جاي خاليت مهربان تو اوج مي‌گيري در من وقتي نسيم مي وزد در شبدرهاي کنار خانه از خلوت ميان سنجدها که مي‌گذرم من، هر روز عطر چادر نمازت را در نفس‌هايم و مهرباني را در نوازش دستهايت مرور مي‌کنم آهنگ نجواي سحرهايت گم شده در جاي خاليت آه که اين سمفوني سحرهاي روزه‌گي بي تو چقدر غمگين است. (برای مادرم، رمضان ۱۳۹۰) #به_وقت_دلتنگی @nebeshtan