ولی الله آمد پهن شد سفره ی رحمت ، ولی الله آمد آب و آیینه بیارید شهنشاه آمد خیره شد چشم فلک ، ماه تر از ماه آمد اولین مژده ماه رجب از راه آمد از حسد دشمن این قوم به جان آمده است پنجمین حیدر کرار جهان امده است ای دل و دلبر و آرام و قرار حسنین باقر آل عبا ، باغ و بهار حسنین ماه دو فاطمه و دار و ندار حسنین با تو سادات شدند ایل و تبار حسنین می رسد بوی دل انگیز پیمبر از تو ما ندیدیم حسینی حسنی تر از تو ای بزرگ همه ، یاس دو علی بر تو سلام شاه دین ، سرّ ِ خفی ، نور جلی بر تو سلام پنجمین سید و سالار و ولی بر تو سلام قبل میلاد تو داده است نبی بر تو سلام پیش علم تو زده دشمنت آقا زانو مدعی را نفس حق تو برده از رو عشق یعنی ز همه غیر تو آزاد شدن به فدای سر تو با همه اولاد شدن کار تو سروری عالم ایجاد شدن ای برازنده ی تو نایب سجاد شدن ما مسلمان احادیث توایم و پسرت مثل پروانه بگردیم فقط دور سرت چون حسن دست بگیری ز همه بی منت می دهی بر همه بی چون و چرا تو حاجت می کند از کرمت حاتم طائی حیرت همچو مهمان بگذاری سر سائل عزت سیدی کوه وفای تو چه غوغایی کرد هر که شد سائل تو تا ابد آقایی کرد ای به میخانه عشقت دو جهان حلقه به گوش موقع وصف تو شیرین سخنانند خموش خط به خط زندگی ات برده جهان را از هوش شاه دیده است کسی بیل بگیرد بر دوش داده ای یاد به هر رهرو توحید و کمال که بُوَد عین عبادت ، طلب رزق حلال حب تو خیر العمل ، نوکریت آقایی هیبتت حیدری و مرحمتت زهرایی طینتت کرببلایی ، دلت عاشورایی چون حسن قبلگه بی حرم دنیایی قبر خاکی تو از هر دو جهان سیرم کرد روضه کودکی تو به خدا پیرم کرد گرچه ناپاک ترین سائل بیت الکرمم گرچه نه سینه زن واقعی این علمم گرچه نه دعبل و عمانم و نه محتشمم نظری کن بشود مثل کُمِیتت قلمم نظری کن برود بی سر و سامانی ها کربلایی بشوم مثل سلیمانی ها محمد حسین رحیمیان #شعر_ولادت_امام_پنجم #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_باقرالعلوم #شعر_ولادت_حضرت_امام_محمد_باقر #محمد_حسین_رحیمیان @navaye_asheghaan

این الرجبیون هلال ماه رجب مقدمت مبارکباد دوباره پرتو رویت به شهر ما افتاد سلام ماه خدا ماه عفو و بخشایش ز یمن تو شده بیت گلین دل آباد سلام بر دو محمد سلام بر دو علی شرافت تو فزون تر شده است زین میلاد بنات فاطمه هر یک ستاره ای رخشان نبی ست از برکات وجود آنها شاد امام باقر و پنجم تجلی افهام ز شوق تشنه دانش به پای او افتاد گشوده دیده به چشمان حضرت سجاد اگر غلط نبود او حسین دیگر زاد قرابتی که اجین گشته با علوم و کمال ز پایه علم و فنون را نهاده او بنیاد ز فیض ماه رجب باب توبه هم باز است خدا دوباره به خلقش ز لطف فرصت داد خجل ز کرده و خودکامگی و بار گنه به جاست تا که ز اعمال خود زنی فریاد مرجب است از آن رو که ماه خودسازی است ذبیح نفس شدن خوش بود در این میعاد اگر چه دم زدن از عشق بی تکلف نیست غلام درگه تو هر که شد بود آزاد ز فیض ماه رجب پر نما تو انبانت که وِرز نیک بماند برای روز معاد میان روزه و شب های آرزومندی به قدر گوشه چشمی نما ز مهدی یاد  جواد کلهر #جواد_کلهر #شعر_ولادت_امام_پنجم #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_باقرالعلوم #شعر_ولادت_حضرت_امام_محمد_باقر @navaye_asheghaan

آقای من روشن تر است این پسر از ماه،صورتش گردن کشیده ماه خودش هم به رویتش ماه رجب به ماه عرب چشم دوخته معلول خیره ست به دقت به علتش ماه تمام اول ماه رجب رسید قد قامت الصلوه به قد و به قامتش شد اولین محمد بعد از پیامبر آمد ز دست های علی هم نبوتش چون آفتاب وقت طلوع و غروب خویش عمری نشسته کوه دو زانو به خدمتش پلکش دلیل روز و شب است و به این دلیل باید که کوک کرد زمان را به ساعتش در آفتاب ظهر، زمین سایه اش کم است خاص است قهر حجت و عام است رحمتش از شرق تا به غرب جهان،نه بزرگتر قلب من و تو است حدود حکومتش قارون اگر شود همه ی عمر چون گداست در محضر تو هرکه بنازد به ثروتش این سو پدربزرگ حسن آن طرف حسین باید که غبطه خورد به شکل سیادتش بوده علی اگرچه پسرخوانده ی نبی گشته محمد اِبْنِ علی با ولادتش داییش قاسم است و رقیه ست عمه اش از این مسیر رفته به زهرا شباهتش همبازی رقیه و دلواپس عمو شد شرح روضه مدت عُمر امامتش در ظاهرش گرفتن مجلس برای علم در اصل شرح روضه فقط بوده علتش تا روضه ی حسین شود زنده، نُه امام مسموم هم شوند می ارزد به قیمتش  مهدی رحیمی زمستان #شعر_ولادت_امام_پنجم #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_باقرالعلوم #شعر_ولادت_حضرت_امام_محمد_باقر #مهدی_رحیمی_زمستان @navaye_asheghaan

یا محمد باقر(ع) آنکه بر چشمان ما پیراهنی گلفام داد ذره تا خورشید گردد شبنمی انعام داد اشک را از باده ساقی کوثر آفرید در ضیافت خانه‌اش هر دیده ای را جام داد تا که دست موج ها بر دامن ساحل رسد در دل هر عاشقی دریای ناآرام داد شام را از گیسوان آل حیدر تیره ساخت روز را برگرد آن ها جامه أحرام داد هرکسی پیغمبری می‌کرد در آل علی همچو ختم الانبیا او را محمد نام داد مثل خورشیدی که دیروز از همین مشرق دمید اولین پیغمبری که بعد پیغمبر رسید نام زیبایش محمد بود و سیما یش علی قآبی از پیغمبر و تصویر زیبایش علی خلق احمد خلق احمد خوی احمد بود و بس پای تا سر احمد و قد دلارایش علی نامه مکتوبی از اوصاف جنت روی او خط و خالش احمد و زلف چلیپای علی ساحل از پیغام‌های او پر از در و صدف موج الطاف پیمبر بود و دریایش علی چشم او بسم الله است و خال او چون نقطه اش خوشنویسی خداوند است و امضایش علی پلک هایش پرده ی گنجینه الاسرار بود چشم او قاب رسول و حیدر کرار بود مثل خورشیدی که روشن میکند اشراق را می شکافد نورعلم ش سینه آفاق را هر ستاره یک شرار از شعله های علم اوست با رصد قلبم منجم میچشد احراق را نردبانی تا فلک باید که باشد بنگریم خاک پایش شکل داده قامت این طاق را بین گلشن گم شود عطری که هرگل داشته در صفاتش گم کنم سررشته مصداق را اشتیاق مهر او ناچیز را خورشید کرد آسمان بر سر گرفت آن ذره مشتاق را هرکسی یک قطره از او خواست باران می برد مور از درگاه او تخت سلیمان می برد قال باقرهای او تحکیم قرآن حکیم قال باقر های او یعنی صراط المستقیم آفرینش طفل شش روز است پیش لطف او چشم او شرحی است بر آیات احسان قدیم قبل از آنی که بگویی حاجتت را می دهد نشنود آوای سایل های خودرا این کریم احتیاجی نیست بر سوسوی شمعی در بقیع ماه و خورشید ند وقتی که چراغ این حریم جبرئیل اینجا تمام افتخارش نوکری است هر ملک ترفیع گیرد می شود اینجا ندیم بس که بر خاک مزارش ریخت خون از چشم تر سنگ قبرش را تراشیدند گویا از جگر شرح جمع عشق را از اشک دامانش بپرس این حکایت را ز چشمان گلستان بپرس هرچه زینب دید او هم دید در دشت بلا ما رایت الا جمیلا را زچشمانش بپرس دانه دانه یاد یاران قطره قطره اشک ریخت ذکر هرمرثیه از تسبیح مژگانش بپرس پیکری از شانه شمشیرهاچون زلف شد مو به مواین قص ... #شعر_ولادت_امام_پنجم #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_باقرالعلوم #شعر_ولادت_حضرت_امام_محمد_باقر #موسی_علیمرادی @navaye_asheghaan

هر زمان، وقتِ واقع بینی شد شعرم انگار درسِ دینی شد مکتبی رفته ام که اُستادش... خودِ علامهٔ اَمینی شد گِل ایجادم از غدیرِ خُم است اینچنین عبد آفرینی شد همهٔ ماه ها به نامِ علیست رجب اما عجب نگینی شد در طلوعِ رجب خبر آمد پنجمین آسمان، زمینی شد بعد از آن پُشتِ نامِ محبوبم تا سرِ جاده نقطه چینی شد علتِ خلقت نجوم آمد حضرتِ باقرالعلوم آمد چون مسافر که مقصدی دارد دل به شوقش چه مَعبدی دارد شده هم نامِ مصطفی یعنی... خُلق و خوی محمدی دارد مثلِ پیغمبر است و تا معراج... صبح و شب رفت و آمدی دارد از علومِ غریبه در عالَم اوست آنکه مُجلدی دارد شده عالِم اگر کسی حتما... از کفِ پاش درصدی دارد قدرِ زر، زرگری بداند پس نور در نور، مرقدی دارد از ستون هایِ نور، گلدسته فوقِ خورشید، گُنبدی دارد حَرمش وسعتِ فَلک دارد عرش، در آن حرم سَرَک دارد آمد آن حِکمتِ کمال و تمام آمد آنی که هست خیرِ مُدام دانشش را به پایِ دین آورد پایه ریزی شده از او احکام حرفِ او را به اِستناد آورد تا که شد از فقیه، استعلام قالَ باقر بگو که شیرین شد کامم از راهِ گوش از این نام نفخه ای از نسیمِ او آمد رفت با پایِ خود دلم در دام ما که گَردی ز خاکِ او هستیم صبحِ محشر هلاکِ او هستیم عشق، با ما دوباره راه آمد باز معشوقِ دل بخواه آمد اولِ ماه، وقتِ استهلال همه دیدند قرصِ ماه آمد ظلمت و کینه ی جهالت رفت نورِ آفاق در پگاه آمد اگر افتاده ای، بخوان او را بی پناهی اگر ، پناه آمد یوسفی در کنارِ یعقوب و نوهٔ یکهٔ دو شاه آمد باز سکه به نامِ ارباب است به صفِ کربلا سپاه آمد مدحِ او تا ابد به تحلیل است مدح، با شرحِ روضه تکمیل است رفت در کربلا مصیبت دید در طفولیَتش اسارت دید با زن و بچه هایِ اهل حرم آتشِ خیمه دید و غارت دید شام در مجلسِ مِیِ و مستی به نوامیس حق جسارت دید در میان خرابه حتما او... قلبِ آیینه اش جراحت دید با مقامِ امامت از خیمه... شمر را روی سینه راحت دید دست و پا زد قتیلِ بیچاره فقط از قاتلش لجاجت دید ای که از آب هم شدی محروم السلام علیک یا مظلوم #شعر_ولادت_حضرت_امام_محمد_باقر #مهدی_قربانی @navaye_asheghaan