eitaa logo
ندای تهذیب
7.7هزار دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
1.6هزار ویدیو
845 فایل
کانال رسمی معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه اداره قرآن و حدیث @Sarbazevatan1362 اداره اخلاق @Bahoosh593 اداره مشاوره @ENamazizade پیشنهادات و انتقادات @kovsar140 سایت‌‌ها: tahzib.ismc.ir hojre-nama.ir nedaye-tahzib.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹فرق تربیت دینی با غیر دین (قسمت دوم)👇🏿👇🏿🔹 آدمهایی که در سایه ی قرار می گیرند به اوج شکوفایی و قابلیت های خودشان می رسند. مثل اینکه شما از موبایل برای در زدن استفاده بکنید. همه به این کار می خندند. پس از بقیه اش استفاده کن. پس این را بگیرید و به او سنگ بدهید. انسانی که دین ندارد یعنی به جایی نرسیده که از همه استعدادهایش استفاده بکند. از بخش اندکی از استعدادهایش استفاده کرده است. چقدر انسان دلش برای چنین فردی می سوزد. با اینکه همه استعدادهایش شکوفا نشده، خوشحال هم هست. خیلی از تشویق ها و تنبیه ها جنبه تحمیل پیدا میکنند. لذا در تربیت دینی آمار تشویق ها و تنبیه ها به شدت پایین می آید. میگوید: بگذار خودش این کار را بکند. لذا در یک تربیت دینی تشویق ها و تنبیه ها زیر پرده غیب می رود. اینجا با انگیزه هایی که بیشتر استقلال ما را معنی میکند، حرکت می کنیم 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌾مهمترین ویژگی تربیت دینی (قسمت چهارم) / تو باید خودت این مطلب را بگیری👇🏿👇🏿🌾 ما هدفمان این نیست که قانونمند زندگی کنیم، ما هدفمان این است که خوب زندگی کنیم تو زندگی باید خودت باشی. پیامبر اکرم آمده که به ما بگوید: خودت هستی. برو. مربیان جامعه باید به استعدادها توجه کنند نه به تشویق و تنبیه. به همین دلیل امامان و پیامبران ما از بهترین آدمها انتخاب میشوند. بعضی خانواده ها تنبیه بد ندارند ولی تشویق بد دارند. اگر کودک چهار ساله کار خوبی انجام داد، اگر زیاد تشویق بکنید، دفعه بعد خودش را تکرار می کند و خلاقیت جدید به خرج نمی دهد. دوباره ادای حرف قبلی را در می آورد تا مامان دوباره او را تشویق بکند. خلاقیت او را گرفته اید. ت شویق شیرین است و بچه را گیج میکند. بگذارید خلاقیت ادامه پیدا بکند. به خود بچه شخصیت بدهید نه به نمره کم و یا زیاد او. این استقلال را از چهارده سالگی به فرزندان باید بدهیم. از این سن شما باید با بچه مشورت بکنی. ما پانزده ساله را خیلی بچه می دانیم. در بیرون هم اگر بدی از کسی دیدیم در مقام تربیت، او را زود مجازات نکنیم. یک جوری به او منتقل بکنیم. در مسئله ی تربیت ما تربیت فکری هم داریم. یکی از نکاتی که در تربیت فکری هست این است که صریح نگویید. بگذارید خودش بگیرد. کلیدی ترین مباحث در قرآن مثل ولایت صریح گفته نشده است. اسم علی بن ابیطالب را در قرآن نیاورده است. می گوید: خودشان باید بفهمند. دین ما اهل اشاره است. فضا باید عوض بشود. در یکی از خاطرات پسر آقای بهجت از پدرشان می گفتند: پدر برای ما قصه و داستان تعریف می کردند و ما باید از قصه و داستان منظورشان را متوجه می شدیم. ایشان می گفتند: بعلت کهولت سن پدرم، من همراه ایشان در یک اتاق بودیم و من از ایشان نگهداری می کردم. روزی ایشان به من گفتند: فلان آیت الله پایش را جلوی فرزندش دراز نمی کرد و من فهمیدم که ایشان خجالت می کشند جلوی من پایشان را دراز کنند. و بعد از آن، بین اتاق پرده کشیدم. نمی گوید: پسرم بیرون برو. تو باید خودت این مطلب را بگیری و خودت متوجه بشوی. این تربیت دینی است. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
🌾 / گستره ی تربیت دینی 👇🏿👇🏿🌾 گستره ی تربیت دینی تعریف تربیت دینی اثرگذار بر دیگران، برای رشد است. تربیت به این معنا نخواهد بود که یک کسی رشد دیگران را بعهده بگیرد و یا صاحب رشد دیگران بشود. رابطه را در تربیت دینی یک رابطه ی آزادتر تلقی کنیم. انسانها به زیبایی از کنار هم عبور می کنند مانند گلی که بوی خوشش را به مشام همه می رساند. اینگونه تاثیر گذاری در دیگران بکنند. معنی تربیت دینی را اگر این بگیریم، گستره ی تربیت دینی فقط در خانه و مدرسه محدود نخواهد شد. همه با هم کار تربیتی می کنند. شما یک لباسی می پوشید. فردی میگوید: چقدر این قشنگ است. چقدر به شما می آید. این را از کجا خریدی؟ این روی شما تاثیر می گذارد. نگاه دیگران روی شما تاثیرگذار است که دفعه دیگر چه لباسی بپوشید. یا وقتی دیگران درباره ی زندگی شما نظر می دهند، روی شما تاثیر می گذارند. یا از زندگی خودشان برای شما حرف می زنند و یک حادثه ی کوچک را خیلی بزرگ می کنند تا از دیگران کم نیاورند و روی دیگران تاثیر بگذارند. این تاثیرها وقتی ماندگار می شود و زیاد میشود و پشت سرهم می شود، اسمش تاثیر تربیتی است نه فقط تاثیر تبلیغی. بعضی افراد در یک لحظاتی خیلی آمادگی برای گرفتن پیامی از کسی یا از اطرافیان خودشان دارند. اگر آن لحظه یک پیام بد بفرستی و تاثیر بد تربیتی بگذارد، شما پیش خدا مسئولیت خواهید داشت. روز قیامت علاوه بر جواب خودت باید جواب او را هم بدهی. و می گویید: من نمیخواستم رویش تاثیر بگذارم، او در اوج آمادگی تاثیر پذیری بود. بعضی انسانها آمادگی شان برای تاثیر پذیری بالا است. کما اینکه بعضی مواقع انسانها تاثیر پذیری شان کم است. درگیر مسئله ی درونی هستند و پای منبری هم بنشینند تاثیر نمی پذیرند. ولی ما همه جا در حال تاثیر گذاری بر روی یکدیگر هستیم. شما تربیت را از یک محیط بسته و از یک رابطه ی دو طرفه ی محکم خارج کنید و در روابط آزادتر قرار بدهید. آن موقع خواهید دید که تربیت گستره ی وسیعی دارد. روایت می فرماید: مومنین به گردن هم حق پیدا می کنند. باید روز قیامت این حقی که گردن همدیگر پیدا کرده اند را پاسخ بدهند. یعنی تسویه حساب خودشان که انجام شد، حالا باید ببینند دین دیگران را هم ادا کردی یا نه؟ مثلاً چه کسی گردن ما حق پیدا می کند. فرمود: حداقل کسی که گردن شما حق پیدا می کند کسی است که چهل قدم با او راه رفته اید. روز قیامت سوال می کنند که حق او را ادا کردی یا نه؟ حالا ببینید در این عبور و مرورهایی که با هم داریم، دوست و یا همکار، چقدر باید دقت داشته باشیم. این فضا انسان را از حصار تن خودیت بیرون می آورد، وقتی حصار تنگ غم ها و افسردگی ها افزایش پیدا می کنند عصبانی شدن ها و خیلی مسائل پیش می آید. کافی است انسان در یک فضای قشنگی، فکر تاثیر گذاری بر دیگران هم باشد و هرکس خودش را مربی حساب بکند 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
🌾 / گستره ی تربیت دینی 👇🏿👇🏿🌾 🔅گستره ی تربیت دینی (قسمت دوم) ◀️ انسانهایی که خیلی به خودشان مطمئن هستند و نمی خواهند تاثیر بپذیرند، اتفاقاً از یک جاهایی و از یک کسانی تاثیراتی می پذیرند که اصلاً به آنها نمی آید و خیلی هم ضرر خواهند کرد. مثل کسی که خواستگاران دخترشان را رد می کنند و بعد به بدترین آنها جواب مثبت می دهند. در افکار عمومی هم این موضوع هست و حکمتی هم پشت آن هست. کسانی که به سادگی از هر کسی الهام نمی گیرند، یک جاهایی توسط کسانی که خیلی از آنها ضعیف تر هستند تاثیرات وحشتناکی می پذیرند و ناخود آگاه این کار را میکنند. لذا سفت بودن در تاثیر نپذیرفتن خیلی بد است. ◀️حالا ریشه ی رِوایی و دینی آن را عرض بکنم. وقتی در دین ما می فرماید: در هر نگاه مومن عبرتی هست. ممکن است کودکی از کنار شما رد می شود و درخواستی از شما می کند. ممکن است الهامی به شما می کند. یا پیامی برای شما داشته باشد و با شما حرف می زند. دست خودش نیست. ما خدا را پشت سر او ببینیم. کسی دارد گدایی می کند و از کنار شما رد می شود. تکدی گری کار خوبی نیست. اما ممکن است او لابلای حرفهایش کلمه ای گفت و به شما پیامی فرستاد. بعضی ها سر چهار راهها فال می خرند که ببینند در آن لحظه چه الهامی به آنها می دهد. می فرماید: در هر نگاه مومن، درسی از اطرافش هست. زیرا خدا این درسها را تعبیه کرده است. برنامه ی روز شما را دیده است. شما تمام لحظات را با حکمت نگاه کن. در اینجا باید انسان مهارت داشته باشد و قشنگ ترین پیامها را از آن بگیرد. قشنگترین دریافتها را داشته باشد. ◀️خیلی از اوقات غرور ما آدمها موجب میشود که باب تاثیر پذیری خودمان را ببندیم. تواضعی می خواهد. زمینی که فرو افتاده تر باشد، آب بیشتری در آنجا جمع خواهد شد. آمادگی این را داشته باشیم که از هر حادثه ی خوب و بد و از هر آدمی در اطراف خودمان درس بگیریم. اگر این آمادگی باشد علامت تواضع انسان است. اگر این تواضع باشد تربیت می شوند. حدیثی می فرماید: بهترین چیزی که پدر ها و مادرها می توانند برای فرزندانشان به ارث بگذارند، ادب است. چون اگر بچه ی شما با ادب شد، همه چیز از همه کس خواهد گرفت. همه دوست دارند به او خدمت کنند. شما همه جا با او نیستید. او تواضع دارد و همه مُرید فرزندان شما هستند. هرکسی به او خدمتی خواهد کرد. یکی میگوید: بیا به تو نکته ای یاد بدهم. یکی می گوید: بیا من تو را برسانم. یکی می گوید: بیا من تو را به یک معامله ی خوب راهنمایی بکنم. کافی است این فرو افتادگی را به او یاد بدهیم، مثل اینکه همه پدرهای او هستند، همه دلسوزهای او خواهند بود. پیامبر گاهی به اطرافیانشان می گفتند: چیزی بگویید که ما هم استفاده کنیم و آنها را می پذیرفتند. البته در مقابل پیامبر کسی حرفی نداشت. پذیرش خیلی مهم است 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
🌾 / گستره ی تربیت دینی 👇🏿👇🏿🌾 🔅راه کار تربیت دینی بدور از تشویق و تنبیه ◀️ کارمند وارد اداره میشود و برای او یک کارت ساعت زنی گذاشته اند که تأخیرهای او را مورد تنبیه قرار میدهد و اضافه کاری او را مورد تشویق قرار میدهد. محصل در مدرسه درس میخواند و تا آنجا که میآموزد یک تشویقی بنام نمره وجود دارد که زیاد میشود و آثار حقوقی بر آن مترتب میشود. شخصیت دادن اطرافیان بخاطر این نمره است. اگرنمره کم بشود، تنبیه های جانبی دارد. زندگی ما پراز تشویق ها و تنبیه ها است. اکثر قوانین و آیین نامه ها هم این تشویق ها و تنبیه ها را مدیریت می کنند. هرچه زندگی انسان بیشتر در حصار قافله تشویق ها و تنبیه ها اسیر باشد از شخصیت انسان خوبی ها و فضیلت های آن کاسته میشود. و به دیگران وابسته میشود. معلوم است که اگر کسی با اراده خودش از خواب بیدار بشود بهتر از آن است که با ساعت شماته دار و یا یک پارچ آب از خواب بیدار بشود. ببینید این دو فضا چقدر متفاوت است. ما باید از این تشویق ها کم بکنیم. قانونمند زندگی کردن خوب است ولی زیاد قانون داشتن خوب نیست. چرا او خودش بخاطر ویژگی های اخلاقی و شخصیتی این جور نباشد. خیلی ها میگویند: این تشویق ها و تنبیه ها و قانون ها بخاطر این است که او را عادت بدهیم. واقعاً این نتیجه را داده است؟. آیا کسی رفته و آمار بگیرد که حالا ما این قدر از کارت ساعت زنی و نمره استفاده کرده ایم بچه ها بدون کارت ساعت زنی و نمره خوب درس می خوانند و سر کار می روند و روی پای خودشان ایستاده اند؟ و یا همه خودشان هم این را به اهرم ها واگذار کرده اند. فقط بحث مربی که نیست. بحث زندگی ماست که اینگونه با ما رفتار می کنند. ما هدفمان این نیست که قانونمند زندگی کنیم، ما هدفمان این است که خوب زندگی کنیم. قانونها تشویق ها و تنبیه ها را مدیریت می کنند. معلم ها و خانواده ها این ها را دقت کنند. بعضی وقت ها درس هایی در مدرسه باشد که نمره نداشته باشد. در اینجا هرکس خودش است. تو زندگی باید خودت باشی. پیامبر اکرم آمده که به ما بگوید: خودت هستی. برو. حالا یک حمایت ها و هدایت هایی هست. برای همه چیز تنبیه ها و تشویق هایی هست و خدا که در این وسط چند تا دستور پنهان و پیچیده داده، تنها می ماند. ما آدمهای بدی نیستیم. ما خدا را قبول داریم. چرا نماز را کاهلی میکنیم؟ چون فقط نماز است که تشویق و تنبیه ندارد. بقیه چیزها تشویق و تنبیه دارد. مربیان جامعه باید به استعدادها توجه کنند نه به تشویق و تنبیه. به همین دلیل امامان و پیامبران ما از بهترین آدمها انتخاب میشوند 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
⭕️ جوان امروز، اگر اهل دین، اهل معنویت، معرفت نباشد اگر درس هم بخواند، به نفع کشور تمام نخواهد شد! 🔹 این مهمّ است که جوان امروز، جوانىِ خودش را چگونه بگذراند و با چه حال و هوا و در چه جهتى حرکت کند. جوان امروز، اگر اهل دین، اهل معنویت، معرفت، اندیشیدن و اهل تقوا به این معنا بود، یعنى با محاسبه، با دقّت، با اندیشه و با نظر فکر کردن و تصمیم‏ گرفتن و اقدام کردن، آینده‏ ى مملکت از آن اوست. 🔸 به ‏عکس، اگر جوان مملکت، با ولنگارى، با بى ‏اعتنایى به اصول و به شعارهاى حقیقى دین و انقلاب، با بى ‏خبرى، با نداشتن تحلیل نسبت به مسائل گوناگون کشور و مسائل جهانى، رشد کرد، اگر درس هم بخواند، به نفع کشور، تمام نخواهد شد و آینده ‏ى کشور، تضمین نخواهد گردید. 📎 ۱۳۷۷/۱۰/۲۴ 📱به بپیوندید: @nedaye_tahzib