✨پایان ماه شعبان را دریاب✨
🔰 آیت الله جوادی آملی:
کسانی که کتاب‌های دعا نوشتند بر ماه شعبان خیلی اصرار دارند... اصرار این آقایان هم همین طور است و کتاب‌هایی هم که اینها درباره دعا می‌نویسند، اول سال پیش آقایانی که اصحاب دعا هستند، اول ماه مبارک رمضان است و ماه شعبان آخرین ماه سال است؛
سرّ آن دو تا دلیل است:
1️⃣ نصوص
2️⃣ ادعیه
🔖مجموع تعبیرهایی که در روایات و در ادعیه است این است که
1️⃣ از ماه مبارک رمضان به «رَأْسُ السَّنَة» یاد شده است،
2️⃣ از ماه مبارک رمضان به «غُرَّةُ الشُّهُور» یاد شده است،
🔹 لذا آن آقایانی که اهل این حساب های #معنوی هستند اول سالشان ماه مبارک رمضان است آخر سالشان ماه شعبان
👈 لذا تمام تلاش و کوشش را می‌کنند که #توبه و چیزی اگر هست در همین ماه شعبان انجام بدهند چون به هر حال هر تاجری آخر سال بررسی می‌کند.
مرحوم علامه هم این شعر را از حافظ با یک احترامی می خواندند. آن غزل معروف حافظ بر این ماه شعبان خیلی تکیه می‌کند:
🍃ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید
🍃 از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد
❗️اگر ماه شعبان را از دست دادید، #وصال نصیب شما نمی‌شود تا لیله عید فطر، چون انسان خیال می‌کند که ماه مبارک رمضان ماه پُربرکتی است، بله ماه پُربرکتی است اما ماه راه است نه ماه نتیجه!
نتیجه را «لَیلَةَ الْجَوَائِز» می‌دهند در روز عید فطر می‌دهند، اینجا انسان باید شب و روز تلاش و کوشش کند.
📚 درس خارج فقه، جلسه ٩٣
#ماه_شعبان
📱به #ندای_تهذیب بپیوندید:
@nedaye_tahzib
💎 دستورالعمل مهم معنوی از امام خمینی (ره)
🔸 اکنون که معلوم شد ایمان غیر از علم است، و آنچه که در ما از معارف و حقایق توحید و اسماء و صفات است علم است و قلب ما را از آنها خبری نیست، و معلوم شد که تا این امور به قلب نرسد و قلب به آنها مؤمن نشود اثرش کم است، باید انسان در صدد تحصیل ایمان برآید که اگر خدای نخواسته از این عالم _که دار تغیُّر و تبدُّل است و هر یک از ملکات و اوصاف و احوال قلبی را می توان در آن تغییر داد_ بیرون رویم و از ایمان دست ما تهی باشد، خسارتهای فوق العاده به ما وارد خواهد آمد و در خسران بزرگ واقع خواهیم شد و ندامتهای بی پایان نصیب ما خواهد گردید. و در آن عالم، ممکن نیست هیچ حالی از احوال نفس تغییر کند، یا اگر ایمان در این جا حاصل نشد، آنجا بتوان حاصل نمود.
👈 پس انسان باید در همین عالم، این چند صباح را مغتنم شمارد و ایمان را با هر قیمتی هست، تحصیل کند و دل را با آن آشنا کند. و این در اوّلِ سلوک انسانی صورت نگیرد، مگر آن که:
1️⃣ اوّلاً، نیت را در تحصیل معارف و حقایق ایمانیه خالص کند و قلب را با #تکرار و #تذکّر، به #اخلاص و #ارادت آشنا کند تا اخلاص در قلب جایگزین شود؛ چه که اگر اخلاص در کار نباشد ناچار دست تصرف ابلیس به کار خواهد بود و با تصرف ابلیس و نفس _که قدم خودخواهی و خودبینی است_ هیچ معرفتی حاصل نشود؛ بلکه خود علم التوحید بی اخلاص، انسان را از حقیقت توحید و معرفت دور می کند و از ساحت قرب الهی تبعید می نماید...پس از تحصیل اخلاص، ممکن است راه به حقیقت پیدا کرد.
2️⃣... و پس از آن، از گناهان و مخالفات، #توبه خالصی کند با شرایط خود، که در باب «توبه» بیاید.
و چون قلب را از کثافات خالی کرد، مهیای برای ذکر خدا و قرائت کتاب خدا شود و تا قِذارات و کثافات عالم طبیعت در آن است، استفادت از ذکر و قرآن شریف میسور نشود.
3️⃣ پس از آن که دل را برای ذکر خدا و قرآن شریف مهیّا نمود، #آیات_توحید و# اذکار_شریف_توحید و #تنزیه را با حضور قلب و حال طهارت، #تلقین قلب کند؛ به این معنی که قلب را چون طفلی فرض کند که زبان ندارد و می خواهد او را به زبان آورد، چنانچه آن جا یک کلمه را تکرار کند و به دهان طفل گذارد تا او یاد گیرد، همین طور کلمۀ توحید را با طمانینه و حضور قلب، باید انسان #تلقین_قلب کند و به دل بخواند تا زبان قلب باز شود. و اگر وقتی چون #اواخر_شب یا #بین_الطلوعین، بعد از فریضۀ صبح برای این کار اختصاص دهد خیلی بهتر است. پس در آن وقت، با طهارت وجهۀ قرآن و ذکر را متوجه قلب کند، و آیات شریفۀ الهیّه که مشتمل بر تذکّر و مشتمل بر توحید است به قلب بخواند به طور تلقین و تذکیر.
و اگر آیات شریفه آخر سورۀ حشر را از قول خدای تعالی «یَا ایُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا الله» که آیۀ ۱۸ است، تا آخر سوره، که مشتمل بر تذکر و محاسبه نفس و محتوی بر مراتب توحید و اسماء و صفات است، در یک وقت فراغت از نفس از واردات دنیایی، مثل آخر شب یا بین الطّلوعین با حضور قلب بخواند و در آنها #تفکر کند، امید است ان شاء الله #نتایج_حسنه ببرد.
و همین طور در اذکار شریفه با حضور قلب ذکر شریف: «لا الهَ الاَّ الله» _که افضل و اجمع اذکار است_ این عمل را بکند؛ امید هست خداوند از او #دستگیری کند.
4️⃣ و البته در هر حال، از نقص و عجز خود و از رحمت و قدرت حق، غافل نباشد، و دست# حاجت پیش ذات مقدّس او دراز کند و از آن ذات مقدّس دستگیری #طلب کند؛ امید است که اگر مدتی اشتغال به این عمل پیدا کند، نفس به توحید #عادت کند، و نور توحید در قلب جلوه کند.
5️⃣ و اگر در شب و روز چند دقیقه ای به حسب اقبال قلب و توجه آن _یعنی به مقداری که قلب حاضر است_ نفس را #محاسبه کند در #تحصیل نور ایمان، و از آن مطالبۀ نور ایمان کند، و آثار ایمان را از آن جستجو کند، خیلی زودتر به نتیجه می رسد، ان شاء الله.
📗 شرح جنود عقل و جهل؛ ص ۱۰۳ تا ۱۰۶
#دستور_سلوکی_امام_خمینی(ره)
#تربیت_عبادی_سلوکی
📱به #ندای_تهذیب بپیوندید:
@nedaye_tahzib
🌸هفت حدیث زیبا از امام علی علیه السلام
✨إن قارَفتَ سَيِّئَةً فَعَجِّل مَحوَها بِالتَّوبَةِ.
اگر به گناهى آلوده شدى، بى درنگ آن را به #توبه بشوى.
تحف العقول: ص ۸۱
✨ عزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النّاسِ.
#عزّت مؤمن، بى نيازى او از مردم است.
تحف العقول: ص ۸۸
✨ السَّعيدُ مَن وُعِظَ بِغَيرِهِ.
نيک بخت آن کس است که از سرگذشت ديگرى #پند آموزد.
ميزان الحکمه، ج۵، ص: ۲۹۷.
✨أيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ أَخْوَفَ ما أَخافُ عَلَيْكُمُ اثْنَتانِ: اتِّباعُ الْهَوَى، وَطُولُ الْأَمَلِ
اى مردم، دو چيز است كه بيش از هر موضوع ديگر از گرفتارى شما به آنها نگران و بيمناكم: يكى تبعيت از هوى و هوس و ديگر آرزوى دور و دراز.
نهج البلاغه ، الخطبه ۴۲
✨فإنّما البَصيرُ مَن سمِعَ فتَفَكّرَ ، و نَظرَ فأبْصرَ ، و انْتَفعَ بالعِبَرِ ، ثُمّ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجنّبُ فيهِ الصَّرْعَةَ في المَهاوِي .
با #بصيرت كسى است كه بشنود و بينديشد، نگاه كند و ببيند، از عبرتها بهره گيرد، آن گاه راه روشنى را بپيمايد كه در آن از افتادن در پرتگاهها به دور ماند.
نهج البلاغة : الخطبة ۱۵۳
✨إيّاكَ أنْ تُحِبَّ أعداءَ اللّه ِ، أو تُصفِىَ وُدَّكَ لِغَيرِ أولِياءِ اللّه ِ، فَاِنَّ مَن اَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم.
مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى يا دوستى خود را براى غير دوستان خدا خالص گردانى، زيرا هركسى گروهى را دوست بدارد، با آنان محشور مى گردد..
غرر الحكم، ح ۲۷٠۳
✨الْعامِلُ بِالْظُلْمِ وَ الرّاضى بِه ِ وَ المْعُينُ عَلَيْه ِ شُـرَكاءُ ثـَلاثـَةٌ.
على عليه السلام فرمودند: كسى كه ظلم مى كند و كسى كه راضى به ظلم كردن باشد و كسى كه كمك به ظالم مى كند هر سه شركاء ظلم محسوب مى شوند.
وسائل الشيعه، ج ۱۱، ص ۴۱٠، حديث ۶
#میلاد_امام_علی
📱به #ندای_تهذیب بپیوندید:
@nedaye_tahzib