مرثیه سرايي حضرت بقية الله الاعظم ارواحنا فداه و عجل الله تعالی فرجه الشریف براي جد مظلومشان در زیارت ناحیه مقدسه
... فلئن اخرتني الدهور، و عاقني عن نصرک المقدور، و لم اکن لمن حاربک محاربا، و لمن نصب لک العداوة مناصبا، فلاندبنک صباحا و مساء، و لابکين لک بدل الدموع دما، حسرة عليک و تأسفا، علي مادهاک تلهفا، حتي اموت بلوعة المصاب، و غصة الاکتياب...
... پس اگر چه زمانه مرا به تأخير انداخت، و مقدرات (الهي) مرا از ياري تو بازداشت؛ و نبودم تا با کسي که با تو جنگيد، بجنگم؛ و با کساني که با تو دشمني کردند، دشمني کنم؛ در عوض هر صبح و شام براي تو ندبه و نوحه سرايي مي کنم، و بجاي اشک برايت خون مي گريم! از روي حسرت و افسوس بر تو و مصيبتهايي که بر تو وارد شد تا هنگامي که از فرط اندوه و مصيبت و غم و غصه جان بسپارم.
به زخم زخم تنت گریه می کنم هر شب
برای پیرهنت گریه می کنم هر شب
شبیهِ سرخیِ خورشیدِ آسمانِ غروب
به دست و پا زدنت گریه می کنم هر شب
به خشکی لب مثل کویرت آقا جان
به خشکی دهنت گریه می کنم هر شب
به پیکری که سه شب روی ریگ صحرا ماند
به جسم بی کفنت گریه می کنم هر شب
به لحظه ای که تنت را گذاشت بین حصیر
به بوریا شدنت گریه می کنم هر شب
اگر شود ز دو دیده دوباره خون جاری
به زخم زخم تنت گریه می کنم هر شب
#ناحیه #ناحیه_مقدسه
.
.
.
💢مراد از ناشرات الشعور💢
برخی از فقرات آن که نشانگر پریشان کردن مو توسط بانوان اهل بیت دارد قابل توجیه است؟
✅پاسخ:
عبارت «خرجن من الخدور ناشرات الشعور»
📚المزار الكبيرص 504
که ناظر به پریشانکردن مو توسط بانوان اهل بیت است به تنهایی نمیتواند دلیلی بر نپذیرفتن این زیارت باشد، چون چند تفسیر و توجیه میتوان برای این اتفاق بیان کرد:
1. خارج شدن بانوان حرم از خیمهها با موهای پریشان، ملازم با نگاه نامحرمان به آنها نیست؛ زیرا
اولاً: بین خود خیمهها فاصله و موانع وجود داشت.
ثانیاً: بین خیمه تا میدان جنگ فاصله زیاد بوده است.
2. احتمال دارد این جمله مربوط به اکثریت بانوان باشد نه همهٔ آنها؛ زیرا معلوم نیست بانوانی؛ مانند حضرت زینب و حضرت سکینه(س) نیز موهای خود را پریشان کرده باشند.
3. ممکن است این حالت، خارج از اختیار آنان بوده و شدت مصیبت به اندازهای بود که این خروج از اختیار را - دست کم در بانوانی غیر از زینب و سکینه و ...- توجیه کند.
نباید با این موضوع چندان متعصبانه برخورد کرد. حجاب در مواقع اختیاری است و این واکنشهای غیر اختیاری نشان از بیحجابی نبوده و در تاریخ نیز بارها - حتی در حضور معصومان - اتفاق افتاده است. اما توبیخی متوجه این بانوان نبوده، بلکه مورد دلجویی آنان نیز قرار گرفتند. به یک مورد که در جنگ احد اتفاق افتاده اشاره میکنیم که در کتاب کافی نقل شده است:
پيامبر(ص) بر آنها[اهل مدینه] وارد شد و زنان انصار دمِ درِ خانهها در انتظار بودند و مردانشان بيرون آمده و خود را در پناه پيامبر میكشيدند و از او معذرت میخواستند.
زنان انصار همه چهرهها خراشيده و موى پريشان كرده و گريبان دريده و در برابر پيامبر(ص) ایستاده بودند؛ پيامبر آنها را دلدارى داد و به زبان خوش با آنها سخن گفت و به آنها دستور داد خود را بپوشند و به خانههاى خود بروند.
📚كافي، ج ۸، ص ۳۲۱- ۳۲۲،
4. اين شيوه، بين عرب، رسم و عرف بوده است؛ زنهای عرب وقتی که بر آنها يک مصيبت وارد میشود زن برای اينکه شدت مصيبت را نشان دهد اين کار را انجام میدهد. موی زن با آنکه مظهر زيبايی زن و مظهر جمال زن هست حاضر است در اين مصيبت اين موها را اين طوری پريشان کند و حتی آن را بِکَند.
بنابراین بانوان اهل بیت(ع) نیز به دور از نگاه نامحرمان اين کار را برای بيان عظمت مصيبت انجام دادند. وقتی این کار بیانگر ضعف نباشد، بلکه براي بيان عظمت مصيبت باشد، هيچ اشکالی ندارد.
#ناحیه_مقدسه #ناحیه
.