#حضرت_زهرا  #مرثیه_حضرت_زهرا مدینه ازم گرفت سپاهمو دشمنم شنید صدای آهمو دستای بستمو دید و بی امون تو کوچه زد زن پا به ماهَمو دم مسجد رسیدی دلم گرفت طعنه ها رو شنیدی دلم گرفت من همون حیدر خیبر شکنم تیغو رو سرم دیدی دلم گرفت جلو پام با پای خسته پا نشو فضه لحظه ای ازش جدا نشو داره از پیرُهنت خون میچکه جون حیدر دیگه جابجا نشو بلبل زخمی ، پر از قفس بگیر بین سرفه هات یه کم نفس بگیر با چه رویی به پیمبر ، تو بری بگم این امانتیتو پس بگیر میدونم بال و پرت شکسته بود شاخه های ثمرت شکسته بود اما از رَد خونای رو دیوار تازه فهمیدم سرت شکسته بود مُهر نامردی رو تا ابد زدن با همه تَوونِشون لگد زدن برای مادرتون گریه کنید بچه ها مادرتونو بد زدن چطور این زمستونو بهار کنم چطور از خاطره ها فرار کنم گیرم آتیشم خاموش شد تو خونه م آتیشِ تو قلبمو چیکار کنم نمیدونم حالا سینه چاک کنم؟ یا که اشک دخترت رو پاک کنم؟ چه چوب تَری فروختم که باید زنمو جَوون جَوون تو خاک کنم 🔸شاعر: #سید_پوریا_واصفی  ======================= #حضرت_زهرا  #مرثیه_حضرت_زهرا چون آینه شکسته و تکثیر گشته ای آه ای عروس خانه!چقدر پیرگشته ای! کوثرترین إ سوره ی قرآن مصطفی! باعمرکم چه معرکه تفسیرگشته ای خورشید خانه!مبهم وپیچیده ای وتار چون ابتدای سوره ی تکویر گشته ای رو میکشی به پوشیه،بانوی اشکها حالاتوهم زدست علی سیر گشته ای؟ 🔸شاعر: #محمد_کابلی  ======================= #حضرت_زهرا  #مرثیه_حضرت_زهرا صاحبِ اصلِ ولایت شد به نام ِ فاطمه(س) میدرخشد نام ِ حیدر، در کلام ِ فاطمه(س) از غدیرِ خم که نه! والله از روزِ ازل- شد علی بن أبيطالب(ع) امام ِ فاطمه(س) می پذیرد سائلانِ خسته را با روی خوش نیست غیر از مهربانی در مرام ِ فاطمه(س) بینِ خوبان؛ در شلوغی هایِ محشر ای خدا قسمتِ من میشود آیا سلام ِ فاطمه(س)؟! شک ندارم چادرش را روی دوزخ میکشد آبروداری ست؛ رسم ِ انتقام ِ فاطمه(س) گفت با خود: کاش توفیقِ شفاعت داشتم غبطه ها خورده ست مریم بر مقام ِ فاطمه(س) باولایت تاشهادت را رقم زد پشتِ در در میانِ خانه برپا شد قیام ِ فاطمه(س) ذکر لبهای جوانمردانِ عالم؛ مرتضاست(ع) ذکر سربندِ شهیدان است نام ِ فاطمه(س)! 🔸شاعر: #مرضیه_عاطفی  ======================= #حضرت_زهرا  #مرثیه_حضرت_زهرا شعله ها سربه فلک داشت صنوبرمی سوخت آسـمان ریخـت به هـم بال کـبوتر می سوخت هــیزم  آورد و از فـــــرط  جهــالت  قنفـــذ آتشی ساخت که تا لحظه ی آخرمی سوخت پشت این درهمه ی عشق محمد(ص) مانده است در نمی سوخت فقط جان پیمبر می سوخت در که افتــاد چهل مرد هجــوم آوردند زیر باران لگد دامن کوثر می سوخت سوخت یک بار اگرسینه ی زهرا آن روز تا ابد قلب علی پشت همین در می سوخت شــعله خامـوش شد اما دل پر درد امام باز با دیدن آن لاله ی پرپر می سوخت داغ بود آن قدراین داغ که در بیشه ی عشق اشک در دیده ی آن شـیر دلاور می سوخت گاه و بیگاه که در کوچه به هم می خوردند خنده می کرد مغیره دل حیــدر می سوخت گاه گاهی که علی ذکر مصیبت می خواند در تب سوز علی مالک اشتر می سوخت کوچه کرده است روایت که ازآن ضربت دست پیش چشـمان حـسن صورت مــادر می سوخت سالها رفــت ولی قصـه فراموش نــشد تا دم مرگ گمانم دل حیدر می سوخت 🔸شاعر: #غلامرضا_ظریف  =======================