غدیریه آمده عیدغدیر و جشن و شادی شد به پا شیعیان  غرق سرور و از غم و غصه رها گشته   مولای  جهان   آقا   امیرالمومنین مرحبا   بر  خالق   یکتا   هزاران    آفرین دست  او در دست پیغمبرخدا گفته بگیر تاشود دین کامل و بر مسلمین عید غدیر گفته حق بر مصطفی و بر  تمام  مومنین او  امام  اول  و  باشد  ولی   و  جانشین حجت حق  آمده  بعد از پیمبر او وصی تا دهد ترویج دین باشد ولی بعد از نبی او  علی   عالی   اعلا   بود  حب المتین افتخار  عرشیان  و  فرشیان روی زمین او بود شمس ولایت جانشین مصطفی هرکه گیرد ذکر او از غم شود ناگه رها بهترین ذکرش  بود بر عاشقان نادعلی هرکه خواندقلب اوگرددزنامش منجلی ساقی کوثر بود  روز  جزا  بر  مومنین او بود سرور  به عالم  بر تمام مسلمین ماه  عالمتاب  عالم   اختر  برج  شرف دُرنایاب است وبی همتاهمانادرصدف او  بود   باب  یتیمان  غمگسارِ    بینوا نام نیکویش علی حیدرغضنفر مرتضی این سخن گفته امام صادق ما شیعیان بهترین روزخدا باشد غدیر ای  مومنان برتروبالاترازفطراست وقربان  بی بدیل چونکه باشد روزمولاو نبی را او  وکیل روز شادی و طرب جشن ولایت دورهم از وجود مرتضی دنیا رها از  درد  و غم بلبلان گِرد  چمن نغمه  زنان  در بوستان سرووسنبل یاسمن با نسترن در گلسِتان قدسیان درآسمان با فرشیان روی زمین (بیقراران) دور هم آیند  شادان مومنین بیقرار   اصفهانی غدیر ۱۴۰۱شمسی

خورشیدولایت خورشید ولایت که به ایوان غدیر است آغاز   امامت   که   ز  ارکان  غدیر است روز  شرف  و  عزت  اسلام  عزیز  است فرخنده ترین عید  به  یاران غدیر است بیقرار اصفهانی (پرویز بیابانی)

غدیر و امام علی ما   مست   ولای  تو    امیریم هنوز عاشق  به   می  خم   غدیریم هنوز ما  گوش  به فرمان توایم شیر خدا بر  عشق  و  ولایتت   شهیریم هنوز  بیقرار  اصفهانی  التماس دعا پرویز بیابانی

سردار غدیر سردار  غدیر فخر جهان است علی محبوب خدا جوهر جان است علی او   فاتح   خیبر   شه  مردان  خدا خورشید  ولا  نور جنان است علی بیقرار اصفهانی

خمُ غدیر ما   مست  می  خم   غدیریم هنوز عاشق  به  سر  زلف    امیریم هنوز با صوت جلی  علی علی می گوئیم بر   گوشه  چشم   او  اسیریم هنوز پرویز  بیابانی  ( بیقرار اصفهانی)

غدیرش صلوات برحیدر و بر  روز غدیرش صلوات براحمد و بر علی  وزیرش صلوات عالم  به  علی نازد و بر فاطمه اش بر دولت  اسلام  و امیرش صلوات بیقرار  اصفهانی (پرویز بیابانی)

خوشا غدیر خوشا   آنشب که فردایش غدیر است خوشا  آنکس  که  مولایش امیر است بود     عید      ولایت     شاد     باشید خوشاعاشق که برعشق اش اسیراست بیقرار  اصفهانی

غدیر صلوات بر احمد و بر علی وزیرش صلوات بر شیعه و بر روز غدیرش صلوات عیداست و بود عزت  اسلام  به پا بر مهدی  و بر جد  امیرش صلوات بیقرار  اصفهانی

غدیر خورشید ولایت خورشید ولایت که به ایوان غدیر است آغاز    امامت   که  ز    ارکان  غدیراست روز   شرف و عزت    اسلام   عزیز است فرخنده  و  تبریک  به  یاران  غدیراست بگرفت  نبی  دست   یدالله   به  دستش گفتا  که علی رهبر  وسلطان غدیر است او  جان  من و  روح  من و قبله ی ایمان جانان  من  و  فاتحِ   میدان  غدیر است هر  کس   کند  یاری حیدر   ز دل و جان نامش ز  محبان  و  ز  یاران  غدیر است هر  کس که براین عهد  نماند  که  وفادار او  دشمن  قرآن و  ز عدوان غدیر است باشد  چو علی حجت حق بر  همه  عالم او   گنج  عیان  گوهر  تابان  غدیر است باشد    که   بهشت  آن علی  عالی   اعلا او  شافع   امت  ز   محبان  غدیر  است بعد ازمنِ احمدچو علی سرور و مولاست این خطبه همان  آیه و قرآن  غدیر است باشد  چو  قرار   دل   (بیقرار )  من  او او شمس امامت که به ایوان غدیر است پرویز بیابانی (بیقرار اصفهانی)

علی مولای  منی آقا   دنیای  منی۲ روزوفردای منی شه   والای منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ جان و  جانان منی سر  و  سامان منی شمس رخشان منی مه      تابان    منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ ماه  کنعان منی سروِبستان منی آقا سلطان منی دردودرمان منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ تو گل ناز منی محرم راز منی بال پرواز منی اسم آغاز‌ منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ علی   سالار.  منی همه جا    یار منی تو کس و کار منی گل     گلزار   منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ شیر یزدان منی شاه مردان منی راحت جان منی جان جانان منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ روح‌  پیکر  منی دل  و دلبر  منی سرو سرور  منی می‌ به ساغرمنی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ نمک     نان   منی صاحب جان منی شمسِ ایران  منی شعربه دیوان منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ عطر   گلزار  منی شورِ    بازار  منی تو  خریدار   منی همجا   یار    منی علی مولای منی آقا   دنیای منی ۲ بیقرار اصفهانی

🍃💚علی علی یاعلی💚🍃 با ذکر صلوات هدیه به پیشگاه مولا صاحب الزمان(عج الله) درنشـــر مطالب و ثــواب آنها شریــک شویــد. الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَ #عید_غدیر

‍ ‍ ‍ 🌷#شعر : علي گويم علي جويم ... 🌷🌷🌷 مرا در تن بود تا جان علي گويم علي جويم  بجنبد تا رگم در جان علي گويم علي جويم  🌷 ز پيدا و ز پنهانم همين يك حرف را دانم  كه در پيدا و در پنهان علي گويم علي جويم  اگر اهل خراباتم وگر شيخ مناجاتم  به هر آئين ، به هر دستان علي گويم علي جويم  🌷 علي دين است و ايمانم ،علي درد است و درمانم  چه با درد و چه با درمان علي گويم علي جويم  🌷 علي حلال مشكل ها ،علي آرامش دلها  كند تا مشكلم آسان علي گويم علي جويم  🌷 اگر در خانقه افتم وگر در ميكده خفتم  به هر معموره و ويران علي گويم علي جويم  🌷 ز مهر او سرشت من ، جمال او بهشت من  هم اندر روضه ي رضوان علي گويم علي جويم  🌷 علي باب الله عرفان ،علي سرالله سبحان  به نور دانش و عرفان علي گويم علي جويم  🌷 اگر درويش و مسكينم وگر ديندار و بي دينم  چه با كفر و چه با ايمان علي گويم علي جويم  🌷 اگر تسبيح مي گويم وگر زنار مي جويم  به هر اسم و به هر عنوان علي گويم علي جويم  🌷 ز سوره سوره ي قرآن ، ز ياسين و ز الرحمان  به هر آيه ز هر تبيان علي گويم علي جويم  🌷 اگر از وصل خوشحالم وگر از هجر نالانم  چه با وصل و چه با هجران علي گويم علي جويم  🌷 به محشر چون برآرم سر ، به نزد خالق اكبر به گاه پرسش و ميزان علي گويم علي جويم شعر از : حاج میرزا علی اکبر نعمت اللهی 

سرود عید غدیر مژده  مِی  کشان  آمد  عید  ساقی  کوثر شد وصی پس از احمد، هم امام و هم رهبر یا علی علی مولا، یا علی علی مولا۲ مقصد خدا گردد در غدیر خم  حاصل دین مصطفی گشته با ولای حق کامل آنکه بی تولایش هر عمل  بود  باطل تـــــــــــــــــاج رهبریت را می نهد علی بر سر یا علی علی مولا، یا علی علی مولا۲ می کند نبی ابلاغ  آخرین  پیام  حق گیرد  از همه بیعت بر ولایت مطلق تا دمیکه  می گردد  بر خدای ملحق در ادامــــــــــــــــــــه راهش مرتضی شود رهبر یا علی علی مولا، یا علی علی مولا۲ ساقی  قدح  نوشان  می به ساغر اندازد تا که این حقیقت را در جهان عَلَم سازد هر که بر کسی اما شیعه بر علی  نازد شـــــــــــــــکر حق به سر داریم سایه چنین سرور یا علی علی مولا، یا علی علی مولا۲ راه ما ره مولاست، شیعه در جهان تنهاست جرم ما  دفاع از  حق،  در  تمامی  دنیاست در   نظام   اسلامی   غربت  علی  پیداست مــــــــــــــــــــــهدی آید و گیرد از ستمگران کیفر یا علی علی مولا، یا علی علی مولا۲

می رسد بر مشام بوی غدیر مرغ دل پر زند بسوی غدیر دل بود شاد ومست می گردد چون خورد جرعه از سبوی غدیر عرشیان هم به عرش حق بودند سالیانی در آرزوی غدیر هجدهم از مه خدایی حج گشت هنگام گفتگوی غدیر حج پایانی پیمبر بود کاروان رفت سمت وسوی غدیر جمع گشتند پیروان رسول(ص) همگی در میان کوی غدیر امر حق را بیان نمود رسول کردفریاد به چارسوی غدیر که علی(ع)بعد من بود مولا شد علی وار رنگ وبوی غدیر زآنزمان افتخار شیعه بود سند محکم نکوی غدیر دوستدار علی گرفته بسی آبرویی زآبروی غدیر کل اعیاد مسلمین یکسو یکطرف عید تازه روی غدیر تا ابد شرمسار حق باشد دشمن مرتضی،عدوی غدیر هرچه خواهی بخواه در این روز می دهد حق به آبروی غدیر شاعر : اسماعیل تقوایی

بحر طویل عید غدیر و مدح امیرالمومنین(ع) ساقی از خمّ ولایم بچشان باده که امشب به تولای علی مست شوم، بی خبر از هست شوم، عاشق یکدست شوم، سر بکشم، پر بکشم، حلقه ی اقبال زنم، از قفس خاکی تن بال زنم، لب به سخن باز کنم، خوانم و پرواز کنم، گویم و اعجاز کنم، بر دو جهان ناز کنم، مدح علی بر همه آغاز کنم، هان منم و عشق امیرم، به همین عشق اسیرم، که کشد سوی غدیرم، روم و دامن دلدار بگیرم، نگهی افکند آنگونه که صد بار شوم زنده و صد بار بمیرم، چه غدیری، چه امیری، چه بشیری، چه مه و مهر منیری، چه قیامی، چه پیامی، چه امامی، چه مقامی، همه جا بحر عنایت، همه جا نور لایت، شده از خالق معبود روایت، که بود عید ولایت، ملک و حور و پری، ارض و سما، کوه و چمن، دشت و دمن، ریگ و حجر، نخل و شجر، جنّ و بشر، یکسره کوشند مگر تا شنوند، از دو لب ختم رُسل، فخر سُبل، هادی کل، مدح علی شیر خدا را ***** جبرئیل آمده از سوی خداوند تعالی، به رخش نور تجلی، به لبش حکم تولّی، که الا ختم رسالت، گهر بحر جلالت، نبی امی خاتم، پدر عالم و آدم، صلوات از سوی حق بر تو بر آل تو هر دم، به علی باش مبلّغ، به تو امر از طرف خالق سرمد شده، بلّغ، برسان حکم خدا را، وَ بگو گفته ی ما را، که خدا یار تو باشد، اگر امروز زبان را نگشایی و تولای علی را به خلایق ننمایی و دل اهل ولا را نربایی، به خدایی که تو را داده چنین قدر و جلالت، به تو و حیدر و آلت، همه ابلاغ تو باطل شود از بدو رسالت، بگشا لعل لب و بانگ به عالم بزن و سیطره ی کفر و دو رویی همه بر هم بزن از شیر خدا دم بزن اینک بچشان بر همگان جام ولا را *** چو شنید این سخن از پیک خدا خواجه ی عالم، شرف دوده ی آدم، نبی پاک و مکرم، همه توحید مجسم، لب جانبخش مسیحایی او غنچه صفت باز شد از هم، که الا ای همه حجاج، زن و مرد، ز پیر و ز جوان، خُرد و کلان، باز بگیرید عنان، کز طرف ذات خدای دو جهان آمده فرمان، که بگویم به شما آنچه شده وحی به من از سوی خلاق زمن، خلق در آن برکه شده جمع، چو پروانه که بر دور و بر شمع، بفرمود نبی تا ز جهاز شتران گشت به پا منبر و چشم همه بر قامت پیغمبر و بگذاشت نبی پای بر آن منبر و فرمود بسی حمد و ثنای احد داور و پس خواند یکی خطبه ی غرّای ز هر نقص مبرا، به نوایی که بسی بود دل آرا، به ندایی که زن و مرد شنیدند ز لعل لبش آن طُرفه ندا را ***** سخن ختم رسل برد ز سر هوش زن و مرد، سراپا همگان گوش، به جز نطق محمد همه خاموش، الا ای همه را بار ولایت به سر دوش، مبادا شود این قصه فراموش، که ناگاه نگاه نبی افتاد به رخسار علی، حجت حی ازلی، شیر خداوند جلی، آن به خداوند ولی، فارس میدان یلی، خواند ورا بر روی منبر به کنارش به چنان عزّ و وقارش، صلوات همه ی خلق نثارش، نگه ختم رسل سوی علی، شیفته ی روی علی، گشته ثناگوی علی، آی همه امت احمد بشتابید و بیایید و ببینید، همه دست علی را به سر دست محمد، دو لب خویش گشوده، دل یک خلق ربوده، که هر آنکس که منم رهبر و مولاش، بود تا ابدالدهر علی رهبر و مولاش، علی سرور و آقاش، علی حصن حصین است، علی سرّ مبین است، علی یاور دین است، علی یار و معین است، علی فخر زمان است، علی میر سماوات و زمین است، علی حبل متین است، امام است و امین است، همین است و همین است، علی رهبر و مولاست شما را ***** علی صوم و صلات است، علی حج و زکات است، علی صبر و ثبات است، علی خضر حیات است، علی نیت و تکبیر، علی حمد و رکوع است، وَ قیام است و قعود است، علی حج و علی کعبه، علی مروه، علی سعی و علی رکن و مفاف است و طواف است، علی اول اسلام، علی آخر اسلام، علی محور اسلام، علی رهبر اسلام، علی سرور اسلام، علی یاور اسلام، علی ردّ و قبول است، علی بحر عقول است، علی جان رسول است، علی زوج بتول است، علی عرش و علی فرش، وَ علی مهر و علی ماه، وَ علی آدم و نوح است، وَ خلیل است و کلیم است و مسیح است، علی یوسف و یعقوب و سلیمان و علی یونس و خضر است، علی فاتح بدر و اُحد و خیبر و احزاب، علی اصل خطاب است، ثواب است و عِقاب است، ظهور است و حجاب است، به ربّی که کریم است و رحیم است و ودود است و غفور است و حلیم است و عظیم است، خدا مثل علی شیر ندارد، دو جهان مثل علی میر ندارد، نتوان یافت همانند علی گر چه بگردید همه ارض و سما را ***** علی شاهد و مشهود، علی عابد و معبود، علی قاصد و مقصود، علی حامد و محمود، علی ذاکر و مذکور، علی ناصر و منصور، علی آمر و مأمور، علی ناشر و منشور، علی ناظر و منظور، علی باب مراد است، علی مرد جهاد است، علی کیست ولی الّه و وجه الّه و عین الّه و باب الّه و نور الّه و سر الّه یکتاست، علی آیت عظماست، علی عالِم اسماست، علی عالی و اعلاست، علی والی و والاست، علی شوهر زهراست، علی واسطه ی فیض الهی است، علی آمر و ناهی است، علی مُهر گواهی است، علی را علی را، بجز هو نشناسد، خدا را خدا را، به جز او نشناسد، بخدا غیر خدا و نبی و غیر علی، عالم خلقت نشناسند علی ر

ا، به همه خلق بگوئید که بی مهر علی هیزم نار است، گر آرید همه طاعت و تقوا و عبادات و دعا را ***** سخن ختم رسل را همه حجّاج شنیدند، وَ زدل نعره ی تکبیر کشیدند، به حیدر گرویدند، وَ مقامش همه دیدند، بدو روی نمودند و پی بیعت او دست گشودند و علی را همه از جان و دل خویش ستودند، بسی نغمه ی تبریک سرودند، گروهی شده مسرور، گروهی ز حسد کور، که بر خواست ز قلب کره ی خاک به نُه قلّه ی افلاک ندای علی مولا علی مولا، همه آئید و ببینید چه غوغای عظیمی شده بر پا که زن و مرد، چه از پیر و چه برنا، همه پروانه ی مولا، همگی مست تولا، همگی غرق تجلی، همه دلداده ی مولا، علی عالی اعلی، همه دیدند که عطر گل لبخند محمد به بهشت ابدی کرده مبدّل همه جا را ***** علی ای سرّ ودودم، علی ای بود و نبودم، علی ای غیب و شهودم، علی ای رکن و سجودم، تو قیام و تو قعودم، به تو پیوسته برازنده بود از طرف ختم رسل خلعت زیبای خلافت، تو امامی، تو قیامی، تو سلامی، تو شه عرش مقامی، تو صلاتی، تو صیامی، کرم و عزت و ایمان و شجاعت بود از تو، تو ولیّی، تو علیّی، تو همان وجه خدایی، تو همان شمس هدایی، تو همه هستی مایی، تو به هر درد دوایی، تو شفیع دو سرایی، تو شه ارض و سمایی، تو همان نفس رسولی، تو همان زوج بتولی، تو دَرِ شهر علومی، تو هماره ز دل ختم رسل عقده گشودی، تویی آنکس که همه خلق نبودند و تو بودی، به خدایی که تو را داد چنین جاه و جلالت، به ولایت، به رسالت، به فضیلت، به عدالت، که ره غیر تو کفر است و ضلالت، همه عالم ز تو گوید، دم «میثم» ز تو گوید، تو امامی، تو امامی، تو امامی، تو وصیّی، تو وصیّی، تو وصیّی، به خداوند قسم شخص رسول دو سرا را غلامرضاسازگار

گوش‌هـا بـاز کـه امروز هزاران خبر است خبری خوب‌‌تر از خوب‌تر از خوب‌تر است صـف ببندیـد کـه هنگـام نماز روح است در گشایید که جبریل امین پشت در است همگـی عیـد بگیریـد کـه عید آمده است ایـن همـان عیـد خدای احد دادگر است سـورۀ مائده خوانیـد کـه صـد مائـده نور از خـدا در دل هــر آیـۀ آن مستتر است هـر طـرف مـی‌نگرم قافلـه در قافلـه دل هر دلی بال‌زنـان سوی علـی رهسپر است این همان عید غدیر است که در خم غدیر گوش‌هـا یکسـر بـر خطبـۀ پیغامبـر است خطبۀ ختم رسل حکم خدا مدح علی است خطبه‌ای که سندش مستند و معتبـر است ایهـا النـاس هـر آنکـس کـه منـم مولایش ایــن علـی او را تـا روز جــزا راهبــر است این علی بعـد نبـی رهبر و مـولای شماست این علی منجی یک خلق به موج خطر است این علـی وجـه خـدا چشـم خدا گوش خدا این علی دست خدا بازوی فتـح و ظفر است من همـان شهــر علومــم همه باشید گواه که علـی تـا ابدالدهـر بـر این شهر، در است این امـام است امـام است امـام اسـت امـام که امامت به وجودش همه‌جا مفتخر است چشم، بی‌نور علی تا صف محشر کـور است دین بی مهر علی پیکر بی‌دست و سر است شرر نار همان بغض علی بـغض علـی است مهـر او پیشِ روی آتـش دوزخ سپـر است بــه تمـام بشـر اعـلام کنــد ختـم رسل که علــی بـن ابیطالـب خیــرالبشر است خصـم او را پسـر مـادر خـود باید خواند غیر از این چاره نداریم که او بی‌پدر است بی‌نمــازی اسـت اگـر بی‌علی آرید نماز این نمازی که اجرش همه نار سقر است مهر پروندۀ اعمـال شما مهـر علـی است بی‌علی طاعت کونیـن زیان و ضرر است گر دو صد کـوه طلا در ره معبـود دهید بی تـولّای علـی جملـه هبا و هدر است هر که شد خصم علی خصم نبی خصم خداست در حقیقـت ز زنــازاده زنازاده‌تــر است دشمن آل محمّـد چـو بــه محشـر آید آتش خشم خدا از نفسش شعله‌ور است به سر دوش رسول و به کف پای علی بنویسیـد علـی بـت شکـن بی‌تبر است بـی‌ولایش نفسـی گـر بزنــد جبـراییل کمتر از مرغ زمین خوردۀ بی‌بال و پر است جنـت از مهـر محبّـان علـی شاخـۀ گـل دوزخ از بغض غلامان علی یک شـرر است بــی تولّای علــی نیـست رسـالت کامـل ثمــر بــاغ نبــوّت همه از این شجر است نخل‌هــا جملــه گواهـند خــدا مـی‌داند که علی تشنه، ولی تشنۀ اشک سحر است سجده بی‌مهر علی سجده به بت باشد و بس روزه بـا بغـض علـی نیــز گنـاه دگر است جنّت و کوی علی هست چو یک قطعه زمین کوثـر و مهر علی قصـۀ شیـر و شکـر است صورت حق و علی صورت غیب است و شهود طلعت احمد و او سـورۀ شمس و قمـر است «میثم»این فخر تو را بس که از این مزرع عمر نخـل سرسبـز تـو را بـار ولایـت ثمر است سازگار

عیـد همـه اعیـاد خـدا عیـد غدیـر است عیدی است که پیغمبـر اسـلام بشیر است عیدی که در آن عمر خطیر است خطیر است عیدی است که حیدر به همه خلق امیر است عیدی است که از سوی خدا بهر محمّد گـل واژۀ «اَکـمَلتُ لکُـم دینُکُـم» آمــد ** تبـریک در این عیـد مؤیـد شده واجب امری است مؤکد که به احمد شده واجب لطف و کـرم از خـالق سرمـد شده واجب ابـلاغ ولایـت بـه محمّـد شده واجب صحرای غدیر آمده صحرای قیامت زیرا که گرفته است خدا عید امامت ** یاران گل لبخند ز هر سو بفشانید بر خاک قدم‌های محمّد بنشانید در محضر احمد ز علی مدح بخوانید تا عیـدی خـود را ز محمّـد بستانید با عطر ولایت دهن خویش بشویید تبریک به سادات بنی فاطمه گویید ** در دست گرفته است نبی دست ولی را ابـلاغ کنـد حکـم خـدای ازلــی را افکنده به قلب همگـان، نور جلی را کـای مـردم عالم بشناسید علـی را فرمـان خداونـد همیـن است همیـن است هر کس که منم رهبر او، رهبرش این است ** حکـم از طـرف ذات خداونـد غدیـر است بر ختم رسل ایـن علی امـروز وزیـر است در حکم مدیر است، مدیر است، مدیر است بر خلق امیـر است، امیـر است، امیر است این است که شایسته این قدر و مقام است تا حشر امـام است امـام است امـام است ** منشور خـدا را همه امروز بخوانید دین غیر تولای علی نیست بدانید بر تخـت ولایت دگری را ننشانید فرمـان خـدا را ز لـب او بستـانید این است که بوده همه‌جا نفسِ امیرش این است کـز آغـاز خدا خوانده امیرش ** این است که دین، دین نشود جز به ولایش این است کـز آغــاز خــدا گفتـه ثنایش این است که قرآن شده مشتاق صدایش این است دلِ بستـه اجـابت به دعـایش غیر از علی اسلام یدالله ندارد با خویش محمّد اسدالله ندارد ** این بر همه مولاست بدانید بدانید این از همه اولاسـت بدانید بدانید این همسر زهراست بدانید بدانید این دست الهی است ببینید ببینید این هست الهی است ببینید ببینید ** این نور عیان است عیان است عیان است این سرِّ نهان است نهان است نهان است این جان جهان است جهان است جهان است این بر تـن توحیـد روان است روان است این رهبر دین رهبر دین رهبر دین است والله امیـن است امیـن است امین است ** ای روی تو مرآت خدای تو علی جان ای ذکـر خداونـد ثنـای تو علی جان ای ملک خـدا زیر لوای تو علی جان ای جان دو عالم به فدای تو علی جان تـو آینـۀ غیب‌نمــا غیب‌نمــایی تو روی خدا، روی خدا، روی خدایی ** خصم تو به جز قعر سقر نیست سرایش فرقـی نبـوَد بیـن عبـادات و زنـایش نفرین شـود از خشم خداوند، دعـایش حق است که ابلیس کند گریه برایش فردا شرر نار بود تشنۀ خونش فریاد زند دوزخ از سوز درونش ** ما مرد غدیریم غدیریم غدیریم ما یـار امیـریم امیـریم امیـریم صدبار اگر زنده شده باز بمیریم والله قسم خـط سقیفه نپذیریم در مدح علی تا که بخوانیم قصیده باید که ز «میثم» بستانیم قصیده سازگار *****

به گوش ای همه عالم! خدا بشیر شماست محیط ارض و سما صحنۀ غدیر شماست نگه در آینۀ آفرینش اندازید تجلی علوی در رخ منیر شماست ندای ختم رسل می‌رسد زخم غدیر که ای تمامی امت علی امیر شماست کمـال دین خدا بر خدا مبارک باد تمام نعمت حق بر شما مبارک باد ** الا تمام علی دوستان! قیام کنید فراز دست نبی بر علی سلام کنید خطابه خوانِ خدا گشته خواجۀ لولاک کلام او همه وحی است احترام کنید به نص حکم الهی علی امام شماست امامت دگران را به خود حرام کنید بـه شکـر آیـۀ اکمـال دیـن نمـاز کنید دو دست خویش به سوی علی دراز کنید ** خدا به نطق محمد کند ثنای علی صدا صدای رسول است یا صدای علی پیمبران همگان ایستاده‌اند به صف که لب کنند تر از کوثر ولای علی غدیر آمده ای شاعران آیینی شما قصیده بگویید از برای علی قلم به دست بگیرید و صفحه بردارید کـه خطبۀ نبـوی را همه به نظم آرید ** ندا ز خالق عزوجل رسید امروز که دشمنان همه گشتند ناامید امروز ندای بلغ ما انزل الیک ز حق به گوش خویش رسول خدا شنید امروز به ذات پاک خدا می‌خورم قسم آری! که در غدیر، خدا هم گرفته عید امروز به دوستان غدیر این ندا مبارک باد که روز عید علی بر خدا مبارک باد ** الا رسول خدا از علی بگو! تو بگو! مرا چه زهره که گویم ثنای او تو بگو! بخوان ثنای علی را بخوان بخوان، تو بخوان! بگو علی‌ست تجلای ذات هو، تو بگو! هنوز ما سر مویی نگفته‌ایم از او بگو فضائل او را تو موبه‌مو، تو بگو! بگو بگو که فقط قول توست باورمان بگو که ما بشناسیم کیست رهبرمان ** شمیم باغ بهشت از کویر می‌شنوم بشارت ابدی از بشیر می‌شنوم ندای خطبۀ نورانی محمّد را تمام، گوش شده از غدیر می‌شنوم من از زبان محمد که خود زبان خداست به گوش جان، همه مدح امیر می‌شنوم که ای تمامی امت علی امیر شماست امام و رهبر و مولا و دستگیر شماست ** علی امام مبین است بر تمام امم علی‌ست محشر و میزان، علی‌ست لوح و قلم علی صلوة و صیام و علی‌ست حج و زکوة علی‌ست زمزم و رکن و مقام و حل و حرم علی‌ست با علم حمد در کنار نبی علی میان امامان و انبیاست علم علی به گفتۀ قرآن تمام قرآن است علی تمـام محمد تمام ایمان است ** علی‌ست آیت عظما علی است سورۀ نور علی‌ست ناظر و منظور و ناصر منصور علی‌ست حمد و علی حامد و علی محمود علی‌ست ذکر و علی ذاکر و علی مذکور علی‌ست روح خدا و علی روان مسیح علی کلام کلیم و علی تجلی طور علی‌ست فاتح میدان جنگ بدر و حنین علـی‌‌ست نـفس رسول خدا ابوالحسنین ** علی گرفت ز جبریل در احد شمشیر علی کمان خدا را به قلب دشمن تیر علی‌ست قاتل مرحب علی‌ است قاتل عمر علی به گردن گردن‌کشان کشد زنجیر هنوز عالم خلقت به پا نبود که بود علی ولی خدا و علی به خلق، امیر علی‌ست قاتل گرگ هوی و دیو هوس علی به حنجرۀ نفـس بسته راه نفس ** من از تجلی داور جدا شوم؟ هرگز! من از مسیر پیمبر جدا شوم؟ هرگز! من از محبت زهرا تهی کنم دل را؟ من از حقیقت کوثر جدا شوم؟ هرگز! من از غدیر به سوی سقیفه رو آرم؟ من از ولایت حیدر جدا شوم؟ هرگز! هـزار پـاره شـود گر ز تیـغ، پیکـر من به خون خود بنویسم علی‌ست رهبر من ** جوازِ جنتِ قربِ خداست نام علی همای قلۀ قاف قضاست رام علی سلام خلق چه قابل بود به محضر او؟ خدا رسانده به ختم رسل سلام علی هزارها یم توحید جوشد از دهنش به کافر ار برسد قطره‌ای ز جام علی به روز حشر، قیامت اسیر قامت اوست بهشت گوشه‌ای از سایۀ امامت اوست ** دمی ندارم تا همدم علی باشم به قطره غبطه خورم تا یم علی باشم خدا کند که مرا طول عمر نوح دهند تمام عمر اسیر غم علی باشم مرا تخلص «میثم» از این جهت زیباست که تربت قدم میثم علی باشم کی‌ام که در صف محشر به محضرش باشم خـدا کنـد کـه سگ کـوی قنبرش باشم سازگار *****

وجود محفل عید است و عید عید غدیر مبارک است به خلق و خدای حی قدیر ز سنگ و کوه و در و دشت و باغ و نخل و گیاه رسد به اوج سماوات نغمة تکبیر کسی که بود امیر تمام عالم ها دوباره خوانده امیرش خدای حی قدیر پیمبران همه قرآن گرفته اند به دست کنند آیة اکملت دینکم تفسیر فرشتگان ز پر و بال و حوریان از زلف پراکنند به خاک غدیر مشک و عبیر نموده دست علی را بلند ختم رسل که ای مهاجر و انصار از صغیر و کبیر رسیده حکم به من از خدای عزوجل که قادر است و حکیم است و ناظر است و بصیر سه بار حکم خداوند شد به من نازل من آن نیم که به ابلاغ آن کنم تقصیر هر آنکه را که منم رهبر و منم مولا علی بر اوست امام و علی بر اوست امیر کسی که پشت کند بر علی ز بخل و حسد در افکنند به رویش به قعر نار سعیر علی به عمر زمان و علی به کل مکان خدای راست سفیر و رسول راست وزیر علی است رهبر آزاد مرد کل جهان که دیو نفس ورا لحظه ای نکرده اسیر علی است عالم رحمت، علی است عالم دهر علی است فیض مدام و علی است خیر کثیر علی امام امامان و انبیای سلف علی است نور و علی کوثر و علی تطهیر علی معلم آیات وحی در تأویل علی مکمل دین خداست در تعبیر علی است تیغ خداوند در نیام قضا علی است تیرالهی به چلة تقدیر علی است رهبر و مولا و مقتدای شما که علم دارد و اخلاص دارد و شمشیر علی کسی است که مؤمن از او جدا نشود اگر کشند به تیغش وگر زنند به تیر الا الا بشتابید بهر بیعت او تمام از زن و مرد و جوان و کودک و پیر علی است سلسله دار شما مسلمانان که نفس را ز ازل بسته در غل و زنجیر علی امین و علی مؤمن و علی ایمان علی نجات و علی منجی و علی است مجیر علی کسی است که در سایة عبادت حق به یک اشاره کند آفتاب را تسخیر بدون نور علی خلق ظلمت محض اند الا که نور بگیرید از این سراج منیر الا وصی و دم و لحم و نفس پیغمبر الا تمام رسل از سوی خدات بشیر تو دست و صورت و چشم و زبان حق باشی چگونه وصف تو را با قلم کنم تقریر اگر اراده کنی فرش را برند به عرش وگر اشاره کنی عرش را کشند به زیر همه ولایت تکوینی ات به اذن خداست جز این عقیده گرم هست بایدم تکفیر مگر نه ختم رسل ماه را نمود دو نیم مگر نه مهر به دست تو باز شد ز مسیر لباس فقر و سریر خلافت این عجب است تفاوتی نکند نزد تو امیر و فقیر نکرده عقد، تو دادی طلاق دنیا را که تو بلند مقامی و اوست پست و حقیر هزار دام به راهت نهاد و بگسستی چنان که پاره شود ریسمان به پنجة شیر به جز تو کس نفرستاده، ای خدا خصلت برای قاتل خونخوار خویش کاسة شیر عدو ز دشمنی و دوستان تو از ترس فضائل تو نگفتند و گشت عالم گیر خدا کند برسد دانش بشر آنجا که خطبه های بلند تو را کند تکثیر کجا امام توان یافت چون تو یا مولا که بهر پیرزنی طبخ نان کند ز خمیر پس از تو، پیشتر از تو، ندیده چشم جهان زعیم خاک نشین و امام عرش سریر اگر تمامی عالم دهند پشت به هم به جنگ تو، نکند در شجاعتت تأثیر امام بعد پیمبر علی بود “میثم” بگو به خصم برو از حسد بسوز و بمیر سازگار

هوالغنی الحمید هو العلی الکبیر هو الغفور الرحیم هو اللطیف الخبیر هوالولی الودود هو السمیع البصیر هو الرئوف الکریم هو الولی القدیر که در تمام وجود گرفته عید غدیر عیدی بس جانفزا عیدی بس دلپذیر عید خدای جلی عید ولای علی عید رسول خدا عید بزرگ علی ** عید تمام نعم نعمت بی حد شده ملک خدا سر به سر خلد مخلد شده شادتر از خلق خود، خالق سرمد شده آیة اکمال دین هدیه به احمد شده معرف شیر حق رسول امجد شده بلکه محمد علی، علی محمد شده ثنای حیدر کنید علی علی سر کنید بَلّغ ما اُنزل اِلیکَ از بر کنید ** ندای اکمال دین عیدی خاص خداست حیات دین خدا از این مبارک نداست تمام عالم پر از علی علی یک صداست وجودش از هم جدا هر که ز حیدر جداست علی سراج المنیر علی طریق الهداست طریق تا انتها سراج از ابتداست عروج حق تا علی است تمام دین یا علی است بخوان بخوان جبرئیل بگو که مولا علی است ** زعیم خلق جهان علی است آری علی است رسول را جان جان علی است آری علی است کتاب حق را زبان علی است آری علی است خطاب حق را بیان علی است آری علی است امام پیش از زمان علی است آری علی است بهشت را میزبان علی است آری علی است جان پیمبر یکی است ساقی کوثر یکی است چه باک از دشمنان بگو که حیدر یکی است ** ندای قرآن علی نظام قرآن علی است حروف قرآن علی کلام قرآن علی است صلاة قرآن علی صیام قرآن علی است پیام قرآن علی امام قرآن علی است قوام قرآن علی نظام قرآن علی است تمام دین نه، بگو تمام قرآن علی است قیام یعنی علی قعود یعنی علی رکوع یعنی علی سجود یعنی علی ** امیر پیش از وجود امیر شد در غدیر سفیر ملک ازل سفیر شد در غدیر به خاتم الانبیا وزیر شد در غدیر مدار شد در غدیر مدیر شد در غدیر مشار شد در غدیر مشیر شد در غدیر بشیر شد در غدیر نذیر شد در غدیر الا تمام ملل به ذات حی ازل علی است خیر البشر علی است خیرالعمل ** امام ما کیست کیست فاتح خیبر علی است فاتح خیبر علی جان پیمبر علی است جان پیمبر علی ساقی کوثر علی است ساقی کوثر علی مظهر داور علی است مظهر داور علی اول و آخر علی است اول و آخر علی حیدر، حیدر علی است شیعه فقط حیدری است ز خصم حیدر بری است هر که علی را فروخت دوزخ را مشتری است ** مشام خصم علی کجا و بوی بهشت علی است بوی بهشت علی است روی بهشت شیعة او راست پا بر سر کوی بهشت علی است خلق بهشت علی است خوی بهشت شیعه کند کار خضر بر لب جوی بهشت آی علی دوستان پیش به سوی بهشت نجاتتان سرنوشت بهشت تان در سرشت بهشت یعنی غدیر غدیر یعنی بهشت ** سقیفه آن سو برو غدیر از آن ماست غدیر توحید ما غدیر ایمان ماست غدیر پیوند ما غدیر پیمان ماست غدیر در روز حشر صراط و میزان ماست غدیر تفسیر نور غدیر فرقان ماست غدیر فردوس ماست غدیر رضوان ماست مپرس ما کیستیم چه بوده و چیستیم به جان مولا قسم سقیفه ای نیستیم ** بت شکن کعبه بر دوش نبوت یکی است برادر مصطفی روز اخوت یکی است امیر خیبر ستان به دست قدرت یکی است علی اگر شد امام تمام امت یکی است رسول اگر حکم کرد حکم رسالت یکی است اگر دوبین نیستی غدیر و بعثت یکی است هماره این یاد ماست فیض خداداد ماست حرا و خم غدیر کعبة میلاد ماست ** اگر چه بین دو یار سه یار شد فاصله فقط به شأن علی است روایت منزله محمد است و علی حلقة یک سلسله هر که جدا از علی است جداست از قافله نامة اعمال اوست نوشتة باطله به دوزخش نیست جز شرار آتش صله “میثم” اگر میثمی، میثم تمار باش دل ببر از جان و سر در طلب یار باش سازگار

سلام خلق و خداوندگار حی قدیر به سرزمین غدیر و به روز عید غدیر غدیر، عید همه عیدهای خلق و خدا غدیر، روز علی، روز گفتن تکبیر غدیر عید خدا، عید جن و انس و ملک غدیر عید نبوت، غدیر امر خطیر غدیر روز بزرگی که با بیان نبی تمام دین خداوندگار شد تفسیر غدیر دست وسیع تمام رحمت‌ها غدیر مرکز نوری که گشت عالمگیر غدیر روز سرود علی ولی الله سرود مشترک خلق و ذات حی قدیر غدیر عید زمان‌ها و نسل‌ها تا حشر غدیر عید همه خلق از صغیر و کبیر کمال دین بـه همـه انبیا مبارک باد خجسته عید علی بر خدا مبارک باد **** غدیر بر دل اهل نفاق، تیر خداست غدیر بال بلند عروج اهل ولاست غدیر نقطۀ یاس منافقین تا حشر غدیر جشن امید زُراره زهراست غدیر عید بزرگی که جن و انس و ملک ندا دهند همه یک صدا: علی مولاست غدیر، سفرۀ گستردۀ خدا بر خلق غدیر، روضۀ سرسبز جنۀ‌الاعلاست بیا ز قول نبی خطبۀ غدیر بخوان بخوان که وحی خداوندگار بی‌همتاست بخوان ثنای علی را، بخوان، به خلق بگو: که عید عید ولایت که عید عید خداست بخـوان خطابـۀ عیـد غـدیـر را امروز بخوان بخوان که شناسی امیر را امروز **** امیر صف شکن کار زار کیست؟ علی کسی که داشت به کف ذوالفقار کیست؟ علی نه مرد بدر فقط، مرد خیبر و احزاب نه یار غار، بگو یار یار کیست؟ علی امام فاطمه، جان نبی، ابوالحسنین ولی حضرت پروردگار کیست؟ علی به آن خدا که خدای علی است می‌پرسم: که در کنار خدا شهریار کیست؟ علی کسی که جای نبی خفت و جان گرفت به کف خدا نمود به او افتخار، کیست؟ علی فراریان احد! آن کسی که روز احد نمود خصم ز تیغش فرار، کیست؟ علی کسی که روز بزرگ غدیر از او اسلام گرفت تا به ابد اقتدار کیست علی علی مقـام ولایت ز ذوالجلال گرفت به روی دست نبی از خدا مدال گرفت **** یگانه آینۀ نور سرمد است علی علی است عین محمّد، محمّد است علی هزار غاصب اگر حق او بگیرد باز بدان وصیِ بلافصلِ احمد است علی جلال و قدر خداداده را خدا داده مؤیِد است و خدا را مؤید است علی خداست نامتناهی، ولی خدا داند که عبد بوده، ولی عبد بی‌حد است علی زمام عالم و آدم بوَد در انگشتش مگر نه اینکه خداوند را ید است علی صراط جمع ندارد، به انحراف مرو که در صراط خدا خط ممتد است علی بهشت باغ و گل و نخل و میوه نیست عزیز خدا گواست که خلد مخلد است علی کسی که دیـد جمال عـلی، بهشت، بهشت به خنده گفت همانا علی، علی است بهشت **** علی کسی است که دین سایه‌ای ز قامت اوست سلامت همه اسلام در سلامت اوست بگو شوند به کل فضائلش منکر همان وجود علی مدرک امامت اوست علی که خاک نشین نیست گر به خاک آمد خدا گواست که از کثرت کرامت اوست به خلد رحل اقامت گر افکنَد، عیب است کسی که بر سر کوی علی، اقامت اوست حلال زادگی شیعه ثبت و مستند است همان ولایت مولا علی علامت اوست شهامت علی از فتح بدر و خیبر نیست گذشتن از همۀ حق خود شهامت اوست صدای نالۀ زهرا شنیدن از پس در گواه منزلت و صبر و استقامت اوست علـی ز سلطنت روزگـار عـارش بـود جهان به دیده کم از کفش وصله دارش بود **** به جز خدای نداند کسی که حیدر کیست علی است جان پیمبر، ولی پیمبر کیست از آن کسی که ز خیبر فرار کرد بپرس: کسی که کرد به یک حمله فتح خیبر، کیست؟ بـرادران مسلمـان! قسم بـه ذات خـدا کسی که گشت به ختم رسل برادر، کیست؟ نـداد فـاطمه را مصطفی بـه ایـن و بـه آن کسی که فاطمه را گشت کفو و همسر کیست؟ الا الا ز تمــام پیمبـران پـرسیـد: کسی که هست به دوشش لوای محشر کیست؟ کسی که یک تنه شد یار مصطفی به احد خرید رنج نود زخم را به پیکر، کیست؟ بیـا ز قـول نبی خطبـۀ غدیـر بخـوان در این خطابه عیان می‌شود که رهبر کیست کسی که حق علی را ربود و فخر نمود در این مقـام علی هم اگر نبود، نبود **** نه هر که گشت محمّد، پیمبری داند نه هر که حق علی بُرد، رهبری داند نه هر که مسند حیدر گرفت و تند نشست میان معرکۀ جنگ، حیدری داند نوشته‌اند بر آن در که سوخت از آتش چگونه عدل کُشی دادگستری داند علی شناس یکی بود و او محمّد بود «که قدر گوهر یکدانه گوهری داند» به دست و تیغ و جوانمردی علی سوگند فقط علی است که اسلام پروری داند زبان شعر کجا، وصف او کجا؟ هرگز نه عنصری نه نظامی نه انوری داند مقام سائل او را به سلطنت ندهند گدای درگه او کیمیاگری داند چگونـه خواست فلانی ستـد برابر او؟ کم است از آنکه نهد رو به کفش قنبر او **** مقام و زمزم و رکن و حرم علی است علی امام لوح و امام قلم علی است علی به خواجه دو سرا ختم انبیا احمد برادر و وصی و لحم و دم علی است علی کسی که نفس رسول خدا به «انفسنا»ست به نفس پاک پیمبر قسم علی است علی وفا علی است، مروت علی است، عدل علی است تمام جود، تمام کرم علی است علی ز بدر تا شب قدر آنکه جان به دست گرفت ستاد محکم و ثابت قدم علی است علی کسی که قلب حرم زادگاه او گرد

ید حرم به مقدم او شد حرم علی است علی کسی که پیش دو چشمش سپاه غم برخاست نیوفتاد به ابروش خم علی است علی کم است گویم اگر از صحابه برتر بود علی نبـود پیمبـر ولـی پیمبـر بـود **** جهان به کام عدم بود و یا علی می‌گفت علی هماره خدا و خدا علی می‌گفت چو خواست آدم خاکی ز جای برخیزد به پا ستاد و به صوت رسا علی می‌گفت صدای یا علی از رود نیل بر می‌خواست به دست حضرت موسی، عصا علی می‌گفت به غزوه و احد و بدر و خیبر و احزاب نبی قدم به قدم ذکر «یا علی» می‌گفت قرار بود شود کعبه زادگاه علی که خشت خشت حرم ز ابتدا علی می‌گفت گر آفتاب بگوید علی، تعجب نیست خدا سخن، شب معراج، با علی می‌گفت حسن هماره توسل به حضرتش می‌جست حسین هم به صف کربلا علی می‌گفت امام و راهبر اولیا علی است علی هماره با همه انبیا علی است علی **** تویی بزرگ و همه عالمت حقیر علی تویی کبیر و جهان کودک صغیر علی امیر شهر کجا و فقیر کوچه کجا؟ تو را امیر توان گفت یا فقیر، علی؟! اسیر نفس نگشتن نه مدح توست که نفس همیشه بوده به زنجیر تو اسیر علی به آن خدا که محمد رسول اوست قسم پس از رسول تویی بر همه امیر علی تو بی نظیرترین مرد عالمی مولا؟ چنان که نیست خداوند را نظیر علی به گندمی دهد آدم بهشت، لیک تو را شکم ز نان جوین هم نگشت سیر علی اگر شود دو جهان زیر و رو هزاران بار تویی رسول خداوند را و وزیر علی همیشه روح محمد بود به پیکر تو همیشه منبر پیغمبر است منبر تو **** که جای دست خدا پا نهاد غیر از تو؟ که روی دوش نبی ایستاد غیر از تو؟ پس از نبی که تو را خود امام خواند و امیر مرا امام و امیری مباد غیر از تو به ذات خالق منان به حرمت کعبه نداشت ذات خدا خانه زاد، غیر از تو که برد پیش‌تر از من دل مرا از دست که دست بر روی قلبم نهاد غیر از تو؟ نبود و نیست به عالم زمام‌داران را برای نوع بشر عدل و داد، غیر از تو که بین معرکه بخشیده خصم را شمشیر چه کس به قاتل خود شیر داد غیر از تو؟ قسم به اشک یتیمان، به پیش اشک یتیم که لرزه بر بدنش اوفتاد غیر از تو؟ چنان که دور نبی حیدری به غیر تو نیست پس از رسول خدا رهبری به غیر تو نیست **** غدیر بود که اسلام از او کمال گرفت غدیر بود که از کافران مجال گرفت غدیر بود که شیعه به دوستی علی جلال در کنف ذات ذوالجلال گرفت غدیر بود که قرآن دوباره صاحب یافت غدیر بود که شیطان ره زوال گرفت غدیر بود که پیغمبر از خدای بزرگ برای سینۀ پاک علی مدال گرفت غدیر بود که لبخند فتح عدل شکفت غدیر بود که توحید اعتدال گرفت خدا گواست که جشن غدیر را باید نه روز هجده ذیحجه، کل سال گرفت پس از غدیر کسی راه رستگاری یافت که دامن علی و خط سرخ آل گرفت بگیـر «میثم»، ایـن حکم خالق ازلی است کسی که بعد محمد امام توست علی است سازگار

تا شد به روي دست نبي (ص) مرتضي (ع) بلند شد رايت جلال خدا برملا بلند بشنيد چون كه نغمه «يا ايهاالرسول» گرديد منبري همه از پشته‌ها بلند مرآت پاك لم‌يزلي، آيت جلي شد بر سرير دست حبيب خدا بلند آيين پاك ختم رسل ناتمام بود گر بر نمي‌شد آن مه برج ولا بلند هنگامه شد به كوري چشمان دشمنان شد بانگ مرحبا ز همه ما سوي بلند خورشيد دين، سپهر يقين، ختم مرسلين شد زين سبب ميان همه انبيا بلند تا شد به عرش دست نبي ماه عارضش شد اين ندا ز بارگه كبريا بلند تكميل شد شريعت پاك محمدي چونان كه گشت دين خدا را لوا بلند اي مظهر صفات خداوند لايزال وي از تو آسمان ولايت به پا بلند هرجا كه بود پيكر هر ناتوان به خاك هر جا كه بود ناله هر بي‌نوا بلند هر جا كه بود طفل يتيمي سرشك‌بار هرجا كه بود شعله شور و نوا بلند از بهر دستگيري آنان سپندوار يك‌باره مي‌شد ا» يد مشكل‌گشا بلند تا خانه‌زاد خود كُنَدَت كردگار پاك بهرت نمود خانه خود را بنا بلند آهنگ «تفلحوا» چو شنيدي ز كوي دوست و آواز خوش چو شد ز حريم حرا بلند يك‌باره دست بيعت خود را از روي شوق كردي به سوي شمس رُسل، مصطفي بلند مدحت‌گر تو ذات جلالت مأب حق مدح تو كرده با سخن «هل اتي» بلند پا بر حريم خانه چون بگذاري از شرف فرياد شوق مي‌شود از بوريا بلند با ذوالفقار تو همه جا آشكار بود دست بلند شير خدا، «لافتي» بلند ما ريزه‌خوار خوان ولاي توايم و بس از لطف توست اين كه بُوَد بخت ما بلند خمّ غدير بود و به قدرت خدا نمود جاه و جلال آن دُر يكدانه را بلند در پهن دشت ظلمت كفر و نفاق و كين همواره بود آيت شمس الضّحي بلند باب المراد اهل جهاني و مي‌كنند بر آستان قدس تو دست دعا بلند اي نفس قدرت ازلي، - يا علي - نماي نخل شكوه نهضت «روح خدا» بلند ما پيروان مكتب سرخ ولايتيم گر مي‌زنيم گام سوي كربلا بلند عرش خدا زغصه بلرزاند، آن زمان تيغي كه گشت بر سر آن مقتدا بلند تا مست جام توست «براتي» به روزگار سر مي‌كند به عشق تو روز جزا بلند

شعرعید غدیر حسن لفی این کیست که بالاتر از او دستِ کسی نیست این کیست که جز دامنِ او دسترسی نیست این کیست که در سِیطَره‌اش بود و نبود است عالم سَرِ این سفره به غیر از قفسی نیست این کیست که حتی همه‌ی هولِ قیامت در پیشِ تجلّیِ ظهورش قَبَسی نیست این کیست که در هولِ هراس آورِ محشر جز سایه‌ی او هیچ کجا دادرَسی نیست این کیست که یک عُمر نبی گفت و ستودش بالاتر از این دستِ خدا دستِ کسی نیست - - صد جام به شُکرانه‌ی این باده شکستیم تا هست علی تا به اَبَد باده پرستیم خورشید اگر آب کُنَد پا به سَرَش را جبریل اگر فرش کُنَد بال و پَرَش را اَفلاک اگر خاک شود یا که غباری از پایِ تو گر سُرمه کِشَد چشم تَرَش را شب پُر کند از پولک و مهتاب و ستاره دامانِ تو را تا که ببیند سحرش را اینها همه هیچ‌اند در آنجا که خداوند رو کرده به شکلِ تو تمامِ هنرش را نام تو چه دارد که به هنگام رَجَزها از هِیبتِ آن شیر دریده جگرش را ای شاهِ سواران نظری کُن به پیاده حالا که خدا دست اُخُوَت به تو داده - - آرامش طوفانیِ گیسویِ تو عشق است طوفانِ تماشاییِ اَبرویِ تو عشق است با آتشِ هر ضربه‌یِ دستِ تو خدا گفت تیغی بزن ای مرد که هوهویِ تو عشق است بر تیغه‌ی شمشیرِ تو حَک کرده خداوند بر پهنه‌یِ هر معرکه بازویِ تو عشق است خورشید طلوع می‌کند از کُنجِ حریمَت یعنی که در این خاک فقط کویِ تو عشق است سجاده‌ام از جنسِ غبارِ قدمِ توست این قبله که داریم فرا رویِ تو عشق است - - سر تا به قدم هرچه که داریم فدایت عشق است اگر سر بِدَوانیم به پایت هر شعر که در عرش خدا گفت علی بود هر شور که در خلقتِ ما گفت علی بود سوگند به شبهایِ تماشاییِ مکه نامی که محمد به حرا گفت علی بود وِردی که به هنگامِ قنوتش به لبش داشت ذکری که نبی وقتِ دعا گفت علی بود آن نغمه که در کوچکی‌ام مادرم آموخت با کودکِ اُفتاده زِ پا گفت علی بود لالاییِ ما بود همین نام که هر شب با زمزمه و گریه‌ی ما گفت علی بود تا لحظه‌یِ مرگَم لبم از نام تو گویاست یا حضرتِ حیدر تپشِ سینه‌ی زهراست

ملک و حوری و آدم به فدایت ارواح رسولان مکرم به فدایت صد موسی و صد عیسی مریم به فدایت لوح و قلم و عرش معظم به فدایت هر چند نیم قابل من هم به فدایت تا هست زبان سخن و نطق و سپاسم بالله قسم جز تو امیری نشناسم ای همدم ما پیش تر از آمدن ما ای مُهر تولای تو نقش کفن ما با مِهر تو حق روح دمیده به تن ما با حّب تو جان باز رود از بدن ما روزی که زبان یافت توان در دهن ما شد نام دل آرای تو اول سخن ما (میثم) نه، همه شفیته دار تو هستند خاک قدم میثم تمار تو هستند

شعرعید غدیر غلامرضا سازگار فردوس به صحرای کویر آمده امروز یا با نفس صبح عبیر آمده امروز فرمان ز خداوند غدیر آمده امروز پیغمبر (ص) اسلام بشیر آمده امروز عید است ولی عید غدیر آمده امروز حیدر به همه خلق امیر آمده امروز اصحاب ، رس رود ارس را بگذارید در عید علی (ع) دل به محمد (ص) بسپارید عید است ولی عید خداوند قدیر است عیدی است که پیغمبر اسلام بشیر است عیدی است که حیدر به همه خلق امیر است عیدی است که بر جان عدو نار سعیر است این عید نه نوروز ، نه مرداد ، نه تیر است این عید غدیر است غدیر است غدیر است حق است که از پاره دل گل بفشانید تا عیدی خود را ز محمد (ص) بستانید عیدی که ز معبود رضایت شده کامل انوار جهانگیر هدایت شده کامل از سوی خدا لطف و عنایت شده کامل با نطق نبی امر وصایت شده کامل آئین پیمبر (ص) به نهایت شده کامل ابلاغ رسالت به ولایت شده کامل جبریل دل از خواجه عالم برباید با نغمه اکلمت لکم دینکم آید حکم آمده از خالق دادار ، محمد (ص) ابلاغ کن از لعل گهربار ، محمد (ص) ای دست خداوند تو را یار ، محمد (ص) برگیر عنان ناقه نگهدار ، محمد (ص) مگذار رود قافله مگذار ، محمد (ص) فریاد ز اعماق وجود آر ، محمد (ص) اعلام کن این حکم خداوند غدیر است بعد از تو علی (ع) بر همه خلق امیر است او شیر خدا فاتح پیکار تو بوده جان بر کف و پیوسته خریدار تو بوده در غزوه ، احزاب و احد یار تو بوده در حمله اشرار طرفدار تو بوده در غار حرا شمع شمع شب تار تو بوده شمشیر تو و خالق دادار تو بوده این است که یک لحظه تو را ترک نگفته این است که در موج خطر جای تو خفته ظهر است و هوا شعله ، زمین گرم ، خدا را بینید همه تابش خورشید و فضا را آورده به یاد همگان روز جزا را بگشوده پیمبر (ص) دو لب روح فزا را یکباره ندا داد همه قافله ها را نه قافله ها خلق زمین را و سما را حجاج نه ، عالم شده سر تا بقدم گوش با نطق دل آرای محمد (ص) همه خاموش منبر ز جهاز شتران حکم ز داور داننده و گوینده ان حکم پیمبر (ص) عنوان سخن رهبری ساقی کوثر شمشیر نبی شیر خدا فاتح خیبر کای خلق بدانید همه تا صف محشر از ابیض و از اسود و از اصفر و احمر هر کس که منم بر وی و بر نفس وی اولا او راست علی (ع) ابن عمم رهبر مولا این دست قدیر است قدیر است قدیر است بر خلق بشیراست بشیر است بشیر است پیوته نذیر است نذیر است نذیر است خورشید منیر است منیر است منیر است دانا وبصیر است بصیر است بصیر است تا حشر امیر است امیر است امیر است این حج و زکوه است و صلوه است صیام است تا حشر امام است امام است امام است این است که بر دوزخ و بر نار قسیم است این است که تاحشر زعیم است زعیم است این بر همه اسرار، علیم است علیم است این آیت عظمای خداوند عظیم است این است که مهرش همه جنات نعیم است این است که بغضش شرر نار جحیم است این است که از نار بشر را برهاند در حشر شما را به محمّد (ص) برساند ای مردم عالم به علی روی بیارید بر خاک علی (ع) چهره طاعت بگذارید بر صفحه دل نام علی (ع) را بنگارید میراث نبی را به وصیش بسپارید از غیر علی (ع) غیر علی (ع) دست خدا را بفشارید این نصّ کلام الله و این قول رسول است با مهر علی (ع) طاعت کونین قبول است این جا نبی اصل نبی دست اله است بی دوستیش هر چه ثواب است گناه است در حشر تباه است تباه است تباه است این است که بر لشگر دین مبر سپاه است این است که بر خلق پناه است پناه است قرآن و خداوند گواه است گواه است کامروز زمعبود عنایت شده کامل توحید و نبوت به ولایت شده کامل این است امیری که خدا خوانده امیرش این است وزیری که نبی خوانده وزیرش این است بشیری که رسل بوده بشیرش این است بصیری که خرد خوانده بصیرش این است بزرگی که بزرگیست حقیرش این است صراطی که نجات است مسیرش بودند علی (ع) دوست اگر مردم عالم بالله قسم خلق نمی گشت جهنم سرچشمۀ لطف و کرم و جود علی (ع) بود از روز ازل شاهد و مشهود علی (ع) بود بر لوح و قلم مقصد و مقصود علی (ع) بود در ارض و سما عابد و معبود علی (ع) بود بر خیل ملک ساجد و مسجود علی (ع) بود تا هست علی (ع) باشد و تا بودعلی (ع) بود مردم ، علی (ع) و آل علی (ع) مشعل نورند بی نور علی (ع) مردم عالم همه کورند ما غیر علی (ع) در دو جهان یار نداریم داریم علی (ع) را به کسی کار نداریم با دشمن او جز سر پیکار نداریم بیم از ستم و طعنۀ اغیار نداریم جز دوستی حیدر کرّار نداریم بی او همه هیچیم و خریدار نداریم روزی که سرشتند بعالم گل ما را دادند همان لحظه بحیدر دل ما را ای جان نبی جان دو عالم به فدایت جنّ و

|⇦•چه‌ خوبه هر نفس.... #سرود و توسل به امیرالمؤمنین علی علیه السلام اجرا شده به نفس سیدرضا نریمانی •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ چه خوبه هر نفس از حیدر دم بزنم نجفِ حیدر از اول بوده وطنم محالِ که یه روز از مولا دل بِکنم مستِ مستِ مستم عبدِ حیدر هستم همه ی هَستیم و میدم من پایِ علی بخدا نیست تو این عالم همتای علی همیشه هست تو قلبِ من جای علی «بهترین امیرم، یارِ بی‌نظیرم» حب حیدر رو هر کی تو دل داره واسه دیدنِ نجف ثانیه می‌شماره خوش به حال اون بنده‌ی خالص که واسه آقامون، جون می‌ذاره وقتِ جون دادن، کاش کنارِ تو باشم علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی از خدا می‌خوام بینِ زائرا جاشم علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی حقیقتِ لم یَزلی، علی اومده، علی اومده حضرت والیَ الوَلی علی اومده، علی اومده تویی که بردنِ اسمت تسکینِ برام گدای خونَتَم دیگه هیچی نمی‌خوام مثلِ کبوتری جلدِ ایوونِ طلام یک گوشه نگاهت، دنیام و می‌سازه شیعه هر دو عالم، با تو سرفرازه دل من امشب، واله و مجنونه دلِ من تو حرمِ امنِ تو مهمونه نه فقط دنیا، حتی قیامت هم می‌گیرم از تو نشونه به تو دل بستم از عشقِ تو سرمستم علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی تویی دلدارم افتاده به تو کارم علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی دوام هستی و نورِ دنیا علیه کلید قلبِ ما دستِ آقا علیه امیر مومنین تنها مولا علیه «جهان به احترامش، همه خورده به نامش» جلوی اسمش جهان باید پاشه خیبر آیینه‌ای از قدرتِ دستاشه تنها شاهی که فکرِ غلاماشه رو چشامون، جای پاشه حضرتِ شاهه، مستقیم‌ترین راهه پس دشمنِ حیدر گمراهه ای‌ جانم علی ساکنِ عرشه، زیر پاش دِلا فرشه شیرازه‌ی آلُ اللهِ ای‌ جانم علی دل و خبر کنید آخه دلبر اومده اونیکه از همه خلقِ برتر اومده از دل سنگای کعبه گل در اومده «آقا اومده از راه، همه بگید ماشالا» خدا روش اسمِ خودش رو می‌ذاره دل نمی‌کنه ازش بهش گرفتاره دو سه روز واسش بریز بپاش داره آخه مثلش رو نداره آسمون داره هرچی نور و گل داره روی سرِ مولا میباره، ای جانم علی از قد و بالاش از برقِ توی چشماش عالم شده بدجوره آواره، ای جانم علی خدا داده به ما وعده از روزِ ازل نصیبِ ما میشه نعمت با خیرِ عمل بیفته لرزه تو پای هر لات و هُوَل خدا عجب دُرّی داره تو قلبِ صدف علی اومده دنیا کعبه می‌گیره شرف ازین به بعد قبله می‌گرده سمتِ نجف اومد و جهان از، درد و غم رها شد کعبه قبله بودو، او قبله‌نما شد شیعه وقتی که خسته زِ غم‌هاشه به نجف میره آخه خونه‌ی باباشه هرچی تو دنیاست، هرچیو هرکی هست همه خاکِ قدماشه دل من مولا از لطفِ تو آرومه علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی دل هر عاشق تو عشقِ تو معلومه علی مولا، علی حیدر، مولا جانم علی