کسی از دوستداران تو وقتی از میان ما پر می‌کشد، دلمان به درد می‌آید و احساس می‌کنیم جای خالی‌اش را کسی نمی‌تواند پُر کند. نگاه کردن به جای خالی‌اش گلویمان را پر از بغض‌های فشرده می‌کند. در میان دل‌تنگی‌ها و بغض‌های متراکم، فکر کردن به حضور توست که آرام‌مان می‌کند. چگونه باید خدا را شکر کنیم به خاطر بودن تو! اگر تو نبودی، با غصه‌های پشت سر هم باید چه می‌کردیم؟ وقتی می‌خواستیم خودمان را دلداری دهیم، به چه دل خوش می‌کردیم؟ تنهایی ما را دریاب آقا! هر چقدر هم که بی‌وفا، ولی دلمان با تو آرام می‌گیرد. شبت بخیر پشتیبان دل‌های تنها! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی