پس از شهادت مسلم به کاروان امام پیوست.  عبدالرحمن روز عاشورا با اجازه از سیدالشهدا به میدان رفت و پس از کشته و زخمی کردن چند تن از سپاه کوفه به شهادت رسید. وی جزو شهدای حمله اول، شمرده شده است. بنی‌اسد پیکر او را نیز همراه دیگر شهدای کربلا در مقبره دسته جمعی به خاک سپردند. 🏴 سیف بن حارث جابری ، مالک بن عبد بن سریع جابری سیف، فرزند حارث بن سُرَیْع مى ‌باشد. پدرش، حَرْث، أبی حارث و أبی حَرْث نیز نام دارد. در زیارت ناحیه مقدسه به صورت «شَبیب بن حارث» آمده است. نسبت جابرى كه به او داده شده به جابر، تیره‌ اى از قبیله هَمْدان برمى ‌گردد. این قبیله در اصل یمنی بوده و در کوفه مى‌ زیسته‌ اند. وی پیش از آغاز جنگ در روز عاشورا با شَبیب، از کوفه به کربلا آمد و به امام حسین علیه السلام پیوست. هنگامی که بسیاری از اصحاب کشته شده بودند و سپاه کوفه به خیمه ‌گاه اباعبدالله علیه السلام نزدیک می ‌شد، سیف با پسرعمو و برادر مادری‌ اش، مالک بن عبد بن سُرَیْع جابری با چشم اشکبار خدمت امام حسین علیه السلام آمد و اجازه میدان گرفت. امام علیه السلام فرمود: ای برادرزادگانم چرا می ‌گریید؟ امیدوارم به زودی از فرط شادی دیدگانتان روشن شود. گفتند: سوگند به خدا برخود نمی‌ گرییم بلکه گریه ما برای شما است که دشمن شما را محاصره کرده و ما جز جان، چیزی که در راه شما تقدیم کنیم نداریم. امام علیه السلام بر ایشان دعای خیر کرد و فرمود: ای پسران برادر! برای علاقه و همدردی‌ تان، بهترین پاداش پرهیزکاران نصیبتان باد. در این حال حنظلة بن سعد به میدان رفت و دشمن را موعظه کرد و در حال نبرد به فیض شهادت نایل گردید. سیف و مالک در حالی که متوجه امام علیه السلام بودند به سرعت به سوی دشمن رفته و خطاب به امام علیه السلام گفتند: ای پسر رسول خدا درود و رحمت الهی بر تو باد! امام علیه السلام فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! آن‌گاه هر دو با مواظبت از یکدیگر جنگیدند و به درجه رفیع شهادت نایل گشتند. 🏴 حرث بن امروالقیس کندی یکی از چهره های متحول شده همچون حر در کربلا ، حرث بن امروالقیس کندی است. او به کربلا آمد و در سپاه عمرسعد بود. تحت تأثیر تبلیغات اموی بود و علی‌رغم میل باطن، در جَو مسموم کوفه جنگ با اباعبدالله را گردن نهاده بود. از قبیله‌ی مشهور کنده بود و به دلاوری و شجاعت و سوارکاری و تیراندازی شهره. او در کوفه منش و فضائل امیرالمؤمنین را به چشم خود دیده بود. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. او در سپاه عمرسعد بود. وقتی سخنان امام حسین(ع)را شنید و گستاخی عمرسعد و سپاهیانش را دید و دریافت که محاصره سپاه امام به منزله جنگ با اوست، از عمرسعد گسست و به اباعبدالله پیوست. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. پیوستن او بایستی صبح عاشورا بوده باشد. وی در نخستین حمله و در تیرباران سپاه عمرسعد به شهادت رسید. 🏴 سلمان بن مضارب بن قیس انماری بجلی در برخى از منابع متأخر نام وى را سلیمان گفته‌ اند. وی در سال شصت هجری همراه پسرعمویش زهیر بن قین به حج مشرف شدند. هنگام بازگشت ، وقتی زهیر به کاروان امام حسین علیه السلام پیوست ، سلمان نیز چنین کرد و سرانجام در پیکار عصر عاشورا به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv
🏴معنای کلمه «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء»🏴 ☄ «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء» یک کلمه بزرگی است که اشتباهی می‌فهمند. آنها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد! لکن محتوایش غیر از این است. نقش کربلا این بود که سیدالشهدا سلام الله علیه- با جمعیت معدود، آمدند کربلا و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند. همه‌ روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشورا ست و ما باید مقابل ظلم بایستیم. ⚡️امام خمینی (ره)؛ ۴ مهر ۱۳۵۸⚡️ 🆔 @natgeofarsitv
◾️ بهشت جا شده در لابه لای دو انگشتش ◾️ چقدر دل نگرانم برای انگشتش ◾️ ای که می بخشی تو با انگشتری انگشت خویش ◾️ دست خالی رد مکن ما را ز کویت یا حسین دهم محرم ، #عاشورا حسینی ، روز یقین و وفاداری بر مسلمانان جهان تسلیت باد. 🆔 @natgeofarsitv
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در زمان وقوع رعد و برق اختلاف پتانسیل بین ابر و زمین به 10 تا 100 میلیون ولت میرسد و در عرض 0.0001 ثانیه جریان وحشتناکی درحدود 30 هزار آمپر از هوای یونیزه میگذرد. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 عبدالله بن عمیر کلبی عبدالله بن عُمَیر کَلبی از شهدای کربلا است. او به همراه همسرش ام وهب، شبانه خود را از کوفه به سپاه امام حسین (ع) رساند. بنا بر گزارش طبری، عبدالله بن عمیر، دومین شهید کربلا روز عاشورا بود. همسرش ام‌وهب نیز نخستین زنی بود که در واقعه کربلا به شهادت رسید. در روز عاشورا که عمر سعد با پرتاب تیری به سوی اردوگاه امام حسین(ع) جنگ را آغاز کرد؛ یسار غلام آزاد شده زیاد بن ابی‌سفیان و سالم غلام آزاد شده عبیدالله بن زیاد به میدان آمدند و هماورد طلبیدند. حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر از جا برخاستند؛ اما امام حسین(ع) به آن دو اجازه میدان نداد. عبدالله بن عمیر با اجازه امام به میدان رفت، از او پرسیدند: کیستی. او خود را معرفی کرد. گفتند: ما تو را نمی‌شناسیم. زهیر یا حبیب یا بریر به مبارزه ما بیایند. او به یسار که جلوتر ایستاده بود گفت: هیچ یک از اینان به جنگ تو نمی‌آید مگر اینکه از تو بهتر است. سپس به او حمله کرد و او را از پا درآورد. در همین حال، سالم به سوی او حمله کرد. یاران امام حسین (ع) فریاد زدند تا عبدالله از حمله او آگاه شود ولی عبدالله متوجه نشد، سالم به او ضربه‌ای زد. عبدالله با دست چپ جلو ضربه را گرفت و انگشتانش قطع شد. سپس عبدالله بر او حمله برد و با ضربه‌ای او را به قتل رساند. پیش از ظهر عاشورا، شمر بن ذی‌الجوشن که فرمانده جناح چپ سپاه کوفه بود، با افراد تحت فرمان خود به سپاه امام هجوم بردند. در این حمله هانی بن ثبیت و بکیر بن حی تیمی عبدالله بن عمیر را به شهادت رساندند. 🏴 زهیر بن سلیم ازدی زهیر بن سلیم ازْدی از یاران شهید امام حسین علیه است. او در جنگ قادسیه نیز حضور داشت و موفق شد یکی از سرداران سپاه ایران به نام نخارجان یا نخیرخان را در مبارزه تن به تن به قتل برساند. وی شب دهم محرم، آن‌گاه که احساس کرد لشکریان عمرسعد تصمیم قطعی برای جنگ با امام حسین علیه السلام دارند، به جمع یاران آن حضرت پیوست و روز عاشورا در حمله نخست به مقام رفیع شهادت نایل آمد. 🏴 یزید بن ثبیط عبدی بصری یزید بن ثُبیط از شیعیان و از اصحاب ابی الاَسود بود. او مردی شریف در بین قوم خویش بوده است. ابوجعفر طبری گزارش کرده است: ماریه دختر «مُنقِذ عبدی»، خود شیعه بود و برای احیای تشیع سعی بلیغ داشت. منزل او محل انس شیعیان بود. و در آن محل احادیث اهل‌بیت علیهم السلام بیان می‌شد. به ابن زیاد خبر رسیده بود که امام حسین علیه السلام روی به عراق نهاده و اهل عراق با امام نامه‌هایی رد و بدل کرده‌اند. او به استاندار خود دستور داد که دیدبان‌هایی بگمارد تا راه را ببندند. در این هنگام بود که یزید بن ثبیط همگان را جمع کرده بود تا به سوی امام به حرکت درآیند. ایشان دارای ده فرزند پسر بود که آنها را به رفتن نزد امام دعوت کرد و گفت: کدام یک از شما با من به پیش می‌افتد؟ دو نفر از فرزندانش به نام عبدالله و عبیدالله او را پاسخ مثبت دادند. او از خانه خارج شد، پس از او دو فرزندش و اصحابش، عامر و غلامش، و نیز سیف بن مالک و ادهم بن امیه نیز خارج شدند. یزید بن ثبیط از ابطح تا کربلا همراه امام بود تا این که در کربلا در برابر امام و در حال مبارزه به فوز شهادت نائل آمد. هنگام شهادت او در حمله نخستین بوده است. 🏴 نعمان بن عمرو راسبی نُعمان بن عمرو راسبی از اصحاب امام حسین (ع) و از شهیدان کربلا است. او در کوفه می‌زیست و از اصحاب امیرمؤمنان علی (ع) بود که در جنگ صفین شرکت جست. نحوه شهادت او در منابع گوناگون با اندکی تفاوت نقل شده است. برخی نوشته ‌اند که او در نخستین حمله سپاهیان ابن سعد به یاران حسین علیه السلام شهید شد  و برخی دیگر شهادت او را در فاصله میان حمله اوّل تا ظهر عاشورا دانسته‌ اند. به هر حال او در روز عاشورا دلیرانه از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله دفاع کرد و دشمن نخست اسبش را پی کرد و سپس او را به شهادت رساند. 🆔 @natgeofarsitv
دوستان چون هنوز امکان نظرسنجی در ایتا وجود ندارد ، میتوانید نظر ها و پیشنهاد های خود را به آدرس زیر بگویید❗️ آدرس لینک به علت تبدیل به سوپر گروه عوض شده است و لینک قدیمی کار نمیکند.❗️👇 🆔 http://eitaa.com/joinchat/3757113367C99c32145bb
🏴 حلاس بن عمرو راسبی جلاس یا حلاس بن عمرو راسبی یکی از شهدای کربلا است. حلاس به اتّفاق برادرش، نعمان بن عمرو راسبی، در کوفه می‌زیست. وی در دوران زمامداری حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام از افسران آن حضرت و از پاسبانان کوفه به شمار می‌ آمد. حُلّاس با برادرش نعمان همراه عمرسعد به کربلا آمد. آن‌ گاه که عمرسعد شرایط پیشنهادی امام حسین علیه السلام را نپذیرفت، این دو برادر شبانه از لشکر وی جدا شدند و به امام حسین علیه السلام پیوستند و در روز عاشورا در حمله نخست به درجه شهادت نایل آمد. 🏴 زاهر بن عمرو کندی زاهِر بن عَمرو کندی یکی از شهدای کربلا است. زاهِر بن عَمرو، از دوستان و یاران عَمرو بن حَمِق خُزاعِی و از شهیدان کربلا است. در برخی منابع آمده است که وی همان زاهر -بن عمرو یا اسود- اسْلَمی است که در بیعت شجره و جنگ خیبر حضور داشت و فرزندش «بحزاة» به واسطه او از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل روایت کرده است. در حالی که برخی دیگر، این دو شخصیت- یعنی زاهر و زاهر اسْلَمی- را جداگانه معرفی کرده‌ اند. زاهر در سال شصتم هجری در موسم حجّ به محضر امام حسین علیه السلام شرفیاب شد و همراه آن حضرت به کربلا آمد، و روز عاشورا، در حمله نخست افتخار شهادت یافت. 🏴 بشر بن عمرو حضرمی کندی بَشیر(بِشر) بن عَمْرو حَضرَمی کِندی از شهدای کربلا. در روز عاشورا به او خبر رسید پسرش در مرز ری اسیر شده است. امام حسین(ع) از او خواست برای رهایی پسرش برود ولی او نپذیرفت که امام را تنها گذارد. در اینکه او در واقعه کربلا در چه هنگام به شهادت رسیده، دو گزارش متفاوت وجود دارد: بنابر گزارش ابومخنف، هنگام عزیمت امام حسین به میدان، تنها دو تن از یاران ایشان باقی مانده بودند: بشیر بن عمرو و عمرو بن ابی مطاع (و بنا بر نقلی سوید بن عمرو خثعمی). بشیر با دیدن آمادگی امام برای رفتن به میدان، بر آن شد تا از امام پیشی گیرد. پس به میدان رفت و پیش از امام به شهادت رسید. ولی در برخی منابع او را از شهدای حمله نخستین دانسته شده است. 🏴 جندب بن حجیر کندی خولانی جندب بن حُجَیْر کندی خولانی یا جندب بن حِجْر یکی از شهدای کربلا است. برخى از معاصرين نام پدر وى را مجير نيز گفته‌ اند. اصحاب پیامبر (ص) و اهل کوفه و از جمله کسانی است که عثمان او را از کوفه به شام فرستاد. وی در جنگ صفین شرکت داشت و از سوی حضرت علی (ع) فرماندهی قبیله کنده و ازْد را عهده ‌دار بود. ابن‌ عساکر می ‌گوید که جندب در صفین کشته شد. ولی گروهی دیگر او را در شمار شهیدان کربلا قرار داده ‌اند. به گفته برخی از متأخرین وی از شیعیان نامدار و سرشناس کوفه بود، که پیش از برخورد حرّ با امام حسین (ع) در جایی به نام حاجر به کاروان حسینی پیوست، و همراه آن حضرت وارد کربلا شد. او در روز عاشورا به میدان رفت و در حمله نخست به شهادت رسید. 🏴 عبدالرحمان بن عروه غفاری ، عبدالله بن عروه غفاری عبدالله بن عروه و عبدالرحمن بن عروه غفاری دو برادر از بزرگان و شجاعان کوفه بودند و نسبت به اهل بیت علیهم السلام ارادت می ورزیدند. جدشان حراق از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام است که در جنگهای جمل و صفین و نهروان در کنار امام مبارزه می کرد. عبدالله و عبدالرحمن در کربلا به امام حسین علیه السلام پیوستند. در روز عاشورا به محضر امام علیه السلام رسیدند و پس از سلام، گفتند دشمن به شما نزدیک شده است، دوست داریم که در برابرت مبارزه کنیم و از حریم تو دفاع کنیم. این دو برادر در نزدیکی امام با دشمن مبارزه کردند تا به شهادت رسیدند. به روایتی شهادت عبدالله در حمله نخست روی داده است. 🏴 جناده بن کعب انصاری جُناده فرزند کعب انصاری است. او با اهل و عیال خود و فرزندش عمرو در مکه معظمه به خدمت امام حسین (ع) رسید و تا روز عاشورا در رکاب آن حضرت باقی ماند. جناده از جمله شهدایی است که پیش از ظهر روز عاشورا به درجه رفیع شهادت نائل آمده است. او سرانجام در روز عاشورا و در حمله نخستین به شهادت رسید.  🏴 عمرو بن جناده انصاری عمرو بن جناده انصاری یکی از یاران امام حسین (ع) و از شهدای کربلا است. پدرش جناده بن حرث از صحابه رسول خدا (ص) و از شیعیان با اخلاص علی (ع) بود که در جنگ صفّین شرکت داشت و در کربلا به شهادت رسید. بنا به گفته برخی، مادرش، بحریه دختر مسعود خزرجی، از زنان شجاع و فداکاری است که او نیز در کربلا حضور داشت. و پس از شهادتِ پدرش جناده در روز عاشورا، مادرش او را امر به جهاد کرد و گفت: پسرم برو و حسین (ع) را یاری کن. او آن قدر با دشمن جنگید تا به شهادت رسید. مالک بن نسر بدی سرش را جدا کرد و به سوی لشکرگاه امام حسین (ع) پرتاب نمود. مادرش سر او را برداشت سپس سر را به سوی یکی از افراد دشمن پرتاب کرد و او را به هلاکت رساند (شبیه همین جریان را به مادر وهب نیز نسبت داده اند.) 🆔 @natgeofarsitv
🏴 محمد بن مسلم بن عقیل محمد بن مسلم بن عقیل، فرزند مسلم بن عقیل و مادرش نیز ام ولد بود. وی از یاران حسین بن علی در واقعه عاشورا بود که به دست دو نفر از سپاه ابن سعد به نام‌های ابو مرهم ازدی و لقیط بن ایاس جهنی کشته شد. 🏴 سوید بن عمرو خثعمی سُوَیْد بن عَمْرو بن اَبی‌مُطاع خَثْعَمی، آخرین شهید واقعه کربلا که اندکی پس از شهادت امام حسین (ع) به شهادت رسید. سوید، آخرین نفر از اصحاب امام حسین(ع) بود که به میدان رفت و جنگید تا اینکه زخمی شد و بی‌رمق در بین دیگر کشتگان افتاد. همه گمان کردند او کشته شده است. پس از مدتی، سوید شنید که می‌گویند: حسین کشته شد. پس به خود آمد و برخاست و چون شمشیرش را برده بودند، با خنجری که به همراه داشت جنگید تا به شهادت رسید. گفته‌اند عروة بن بطان ثعلبی و زید بن رقاد جنبی او را کشتند. 🏴 ابوشعثاء یزید بن زیاد کندی ابوالشعثاء یزید بن زیاد مهاصر بن نعمان كِنْدِی از اصحاب امام حسین (ع) و شهیدان کربلا است. برخى آورده‌اند كه وى از محدثان بوده است. در چگونگی پیوستن وی به کاروان حسینی میان مورخان اختلاف است، برخی گفته‌اند: ابوالشعثا همراه عمرسعد از کوفه به کربلا آمد و آن‌گاه که او پیشنهادهای امام حسین (ع) را رد کرد از لشکرش جدا شد و به سپاه امام (ع) پیوست و با آن حضرت بود تا در رکابش به شهادت رسید. برخی دیگر آورده‌اند که ابوالشّعثا از کوفه بیرون آمد و پیش از رسیدن سپاه حرّ به امام حسین (ع) در میان راه به امام (ع) پیوست. ابوالشّعثا پس از کشتن نه و به قولی هیجده یا نوزده تن و مجروح کردن شماری دیگر از سپاه دشمن به شهادت رسید. برخی آورده‌اند که وی چهل و چند نفر را به هلاكت رساند. 🏴 عبدالله بن بشر خثعمی وی از دلیران مشهور و از حامیان حق بود. نام وی و پدرش در جنگ‌ها و غزوه‌ها برده شده است. پدرش صاحب منطقه‌ای در کوفه بود که جبانه بشر نامیده می‌شد. عبدالله از جمله کسانی است که همراه سپاه عمرسعد حرکت کرد و به کربلا آمد و پیش از آغاز جنگ به امام حسین علیه السلام پیوست و قبل از ظهر عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید. 🏴 نعیم بن عجلان انصاری نُعیم بن عِجلان از اصحاب امام حسین (ع) و از طایفه خزرج است. زمانی که امام حسین (ع) به سوی عراق حرکت کرد نعیم بن عجلان از کوفه خارج شد و خود را به امام (ع) رساند. او پیوسته همراه امام (ع) بود تا این که سرانجام به مراد خود رسید و در رکاب آقا و مولای خویش به شهادت رسید. شهادت او نیز به مانند بسیاری از یاران امام حسین (ع) در جریان حمله نخست رقم خورد. 🏴 عبدالرحمن بن عبد رب انصاری عبدالرحمان بن عبد رب انصاری خزرجی از اصحاب پیامبر (ص) و امیر مومنان (ع) و از شهدای کربلا. او در واقعه غدیر حضور داشت و از راویان حدیث غدیر است. او از کسانی است که در روز رحبه در برابر مردم به ماجرای غدیر و سخن پیامبر درباره ولایت علی (ع) شهادت داد. به گفته برخی منابع او در حمله نخستین سپاه عمر سعد به شهادت رسید. 🏴 یزید بن مغفل جعفی یزید بْن مَغْفِل جُعْفی‎ از یاران امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) و از شهدای کربلا است. او در جنگ صفین و جنگ نهروان در سپاه امام علی(ع) جنگید. یزید از مکه تا کربلا با اباعبدالله همراه بود و در روز عاشورا به شهادت رسید. وی را یکی از تابعین، فردی شجاع و از شاعران شیعه نام برده‌اند. یزید بن مغفل در ماجرای قیام امام حسین، در شهر مکه همراه با حجاج بن مسروق به امام حسین(ع) ملحق شد و از آنجا تا کربلا آن‌حضرت را همراهی کرد، در بین راه، وقتی که امام به قصر بنی مقاتل رسید و خیمه عبیدالله بن حر جعفی را دید، حجاج بن مسروق جعفی و یزید بن مغفل جعفی را برای دعوت نزد عبیدالله بن حر فرستاد. این دو نفر پیام امام را به عبیدالله بن حر ابلاغ کردند و سخنان او را به امام حسین(ع) رساندند. مورخان گفته‌اند که او چنان جنگی کرد که مانند آن دیده نشده بود. عده‌ای را کشت و آنگاه خود به شهادت رسید. 🏴 عمرو بن عبدالله نهمی جندعی بنوجندع تیره ای از قبیله همدان اند. عمرو نیز در ایام صلح به اردوگاه امام آمد و در کنارش باقی ماند. از جزئیات زندگی او اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی او را شهید کربلا و عده ای او را از جانبازانی می دانند که پس از تحمل یک سال مجروحیت از ناحیه ی سر، به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv
🏴 عمرو بن قرظه انصاری عَمرو بن قَرَظَة بن کعب خزرجی انصاری کوفی از شهدای کربلا. پدر او از اصحاب پیامبر(ص) و امام علی(ع) بود. برادر عمرو، در روز عاشورا در سپاه عمر سعد بود. چند روز قبل از عاشورا، امام حسین(ع) توسط عمرو بن قرظه به عمر سعد پیغام داد تا شبانه با یکدیگر دیدار کنند. در کتاب لهوف آمده است که عمرو در روز عاشورا از امام حسین اجازه جنگ گرفت و به میدان رفت. نیز نقل شده است که هر تیری به سوی امام پرتاب می‌شد او خود را سپر قرار می‌داد تا به امام گزندی نرسد. او پیش از جان دادن، به امام گفت: آیا به عهد خود وفا کردم؟ امام فرمود: آری، تو در بهشت پیش روی من هستی. سلام مرا به رسول خدا برسان. 🏴 نافع بن هلال بجلی وی سیدی شریف، رازنگهدار، شجاع، قاری، حافظ قرآن، کاتب حدیث و از اصحاب امیرمؤمنان و رزمندگان جنگ های مولا بود. او نیز در عذیب الهجانات به کاروان کربلا پیوست و پس از بسته شدن آب بر اردوگاه امام به همراه ساقی کربلا بعد از درگیری با نگهبانان شریعه، شبانه وارد فرات شدند و آب به خیمه ها رساندند. نافع تیرانداز ماهری بود. نام خود را بر تیرها می نوشت و به سوی دشمن هدف می گرفت. او دوازده و به نقلی هفتاد کس را در روز عاشورا از پای درآورد. در آخر سپاهیان دشمن او را اسیر کرده نزد ابن سعد آوردند. عمر به شمر دستور داد سر نافع را از بدن جدا کند. 🏴 محمد بن ابی سعید بن عقیل محمد بن ابی سعید بن عقیل از شهدای بنی‌هاشم در واقعه کربلا می باشد. وی پس از به شهادت رسیدن امام حسین(ع)، در هجوم سپاهیان دشمن به خیمه‌ها به شهادت رسید. در ابصار العین از حمید بن مسلم نقل شده که، پس از شهادت امام حسین (ع)، نوجوانی از خیمه‌ها بیرون آمد، نگران و وحشت‌زده به چپ و راست نگاه کرد. یکی از سپاهیان عمر سعد به او حمله کرد و با ضربتی، او را به شهادت رساند. او محمد بن ابی‌سعید و قاتلش لقیط بن ایاس جهنی است. 🏴 شبیب بن عبدالله نهشلی شبیب بن عبدالله نهشلی از یاران امیرالمؤمنین و شهدای کربلا. شبیب از تابعین بود که در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در سپاه امام علی(ع) حضور داشت و پس از شهادت امیرالمؤمنین به حسنین پیوست و در واقعه کربلا ، در حمله اول به شهادت رسید. 🏴 سوار بن منعم همدانی سوّار بن مُنْعم هَمْدانی یکی از اصحاب امام حسین (ع) است. سوّار در کوفه می ‌زیست. در دوران صلح به امام حسین علیه السلام پیوست و تا روز عاشورا همراه آن حضرت بود و در نبرد نخست به سپاه کوفه حمله کرد. درباره زمان شهادتش اختلاف است. به باور برخی او در همان حمله به شهادت رسید. ولی برخی دیگر نوشته ‌اند که: سوّار بر اثر زخم و ضربه ‌های سخت دشمن از اسب بر زمین افتاد و دستگیر شد. عمرسعد فرمان به کشتن او داد. ولی عموزاده‌ هایش میانجی ‌گری کرده او را از مرگ رهانیدند. سوّار مدت شش تا دوازده ماه نزد آنها مانده سرانجام بر اثر جراحت ‌های وارده به شهادت رسید. برخی دیگر نیز گفته ‌اند استدعای قبیله سوّار موجب آزادی وی نشد و او تا پایان عمر در زندان کوفه باقی بود. زیارت ناحیه مقدسه امام (ع) گزارش مربوط به اسارت وی را تأیید می‌ کند.  🏴 جناده بن حرث مذحجی در منابع از او با نام های گوناگون از جمله: جابر، جبار، حباب، حیان، حسان، حیاه و عباده یاد شده است. برخی از منابع او را از اصحاب رسول الله برشمرده اند. او در جنگ صفین حضور داشت. وی از کسانی است که در کوفه با مسلم بیعت کرد و با دستگیری او مخفیانه از کوفه خارج شد و در عذیب الهجانات به امامش واصل شد. او در حمله صبح عاشورا به دشمن حمله کرد؛ اما در محاصره گرفتار شد و توسط حضرت ابوالفضل (ع) خلاصی یافت. دوباره با تمام قدرت بر خصم تاخت و با ارائه ی مبارزه ای دلیرانه فوز شهادت را از آن خود کرد. 🏴 مجمع بن عبدالله عائذی او از تابعین و از یاران نیک امام علی (ع) بود و در جنگ صفین شرکت داشت. وی به همراه فرزند و چند تن دیگر از کوفه بیرون رفت و در عذیب الهجانات به کاروان کربلا ملحق شد. در روز عاشورا از جمله کسانی بود که هنگام درگیری با یزیدیان محاصره شدند و با امداد علمدار کربلا در حال جراحت نجات یافت. وی نیز رادمردانه بار دیگر یورش برد و در این نوبت به فیض شهادت رسید. 🏴 حسین بن علی بن ابیطالب علیه السلام 🌹 مشهور ترین شهید کربلا و امام سوم شیعیان معروف به سید الشهدا که نیازی به معرفی ایشان نمی باشد زیرا تمام مردم در تمام دنیا ایشان را می‌شناسند 🆔 @natgeofarsitv
مریخ یا بهرام چهارمین سیاره در منظومه خورشیدی ما است که در مداری طولانی تر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید می چرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانه روز زمین به درازا می کشد و طول شب و روز نیز از کره زمین کمی طولانی تر است. حال قصد داریم در مورد این سیاره سرخ و امکان زندگی بر روی آن بیشتر و بیشتر بدانیم. پس با ما در روز شنبه همراه باشید. با موضوع : 🎯 مریخ ، سیاره سرخ 🆔 @natgeofarsitv