بسم الله ایشان را ببینید تا معجزه جمهوری اسلامی در ساخت انسان و تحقق الگوی سوم زن را ببینید #بزرگ_زن #عامل_حیاة_حقیقی_جامعه #انسان_انقلاب_اسلامی

روزت مبارک آقای دکتر! این نوشته را به دو دلیل می‌نویسم: یکی چون باید یادآوری کنیم به خودمان و مردمان کشورمان که چه آدم حسابی‌هایی دارد. پس باید قدر خودش را خوب بداند، مردمش باید قدر خودشان را بدانند، باید بدانند چه جواهرهایی آرام و بی صدا در همین شهر شلوغ هستند، که عمیقا انسانند، عمیقا مسلمانند، عجیب مومنند، عجیب شبیه افسانه‌ها و بزرگتر از قهرمان‌های قصه‌ها هستند. همین جمهوری اسلامی از این‌ها پرورش داده از این قهرمان‌های گمنام! و دوم چون روز مرد روز امثال آن‌هاست پس این نوشته یک مسأله شخصی و یک تقدیر نیست و چون تو مردی آقای دکتر! آری، مرد تویی آقای دکتر! آقای دکتر که حلال خوری را او با تمام وجود جلوی من و دیگر فرزندانش به تصویر کشید، وقتی ساعات متمادی برای هر تدریس مطالعه میکرد، آخرین منابع روز را با وسواس میدید، ساعتهای متمادی سر پا می‌ایستاد طوریکه آرتروز گردن و زانو گرفت اما با عشق معلمی باز هم می‌ایستاد و با شوق می‌گفت.

شاگرد اول سال‌های دور مدرسه که تابستان‌ها در حجره پدر کار می‌کرده. همه کاری کرده، همه چیز بلد است؛ از تعمیر وسایل الکترونیکی و لوازم منزل، تا تعمیر خانه و نقاشی و نجاری. تا زنانه‌ترین و ظریف‌ترین هنرها در خیاطی و آشپزی و اتو کشی پرده و شور انداختن فراتر از استانداردهای کشوری! شاگرد اول دانشگاه استاد واقعی یکی از واقعی‌ترین استاد دانشگاه‌هایی که من دیدم، این من که تمام دانشگاه‌های ایران را گشته‌ام و می‌گردم به امید چراغی روشن کردن برای انقلاب. این من می‌گویم که کشور را متر کردم: استادی مثل تو که اینقدر باسواد، انقلابی، به روز، معلم، دلسوز و حتی سخت‌گیر برای یاد دادن است ندیده‌ام، کسی که یک لحظه را هم برای تعلیم از دست نداده ، ندیده‌ام. آقای دکتر تو به قول رفقای جوانمان واگعی واگعی هستی، تو کیک نیستی مثل خیلی ها که نزدیکشان می‌شوی می‌بینی کیک هستند، نیستی! دورترها که هیچ، شاگردان و اطرافیانت هم نمی‌دانند که این دکتر به معنای حقیقت کلمه استادتمامِ قصه ما، چطور ۶-۷ سال تا آخذین لحظات حیات همچون یک پرستار اطراف پدرش بوده و حالا هم یک پایش منزل مادر است. برای مادر آلزایمر گرفته که گاهی اسم نوه‌ها هم دیگر یادش نیست، غذا درست می‌کند، جای مادر را تمیز می‌کند و مثل پروانه دور او می‌چرخد. یک روز؟ دو ماه؟ نه تا همین الان نزدیک ۳-۴ سال شده و قهرمان قصه ما حاضر نیست پرستار دست به مادر عزیزش بزند. اما تو انسانی قهرمانی. تو برای من انسانیت را معنا کردی. تو ترجمان آیات قرآن برای چگونگی برخورد با پدر و مادر بودی. که آدم مومن، انسان است. تو که وسط همه این گرفتاری‌ها از پدر بزرگ پرشور بودن برای نوه‌ها و مهربانی کردن و شوخ بودن و به وقتش جدیت، لحظه‌ای غافل نشدی! قهرمان‌ها فرشته‌اند ولی معصوم نیستند. بی‌خطا نیستند. آن‌ها آدم‌های واقعی روی زمینند. زمینی که عده زیادی انتخاب کردند چنان باشند این‌ها چنینند و همینقدر مسلمان و انسانند و همینقدر اهل زندگی‌اند. انقلاب را تو به ما درس دادی، آقای مدیر سیاسی رادیو در روزهای دور! آقای دانشجوی فعال پیرو خط امام حتی در خارج از کشور! تو به ما یاد دادی دین فقط سیاسی است و سیاست فقط دینی بودنش می‌ارزد. امام و عظمت او را کنار هر کوتاه قدی از حوزه‌های علمیه نگه ندار. آقا را عاشق باش. انقلابی باش حتی اگر انقلابی‌ها جاهایی باشد که از پشت به تو خنجر زهرآلود فرو کنند. ولی تو تا آخر بمان و بمیر برای این انقلاب! زندگی ای که در آن برای انقلاب و حرکتش غصه نخوری ارزشی ندارد نگاه می‌کنم به همه این‌ها. من همه اینها را از تو یاد گرفتم. تو و آن بانوی با عظمتی که درکنارت آرام آرام اینها را به ما یاد داد. تو بودی که یادم دادی چطور باید عمیقا حزب اللهی بود اما فرزند زمان خود ماند! به روز ماند! تو که حتی هنوز هم نسبت به جوان‌ها بعضا آپتودیت تری! یادم نمی‌رود ما در کودکی با لپتاپ سیاه و سفید که کسی اسمش را هم بلد نبود بازی میکردیم. پیجر و اولین گوشی‌های شبیه گوشت کوب موبایل که صاایران میزد را دیده بودیم. آخرین فیلم‌ها را دیده بودیم. تو که به خیلی کشورهای دنیا سفر کرده بودی و دنیا دیده بودی. در محیط خانه با حرف‌ها آشنا بودیم و فضایی ساخته بودی که چگونه باید فرزند زمان بود اما گول نخورد! فریب زرق و برق زیست آمریکایی را نخورد! باید عاشق این دین و انقلاب ماند! من که دکتر استاد دانشگاهی را ندیدم که اینقدر برای انتخاب‌های فرزندانش در هر زمانی احترام قائل باشد و آنها را آزاده بخواهد که هیچ گاه دخالت نابجا در تصمیم های آنها نکند. حتی وقتی بچه‌اش بگوید از این خانواده دانشگاهی و فرهیخته می‌خواهم آخوند باشم، استقبال هم بکنند! تو خودت حر بودی و حاضر نشدی جلوی کسی وابسته شوی و حریت را به ما هم یاد دادی. تو مدیر بودی به معنای واقعی آن. مدیر دلسوز و متعهد و به روز. هر جایی که بودی دیدم چگونه بدون کوچکترین کم گذاشتنی با کمال گرایی برای کشور کار کردی. تو اخلاق بی‌نیازی به مال دنیا را یادم دادی با روش‌هایی که می‌دانم خانواده‌های چند دهک بالاتر که میلیاردها میلیارد پول دارند هم چنین نمی‌کنند. تو یک لحظه هم نایستادی یک دقیقه هم تلف نکردی برای بودن! برای خوب بودن! برای زنده بودن برای زندگی بخشیدن به اطرافیان، شاگردان، کارها و مسئولیت هایت! یادم نمی آید تنبلی از تو دیده باشم هیچ وقت! روایت‌ها اینطور می‌گویند که مولای ما امام سجاد علیه‌السلام فرمود: وَ أَمَّا حَقُّ أَبِیکَ فَتَعْلَمُ أَنَّهُ أَصْلُکَ وَ أَنَّکَ فَرْعُهُ وَ أَنَّکَ لَوْلَاهُ لَمْ تَکُنْ فَمَهْمَا رَأَیتَ فِی نَفْسِکَ مِمَّا یعجِبُکَ.‏ فَاعْلَمْ أَنَّ أَبَاکَ أَصْلُ النِّعْمَهِ عَلَیکَ فِیهِ وَ احْمَدِ اللَّهَ وَ اشْکُرْهُ عَلَى قَدْرِ ذَلِکَ وَ لا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّه‏.

اما حق پدرت آن است که بدانی که او اصل تو است و تو شاخه و فرع او. اگر نمی بود تو نیز نبودی، پس هرگاه در خود چیزی دیدی که تو را شادمان ساخت، بدان که اصل آن نعمت را از پدر داری و خدای را بر آن سپاس گو و شاکر باش. من با خودم همیشه می‌گویم: کاش شبیه تو بودم. کاش ذره ای از این همه هنر و خوبی تو را به ارث داشتم. کاش تو الگویی بودی که بلد بودم از روی تو خودم را نقاشی کنم. چه کسی تو را می‌بینید قهرمان ؟ مهم نیست روی زمین گمنامی. من مطمئنم خدای این دیار و امام زمان این روزگار یتیمی، به شما قهرمان‌های واقعی نگاه می‌کند. نه به سروصداهایی امثال من... ایران پر از قهرمان است. این ایران جمهوری اسلامی است که چنین قهرمان‌های اعجوبه‌ای می‌سازد. گمنام‌های اهل زندگی... روزت مبارک بابا

بسم الله محرم راجع به معلی نوشتم: امسال بهتر از سال پیش نشان دادید که میتوان فرم را مسحور و مسخَّر محتوا کرد، میشود از استودیو حسینیه واقعی ساخت می‌شود خلاقیت را به خدمت کهنه‌ترین دستگاه رازآلود و تکراری‌ترین روضه های همیشه غیرتکراری درآورد. روایات شیعه پر است از ارزش سرور آفرینی در دل شیعیان، محبین اهل بیت ع و حتی محرومین جامعه. ارزش است دل مردم را شاد کردن، لبخند به آنها هدیه کردن. معارف به ما چنین یاد دادند، مؤمن سرورش در وجه و حزنش در دل است. یک کلام؛ اگر کمی مانوس با روایات باشیم، مطمئن میشویم سبک زندگی مؤمن هرچه با رنج برای رشد و خدمت به مردم توأم است، پر از نشاط حقیقی و پاک از گناه است. زندگی مؤمنانه زیر باران موشک در خرمشهر و غزه هم مسرور است و غم مقدس او با سرور مظلومانه او که از ارتباط زلال با خدا سرچشمه گرفته توأم است.

همانطور که تصویر باطنی آن در آخرت چنین است: { فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابࣰا یَسِیرࣰا (۸) وَیَنقَلِبُ إِلَىٰۤ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورࣰا (۹) } [سوره الانشقاق: ۸-۹] و مردم ما از همه بهتر می‌دانند که این سرورِ به‌جا، چگونه با گریه ها و بکاء به جا در خشیت از مقام رب، در تضرع به درگاه حق و در عزای اهل بیت سازگار است. خلاف زندگی غیر مؤمنانه که هرچند ظاهر مستانه ای از غرق شدن در مستی نعمت های مادی دارد، ویترین های قشنگ ظاهرسازانه دارد، قهقهه‌های مستانه از خوشی دارد، باطنی سیاه و در تنگنا دارد. آری آنها مؤمنین را کلی مسخره میکنند، برایشان جوک می‌سازند ، از ایشان گیف درست میکنند و دستشان می‌اندازند اما باطن زندگیشان همان آتشی است که در آخرت میچشند: المطففين إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﺑﺪﻛﺎﺭﺍﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ [ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺭﻳﺸﺨﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍ ] ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻰ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ(٢٩) وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﭼﺸﻢ ﻭﺍﺑﺮﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،(٣٠) وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﻣﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ [ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ]ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ،(٣١) یا در وصف کفار چنین میشود: الإنشقاق وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﻭ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ .(١٢) إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﺍﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ [ ﺑﻪ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻘﺎم ] ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ .(١٣) چقدر هنر و خلاقیت را به کار گرفته ایم برای بروز این نشاط و سرور حقیقی زندگی مؤمنانه؟ چقدر توانسته ایم مناسک و فرم‌های نوآورانه خلق کنیم برای رسیدن به ظهور عیان این زیست جذاب مؤمنانه؟ چقدر توانسته ایم این نیمه پنهان زیست مومنانه مردم انقلابی ایران را به خوبی برای خودش و برای مرددین در مورد او به صورت‌گری بکشیم ؟ قبول کنیم شاید سالها و دهه ها در خلاقیت برای این امر عقبیم. پس برای طلبه ای مثل من هر کوشش جسورانه ای که بکوشد صورت‌گری و فرم‌سازی دقیقی برای این بروز مناسکی زیست مؤمنانه کند، بسیار بسیار ارزشمند و شایسته تحسین است -هر چند در این مسیر عاری از خطا و گهگاه زیاده‌روی هم نباشد- بعید میدانم بزرگان آیینی ما این نیمه مهم ماجرا به چشمشان نیاید و احیانا اندک خطاهای یک مسیر نو و تجربه نشده را عیار ارزیابی قرار دهند.

برنامه مهمی پیرامون ارتباط دو‌ مسأله کلیدی به یکدیگر کاری به موقع از دوستان دانشجو

بسم الله الرحمن الرحیم ▫️انتشار «فهرست مبنای ۸+۲۲ هستهٔ اولیهٔ انسجام» انتخابات مجلس شورای اسلامی تهران + بیانیه تفصیلی خطاب به عموم مردم ایران و نامزدهای مجلس شورای اسلامی ⭕️ ۸ نمایندهٔ مورد تائید گفتار سیاسی انسجام : ۱.روح الله ایزدخواه ۲.علی خضریان ۳. مجتبی زارعی ۴. سمیه گلپور ۵. علی کیان ۶. مهدی عسگری ۷. احمدعلی یوسفی ۸. حسین صمصامی ⭕️ به همراه معرفی اسامی ۲۲ نامزد مستعد حاضر در صحنه انتخابات مجلس شورای اسلامی در مقایسه با دیگر افراد، ذیل شاخص‌های مورد توافق : ۱. سلامت نفس ۲. حریت، روحیه فسادستیزی و عدالت‌خواهی ۳. امکان تعامل تشکیلاتی ۴. توان‌مندی تخصصی ۵. استعداد سیاسی 🇮🇷@Ensejam_iri

بسم الله لیست پایه رای مجلس حقیر فهرست انسجام است. این فهرست با تحقیق عده ای از دوستان صالح انقلابی از بین کاندیداها و لیست های موجود انتخاب شده و سپس با یک مکانیزم سالم و راقی به رای گیری از صد نفر امضا کننده بیانیه دوم انسجام گذاشته شده که از مجموع نظرات چنین معرفی ای صورت پذیرفته است. اهل تحقیق وظیفه دارند نتیجه تلاش فکری و سیاسی خود را به عموم معرفی کنند، و این صرفا یک مشورت سیاسی به دوستان است و جای تلاش و اثرگذاری و تحقیق هیچکسی را نخواهد گرفت. خدا را شکر اهالی فهرست انسجام خود را قیم شما نمی‌دانند. در کانال انسجام توضیحات تفصیلی تری از معیارها و چگونگی این پیشنهادها از بین کاندیداهای موجود نیز بیان شده است. *از لیست بالا بنده به آقایان حقیقت پور و محسن رضایی رای نداده و به جای ایشان حتما به آقایان قالیباف و دهنوی رای خواهم داد.* رای به آقای قالیباف علیرغم اعتراضات واضح به نوع کنشگری سیاسی و انتخاباتی ایشان و همچنین ابهامات پیرامون برخی رفتارهای خانواده ایشان، رایی واقع بینانه به حفظ قوت های مجلس گذشته و همچنین تنها گزینه ممکن و اصلح برای ریاست مجلس در شرایط کنونی کشور است. رای به آقای دهنوی هم از آنجاست : بنده ای که بدلیل اختلاف نظر و ممشای سیاسی چهار سال قبل در رای به ایشان شک داشتم، اکنون که باتوجه به حکم دادگاه مضافاً به تحقیق شخصی حقیر برائت ایشان از اتهامات و برچسب ها اثبات گردیده است و همچنین در چهار سال گذشته شاهد تلاش، اثر و کارکرد موثر سیاسی - انقلابی ایشان در مجلس خیلی بالاتر از چهره های ضعیف و ناشناخته لیست شانا و امثاله بوده ام، با طیب خاطر به ایشان نیز رای خواهم داد و این رای را توصیه میکنم.

بسم الله در مکتب امام: آرمان در کنار مصلحت باید قرار بگیرد مصلحت بخشی از حقیقت است ( اگر با این جملات مشکل دارید تا اینجا بدانید فرمایشات آقاست) سیاست و قدرت چیز بد و اخی نیست اما باید در خدمت معنا و روح و فرهنگ باشد نه سرمایه ی خصوصی افراد و منافع و هواهای نفسانی و حزبی و... تصمیم در عالم سیاست، تصمیم در دنیای واقع گرایی است پس برادر و خواهر آرمانخواهم طوری باید زندگی خود را تنظیم کنی که نه ذره ای از آرمانها کوتاه بیایی نه در مقام واقع گرایی حقیقتِ مصلحت را نفهمی و خود را از عقلانیت عمیق و اصیل تاریخی شیعی که عمیقاً عدالت‌خواه است و در عین حال کاملا روی زمین و سیاسی و تدبیرگر و مصلحت بین است و حقیقت را چنین پی میگیرد، عاری باشی. من بعنوان برادر شمای خواهر و برادر آرمانخواه و‌ دانشجویم در مقام عمل باید با همراهی شما تمرین کنم که چگونه هر حرف را سر جایش داشته باشی چگونه باید فکر کنی و عمل کنی که همیشه درون خودت احساس تناقض یواشکی بین فکر خودت و فکر سید علی آقای خامنه ای - حفظه الله- را نداشته باشی ؟ که در انقلابی بودن این مجلس و این همه رضایت ایشان از مجلس یازدهم که میشود در مقایسه بیانات نشان داد از مجلس هفتم هم بیشتر بوده چه رسد مجلس‌های ۶ و ۸ و ۹ و ۱۰! چطور تو اینها را اصلا انقلابی و حتی صالح نمی‌دانی ایشان همین مجلس را اینقدر خوب می‌داند ؟ و گذر زمان یا تو را از این سو محافظه کار و توجیه گر همه اشکالات همین ها کند یا از آن سو ضد انقلاب و ضد رهبری کند که بگویی اصلا مشکل خود ایشان است... بله وظیفه معلمی امثال بنده حرف زدن نیست بلکه، تمرین عملی جمع این‌ نگاه‌ها ست...